30/11/08

Σχόλιο του Ορθοδόξου Τύπου για τα Θρησκευτικά

Στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας «Ορθόδοξος Τύπος» (28/11/2008) δημοσιεύτηκε το παρακάτω πρωτοσέλιδο άρθρο σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών.

Τα θρησκευτικά


Τα πάντα, λοιπόν, επιβάλλεται να μετα­βληθούν εν Ελλάδι. Επί τα βελτίω, υπο­τίθεται. Να μη μανθάνωμεν πλέον Θρη­σκευτικά, διότι ταύτα αποτελούν «αναχρονιστικόν» μάθημα!
Και, συνεπώς, διατρέχομεν τον κίνδυνον να μας παρεξηγήσουν οι... ευγενείς εταίροι μας της Ευρώπης. Να μη μανθάνωμεν πραγματικήν Ιστορίαν, αλλά να διδασκώμεθα την... κεκαθαρμένην Ιστο­ρίαν, την οποίαν ενέκρινεν η δυάς Κουτσίκου - Ρεπούση και την οποίαν συνέγραψαν, κατόπιν διακρατικής συμφωνίας, Τούρκοι «ιστορικοί»! Δεν χρειάζεται να έχωμεν σημαίαν και μάλιστα φέρουσαν Σταυρόν. Πα­ρέλκει να τιμώμεν τας εθνικάς επετείους και να παρελαύνωμεν. Να καταργηθούν η ορκω­μοσία και αι ιεραί εικόνες.
Δεν χρειάζεται, επίσης, να έχωμεν καθαράν Γλώσσαν, την γλώσσαν εις την οποίαν εγράφη πρωτοτύπως το Ιερόν Ευαγγέλιον. Απαιτείται, ως και τούτο μεταφρασθή εις την καθομιλουμένην «μαλιαρήν δημοτικήν». Θα πρέπει να νομιμοποιηθή η ομοφυλοφιλία και να καθιερωθή η «ελεύθερη συμβίωση», αφού επιβάλ­λεται να σεβώμεθα την «διαφορετικότητα». Θα πρέπει οι νεκροί μας να μη θάπτωνται εις «χουν», αλλά να οδηγούνται εις τα κρεματόρια και να γίνωνται «άνεμος και καπνός»!
Και πάντα ταύτα —ως λέγουν—, και ίσως και πολλά άλλα, δια να αποβάλωμεν τον ποδήρη... βαρβαρικόν χιτώνα μας, ώστε ευπρεπώς ημφιεσμένοι να εισέλθωμεν εις τους ευρωπαϊκούς νυμφώνας!
Όσον αφορά εις την Εκκλησίαν μας επιβάλλεται -κατά τους ημεδαπούς εκκλησιομάχους και τους ευρωπαίους προοδευτικάριους- όπως χωρισθή από το Κράτος και τον λαόν, όπως συρρικνωθή οικονομικώς και όπως καταστή εν ασφυκτικώς ελεγχόμενον σωματείον!
Ας σκεφθώμεν και ας υπολογίσωμεν ποίαν Ελλάδα προωθούν και τι μας ετοι­μάζουν. Όλαι αι Παραδόσεις και όλαι αι Αξίαι μας υπονομεύονται υπούλως και στα­διακώς, με συνενοχήν της Πολιτείας και με την άπελπιστικήν ανοχήν της Διοικούσης Εκκλησίας! Βεβαίως, τον πρωταγωνιστικόν ρόλον έχουν πάντοτε οι ολετήρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Πλέων εις πέλαγος ερωτηματικών, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώ­νυμος εδήλωσε προσφάτως:
«Όλες αυτές οι προφάσεις και οι δι­καιολογίες πού προβάλλονται είναι εκ του πονηρού και ό,τι είναι εκ του πονη­ρού, είναι και αποβλητέον. Ζητούμε από τον Συνήγορον του Πολίτη να αποδείξει ότι αυτό επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση».
-Μακαριώτατε, τι είναι αυτά; Εάν, δη­λαδή, αποδειχθή - όπερ εύκολον- ότι η Ε.Ε. ευρίσκεται πίσω από τον πόλεμον δια τα Θρησκευτικά, αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι ημείς τα αποδεχόμεθα; Και, ύστερα, αφήστε τα περί «εθνοκαπήλων». Όταν σεις τηρείτε σιωπήν ή ομιλείτε αμφισήμως περί Μακεδονίας, μη ζητείτε να φιμώσετε ή να σπιλώσετε τους ομιλούντος Μητροπολίτας. Όσον αφορά την ουσίαν, εις πρόσφατον Εγκύκλιόν του το Υπουργείον Παιδείας και Θρησκευμάτων αναφέρει ότι «με την απόφασίν του αυτήν (δια τα Θρησκευτικά) εναρ­μονίζεται με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ανεξαρτήτων αρχών της Χώρας μας».
Όπερ έδει δείξαι, δηλαδή. Αλλά και να μη μας το έλεγε το Υπουργείον, ημείς ηδυνάμεθα ευκόλως να εικάσωμεν ποίοι υπήρξαν οι ηθικοί αυτουργοί. Καθ' α συναφώς αναγράφει το «Βήμα» (22.11.08) «ο Συνήγορος του Πολίτη κατηγόρησε χθες την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας ότι υπαναχωρεί από τις αρχικές θέσεις της να απαλλάσσονται οι μαθητές του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία με μια απλή δήλωση απαλλαγής για λόγους συ­νείδησης». Το να απαντά ο κ. Ευρ. Στυλιανίδης με γενικότητας εις τον Συνήγορον δεν μας άφορα και δεν μας πείθει. Διότι και αυτός και η Κυβέρνησις του είναι υποτε­λείς εις την Ευρωπαϊκήν Ένωσιν και τε­λικώς εφαρμόζουν τα κελεύσματά της.
Ας ίδωμεν τι γίνεται και εις την Κύπρον. Τρία διδακτικά βιβλία απεσύρθησαν μέχρι τούδε, διότι οι Κύπριοι ηρνήθησαν να τα διδάξουν. Τώρα, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χρυσόστο­μος εδήλωσε δημοσίως ότι αν αποσταλούν τα νέα βιβλία, θα καλέση τους μαθητάς να τα πε­τάξουν! Έτσι απλά και λεβέντικα!

29/11/08

Η σιωπή του Αρχιεπισκόπου για το μάθημα των θρησκευτικών

Προβληματισμό μας προκαλεί η στάση του Αρχιεπισκόπου και της Ιεράς Συνόδου στο ζήτημα του μαθήματος των θρησκευτικών (ΜτΘ). Αντιμετωπίζουν το θέμα δείχνοντας ή ότι έχουν άγνοια του μεγέθους του προβλήματος ή ότι δεν θέλουν να «κακοκαρδίσουν» τον Υπουργό Παιδείας και την κυβέρνηση ή ότι αδιαφορούν κατά βάθος για το ζήτημα.

Ως γνωστόν τόσο η τακτική Σύνοδος της Ιεραρχίας του Οκτωβρίου όσο και η Διαρκής Σύνοδος του ίδιου μήνα αποφάσισαν την επίδοση Επιστολής στον Υπ. Παιδείας για το θέμα των θρησκευτικών (http://thriskeftika.blogspot.com/2008/10/blog-post_22.html ). Επιστολή ποτέ δεν εστάλη και έχουν πλέον περάσει περισσότερες από 50 μέρες από τη λήψη της απόφασης αυτής. Γιατί; Μήπως ο Αρχιεπίσκοπος πιστεύει ότι δεν υφίσταται πλέον ζήτημα με τα θρησκευτικά μετά από τις δηλώσεις του Υπ. Παιδείας και την τελευταία του Επιστολή στο Συνήγορο του Πολίτη; Αν αυτό πιστεύει, τότε κάνει λάθος. Καμία νομοθετική ρύθμιση δεν έχει λύσει προς το παρόν τα προβλήματα που δημιούργησε καλοκαιριάτικα η κυβέρνηση.

Γιατί ο Αρχιεπίσκοπος δεν ρωτάει να μάθει από θεολόγους με ακρίβεια το πρόβλημα και δεν λαμβάνει θέση ξεκάθαρη; Γιατί δεν αφουγκράζεται την αγωνία τόσων θεολόγων και των ομοτίμων ακόμη καθηγητών και ιερέων π. Γεωργίου Μεταλληνού και π. Θεοδώρου Ζήση; Η σιωπή αποτελεί αρετή όταν ασκείται μετά διακρίσεως. Εδώ χρειάζεται φωνή, βοή και αφύπνιση του λαού για την εκκλησιομάχο πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος σιωπά για να κάνει το χατίρι της κυβέρνησης. Ούτε ότι σιωπά δεχόμενος ως αντάλλαγμα τα κονδύλια του ΕΣΠΑ ή όποιων άλλων κρατικών πόρων. Ούτε πιστεύουμε ότι θα συνεχίσει να παραβλέπει την απόφαση σύσσωμης της Ιεραρχίας και να μην αποστέλλει Επιστολή στον Υπουργό, επιστολή διαμαρτυρίας και ξεκαθαρίσματος του θέματος των θρησκευτικών. Ελπίζουμε πως σύντομα, αν ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος δεν υψώσει φωνή για μείζονα θέματα (μάθημα θρησκευτικών, Σύμφωνο Συμβίωσης) κάποιοι επίσκοποι θα τον αναγκάσουν να το κάνει αιρόμενοι εκείνοι στο ύψος των περιστάσεων και μη επιτρέποντας να συρθεί η Εκκλησία σε μία άτυπη συμφωνία επί παντός θέματος με την κυβέρνηση.
Στο θέμα του ΜτΘ οι εκκλησιομάχοι κινούνται με συντονισμό και πολλές ενέργειες (Επιστολές, Ερωτήσεις στη Βουλή, Δελτία Τύπου κλπ). Γιατί η Διοικούσα Εκκλησία, αλλά και οι θεολόγοι να κινούνται τόσο αργά, χλιαρά και να αφήνουν τους γνωστούς πολέμιους κάθε χριστιανικού στοιχείου να αλωνίζουν;

28/11/08

Γ.Ζερβός, Τα τελικά σχέδια των εκκλησιομάχων

πηγή:Ορθόδοξος Τύπος, 28/11/2008Πλήρης  στοίχιση

Τα τελικά σχέδια των εκκλησιομάχων

Γράφει ο Γεώργιος Ζερβός, Διευθυντής του "Ορθοδόξου Τύπου"

Ολόκληρος ο λαός ευρίσκεται αντιμέτωπος με το αίτημα του χωρισμού κράτους εκκλησίας. Το αίτημα τίθεται υπό των εκκλησιομάχων και πληρωμένων υπό κομματικών και άλλων κέντρων δημοσιογράφων, ως και φορέων, οι όποιοι υπηρετούν τας αιρέσεις, τας δυνάμεις της αθεΐας και την παγκοσμιοποίηση, η οποία αγωνίζεται δια την επιβολήν της πανθρησκείας. Το αίτημα του χωρισμού Κράτους - Εκκλησίας είναι υποκριτικόν εκ μέρους των εκκλησιομάχων. Διότι ο χωρισμός έχει επέλθει άνευ ουσια­στικής αντιδράσεως της Διοικούσης Εκκλησίας. Ο χωρισμός ήρχισε, δυστυχώς, επί των ημερών του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών κυρού Χριστοδούλου και ολοκληρώνεται σήμερον. Επί των ήμερων του μακαριστού διεγράφη το θρήσκευμα από τας ταυτό­τητας κατ' έντολην του Ιουδαϊσμού της Αμερικής. Επί των ήμερων του μακαριστού εξωβελίσθη η εξομολόγησις από τα σχολεία, καθιερώθη η πολιτική κηδεία, η καύσις των νεκρών, η ονοματοδοσία των τέκνων άνευ βαπτίσματος, ετέθησαν περιορισμοί και προδιαγραφαί δια την χρήσιν και τον ήχον της καμπάνας των Ιερών Ναών, δια να μη ενοχλούνται οι περίοικοι κλπ. Επί των ημερών του σημερινού Αρχιεπισκόπου καθιερώθη το Σύμφωνον Ελευθέρας Συμβιώσεως, η ίδρυσις κρεματορίων δια την καύσιν των νεκρών και εκηρύχθη το ομολογιακόν μάθημα των θρησκευτικών προαιρετικόν δια τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, αρκεί να δηλώσουν ότι επιθυμούν απαλλαγήν από αύτο δια λόγους συνειδήσεως.

Τυπικώς και ουσιαστικώς ο χωρισμός έχει επέλθει. Αλλά οι εκκλησιομάχοι και τα φερέφωνά των εις την δημοσιογραφίαν δεν ικανο­ποιούνται. Θέλουν τον πλήρη χωρισμόν. Δεν επιθυμούν απλώς τους διακριτούς ρόλους Εκκλησίας και Κράτους. Επιθυμούν τον απογαλακτισμόν του Κράτους από την Ορθοδοξίαν. Επεχείρησαν να το πράξουν διαγράφοντες την προσφοράν της Εκκλησίας εις το Γέ­νος, αφαιρούντες ή πλαστογραφούντες την πραγματικήν προσφο­ράν της. Οπισθοχώρησαν, όταν η λαϊκή κατακραυγή των Ελλήνων (όπου γης) τους κατέγραψεν ως αγνώμονας, ανθέλληνας και πέμπτην φάλαγγα του Ελληνισμού. Ο στόχος των εκκλησιομάχων δεν είναι οι διακριτοί ρόλοι Εκκλησίας - Κράτους. Αλλά η εξαφάνισις της Εκκλησίας από το ιστορικόν και πνευματικόν προσκήνιον. Διό­τι η Εκκλησία, παρά την παθητικότητα πολλών μελών της Διοικού­σης Εκκλησίας, είναι κύτταρον αντιστάσεως εις τα ισοπεδωτικά σχέδια της παγκοσμιοποιήσεως, της Νέας Τάξης Πραγμάτων και της Νέας Εποχές. Τα πραγματικά και μη σκάνδαλα, τα οποία αναδει­κνύονται με μεγάλων επικοινωνιακήν τέχνην, δημιουργούν δυσάρεστον κλίμα εναντίον της Εκκλησίας. Γρήγορα, όμως, ο λαός αντιλαμβάνεται τα σχέδια των εκκλησιομάχων. Η εξέλιξις αυτή ενοχλεί τους εκκλησιομάχους. Διότι αντιλαμβάνονται ότι αντί να εξασθενή η δύναμις της Εκκλησίας, γίνεται πολλαπλασίως μεγαλυτέρα. Η δύναμις αυτή δεν τους επιτρέπει να υλοποιήσουν τα τελικά των σχέ­δια, τα όποια δεν συνδέονται με τους διακριτούς ρόλους, αλλά με την διακοπήν της ιστορικής συνέχειας των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας. Τα τελικά των σχέδια προβλέπουν την πλήρη κατάργησιν του ομολογιακού μαθήματος των Θρησκευτικών, την κατάργησιν της προσευχής εις τα σχολεία (εις όσα γίνεται ακό­μη), την αποκαθήλωσιν και τον εξοβελισμόν των Αγίων Εικόνων από τα σχολεία, τας στρατιωτικάς και αστυνομικάς σχολάς και υπηρε­σίας, την εξαφάνισιν του Σταυρού από τα Εθνικά Σύμβολα, την πλή­ρη κατάργησιν των σεμιναρίων εναντίον των αιρέσεων, τα οποία γί­νονται εις την Αστυνομικήν Ακαδημίαν, την κατάργησιν της Ορθο­δόξου Θρησκευτικής Υπηρεσίας εις τας Ενόπλους Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, την απουσίαν της Εκκλησίας και του Ιδρυτού της από την δημοσίαν ζωήν. Όλαι αύται αι δυνάμεις επικαλούνται τον εκσυγχρονισμόν του Κράτους. Ο εκσυγχρονισμός του Κράτους πρέπει να αρχίση με τον απογαλακτισμόν του Κράτους από την Ορθοδοξίαν. Όλαι αύται αι δυνάμεις, αι οποίαι καθιέρωσαν την ατιμίαν, την ανηθικότητα και την λεηλασίαν των ταμείων της Χώρας, ζητούν τον απογαλακτισμόν του Κράτους από την Ορθοδοξίαν. Δι' αυτούς δια την γενικήν διάλυσιν, την χρεοκοπίαν, την διαφθοράν, την κατάρρευσιν των θεσμών και του νομικού πολιτισμού, την κυριαρχίαν των εγκληματικών συμμοριών, την πρωτοφανή παρακμήν, την πνευματικήν πτώσιν, την αποβιομηχάνησιν, τον «θάνατον» της αγροτικής οικονομίας, την καταλήστευσιν του λαού, τας υποχωρή­σεις και τας παραχωρήσεις εις τα εθνικά θέματα, την κρίσιν, την πενίαν και την δυστυχίαν, αλλά και την προκλητικήν αδράνειαν των πνευματικών ανθρώπων, ευθύνεται η Εκκλησία. Αι δυνάμεις αύται καταστρέφουν υλικώς και πνευματικώς την Χώραν, αλλά με την προπαγάνδαν και πεπτοφαλαγγίτας δημοσιογράφους, την ευθύνην την έχει η Ορθόδοξος Εκκλησία, η οποία, εκτός του Σωτηριολογικού της έργου, επιδεικνύει και ένα τεράστιον κοινωνικόν και φιλανθρωπικόν έργον, σιτίζουσα, στεγάζουσα και βοηθούσα ποικιλοτρόπως εκατοντάδας χιλιάδας συνανθρώπους μας, αδιακρίτως χρώματος και θρησκεύματος, καθημερινώς. Ενοχλούμεθα από τον άδικον πόλεμον εναντίον της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία φροντίζει δια την αύξησιν των Ορθοδόξων Οικογενειών εις την Θράκην, ενώ στη­ρίζει και τας πολυτέκνους οικογενείας. Δεν μισούμεν τους εκκλη­σιομάχους, οι οποίοι ευρίσκονται εις «διατεταγμένην υπηρεσίαν». Απεναντίας προσευχόμεθα δι' αυτούς. Διότι η πολεμική των εναν­τίον της Εκκλησίας λειτουργεί συσπειρωτικώς δια την Εκκλησίαν. Γνωρίζουν οι εκκλησιομάχοι ότι, εάν ύπαρξη αναμέτρησις με την Εκκλησίαν, θα χάσουν την μάχην. Διότι ο λαός ανέχεται, παρά τας οργισμένας αντιδράσεις του, τας αντιεκκλησιαστικάς αποφάσεις των, με τας οποίας διευρύνουν τους διακριτούς ρόλους Εκκλησίας και Κράτους. Τον απογαλακτισμόν δεν θα τον ανεχθή. Ας το λά­βουν όλαι αι δυνάμεις των εκκλησιομάχων υπόψιν των κι ας ενημε­ρώσουν και τα κέντρα αποφάσεων, τα οποία τους καθοδηγούν. Εκτός και αν μεθοδεύουν, περά της επιτευχθείσης διαλύσεως του Κράτους και της πρωτοφανούς παρακμής, την λαϊκήν έκρηξιν. Τα επόμενα βήματά των θα καταδείξουν πολλά.

27/11/08

Διακομματική πολεμική κατά του μαθήματος των Θρησκευτικών

Διακομματική πολεμική κατά του μαθήματος των Θρησκευτικών

Προσπαθούμε να παρουσιάσουμε στο άρθρο αυτό τις θέσεις των κομμάτων της ελληνικής Βουλής για το ζήτημα του μαθήματος των θρησκευτικών (ΜτΘ)

Νέα Δημοκρατία
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέδειξε τις προθέσεις της για το ΜτΘ με συγκεκριμένες πράξεις. Η έκδοση τριών εγκυκλίων μέσα στο καλοκαίρι οδήγησε στη γνωστή μεγάλη αναστάτωση και σε απαλλαγές και ορθοδόξων μαθητών από το ΜτΘ. Παρά τις τελευταίες κινήσεις του Υπουργού Παιδείας προς το Συνήγορο του Πολίτη, μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει καμία νομοθετική ρύθμιση για να λυθεί το πρόβλημα που η ίδια η κυβέρνηση δημιούργησε.

ΠΑΣΟΚ
Πριν από λίγες μέρες οι υπεύθυνοι Παιδείας του ΠΑΣΟΚ συνατήθηκαν με το Συνήγορο του Πολίτη και συζήτησαν και για το ΜτΘ. Τι ειπώθηκε ακριβώς δεν έγινε γνωστό. Όμως όταν το καλοκαίρι δημιουργήθηκε το όλο ζήτημα η αρμόδια για θέματα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ κ. Άννα Διαμαντοπούλου δήλωνε: «Το Ελληνικό Σύνταγμα προστατεύει τη θρησκευτική ελευθερία όλων των πολιτών και η άσκηση του δικαιώματος απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών δεν μπορεί να συνοδεύεται από αξίωση αποκάλυψης έστω και αρνητικής των θρησκευτικών πεποιθήσεων.
Τα παραπάνω έγιναν σαφή και σε πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα αλλά και με επανειλημμένες προτάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη. Ως εκ τούτου το Υπουργείο Παιδείας όφειλε να προχωρήσει στην εγκύκλιο την οποία εξέδωσε στις 31 Ιουλίου 2008. Η εγκύκλιος αυτή όριζε ότι για την απαλλαγή για το μάθημα των Θρησκευτικών αρκεί απλή δήλωση των γονέων ή του ενήλικα μαθητή χωρίς να δηλώνετε ο λόγος της επιλογής αυτής. Η σωστή και υποχρεωτική αυτή απόφαση υλοποιήθηκε και πάλι με προχειρότητα και αμφισημία. (http://www.pasok.gr/portal/gr/3/65629/7/7/1/showdoc.html)
Εξάλλου στην εκπομπή της ΝΕΤ «Πρώτη γραμμή» η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ.Γιαννακά δήλωσε ότι το μάθημα των θρησκευτικών πρέπει να γίνει προαιρετικό.

ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε στο θέμα πολλές φορές. Οι δύο πιο σημαντικές είναι:
Α) Η ερώτηση του Βουλευτή κ.Φώτη Κουβέλη με την οποία ζητείται εφαρμογή της πρότασης του Συνηγόρου του Πολίτη για απαλλαγή από το μάθημα και των Ορθοδόξων μαθητών (http://thriskeftika.blogspot.com/2008/11/blog-post_4167.html)
και
Β) Το Δελτίο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ με το οποίο κρίνεται ως «απρόκλητη επίθεση» προς το Συνήγορο του Πολίτη η τελευταία Επιστολή σε αυτόν του Υπουργού Παιδείας ( http://thriskeftika.blogspot.com/2008/11/blog-post_26.html ) .

ΚΚΕ
Δεν γνωρίζουμε τη σαφή θέση του κόμματος αυτού για το θέμα. Σημειώνουμε πάντως πως το κόμμα αυτό δεν έχει σπεύσει σε προσπάθεια υιοθέτησης των αποφάσεων και προτάσεων του Συνηγόρου του Πολίτη για τα θρησκευτικά.

ΛΑΟΣ
Με ερωτήσεις βουλευτών προς τον Υπουργό Παιδείας το κόμμα αυτό έχει θέσει τόσο το θέμα κατοχύρωσης της υποχρεωτικότητας του μαθήματος για τους Ορθόδοξους μαθητές, όσο και το πρόβλημα έλλειψης θρησκευτικής μόρφωσης των δασκάλων σε κάποια Τμήματα Παιδαγωγικής των Πανεπιστημίων της χώρας. (http://thriskeftika.blogspot.com/2008/10/blog-post_10.html)
Είναι σαφές από τα παραπάνω ότι η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτικών οργανώνει και επιδιώκει την υποβάθμιση του ΜτΘ. Κάποιες φωνές αντίρρησης υπάρχουν κυρίως σε μικρά κόμματα. Όμως τόσο η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ φαίνεται πως αργά ή γρήγορα θα προχωρήσουν σε μία συνεχή πολεμική ενάντια στα θρησκευτικά με πιθανότατο τελικό στόχο τον εξοβελισμό του ΜτΘ από τα ελληνικά σχολεία, όπως υποστηρίζει και ο π.Γεώργιος Μεταλληνός. Μακάρι να μας διαψεύσουν. Ωστόσο και εμείς οφείλουμε να αντισταθούμε μέχρι τέλους.

Don’t worry, be happy!

Don’t worry, be happy!

Άμα ξυπνήσεις και έχεις βγάλει ουρά,
αν κοιταχτείς και έχεις βγάλει βυζιά ...
Don’t worry, be happy!

Άμα η κόρη σου σε λέει μπαμπά ενώ ο γιος σου
σε φωνάζει μαμά...
Don’t worry, be happy!

Δεν είναι αυτό για να σ’ ανησυχεί
είναι μια ψιλομετάλλαξη...
Don’t worry, be happy!

Και τι με νοιάζει εμένα δηλαδή,
Εγώ θα γίνω σταρ του MTV.
Don’t worry, be happy!

Στίχοι:Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Bobby Mcferrin
στο δίσκο, Η μοναξιά του σχοινοβάτη, Ακτή 1992


Το ποιηματάκι προέρχεται από το νέο βιβλίο Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ΄ Γυμνασίου (σελ.148). Να χαιρόμαστε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για τις νέες του εκδόσεις!
Και αν κανείς εκφράζει καμία ανησυχία για το θέμα, ένα έχουμε να του πούμε:
Μη φοβάσαι.
Η ελληνική εκπαίδευση βρίσκεται σε... καλά χέρια!
Don’t worry, be happy!

Γ.Τσακαλίδης, Το μάθημα θρησκευτικών και η λεγόμενη Ανεξάρτητη Αρχή

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ

Γράφει ο
Δρ. Τσακαλίδης Χαρ. Γεώργιος
Θεολόγος-Θρησκειοπαιδαγωγός
Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων



Είδαμε τις ημέρες αυτές τον Συνήγορο του Πολίτη ως προϊστάμενο της λεγόμενης Ανεξάρτητης Αρχής να εμφανίζεται στα τηλεοπτικά παράθυρα, να παραχωρεί συνεντεύξεις, να εκδίδει δελτία τύπου και να τάσσεται αναφανδόν υπέρ του δικαιώματος απαλλαγής από το μάθημα θρησκευτικών (ΜΘ) όλων των μαθητών -ορθοδόξων και μη ορθοδόξων. Έχω στα χέρια μου το δελτίο τύπου της 17ης τρέχοντος μηνός, που εξέδωσε ο ίδιος και το οποίο θα ήθελα να σχολιάσω:
Το πρώτο ερώτημα που εγείρεται σε όποιον διαβάζει το δελτίο τύπου της Ανεξάρτητης Αρχής είναι πόσο ανεξάρτητη είναι η αρχή αυτή. Πόσο ανεξάρτητοι είναι οι άνθρωποι που την πλαισιώνουν, όταν αυτοί είναι διορισμένοι από την εκάστοτε Κυβέρνηση. Προ παντός όμως πόσο ανεξάρτητη, ανεπηρέαστη και αντικειμενική σκέψη διαθέτουν, όταν είναι οφθαλμοφανής στην πρώτη κιόλας ανάγνωση η μονομέρεια, η εμπάθεια απέναντι στο ΜΘ, η διόγκωση των δεδομένων, η προσκόλλησή τους στο γράμμα του νόμου, η υποτελής σχεδόν διάθεση εναρμόνισης στα ευρωπαϊκά δεδομένα, η αυθαίρετη συμπερασματολογία τους. Δίκαια οι Θεολόγοι Σύμβουλοι του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου έκαναν λόγο για «άκομψη και αθέμιτη παρέμβαση». Δίκαια επίσης ο αρμόδιος Υπουργός Παιδείας καταγγέλλει την Ανεξάρτητη Αρχή ότι «υπερέβη τα όρια της θεσμικής της αρμοδιότητας». Όλα αυτά προκύπτουν μέσα από τις φράσεις που χρησιμοποιούν στο κείμενο που διένειμαν δίκην πολιτικού μανιφέστου ως Δελτίο Τύπου.
1. Στο κείμενο αυτό η Ανεξάρτητη Αρχή εκφράζεται επαινετικά για τις δύο πρώτες εγκυκλίους του Υπουργείου Παιδείας, οι οποίες διευκόλυναν την απαλλαγή από το ΜΘ και θα δημιουργούσαν τεράστια αναστάτωση στα σχολεία, εάν δεν ακολουθούσε η τρίτη εγκύκλιος, η οποία εκδόθηκε ύστερα από πολλές αντιδράσεις και προσπάθησε να διευκρινίσει ότι οι απαλλαγές αφορούν ετερόθρησκους και ετερόδοξους. Την τρίτη αυτή εγκύκλιο τη μέμφεται η Ανεξάρτητη Αρχή ότι «προκάλεσε σύγχυση σχετικά με το ποιοι δικαιούνται να υποβάλλουν την παραπάνω δήλωση». Δεν αποκρύπτει μάλιστα καθόλου τη δυσμενή και μεροληπτική τοποθέτησή της απέναντι στο ΜΘ γράφοντας με έντονα μάλιστα στοιχεία: «Δικαίωμα δε απαλλαγής από το μάθημα αυτό δεν έχουν μόνο οι «αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι», αλλά όλοι οι μαθητές, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, όταν οι γονείς τους ή οι ίδιοι –όταν είναι ενήλικοι- επικαλούνται λόγους συνείδησης με υπεύθυνή τους δήλωση». Θα χαιρόταν ίσως η Ανεξάρτητη Αρχή αν όλοι οι μαθητές έκαναν χρήση του δικαιώματος αυτού. Ζήτησε μάλιστα, καθώς γράφει στο δελτίο τύπου, από τις σχολικές μονάδες «την πιστή εφαρμογή του νόμου», με άλλα λόγια την εφαρμογή των δύο πρώτων εγκυκλίων που διευκόλυναν τις απαλλαγές. Εδώ τίθεται ευθέως το θέμα ποιος χαράσσει την εκπαιδευτική πολιτική: η εκλεγμένη υπεύθυνη Κυβέρνηση δια του αρμοδίου Υπουργού ή η διορισμένη Ανεξάρτητη Αρχή; Αν οι κύριοι συνήγοροι του πολίτη διεκδικούν τέτοιο ρόλο για τον εαυτό τους, δεν έχουν παρά να κατέλθουν στον πολιτικό στίβο, να θέσουν υποψηφιότητα και να δούμε τότε αν ο λαός τους τιμήσει ή τους μαυρίσει με την ψήφο του. Άλλως ας αφήσουν τους υπεύθυνους πολιτικούς να χαράσσουν αυτοί την εκπαιδευτική πολιτική τους λαμβάνοντας υπόψη τη θέληση και τα μηνύματα που εκπέμπει ο κυρίαρχος λαός.
2. Στην επιστολή της προς τον Ειδικό Γραμματέα Γεώργιο Γούση, που υπέγραψε και τις τρεις εγκυκλίους, την οποία επισυνάπτει στο δελτίο τύπου επικαλείται η Ανεξάρτητη Αρχή «σειρά αναφορών που υποβλήθηκαν στο Συνήγορο του Πολίτη», και οι οποίες αναφορές την ανάγκασαν τρόπον τινά να ασχοληθεί με το ζήτημα και να εκφέρει την άποψή της. Σχηματίζει κανείς την εντύπωση ότι υπήρξε σωρεία αναφορών μαθητών και εκπαιδευτικών προς την Ανεξάρτητη Αρχή. Οι αναφορές αυτές, όπως τις καταγράφει και τις αναφέρει η ίδια είναι συνολικά τέσσερις. Τι εκπροσωπούν όμως οι τέσσερις αυτές αναφορές στο σύνολο των 99.193 εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και των 1.227.768 μαθητών; Δεν αντιλαμβάνονται οι κύριοι της Ανεξάρτητης Αρχής ότι με την ενέργειά τους αυτή, με την οποία, εάν εφαρμοστεί, μπορεί να τιναχθεί στον αέρα όλη η σχολική θρησκευτική παιδεία, προσκρούουν στη συντριπτική πλειονοψηφία του ελληνικού λαού;
3. Στην ίδια επιστολή της, αποφαίνεται: «Το άρθρο 16 παράγρ. 2 του Συντάγματος δημιουργεί υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει θρησκευτική εκπαίδευση, όχι όμως και υποχρέωση των πολιτών να την δέχονται, εφόσον το μάθημα των θρησκευτικών στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα διατηρεί ομολογιακό χαρακτήρα». Τι να παρατηρήσει κανείς για τις αυθαίρετες ερμηνείες που δίνει; Τι θα συνέβαινε εάν την ερμηνεία τους αυτή την εφαρμόσει κανείς και για τα άλλα μαθήματα του σχολικού προγράμματος; Το Σύνταγμα δεσμεύει την πολιτεία να παρέχει εκπαίδευση όχι όμως και την υποχρέωση των πολιτών να τη δέχονται. Γιατί να ισχύει το δικαίωμα αποδοχής μόνο για το ΜΘ και να μη επεκταθεί και στα άλλα μαθήματα; Για τον ομολογιακό χαρακτήρα του ΜΘ είναι σε θέση οι κύριοι της Ανεξάρτητης Αρχής να αποφαίνονται τόσο εύκολα; Έχουν πέρα από τις νομικές και άλλες θεολογικές και παιδαγωγικές γνώσεις, που να τους καθιστούν αρμόδιους να αποφανθούν; Ζουν σε αυτή ή σε άλλη χώρα; Πήραν ποτέ στα χέρια τους τα νεότερα εγχειρίδια θρησκευτικών Δημοτικού και Γυμνασίου; Δεν πήραν είδηση για τα ανοίγματά τους προς τις άλλες θρησκείες; Δεν διάβασαν ποτέ στις εφημερίδες τις αντιδράσεις του προηγούμενου Αρχιεπισκόπου, αλλά και άλλων θρησκευτικών κύκλων, που εγκαλούσαν τους συγγραφείς των εγχειριδίων για εγκατάλειψη του ομολογιακού χαρακτήρα του ΜΘ; Πώς μπορούν οι «ανεξάρτητοι» να έχουν τόσο εξαρτημένη ιδεολογικοπολιτικά σκέψη και άποψη; Πώς μπορούν να καταλήγουν τόσο εύκολα σε αυθαίρετα συμπεράσματα;
4. Στο ίδιο δελτίο τύπου επικαλούνται δική τους προηγούμενη επισήμανση: «το θρήσκευμα αποτελεί δεδομένο προσωπικού χαρακτήρα και μάλιστα Ευαίσθητο» (το κεφαλαίο Ε δικό τους). Είναι φαίνεται τόσο ευαίσθητο δεδομένο το θρήσκευμα των μαθητών, ώστε έχει απορροφήσει όλη την ευαισθησία της Ανεξάρτητης Αρχής σε τέτοιο σημείο που δεν έμεινε υπόλοιπη για άλλα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Αποτελεί υποκρισία μεγάλου μεγέθους, που ξεπερνά και αυτή την υποκρισία των Φαρισαίων, ο περιορισμός της ευαισθησίας τους μόνο στη θρησκευτική σφαίρα. Αναφέρω συγκεκριμένα παραδείγματα παραβίασης προσωπικών δεδομένων, στα οποία εκώφευσε και εξακολουθεί να κωφεύει η κατά τα άλλα ευαίσθητη Ανεξάρτητη Αρχή: α) Εκδίδονται τα αποτελέσματα των Πανελληνίων Εξετάσεων και αναρτώνται σε δημόσια θέα. Βλέπουν γονείς, μαθητές, αλλά και περίεργοι τους βαθμούς όλων των μαθητών: και τα 20άρια, αλλά και τα 2άρια και 3άρια. Δεν αποτελούν αυτά ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα; Δεν είδαμε καμιά διαμαρτυρία και καμιά παρέμβασή της. β) Η ίδια τακτική ακολουθείται και στα Πανεπιστήμια της χώρας: Όλα τα αποτελέσματα σε κοινή θέα. Καμιά παρέμβαση της Ανεξάρτητης Αρχής. γ) Απαλλαγές υπάρχουν και στο μάθημα της γυμναστικής. Εκεί το σχολείο δεν αρκείται σε υπεύθυνη δήλωση του κηδεμόνα ή του ενήλικα μαθητή για απαλλαγή από το μάθημα, αλλά απαιτεί γνωμάτευση γιατρού. Έτσι όλος ο σύλλογος των διδασκόντων, ίσως όμως και οι μαθητές πληροφορούνται για την ενδεχόμενη σοβαρή ασθένεια του μαθητή (καρδιοπάθεια π.χ.). Και στο ζήτημα αυτό δεν είδαμε καμιά ευαισθησία και καμιά παρέμβαση της Ανεξάρτητης Αρχής. Αλλά ας μη συνεχίσω με παραδείγματα. Όλα τα προσωπικά μας δεδομένα είναι καταχωρημένα και έχουμε «φακελωθεί» ηλεκτρονικά οι πάντες. Πού είναι οι αντιδράσεις της Ανεξάρτητης Αρχής; Εκεί τηρούν σιγή ιχθύος και μόνο για το ΜΘ εγείρουν ζήτημα υπερβαίνοντας ακόμη και τα όρια του θεσμικού τους ρόλου και αδιαφορώντας ότι η παρέμβασή τους μπορεί να τορπιλίσει ολόκληρο το οικοδόμημα της σχολικής θρησκευτικής εκπαίδευσης.
5. Τίθεται όμως και ένα άλλο ζήτημα, το οποίο ως νομικοί οι κύριοι της Ανεξάρτητης Αρχής όφειλαν να λάβουν σοβαρά υπόψη: Η απαλλαγή από το ΜΘ δημιουργεί, όπως λειτούργησε και εξακολουθεί να λειτουργεί, ευνοούμενους μαθητές (που έχουν να διαβάσουν ένα μάθημα λιγότερο) καθώς και άνιση μεταχείριση μαθητών. Γιατί δεν ευαισθητοποιήθηκαν καθόλου οι άνθρωποι αυτοί της δικαιοσύνης στο ζήτημα αυτό; Δεν άκουσαν ότι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης που ισχύει η απαλλαγή έχει καθιερωθεί νωρίτερα το εναλλακτικό ΜΘ, ώστε να υπάρχει ίση μεταχείριση όλων των μαθητών; Απ’ ότι φαίνεται αλλού είναι στραμένο το ενδιαφέρον τους. Στην αποδυνάμωση του ΜΘ, το οποίο εντελώς αυθαίρετα χαρακτηρίζουν ομολογιακό, γιατί έτσι εξυπηρετούνται τα σχέδιά τους. Σχέδια που ταυτίζονται με εκείνα ισχνής μειοψηφίας διευθυντών σχολικών μονάδων που δεν διστάζουν να προπαγανδίζουν την απαλλαγή. Τι σύμπτωση όμως! Και εκείνοι, όπως και οι κύριοι της Ανεξάρτητης Αρχής τάσσονται υπέρ των δύο πρώτων εγκυκλίων και εναντίον της 3ης.
Ευτυχώς όμως ότι αυτή τη φορά η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, την οποία σε προηγούμενο άρθρο μας είχαμε ελέγξει αυστηρά, δεν φαίνεται να συμμερίζεται τις απόψεις της Αρχής, ξεκαθαρίζει τα πράγματα και δηλώνει απερίφραστα πλέον: «Το μάθημα θρησκευτικών παραμένει υποχρεωτικό για όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς μαθητές. Μπορούν επίσης να το παρακολουθούν και όσοι μη ορθόδοξοι το επιθυμούν». Ας ευχηθούμε να μη υπάρξουν παλινωδίες από τη θέση αυτή. Ας ευχηθούμε να ανανήψουν και οι άνθρωποι της Ανεξάρτητης Αρχής, να αντικρύσουν ανεξάρτητα από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή ή εγχώρια ιδεοληψία την αλήθεια και τη βούληση του λαού, από τον οποίο πηγάζει κάθε εξουσία, για να είναι δικαιολογημένος και ο τίτλος τους. Θα το χαρούμε ιδιαίτερα.
Ευχαριστούμε το συνάδελφο Παπακωστόπουλο Σπύρο που μας απέστειλε το παραπάνω άρθρο.

26/11/08

Ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ για την απάντηση του Υπ.Παιδείας στο Συνήγορο του Πολίτη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΡΟΚΛΗΤΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ


Το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΝ καταγγέλλει τη σκοταδιστική αναδίπλωση του Υπουργού Παιδείας κ. Στυλιανίδη αναφορικά με τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία. Πανικόβλητη η κυβέρνηση της Ν.Δ. εν όψει της επικείμενης κατάρρευσης της επιδιώκει να φανεί αρεστή στα παραδοσιακά της στηρίγματα όπως το εκκλησιαστικό λόμπυ. Όμως στην προσπάθεια της αυτή αδιαφορεί για την περιφρόνηση που επιδεικνύει προς θεσμικές αρχές όπως ο Συνήγορος του Πολίτη όταν με απύθμενο θράσος τις κατηγορεί δημοσίως για «μεροληψία» και «πολιτικοποίηση» επειδή απλώς οι γνωμοδοτήσεις του συμβαδίζουν με τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης, καθώς και με φιλοσοφικά κεκτημένα του Διαφωτισμού ηλικίας 200 ετών, που οι πρακτικές της ελληνικής Πολιτείας δυσκολεύονται να αποδεχτούν.
Με την τελευταία του εγκύκλιο, που μόνο σύγχυση προκαλεί στην εκπαιδευτική κοινότητα, ο κ. Στυλιανίδης παραβιάζει το δικαίωμα απόκρυψης θρησκευτικών πεποιθήσεων, διότι περιορίζει την εξαίρεση από το μάθημα των Θρησκευτικών στους «ετερόθρησκους και αλλόδοξους». Τον θεωρούμε υπόλογο διότι καλεί ευθέως τα σχολεία της χώρας να παρανομήσουν. Ο ΣΥΝ επιμένει σταθερά στην κατάργηση του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών και στην αντικατάσταση του από ένα εντελώς ουδέτερο μάθημα Θρησκειολογίας, στα πλαίσια μιας απολύτως ώριμης προοπτικής για διαχωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος.
ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝ 26/11/2008
Το ίδιο μάλιστα Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΝ εξέδωσε και το παρακάτω κείμενο:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΥΝ
Ο Μητροπολίτης Πειραιά βάλλει ξανά κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Η κατάντια της Μητρόπολης Πειραιά δεν έχει όρια. Ύστερα από ένα απίστευτο κήρυγμα μίσους εναντίον των γκέι και των λεσβιών, ο Μητροπολίτης Πειραιά κ. Σεραφείμ προχώρησε ένα βήμα παραπέρα: κατέθεσε αγωγή ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ (!) στον αγωνιστή για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων Λύο Καλοβυρνά και στη ΜΚΟ «Σύνθεση - Ενημέρωση Ευαισθητοποίηση για το HIV/AIDS», που αντέδρασαν στις χυδαίες προσβολές.
(Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Σεραφείμ είχε αποκαλέσει σε δηλώσεις του τους ομοφυλόφιλους «ψυχοπαθολογικά άτομα» και είχε εξομοιώσει την αναγνώριση δικαιωμάτων «με το να έρθει η πολιτεία και να περιβάλει με νομικό κύρος κάθε ψυχοσωματική και ψυχοπαθολογική εκτροπή. [?] Θα μπορούσαν να ζητήσουν τη νομιμοποίηση του σαδομαζοχισμού, της ουρολαγνείας, της κοπρολαγνείας, της παιδοφιλίας, της νεκροφιλίας και δεν ξέρω ποιας άλλης ανισορροπίας και ψυχασθένειας»).
Η ευθύνη για το περιστατικό δεν αφορά μόνο τον μισαλλόδοξο Μητροπολίτη Πειραιά. Η ρητορική μίσους, οι προσβολές και η στοχοποίηση των ομοφυλόφιλων, αμφισεξουαλικών και των τρανσεξουαλικών ατόμων γίνονται ανεκτές από το κράτος, τους εισαγγελείς και την Εκκλησία (που κατά τα λοιπά κηρύσσει την αγάπη και την ισότητα). Πολιτικοί, θρησκευτικοί ηγέτες, δημοσιογράφοι και άλλα δημόσια πρόσωπα κατ’ επανάληψη έχουν προσβάλει βάναυσα τους γκέι και τις λεσβίες χωρίς καμία θεσμική ή νομική συνέπεια. Με αυτό τον τρόπο συμβάλλουν -αν δεν παροτρύνουν- στην τέλεση ακόμη και εγκλημάτων εναντίον ομοφυλόφιλων.
Ο Συνασπισμός καταγγέλλει τις ρατσιστικές και μισαλλόδοξες απόψεις του Μητροπολίτη Πειραιά, καταδικάζει την προσπάθεια φίμωσης όσων αγωνίζονται για την αναγνώριση ίσων δικαιωμάτων για όλους και όλες και εκφράζει την αλληλεγγύη του στους διωκόμενους.
Καλούμε την κυβέρνηση να παρέμβει ενάντια στα κηρύγματα μίσους και να προχωρήσει στην αναθεώρηση και διεύρυνση του αντιρατσιστικού νόμου (ν. 927/1979), ώστε να προβλέπονται ρητά ποινικά μέτρα για όσους κηρύττουν το μίσος ενάντια στους ομοφυλόφιλους ή τελούν ρατσιστικά εγκλήματα.
26/11/2008
ΤΜΗΜΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Σχόλιο
Στο τέλος θα τρελαθούμε τελείως δηλαδή. Είναι πια η εποχή που έλεγε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ότι οι τρελοί θα λέγονται λογικοί και οι λογικοί τρελοί! Το θράσος του ΣΥΡΙΖΑ και των αθέων δεν έχει όρια. Είναι απύθμενος ο βυθός της αμαρτίας τους. Οίστρος ακολασίας τους διακατέχει. Ζοφώδης και ασέληνος έρως της αμαρτίας τους χαρακτηρίζει. Και δυστυχώς πουθενά δεν υπάρχει υποψία μετανοίας. Τώρα μας καλούν να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων! Και να λάβουμε ποινικά μέτρα ενατίον του Μητροπολίτου Πειραιώς! Τι άλλο θα ακούσουμε! Έλεος πια.

25/11/08

Οι Υπεύθυνοι Παιδείας του ΠΑΣΟΚ στο Συνήγορο του Πολίτη για τα Θρησκευτικά

Συνάντηση είχαν σήμερα με το Συνήγορο του Πολίτη οι υπεύθυνοι για θέματα Παιδείας βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Το Σχετικό Δελτίο Τύπου του Συνηγόρου μας ενημερώνει σχετικά:

Χατζηγιάννη Μέξη 5, Αθήνα 11528
www.synigoros.gr
Αθήνα, 25 Νοεμβρίου 2008

Ο Συνήγορος του Πολίτη κ. Γιώργος Β. Καμίνης συναντήθηκε σήμερα με την Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Άννα Διαμαντοπούλου, εκπρόσωπο του κινήματος σε θέματα Παιδείας τον εισηγητή του ΚΤΕ Παιδείας, Μιχάλη Παντούλα και τη Γραμματέα του Τομέα Παιδείας του Κινήματος, Θάλεια Δραγώνα.
Στη συνάντηση, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, με πρωτοβουλία των οποίων πραγματοποιήθηκε η συνάντηση, ενημερώθηκαν από τον Συνήγορο του Πολίτη και τους Βοηθούς Συνηγόρους για τις αρμοδιότητες και το τρέχον έργο της Αρχής σε ζητήματα εκπαίδευσης και προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού.
Η συνάντηση ήταν ήδη προγραμματισμένη από χθες και το σχετικό Δελτίο Τύπου του ΠΑΣΟΚ μας ενημέρωνε πως κύριο θέμα συζήτησης θα αποτελούσε το μάθημα των θρησκευτικών. Παραθέτουμε το χθεσινό Δελτίο Τύπου του ΠΑΣΟΚ:
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΧΑΡ. ΤΡΙΚΟΥΠΗ 37
10680 ΑΘΗΝΑ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
TΗΛ. (210)3665414-5
FAX: (210)3665420
e-mail : pressoffice@pasok.gr
Αθήνα, 24 Νοεμβρίου 2008
Η πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, ο εισηγητής του ΚΤΕ Παιδείας, Μιχάλης Παντούλας και η Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του Κινήματος, Θάλεια Δραγώνα, θα επισκεφθούν, αύριο, Τρίτη 25 Νοεμβρίου, στις 11.30 π.μ., τον Συνήγορο του Πολίτη, Γιώργο Καμίνη, με τον οποίο θα συζητήσουν για το ζήτημα της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία.
Δεν ξέρουμε τι τελικά συζητήθηκε και ποια είναι η θέση του ΠΑΣΟΚ πάνω στο θέμα. Ίσως πρέπει πάντως να περιμένουμε κάποια Ερώτηση στη Βουλή της κ. Διαμαντοπούλου ή κάποια Ανακοίνωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το θέμα.
Υπενθυμίζουμε ότι έχει ήδη καταθέσει Ερώτηση στη Βουλή για το θέμα ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Φώτης Κουβέλης: http://thriskeftika.blogspot.com/2008/11/blog-post_4167.html

Πρόταση ΕΕΔΑ για μετατροπή των θρησκευτικών σε θρησκειολογία

Το παρακάτω άρθρο γράφτηκε από συνάδελφο που ζήτησε να το δημοσιεύσουμε με το ψευδώνυμό του "Ο περαστικός". Αξίζει νομίζουμε μεγάλης προσοχής.


Πρόταση ΕΕΔΑ για μετατροπή των θρησκευτικών σε θρησκειολογία


Γράφει "Ο περαστικός"


Ξέρετε τι είναι η ΕΕΔΑ; Είναι η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και αποστολή της, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της ( http://www.nchr.gr/ ), είναι:

«Η ΕΕΔΑ αποτελεί συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας σε θέματα προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που συνεστήθη σύμφωνα με τις Αρχές του Παρισιού.
Σκοπός της ΕΕΔΑ είναι η συνεχής επισήμανση σε όλα τα όργανα της Πολιτείας της ανάγκης αποτελεσματικής κατοχύρωσης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όλων όσων διαβιούν στην ελληνική επικράτεια»

Αυτή λοιπόν η Εθνική Επιτροπή το 2006 συνέταξε Πρόταση Νόμου με θέμα: «Ρύθμιση σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας, θρησκευτικές ενώσεις και κατοχύρωση της θρησκευτικής ελευθερίας». Διαβάστε τώρα τι προτείνει για το μάθημα των Θρησκευτικών στο άρθρο 6 αυτής της πρότασης:


Άρθρο 6
Διδασκαλία των θρησκευτικών

1. Στον ν. 1566/1985 «Δομή και λειτουργία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις» (Α’ 167) επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:
α. Από το εδ. α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 διαγράφονται οι λέξεις «και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης».
β. Από το εδ. β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 6 διαγράφονται οι λέξεις «του ορθόδοξου χριστιανικού ήθους».
2. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του Υπουργού Παιδείας επανακαθορίζεται το αναλυτικό πρόγραμμα του μαθήματος των θρησκευτικών, έτσι όπως αυτό διδάσκεται στην στοιχειώδη και την μέση εκπαίδευση, ώστε η διδασκαλία του να παύσει να έχει ομολογιακό χαρακτήρα και η ύλη του να περιλάβει εισαγωγή στην ιστορία, την κοινωνιολογία και την δογματική όλων των θρησκειών. Ειδικά στο λύκειο, το μάθημα των θρησκευτικών μετονομάζεται σε θρησκειολογία.

Σημ.: Ως προς την παρ. 2 του άρθρου 6, στην οποία αναφέρεται ότι «…επανακαθορίζεται το αναλυτικό πρόγραμμα του μαθήματος των θρησκευτικών, έτσι όπως αυτό διδάσκεται στην στοιχειώδη και την μέση εκπαίδευση, ώστε η διδασκαλία του να παύσει να έχει ομολογιακό χαρακτήρα και η ύλη του να περιλάβει εισαγωγή στην ιστορία, την κοινωνιολογία και την δογματική όλων των θρησκειών…».
Η Πρόεδρος πρότεινε την αφαίρεση της λέξης «όλων», και την προσθήκη της λέξης «κυριοτέρων» (θρησκειών), δεδομένου ότι υφίσταται πίνακας φερόμενων ως θρησκειών που περιλαμβάνει μερικές εκατοντάδες.
Η Επιτροπή εξέφρασε την σύμφωνη γνώμη της.

Θα κάνω μερικές επισημάνσεις:
1. Αν νομίζετε ότι οι σχεδιασμοί και οι προτάσεις της Επιτροπής αυτής δεν επηρεάζουν τη λήψη πολιτικών αποφάσεων στην Ελλάδα κάνετε λάθος. Όπως μας ενημερώνει η ιστοσελίδα της ΕΕΔΑ η Επιτροπή παρέδωσε στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας στις 5/10/2008 το πόρισμα της για το έτος 2007 και στις 24/9/2008 στον Πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής.
2. Όταν το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο επανειλημμένα τονίζει ότι το μάθημα των θρησκευτικών έχει γνωσιολογικό και όχι κατηχητικό ή ομολογιακό χαρακτήρα, συμφωνεί απόλυτα στο θέμα αυτό με την ανωτέρω Επιτροπή. Μήπως αλήθεια στους σχεδιασμούς του Ινστιτούτου υπάρχει και η επιπλέον συμμόρφωση με το πλαίσιο που προτείνει η Επιτροπή και οδηγηθούμε τελικά σε μετατροπή των θρησκευτικών σε θρησκειολογία;
3. Όταν ο π. Γεώργιος Μεταλληνός έγραφε πρόσφατα ότι για το μάθημα των θρησκευτικών «ήδη εβάφη κάλαμος αποφάσεως» φαίνεται πως κάτι ήξερε παραπάνω. Εμείς πάλι δεν πρόκειται να σταματήσουμε τον αγώνα για χριστιανικά ορθόδοξα θρησκευτικά στα σχολεία. Αν δεν νικήσουμε, τουλάχιστον ας πέσουμε μαχόμενοι.

Κάτι τελευταίο. Η ίδια αυτή Επιτροπή είχε με αναλυτική της Εισήγηση προτείνει τη θέσπιση του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια. Αξίζει να μελετήσει κανείς τις αποφάσεις της Επιτροπής αυτής από την ιστοσελίδα της για να καταλάβει καλά που πάμε σαν χώρα και ποιοι κάνουν κουμάντο στην Ελλάδα.

24/11/08

Γυμναστική-Θρησκευτικά:Σύγκριση στη διαδικασία απαλλαγών

Γυμναστική-Θρησκευτικά:Σύγκριση στη διαδικασία απαλλαγών

του Τάτση Ιωάννη, θεολόγου


Επιχειρούμε μία σύγκριση ανάμεσα στο πλαίσιο που διέπει τις απαλλαγές από τα θρησκευτικά και τις αντίστοιχες από τη γυμναστική. Γνωρίζουμε βέβαια ότι οι απαλλαγές από τη γυμναστική γίνονται για λόγους υγείας, ενώ οι απαλλαγές από τα θρησκευτικά για «λόγους συνείδησης» σύμφωνα με τις νέες εγκυκλίους του ΥΠΕΠΘ.

Απαλλαγή από τη γυμναστική
Όταν ένας μαθητής αντιμετωπίζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας μπορεί να ζητήσει απαλλαγή από το μάθημα της γυμναστικής (φυσικής αγωγής). Για να πάρει την απαλλαγή είναι απαραίτητο εκτός από την αίτηση να υποβάλλει στο Διευθυντή του σχολείου ιατρική βεβαίωση στην οποία να αναφέρεται αναλυτικά τι πρόβλημα υγείας αντιμετωπίζει ο μαθητής και το χρονικό διάστημα για το οποίο απαιτείται απαλλαγή από τη γυμναστική. Έτσι τα «προσωπικά δεδομένα» που αφορούν στην υγεία του μαθητή γνωστοποιούνται στο Διευθυντή, τον καθηγητή Φυσικής Αγωγής (Γυμναστή) και πολλές φορές και στο Σύλλογο καθηγητών.

Απαλλαγή από τα θρησκευτικά
Ύστερα από την έκδοση των καλοκαιρινών τριών εγκυκλίων του ΥΠΕΠΘ το μόνο που χρειάζεται για να απαλλαγεί ένας μαθητής από τα θρησκευτικά είναι μία αίτηση στην οποία αναιτιολόγητα ζητείται απαλλαγή («Επιθυμώ την απαλλαγή του γιου μου /της κόρης μου από το μάθημα των θρησκευτικών για λόγους συνείδησης»).

Επισημάνσεις
1. Γιατί το ΥΠΕΠΘ κρίνει ότι προσβάλλονται τα προσωπικά δεδομένα του μαθητή ακόμα και με την αρνητική δήλωση για τη θρησκευτική του πίστη («δεν είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος», όπως έλεγε η εγκύκλιος του 2002) ενώ η φανέρωση των προβλημάτων υγείας ενός μαθητή δεν αποτελεί προσβολή των προσωπικών του δεδομένων; Είναι πιο φοβερό για ένα μαθητή να πει «δεν είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος» από το να φανερώσει ότι «πάσχω από καρδιακή ανεπάρκεια» ή «έχω υποβληθεί στην τάδε χειρουργική επέμβαση»; Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά;
2.Αντιλαμβανόμαστε ότι η χωρίς αιτιολόγηση αίτηση απαλλαγής από τη γυμναστική θα οδηγούσε σε μαζικές απαλλαγές (πολλοί μαθητές και μαθήτριες νιώθουν αδύναμοι να ανταποκριθούν στις σωματικές ασκήσεις των γυμναστών). Και γι΄ αυτό ορθά ο νομοθέτης ζητάει αιτιολόγηση με ιατρική μάλιστα βεβαίωση. Γιατί όμως δεν δείχνει το ΥΠΕΠΘ την ίδια φροντίδα και για το μάθημα των θρησκευτικών;
3.Προσωπικά πιστεύουμε ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να γνωρίζουν πολλά από τα «προσωπικά δεδομένα» των μαθητών, όχι για λόγους περιέργειας αλλά για να μπορούν να εκτελέσουν το έργο τους πιο καλά και εποικοδομητικά. Αν ο εκπαιδευτικός γνωρίζει ότι ο μαθητής του είναι παιδία χωρισμένων γονέων ή έχει κάποιον ασθενή στο σπίτι (πατέρα, μητέρα, αδελφό) ή έχει χάσει κάποιον από τους δύο γονείς κ.ο.κ. μπορεί με διάκριση να βοηθήσει το παιδάκι αυτό. Ανάμεσα στα άλλα καθόλου δεν βλάπτει το να γνωρίζει ο εκπαιδευτικός και το θρήσκευμα ή κάποιο πρόβλημα υγείας του μαθητή του.
4.Η υπερπροβολή των «προσωπικών δεδομένων» δεν αποτελεί παρά μια καλά ενορχηστρωμένη προσπάθεια για την επίτευξη στόχων που τελικά θα βλάψουν μακροπρόθεσμα τους μαθητές που θα γίνουν οι αυριανοί πολίτες (αποχριστιανοποιημένη παιδεία, απομάκρυνση των μαθητών από την Εκκλησία, κακώς νοούμενη προσωπική ελευθερία).

23/11/08

π.Θεόδωρος Ζήσης, Αήττητος η Εκκλησία

πηγή:Ορθόδοξος Τύπος, 21/11/2008

Αήττητος η Εκκλησία

του Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση,
Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

1. Δογματικοί και αδίδακτοι οι της Αριστεράς
Στο μετά τη μεταπολίτευση του 1974 πολιτικό σκηνικό κυριάρχη­σαν και εξακολουθούν να κυριαρ­χούν δύο πολιτικά κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η «Νέα Δημοκρατία». Η παραδοσιακή Αριστερά του ΚΚΕ και η ανανεωτική του «Συνασπισμού» είχαν και έχουν σταθερή, αλλά περιορισμένη απήχηση στο εκλογικό σώμα, λόγω δε της μετα­ξύ των ασυμφωνίας δεν πρόκειται στο άμεσο μέλλον να ενωθούν, ώστε να διεκδικήσουν την διακυ­βέρνηση της χώρας. Αποτελούν πάντως σπουδαίους παράγοντες, που αποφασιστικά επηρεάζουν το πολιτικό και ιδιαίτερα το πολιτιστι­κό γίγνεσθαι του τόπου. Λόγω της αθεϊστικής τους ιδεολογίας σταθε­ρά διακηρύσσουν ότι επιθυμούν και επιδιώκουν να μεταβάλουν την Ελλάδα σε ένα άθρησκο κοσμικό κράτος, στο όποιο η Εκκλησία, δεν θα έχει κανένα θεσμικό και κοινω­νικό ρόλο, περιοριζόμενη μέσα στους τοίχους των ιερών ναών, γι’ αυτό και σε κάθε ευκαιρία που τους δίδεται, επαναφέρουν με αξιοθαύ­μαστο ιδεολογικό ζήλο, που μοιάζει με θρησκευτικό δογματισμό και φονταμενταλιστική νοοτροπία, το αίτημα του χωρισμού Εκκλησίας και κράτους.
Δεν διδάχθηκαν καθόλου από το παράδειγμα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, από τον φαινομενικά ου­δέτερο, ουσιαστικά όμως εχθρικό χωρισμό Εκκλησίας και κράτους, που μετέβαλε σε ερείπια τον επί αιώνες ανθηρό Ορθόδοξο ρωσικό πολιτισμό, ως και τους πολιτισμούς των άλλων δορυφόρων λαών, που εγνώρισαν τεράστια πολιτιστική κα­ταστροφή και ερήμωση, ούτε υπολογίζουν το ψυχικό και πνευματικό κενό εκατομμυρίων ανθρώπων, που τους ξερίζωσαν την έμφυτη θρη­σκευτικότητα και τους άφησαν ανυπεράσπιστους, χωρίς πνευματικά αντισώματα, χωρίς ιστορική συν­έχεια, στις άγριες και θηριώδεις επι­δράσεις και επιθέσεις της καθαρά υλιστικής και αντιανθρώπινης «Νέ­ας Εποχής» του παλαιού αμαρτωλού ανθρώπου. Δεν βλέπουν ότι η μετακομμουνιστική Ρωσία του Πούτιν διορθώνει την εκκλησιομάχο πο­λιτική των σοσιαλιστών - κομμουνι­στών και βοηθεί με κάθε τρόπο την Εκκλησία στο έργο της, με την επι­στροφή τής εκκλησιαστικής περιουσίας, με την επαναφορά των Θε­ολογικών Σχολών στα κρατικά Πανεπιστήμια και του μαθήματος των Θρησκευτικών στη στοιχειώδη και μέση Εκπαίδευση. Δεν διδάσκονται από τα κοινωνικά και πνευματικά αδιέξοδα της άθρησκης και άθεης Γαλλίας, η οποία τώρα με πολλούς εκπροσώπους της πολιτικής και της διανόησης μετρά τις κακές συνέ­πειες της περιθωριοποίησης της Εκκλησίας και προγραμματίζει την επαναφορά του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία. Παρα­βλέπουν ότι και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία είναι υποχρεωτικό, διδα­σκόμενο μάλιστα όχι με θρησκειο­λογική αλλά με ομολογιακή - κατη­χητική κατεύθυνση, ώστε έκτος του γνωσιολογικού εξοπλισμού των μα­θητών με απαραίτητα στοιχεία για το χριστιανικό παρελθόν και παρόν της Ευρώπης, να διαπλασθούν πνευματικά από τον δοκιμασμένο, εξημερωτικό και ηθοπλαστικό λόγο του Ευαγγελίου.

2. Άλλοι κυβερνούν και κα­ταστρέφουν την Ελλάδα
Φαίνεται πάντως ως αντιφατικό και περίεργο ότι, μολονότι η ιδεο­λογική απήχηση τους στο εκλογικό σώμα είναι περιορισμένη και γι' αυτό δύσκολα θα αναλάβουν κυ­βερνητικές ευθύνες, εν τούτοις έχουν επιβάλει την ιδεολογική τους γραμμή στο πολιτιστικό γίγνεσθαι, σε όλα σχεδόν τα θέματα που έχουν σχέση με την Εκκλησία, την ηθική ζωή και την παιδεία. Που οφείλεται αυτή η πολιτιστική τους κυριαρχία, παρά την πολιτική τους ελαχιστότητα; Και πώς συμβαίνει να κυριαρ­χούν επί τριάντα και πλέον χρόνια πολιτικά η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, να σφραγίζουν όμως το πνευματικό και πολιτιστικό γίγνε­σθαι τα κόμματα της Αριστεράς, ιδι­αίτερα όμως οι ευρωσοσιαλιστές του Συνασπισμού, οι όποιοι έχουν αναλάβει εργολαβικά και παθιασμέ­να τον πόλεμο εναντίον της Εκκλη­σίας, ενώ το ΚΚΕ είναι συγκρατημένο και πάντως δεν πρωτοστατεί στην διαμόρφωση εκκλησιομαχικού πολεμικού κλίματος, που θυμίζει τις εποχές των διωγμών και των ασύστατων συκοφαντιών εναντίον των Χριστιανών; Πώς τελικώς φθάσαμε στο σημείο η παραδοσιακή και συ­ντηρητική «Νέα Δημοκρατία» να συνεχίζει το γκρέμισμα δοκιμασμέ­νων αξιών του ελληνορθόδοξου πολιτισμού, που άρχισε το ΠΑΣΟΚ, και να απογοητεύει μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, που την επανέ­φερε στην εξουσία, για να σταματή­σει την αποδόμηση, την συκοφάντηση και διάλυση των θεσμών, το ίδιο το είναι των Ελλήνων, την ελληνικότητα, την ταυτότητα τους, την ιστορία, τον πολιτισμό τους;
Ακόμη δεν μπορούμε να πιστέ­ψουμε ότι διανεμήθηκε με κυβέρ­νηση της Νέας Δημοκρατίας το απαράδεκτο βιβλίο ιστορίας της Στ' Δημοτικού, το οποίο απέσυρε μετά την κατακραυγή ο νέος Υπουργός Παιδείας Ευρ. Στυλιανίδης, ο ο­ποίος όμως διαπράττει τώρα παρό­μοιο λάθος με την υποτίμηση του μαθήματος των Θρησκευτικών από τις αντιφατικές θερινές εγκυκλίους του Υπουργείου Παιδείας, περί απ­αλλαγής από το μάθημα όσων μα­θητών το επιθυμούν. Οι διευκρινι­στικές δηλώσεις του Υπουργού και η δήθεν διορθωτική νέα εγκύκλιος του Υπουργείου, δεν μετέβαλαν την κατάσταση. Η ζημιά έχει ήδη γίνει. Ακόμη και αν διατηρηθεί ο υπο­χρεωτικός χαρακτήρας του μαθήματος, η μεταβολή του μαθήματος σε θρησκειολογικό -πολιτιστικό και η αποβολή του ομολογιακού - κατη­χητικού χαρακτήρα του φαίνεται ως αναπόφευκτη. Αυτό συνιστούν τα διορισθέντα ή διατηρηθέντα από την κυβέρνηση μέλη (θεολόγοι) του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Ποιος τους διόρισε ή ποιος τους διατήρη­σε; Δεν υπήρχαν από τον πολιτικό χώρο της Ν. Δημοκρατίας άλλης θε­ολογικής και εκπαιδευτικής γραμ­μής θεολόγοι, για να τοποθετηθούν στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο; Έχει μεταλλαγή ιδεολογικά αυτή η παράταξη ή δουλικά εφαρμόζει αποφά­σεις άλλων σχεδιαστών, ερήμην των πολιτών που την εψήφισαν και την έφεραν στην εξουσία;
Είχαμε χαιρετίσει το 2004 την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού και είχαμε εκτιμήσει ότι αυτό θα εσήμαινε και ηθική αλλαγή (1) , διότι προ­ηγουμένως στο όνομα μιας ψευδώ­νυμης «προόδου» και ενός παρα­πλανητικού «εκσυγχρονισμού» δη­μιουργήθηκε ένα εντελώς νέο το­πίο ηθικής διαφθοράς, κοινωνικής αστάθειας και αποσύνθεσης, ως και διάβρωσης τής νεολαίας με την κα­τασυκοφάντηση και αδρανοποίηση των ηθικών αξιών, και δια νόμων και δια του προσωπικού παραδείγμα­τος πολιτικών ηγετών. Η αποποινικοποίηση της μοιχείας, ο πολιτικός γάμος, το αυτόματο διαζύγιο, οι με­ταρρυθμίσεις στο οικογενειακό δί­καιο, η κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότη­τες, η προβολή τής σεξουαλικής απελευθέρωσης, η βλάσφημη εξύβριση των ιερών και των οσίων του Γένους με κατασυκοφάντηση των ηρώων και των αγίων, ακόμη και του αρχηγού της Πίστεως και τής Εκ­κλησίας, του αγιωτέρου και ηθικωτέρου προσώπου, του Σωτήρος Χρι­στού, από τον Μ. Ανδρουλάκη και πολλά άλλα άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου, και ιδιαίτερα η διάλυση τής παιδείας με τον μαθητικό και φοιτητικό συνδικαλισμό να επεμ­βαίνει και στις αίθουσες διδασκα­λίας, διακόπτοντας με καταλήψεις τα μαθήματα, και καθορίζοντας α­κόμη και τις εκλογές καθηγητών και πρυτανικών αρχών. Σαν να υπήρχε κάποιο κέντρο, που ωθούσε τους Έλληνες στην αυτοκαταστροφή και στην αυτοδιάλυση. Όλες οι υγιείς πνευματικές δυνάμεις της παραδοσιακής ελληνικής κοινωνίας τέθηκαν στο περιθώριο και ανέλα­βαν οι «εκσυγχρονιστές» και οι «προοδευτικοί» τής Αριστεράς, τους οποίους εστέγασε στην πρώτη του ορμή το ΠΑΣΟΚ.


3. Διακομματική συναίνεση στην καταστροφή του Ελληνισμού
Αρχίσαμε γρήγορα να καταλα­βαίνουμε ότι η αλλαγή των κομμά­των στην διακυβέρνηση δεν σημαί­νει και αλλαγή του σκηνικού, ούτε του πολιτικού ούτε του πολιτιστι­κού· η εναλλαγή είναι συμφωνημένη και σχεδιασμένη. Απαράλλακτος και συμφωνημένος επίσης είναι ο στόχος: Η καταστροφή της ελληνι­κότητας, τής ελληνορθόδοξης αυ­τοσυνειδησίας, της ανθεκτικής στους καιρούς και στους χρόνους ιδιοπροσωπίας των Ελλήνων, γιατί εξακολουθούν να παραμένουν ανυπότακτοι στα σχέδια και στα κελεύ­σματα της «Νέας Εποχής» και της «Νέας Τάξης» των πραγμάτων. Έ­τσι εξηγείται γιατί στους άλλους λα­ούς τής Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επιβάλλονται πολιτιστικές αλλαγές, που επιβάλλονται στην χώρα μας, από μυστικά διευθυντήρια, γνωστά αλλά μη κατονομαζόμενα, αλλαγές που έχουν σχέση κυρίως με την δυ­νατή παρουσία της Εκκλησίας στη ζωή, στην παιδεία και στον πολιτι­σμό των Ελλήνων.
Ποιος κυβερνάει λοιπόν αυτήν την χώρα; Έχει σημασία η ψήφος, και η θέληση των πολιτών, που στην δια­κυβέρνηση δεν λαμβάνεται καθό­λου υπ' όψιν; Γιατί η τωρινή κυβέρ­νηση δεν επανέφερε το θρήσκευμα στις ταυτότητες, όπως προεκλογικά είχε υποσχεθή, μετά την συγκέν­τρωση μάλιστα 3.500.000 υπο­γραφών; Γιατί στην δεύτερη τετραε­τία της εμφανίζεται «προοδευτικώτερη», δηλαδή καταστροφικώτερη, με το σύμφωνο ελεύθερης συμβίω­σης και με την αιφνίδια εν μέσω θέ­ρους αποδόμηση του μαθήματος των Θρησκευτικών; Γιατί σε καίριες θέσεις εκκλησιαστικής και εκπαιδευτικής πολιτικής χρησιμοποιεί εκκλησιομάχους «σκοταδιστές»; Ποιος επί τέλους θα αντιδράσει σ' αυτήν την διακομματική συμφωνία καταστροφής του Ελληνισμού;

4. «Ουδέν Εκκλησίας δυνατώτερον»
Δυστυχώς τώρα δεν αντιδρά α­ποτελεσματικά ούτε η ποιμαίνουσα Εκκλησία, που την έχουν στήσει κατηγορούμενη και την έχουν κα­ταστήσει αναξιόπιστη στον λαό, με την δυσοσμία των σκανδάλων και την οργανωμένη και σχεδιασμένη προβολή τους
. Ας μη βαυκαλίζον­ται όμως και ας μη ματαιοπονούν οι εκκλησιομάχοι. Η ανεπάρκεια και η αδυναμία των ποιμένων, ουδέποτε ιστορικά οδήγησε ούτε θα οδηγή­σει στην ήττα και στην περιθωριοποίηση της Εκκλησίας. Δεν υπάρ­χει τίποτε πιο δυνατό από την Εκκλησία, όπως με πολλή δύναμη γράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσό­στομος, γιατί κεφαλή της είναι ο Χριστός. Όταν πολεμάει κανείς με ανθρώπους ή θα νικήσει ή θα νικη­θεί. Όταν τα βάζει όμως με τον Θεό, σίγουρα θα είναι ο ηττημένος(2). Το πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ έχασε, όταν νομοθέτησε την διαγραφή του θρησκεύματος ως αποκορύ­φωση άλλων διαβρωτικών και βλά­σφημων ενεργειών του. Και η «Νέα Δημοκρατία» θα χάσει, γιατί νομο­θέτησε τις ανήθικες, αντιευαγγελικές και αντιπατερικές ρυθμίσεις με το σύμφωνο ελεύθερης συμβίω­σης, με την εισαγωγή της σεξουα­λικής αγωγής στα σχολεία, με την καύση των νεκρών και με την α­προσδόκητη επίθεση εναντίον του μαθήματος των Θρησκευτικών. Γνωρίζουμε ότι προς το παρόν δεν υπάρχει πολιτικό φως και ελπίδα. Δεν βιαζόμαστε. Ό Θεός γνωρίζει πώς και πότε θα επέμβει. Στην Σοβιετική Ένωση οι εκκλησιομάχοι μετά από εβδομήντα χρόνια κατέρ­ρευσαν ως χάρτινος πύργος.
+ πρ.Θ.Ζ.



1. Βλ. Πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση, «Πολιτική και ηθική αλλαγή», Θεοδρομία 6 (2004) 3 -11 και του ιδίου «Η Ελλάς αποχριστιανίζεται κατά το πρότυπο της αθέου Ευρώπης», Θεοδρομία 7 (2005) 483 - 489.
2. Ιωάννου Χρυσοστομου, Όμιλία πρό της εξορίας 1, ΡG 52,429. ΕΠΕ 33,386: «Ουδέν Εκκλησίας δννατώτερον άνθρωπε. Λύσον τον πόλεμον, ίνα μή κατάλυση σου την δύναμιν μή εισάγε πόλεμον εις ουρανόν. Άνθρωπον εάν πολεμής, ή ενίκησας ή ενικήθης, εκκλησίαν δε εάν πολεμής, νικήσαί σε αμήχανον- ο Θεός γάρ εστίν ο πάντων ισχυρότερος».

22/11/08

Νέες δηλώσεις του Υπ.Παιδείας για τα θρησκευτικά

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟN ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 22 Νοεμβρίου 2008

Δηλώσεις του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη στο συνέδριο για τα Δικαιώματα του Παιδιού

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα μας πείτε δυο κουβέντες από αυτά τα οποία εξαγγείλατε;

Ε.ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Γιορτάζουμε ουσιαστικά την Παγκόσμια Ημέρα για το Παιδί, προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσουμε την ελληνική κοινωνία αλλά και την πολιτεία για τη μέριμνα που πρέπει να επιδείξει, όσον αφορά τα δικαιώματα του παιδιού. Ενεργοποιούμε εκ νέου το Παρατηρητήριο του Παιδιού, το οποίο έχει σαν στόχο πρώτα απ’ όλα να ενημερώνει τη νέα γενιά, να ευαισθητοποιεί την κοινωνία και να κινητοποιεί την πολιτεία, ώστε να αναλαμβάνονται οι πρέπουσες πρωτοβουλίες προκειμένου αυτά τα δικαιώματα να προστατεύονται στην πράξη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δηλαδή θα προστατέψετε π.χ. παιδιά με παραβατικότητα, με ναρκωτικά;
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Είναι ένα πλαίσιο πρωτοβουλιών που έχουν αρχίσει ήδη να εκδηλώνονται. Έχουμε υπογράψει προγραμματική συμφωνία με αρκετούς δικηγορικούς συλλόγους στη χώρα, για να παρέχουν δωρεάν νομική προστασία σε νέα παιδιά. Έχουμε επίσης συνεργαστεί με Πανεπιστήμια για να παρατηρούν διάφορα κοινωνικά φαινόμενα που εμφανίζουν έξαρση και να υποδεικνύουν τις κατάλληλες νομοθετικές ή άλλες πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλαμβάνονται από το κράτος. Έχουμε μπει μπροστά σε μια σειρά από ενημερωτικές καμπάνιες προς γονείς, παιδιά, αλλά και κοινωνικούς φορείς σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με δικαιώματα του παιδιού και γενικότερα υπάρχει ένα φάσμα δραστηριοτήτων το οποίο θα εκδηλώνεται όχι μόνο κεντρικά αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα προκειμένου να προστατεύονται αποτελεσματικά τα δικαιώματα των παιδιών.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ υπάρχει ένα άλλο θέμα σχετικά με διάφορους Διευθυντές σχολείων, οι οποίοι παρά την οδηγία σας, παρά την εγκύκλιό σας, ζητούν από τους γονείς να δηλώνουν για ποιο λόγο απαλλάσσεται το παιδί τους από το μάθημα των θρησκευτικών. Αυτό είναι η μία πλευρά του ερωτήματος και η άλλη είναι η διαφωνία που έχετε με το Συνήγορο του Πολίτη. Εγώ προσωπικά δεν την έχω καταλάβει.
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Πρώτα απ’ όλα θα σας πω ότι το θέμα έχει λυθεί οριστικά μέσα από τις εγκυκλίους τις οποίες έχουμε στείλει. Και βεβαίως η διοίκηση σε όλο της το φάσμα θα πρέπει να παρακολουθεί τις οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας. Αν θέλετε να επαναλάβω το περιεχόμενο αυτών των οδηγιών, να σας πω ότι το μάθημα των θρησκευτικών παραμένει υποχρεωτικό για όλους. Οι αλλόθρησκοι ή οι ετερόδοξοι έχουν δικαίωμα για λόγους συνείδησης να εξαιρεθούν, χωρίς όμως να δηλώσουν το δόγμα στο οποίο πιστεύουν και έτσι προστατεύονται τα προσωπικά δεδομένα. Επομένως η εξαίρεση αφορά τους μη ορθόδοξους. Από εκεί και μετά όποιος εξαιρείται, αν είναι αλλοδαπός μπαίνει σε ένα μάθημα ενισχυτικής διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού, αν είναι ημεδαπός αλλά ετερόδοξος ή αλλόθρησκος, ο Σύλλογος Διδασκόντων ορίζει πώς θα καλύπτεται η χαμένη ώρα με την παρακολούθηση μαθημάτων που πιθανότατα ο ίδιος ο μαθητής είναι αδύναμος. Από εκεί και μετά, για το θέμα του Συνήγορου του Πολίτη, νομίζω ότι έχει δημοσιοποιηθεί ποια ήταν η ενόχληση του Υπουργείου Παιδείας. Θεωρούμε ότι ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησε, υπερέβη ουσιαστικά κάποια όρια και περιγράφεται στην επιστολή μου ο ακριβής λόγος για τον οποίο εκφράστηκε αυτή η δυσαρέσκεια.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δηλαδή το μάθημα είναι υποχρεωτικό για τους ορθόδοξους.
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Σαφώς.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σαφώς λέτε, αλλά πώς θα αποδείξω εγώ ότι είμαι ορθόδοξη; Θα πρέπει να πάω μια επιστολή, ένα δικαιολογητικό;
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Όταν γίνεται αναφορά σε θέματα συνείδησης, εννοούμε τη θρησκευτική συνείδηση. Δεν μπορούν να υπεισέρχονται στον όρο συνείδηση ιδεολογικοί, πολιτικοί ή άλλοι λόγοι που μπορούν να νομιμοποιήσουν μια τέτοιου είδους εξαίρεση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας ευχαριστούμε

Υπ.Παιδείας, Αλλαγή Αναλυτικών Προγραμμάτων

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟN ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 21 Νοεμβρίου 2008
Συνέντευξη τύπου του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη κατά τη Σύνοδο των Υπουργών Παιδείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες
(αποσπάσματα)
...Σημαντικό ζήτημα είναι και η αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων, με στόχο βεβαίως την προώθηση μιας σύγχρονης αντίληψης για την Παιδαγωγική Επιστήμη, που θα βασίζεται όχι στην αποστήθιση αλλά στην εκπαιδευτική αντίληψη και στη συνθετική σκέψη.
.... Όσον αφορά το ζήτημα των αναλυτικών προγραμμάτων η μεθοδολογία που θα ακολουθήσουμε είναι να ξεκινήσει τώρα ο διάλογος σε δύο επίπεδα. Πρώτον στο επίπεδο μιας Επιτροπής σοφών, στην οποία έχουμε καλέσει να συμμετέχουν διάφοροι ακαδημαϊκοί επιστήμονες, οι οποίοι κατά καιρούς συμμετείχαν σε όλες τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που έχουν επιχειρηθεί από τη μεταπολίτευση και μετά και το δεύτερο επίπεδο διαλόγου για τα αναλυτικά προγράμματα θα αφορά τους μάχιμους εκπαιδευτικούς που ο καθένας και η καθεμιά θα ρωτηθούν για τις απόψεις τους σχετικά με το αναλυτικό πρόγραμμα που διδάσκουν στην τάξη. Θα είναι μια διαρκής επιτροπή, η οποία κάθε φορά όταν ολοκληρώνει ένα κεφάλαιο θα το καταθέτει για περαιτέρω διαβούλευση και για ανάληψη διοικητικής ή θεσμικής πρωτοβουλίας. Θα ξεκινήσουμε βεβαίως τη συζήτηση από το νηπιαγωγείο προς τα πάνω, μια διαδρομή αντίστροφη από τη συνήθη. Γιατί συνήθως ξεκινάμε τις μεταρρυθμίσεις από το Πανεπιστήμιο προς τα κάτω και αυτό αποδείχτηκε διαχρονικά ότι δεν είναι σωστό. Θα ξεκινήσουμε από το νηπιαγωγείο και θα έχουμε ως βάση του διαλόγου το υφιστάμενο αναλυτικό πρόγραμμα και το υφιστάμενο διδακτικό ή εποπτικό υλικό, το οποίο θα εξετάζεται αν χρειάζεται συμπλήρωση ή αντικατάσταση.
...Έγινε μεγάλη συζήτηση για την προώθηση της πολυγλωσσίας, για την αγωγή της υγείας, για την υγιεινή διατροφή, που πρέπει να διδάσκεται στους μαθητές. Παράλληλα, δώσαμε ιδιαίτερη βαρύτητα από πλευράς μας στη σύνδεση της παιδείας, του πολιτισμού και του αθλητισμού. Συγκεκριμένα προτείναμε, επειδή στην Ελλάδα ούτως ή άλλως διοργανώνονται πανελλήνιοι σχολικοί και καλλιτεχνικοί αγώνες, να διευρύνουμε το θεσμό αυτό σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, φέρνοντας τη νέα γενιά κοντά είτε για αθλητικές είτε για πολιτιστικές εκδηλώσεις δημιουργίας και έτσι ώστε να συμβάλλουμε στο να αναπτυχθεί μία ενιαία ευρωπαϊκή πολιτιστική συνείδηση και ταυτότητα.
Σχόλιο:
1. Είχαμε σχολιάσει προ καιρού τα σχέδια του Υπ. Παιδείας για την αλλαγή των Αναλυτικών Προγραμμάτων και τους κινδύνους που πιθανόν ελοχεύουν για το μάθημα των Θρησκευτικών και όχι μόνο στη διαδικασία αυτή. http://thriskeftika.blogspot.com/2008/09/blog-post_28.html
2. Κατά την αλλαγή των Αναλυτικών Προγραμμάτων θα πρέπει να προσέξουμε κάθε πιθανή προσπάθεια υποβάθμισης των θρησκευτικών αλλά και να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε αδικίες του παρελθόντος απαιτώντας την αύξηση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος τουλάχιστον στα Γενικα Λύκεια και τα ΕΠΑΛ.
3. Η προώθηση της αγωγής υγείας στην οποία αναφέρεται ο κ. Υπουργός είμαστε βέβαιοι ότι περιέχει και το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο δημοτικό, για το οποίο μάλιστα το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έχει δώσει ήδη εντολή εκτύπωσης διδακτικών βιβλίων που συνέταξε η ομάδα του γνωστού Θάνου Ασκητή! Βλ. περισσσότερα: http://thriskeftika.blogspot.com/2008/11/blog-post_09.html

π.Γ.Μεταλληνός, Εις το στόχαστρον των λαϊκιστών το "μάθημα των Θρησκευτικών" - B'

πηγή:Ορθόδοξος Τύπος, 21/11/2008
Δημοσιεύουμε σήμερα το δεύτερο και τελευταίο μέρος του βαρυσήμαντου άρθρου του π. Γεωργίου Μεταλληνού για τα θρησκευτικά. Το πρώτο μέρος, για όσους δεν το είχαν διαβάσει υπάρχει εδώ: http://thriskeftika.blogspot.com/2008/11/blog-post_2656.html

ΕΙΣ ΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟΝ ΤΩΝ ΛΑΪΚΙΣΤΩΝ ΤΟ «ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ»

Του Πρωτοπρεσβύτερου π. Γεώργιου Δ. Μεταλληνού,
Ομοτίμου Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών


(2) Τελευταίο

3. Η στάση της σημερινής Πολιτείας απέναντι στο μάθημα των Θρησκευτικών («υποχρεωτικό», αλλά με δυνατότητα επιλογής του και από τους Ορθοδόξους!) συνδέεται άμεσα με το πάγιο αίτημα των εκσυγχρονιστών (όλων των Κομμάτων), για «χωρισμό (διαχωρισμό, όπως αδόκιμα λέγουν) Εκκλησίας - Πολιτείας. Χωρισμός όμως δεν είναι κατ' αυτούς, όπως το κατανοούν οι πολλοί, η διά­κριση διοικητικών αρμοδιοτήτων (ρόλοι διακριτοί), διότι αυτό υπάρχει, επιβάλλεται και κατοχυρώνεται με τον Νόμο 590/1977, πού είναι και « Καταστατικός Χάρτης» της Ελλαδικής Εκκλησίας ( άρθρο 2* σ' αυτό καθορίζεται η συνεργασία/συναλληλία των δύο χώρων σε τομείς, που έχουν άμεση σχέση με την διακονία του ελληνικού Λαού). Χωρισμός στο στόμα η τα κείμενα των εκσυγ­χρονιστών σημαίνει: πλήρης αποσύνδεση της Ορθόδοξης Πίστης και Παράδοσης από όλους τους τομείς του εθνικού βίου. Κράτος λαϊκιστικό (ΈΧαΧ Ιβϊο). Αυτό σημαίνει κατά τους υποστηρικτές αυτού του αιτήματος: νομοθετική επιβολή του υποχρεωτικού πο­λιτικού γάμου, καθαίρεση νομοθετικά όλων των θρησκευτικών (χριστιανικών) συμβόλων, και των εικόνων, από όλους τους δημό­σιους χώρους, υποχρεωτική πολιτική κήδευση και καύση νεκρών, κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών- εξαφάνιση κάθε θρησκευτικού στοιχείου στις εθνικές εορτές, κατάργηση των θρη­σκευτικών αργιών, νομοθετική εκδίωξη των Κληρικών από Νοσο­κομεία, Φυλακές, Ένοπλες Δυνάμεις και Σώματα Ασφαλείας κ.ά.


Η κίνηση βέβαια αυτή, σχετικά με το «Μ.τ.Θ.», δεν είναι νέα. Άρχισε από τον Φεβρουάριο του 1962, επί πρωθυπουργίας Κων­σταντίνου Καραμανλή (+1998) και υπουργού Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας Γρηγορίου Κασιμάτη (+1987). Τότε αποφασίσθη­κε επιλεκτικά η μονόωρη διδασκαλία του μαθήματος. Αλλά η κατα­νόηση του «πειράματος» αυτού επιτεύχθηκε από τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού, εν όψει της ένταξης μας στην Ε.Ο.Κ. (τότε και Ε.Ε. αργότερα), ότι «δεν χρειαζόμεθα θεολόγους, άλλα τεχνοκράτες και γεωπόνους». Αυτά τα έχω αναπτύξει στο βιβλίο μου: Θεολο­γικός Αγώνας -1962, έκδ. ΠΑΡΟΥΣΙΑ, Αθήνα 1987, το οποίο είχε την καλωσύνη το ΠΟΝΤΙΚΙ /7.8.08 να χρησιμοποιήσει σε άρθρο του για το «Μ.τ.Θ». Επί επτά μήνες (27.2.-27.9.1962) κλείσαμε τις Θεολο­γικές Σχολές Αθηνών και Θεσσαλονίκης, διεξάγοντας έναν αγώνα, με τέτοιο δυναμισμό, πού συχνά ξεπερνούσε τους αγώνες της Αρι­στεράς την εποχή εκείνη. Αρκεί να υπενθυμίσω, ότι στο μεγάλο συλλαλητήριο μας στις 12.4.1962, με πολλούς τραυματίες, αστυνομικούς και φοιτητές θεολόγους, ακούσθηκε για πρώτη φορά σαν σύνθημα το «1-1-4». Η καθιερωμένη έκτοτε πορεία της (εκσυγχρο­νιστικής) Πολιτείας είναι: από την αποδυνάμωση και αλλοίωση του μαθήματος στην έξωση του από την κρατική εκπαίδευση. Αυτό εφαρμόζεται με θρησκευτική ευλάβεια! Σήμερα, λοιπόν, περνάμε μία νέα φάση αυτού του εγχειρήματος, Ίσως την τελευταία.
Συνέχιση με έναν άλλο τρόπο, της προσπάθειας εκείνης της Πο­λιτείας, είναι η πρόσφατη συμπαιγνία για δήθεν υποχρεωτικότη­τα του μαθήματος. (Βλ. σχετικό άρθρο του συναδέλφου Πανα­γιώτη Μπούμη στην εφημερίδα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» / 4.9.08). Ορθά μεν οι μη Ορθόδοξοι απαλλάσσονται αυτοδίκαια. Αφού όμως και οι Ορθόδοξοι έχουν δικαίωμα υποβολής αναιτιολόγητης αίτησης απαλλαγής, πώς το μάθημα είναι γι’ αυτούς «υποχρεωτικό»; Και πώς εξ άλλου, υπό το κράτος των «προσωπικών δεδομένων», μπορεί να αποδειχτεί ή όχι σε κάποιον η ιδιότητα του «Ορθοδόξου»; Ναι, πρόκειται για συμπαιγνία, για να μη πω «απάτη»! Ανάλογη είναι και η κίνηση για μετατροπή του μαθήματος σε θρησκειολο­γικό. Η μεταβολή αυτή, πού προγραμματίζεται μεθοδικά (ήδη επεβλήθη «άνωθεν» σχετική προεργασία στις Θεολογικές Σχολές Αθηνών και Θεσσαλονίκης) οδηγεί στην απονεύρωση του μαθή­ματος, με την διάπραξη μάλιστα ενός κολοσσιαίου επιστημονικού - παιδαγωγικού ολισθήματος: Η γνώση, κατά τον Αριστοτέλη, ενεργείται με βάση τις αρχές της ομοιότητας και της αντίθεσης (διαφοράς). Γι' αυτό είναι παγκόσμια θρησκειολογική αρχή, ότι η γνώση των άλλων θρησκευμάτων, προϋποθέτει γνώση, και μάλι­στα καλή, του χώρου της δικής μας Πίστης. Μάθηση in absurdum δεν υπάρχει, ούτε είναι δυνατή. Η βαθμιαία σύσταση όμως δύο Θρησκειολογικών Τμημάτων (Αθήνα - Θεσσαλονίκη), με ένταξη τους στην συνέχεια στις τοπικές Φιλοσοφικές Σχολές, δηλαδή η ουσιαστική αλλοίωση του «Μ.τ.Θ.» (για τους Ορθοδόξους) είναι το προοίμιο για την έξωση του Μαθήματος, τελικά, από την δημό­σια εκπαίδευση και την ιδιωτικοποίηση του.
Ο απώτερος στόχος μάλιστα των εκσυγχρονιστών μας είναι η έξωση και αυτών των Θεολογικών Σχολών από τα κρατικά Πανε­πιστήμια, αφού δεν θα έχουν πια λόγο ύπαρξης (κατάρτιση Κα­θηγητών Θρησκευτικών για την δημόσια εκπαίδευση) και την ορθόδοξη θεολογική εκπαίδευση θα μπορούν να προσφέρουν οι 4 «Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες», τα Πανεπιστήμια της Εκκλησίας (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βελλά - Ιωαννίνων και Κρή­τη), που παρήγαγε η αγαστή συνεργασία του μακαριστού Αρχιε­πισκόπου Χριστοδούλου και της τέως Υπουργού Παιδείας. Ως Κοσμήτορας (2004-2007) είχα το θλιβερό προνόμιο να ζήσω εκ του σύνεγγυς τους σχεδιασμούς αυτούς και τις εξελίξεις, όλο δε το συναφές αποδεικτικό υλικό συγκέντρωσα στο βιβλίο: «Θέση και αποστολή των Θεολογικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονί­κης στην σύγχρονη κοινωνία. Πρακτικά Δ' Συνεδρίου Θεολο­γικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης, Αθήνα 24 - 25 Απριλί­ου 2007», Αθήνα 2008. Σ' αυτή την κίνηση εκόντες - άκοντες, συμβάλλουν και όσοι ελαφρά τη καρδία απαιτούν την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών. Πρέπει δε να δηλωθεί, ότι στην Ευρώπη και όλο τον Χριστιανικό κόσμο, οι Θεολογικές Σχολές είναι μέσα στα κρατικά Πανεπιστήμια ως ερευνητικά Ιδρύματα. Διερωτώμεθα, συνεπώς, ποια Ευρώπη απαιτεί τις επι­χειρούμενες μεταβολές, όπως λέγεται...
Αυτό τον σκοπό εξυπηρετεί, κατά την δική μας (των μαχόμενων Θεολόγων) εκτίμηση, η ανωτατοποίηση των τεσσάρων «Ανωτέ­ρων Εκκλησιαστικών Σχολών» το 2007, χωρίς αποχρώντα λόγο, αφού ήσαν καθαρά ιερατικές και παρήγαν κληρικούς Α' βαθμίδας, με δικαίωμα των αποφοίτων τους μετά από (πανεύκολες) κατατα­κτήριες εξετάσεις, να φοιτήσουν στις Θεολογικές Σχολές μας και να ακολουθήσουν άλλη σταδιοδρομία. Οι τέσσαρες όμως «Ανώ­τατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες» (Α.Ε.Α.), εξυπηρετούν την σχεδιαζόμενη από κάποιους ιδιωτικοποίηση του μαθήματος των Θρησκευτικών με την ανάληψη του από την ίδια την Διοίκηση της Εκκλησίας και τελικό στόχο την έξωση του από τα κρατικά εκπαι­δευτικά Προγράμματα.
Τις Σχολές αυτές, γέννησε η φιλοδοξία του μακαριστού Αρχιεπι­σκόπου Χριστοδούλου να καλύψει η Εκκλησία το κενό, μετά την ιδιωτικοποίηση της θρησκευτικής εκπαίδευσης. Αυτό ακούεται από εκκλησιαστικούς κύκλους, προσκείμενους στον μακαρίτη Αρχιεπί­σκοπο. Αυτό όμως πού έχει σημασία είναι, ότι ο Χριστόδουλος συνέπραξε πρόθυμα... στην εκπλήρωση των στόχων της Πολιτείας αντί να καλέσει σε «αντίσταση», υποστηρίζοντας την θέση των Θεολο­γικών Σχολών εκεί πού ανήκουν, στα κρατικά δηλαδή Πανεπιστήμια. Αυτό ακριβώς κάνουν σήμερα στις πρώην σοσιαλιστικές Χώρες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες. Η Ρουμανία λ.χ. έχει 16 Ορθόδοξες Θεολογικές Σχολές, όλες εντεταγμένες στα κατά τόπους Κρατικά Πανεπιστήμια. Έτσι, ο προηγούμενος Αρχιεπίσκοπος συνήργησε στο να ζήσουν οι Θεολογικές Σχολές μας μέσα στην (Ενωμένη) Ευρώ­πη, ό,τι έζησαν οι άλλοι Ορθόδοξοι επί σοβιετικού καθεστώτος.
4. Σ' αυτό το σημείο όμως πρέπει να αποσαφηνισθεί κάτι ουσια­στικό. Υπάρχουμε πολλοί σ' αυτόν τον τόπο, πού θα θέλαμε να φύγει η ορθόδοξη εκπαίδευση από τα χέρια μιας Πολιτείας, πού δεν μπορεί καν να κατανοήσει τι είναι η Ορθοδοξία και ποια η ση­μασία της για τον άνθρωπο, την κοινωνία, αλλά και για την ίδια μας την Πατρίδα, και να επιστρέψει στον φυσικό της χώρο, το εκκλη­σιαστικό σώμα. Εξομολογητικά, μάλιστα θα πω, ότι παλαιότερα, κινούμενος και εγώ σε πλαίσιο παραδοσιακού ιδεαλισμού, πού το ζωντάνευα με τα γραψίματα μου, ήμουν αμετακίνητα υποστηρι­κτής της συναλληλίας Εκκλησίας - Πολιτείας. Από μερικά χρόνια όμως, βλέποντας που οδηγεί σήμερα ο εναγκαλισμός με την Πο­λιτεία, τάσσομαι υπέρ του χωρισμού των δυο αυτών μεγεθών, και μάλιστα επαχθούς, αν όχι του τύπου της Αλβανίας του Χότζα, τουλάχιστον του σοβιετικού, για να επιτευχθεί η ανάνηψη μας.
Βλέπω όμως, ότι αυτό δεν το επιθυμεί πρώτα η Πολιτεία (τα Κόμ­ματα), πού στηρίζονται, παρά τα λεγόμενα τους, στην συνεργασία με τα ηγετικά πρόσωπα της Εκκλησίας για το δικό τους συμφέρον.
Και κάτι άλλο. Υποστηρίζω εκ πεποιθήσεως και αγάπης προς την ελευθερία της ακαδημαϊκής έρευνας την παραμονή των Θεολο­γικών Σχολών στα κρατικά Πανεπιστήμια και την μη ιδιωτικοποίηση τους, όταν μάλιστα διαπιστώθηκε, πού μπορεί να οδηγήσει ο οικουμενιστικός οίστρος της εκκλησιαστικής Ηγεσίας. Η τυχόν μετα­βολή των Θεολογικών Σχολών σε όργανα μιας αλλοτριωμένης συ­νειδησιακά εκκλησιαστικής Ηγεσίας θα είναι κάτι χειρότερο από θά­νατο, θα είναι η μεγαλύτερη απειλή για την Ορθοδοξία (πρβλ. την περίπτωση της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και την σύνταξη της διαβόητης Εγκυκλίου του 1920 - κατάφασης του Οικουμενισμού).Το πρόβλημα πού άνοιξε και πάλι σχετικά με το «Μ.τ.Θ.» είναι, όπως βλέπουμε περίπλοκο. Ας περιμένουμε λοιπόν δύο πράγμα­τα, τα: α) Την αντίδραση του Λαού στο δικαίωμα απαλλαγής των μαθητών από αυτό και β) την περαιτέρω πορεία των πραγμάτων, πού θα δικαιώσουν ή θα διαψεύσουν τις ανησυχίες μας. Εύχομαι να συμβεί το δεύτερο.

Οι υπογραμμίσεις με έντονο χρώμα είναι δικές μας.

21/11/08

Παπακωστόπουλος Σπ., Αναφορά στο Συνήγορο του Πολίτη για τις απαλλαγές

Ο συνάδελφος Παπακωστόπουλος Σπυρίδων απέστειλε Αναφορά προς το Συνήγορο του Πολίτη σχετικά με τις απαλλαγές από το μάθημα των Θρησκευτικών. Δημοσιεύουμε το ηλεκτρονικό του μήνυμα όπως το λάβαμε:

Για εύλογους λόγους τήρησης του απορρήτου δεν θα αναφερθώ σε πρόσωπα ή Υπηρεσίες. Η εν λόγω Αναφορά εστάλη με Fax σε συγκεκριμένο έντυπο. Σας παραθέτω την Αναφορά μου προς το Συνήγορο του Πολίτη.

Αποστολεύς: Παπακωστόπουλος Σπυρίδων , καθηγητής θεολόγος (πτυχιούχος Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών Παν/μίου Αθηνών, επί πτυχίω φοιτητής του Τμήματος Νομικής Παν/μίου Αθηνών)

ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

1. Δεν εφαρμόζεται η εγκύκλιος Φ12/977/109744/Γ1/26 – 8- 2008, όπου προβλέπεται ρητώς ότι, οι απαλλασσόμενοι «κατά την ώρα διδασκαλίας του συγκεκριμένου μαθήματος παρακολουθούν υποχρεωτικά τη διδασκαλία διαφορετικού αντικειμένου σε άλλο τμήμα της ίδιας τάξης» . Ερώτηση: δεν παραβιάζεται η αρχή της ισότητας (άρθρο 4, παρ.1 του Συντάγματος); δεν διακρίνονται οι μαθητές σε ΕΞΥΠΝΟΥΣ & ΚΟΡΟΙΔΑ; είναι σωστό είτε να περιφέρονται άσκοπα στον αύλιο χώρο είτε να αναχωρούν (τελευταία διδακτική ώρα) για το σπίτι, ενώ οι μη απαλλαγέντες να κάνουν μάθημα;
2. Στα συγκεκριμένα σχολεία, που υπηρετώ, η πλειοψηφία των απαλλαγέντων μου είπαν ότι το κάνουν όχι για λόγους συνείδησης, αλλά για να έχουν ένα μάθημα λιγότερο. Συνεπώς, παρατηρείται προσχηματική επίκληση λόγων συνείδησης («παραθυράκι» του νόμου – κενό νόμου). Δεν κρίνετε σκόπιμο να υπάρξει μία διευκρίνιση επί του θέματος τούτου; Πρόβλεψη: η εκμετάλλευση, προσχηματικά, λόγων συνείδησης από μη έχοντες τέτοιους λόγους οδηγεί σε ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ, με επακόλουθο όχι τον περιορισμό του μαθήματος σε μαθητές που θέλουν να παρακολουθούν, αλλά σε «ξεπάτωμα» του μαθήματος. Σκεφθείτε το ενδεχόμενο ομαδικών, κατά τμήματα, απαλλαγών με συνέπεια μείωση ωρών και μετέωρες οργανικές θέσεις διδασκόντων.
3. Τι σημαίνει ότι δεν υπάρχει προθεσμία υποβολής δηλώσεων απαλλαγής όταν αναφερόμαστε σε άσκηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Μήπως, εδώ, δεν έχουμε το φαινόμενο σύγκρουσης δικαιωμάτων; δηλαδή του δικαιώματος κάποιου, ο οποίος πράγματι για λόγους συνείδησης θέλει να απαλλαγεί, της καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος απαλλαγής για τον μη έχοντα λόγο συνείδησης και του δικού μου ως διδάσκοντος, αλλά και της πλειοψηφίας των παραμενόντων και παρακολουθούντων στην τάξη για απρόσκοπτη διαδικασία μάθησης; μήπως δεν παραβιάζεται το άρθρο 16, παρ.1 του Συντάγματος; σε ποια ελεύθερη διδασκαλία αναφερόμαστε όταν καθιστάμεθα όμηροι μιας ανεξέλεγκτης, χωρίς χρονικό όριο, απαλλαγής με αποτέλεσμα: α) να μην είναι σταθερός ο αριθμός των μαθητών σε μία τάξη, β) να παρατηρείται αδυναμία διεξαγωγής γραπτών δοκιμασιών ολιγόλεπτων ή ωριαίων, γ) να παρεμποδίζεται η ομαλή ολοκλήρωση της διδακτέας ύλης; γνωρίζετε ότι για το θέμα της προθεσμίας υποβολής δηλώσεων απαλλαγής προβλέπει, ρητώς, η Γ2/12907/08 – 02 – 2005 εγκύκλιος του ΥΠΕΠΘ όπου σχετικώς αναφέρει: «Διευκρινίζουμε ότι επειδή η καθυστερημένη κατάθεση της δήλωσης θα δημιουργούσε προβλήματα, εάν γινόταν μετά την κατάθεση βαθμολογίας από τον διδάσκοντα το μάθημα καθηγητή και επειδή άλλες διατάξεις, που αφορούν απαλλαγές από τη διδασκαλία μαθημάτων (Γυμναστική Π.Δ. 104/79) ορίζουν ότι η κατάθεση των δικαιολογητικών γίνεται εντός πέντε ημερών από της ενάρξεως των μαθημάτων, εκτός από τις περιπτώσεις ξαφνικού συμβάντος, θεωρείται σκόπιμο το αίτημα για την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών να γνωστοποιείται στη Διεύθυνση του Σχολείου με την έναρξη της διδασκαλίας των μαθημάτων».
4. Όλα τα παραπάνω έχουν διεξοδικώς συζητηθεί με το Σχολικό μου Σύμβουλο, ο οποίος και απετάνθη στην Προϊσταμένη του ……………………………………………………………………………… Επίσης τα έχουμε συζητήσει, ιδίως την πιστή εφαρμογή της εγκυκλίου η οποία θα μπορούσε ν’ ανακόψει – αποθαρρύνει ρεύμα μαθητών, που καταχρηστικώς ασκούν το δικαίωμα απαλλαγής, με τους Διευθυντές των ως άνω Σχολείων.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ.


20 – 11 – 2008

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΠΑΠΑΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

NEO - ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ:

1. Την Επιστολή του Συνηγόρου του Πολίτη προς το Υπουργείο Παιδείας (14/11/2008) και το Δελτίο Τύπου (17/11/2008): http://thriskeftika.blogspot.com/2008/11/blog-post_1627.html

2. Την Επιστολή -Απάντηση του Υπ. Παιδείας προς το Συνήγορο του Πολίτη (20/11/2008): http://thriskeftika.blogspot.com/2008/11/blog-post_795.html


3. Την Ανταπάντηση του Συνηγόρου του Πολίτη προς τον Υπουργό Παιδείας (21/11/2008): http://thriskeftika.blogspot.com/2008/11/blog-post_21.html


4. Δημοσιεύματα εφημερίδων για την ανταλλαγή επιστολών για τα θρησκευτικά μεταξύ Υπουργού Παιδείας και Συνηγόρου του Πολίτη: http://www.gnews.gr/Society/Education/?cluster=4E4CB4DDCAAB3ABDE2E170BE82AE3FDD89BFE328

Απάντηση Συνηγόρου του Πολίτη στον Υπ. Παιδείας


Χατζηγιάννη Μέξη 5, Αθήνα 11528
http://www.synigoros.gr/

Αθήνα, 21 Νοεμβρίου 2008
Αριθμ.Πρωτ. 3476/2008

Προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων
Κύριο Ευριπίδη Στυλιανίδη
Α.Παπανδρέου 37
151 80 Μαρούσι



Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Έλαβα γνώση της υπ.’αριθμ. πρωτ. 450/20.11.2008 επιστολής σας (δημοσιευθείσας αυθημερόν στην ιστοσελίδα του Υπουργείου και στα ΜΜΕ), με την οποίαν εγκαλείτε την Ανεξάρτητη Αρχή της οποίας προΐσταμαι για «υπέρβαση των ορίων της θεσμικής της αρμοδιότητος» επί του θέματος της απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών. Υποχρεούμαι, συνεπώς, σε άμεση απάντηση.

Εν πρώτοις, δεν αντιλαμβάνομαι το νόημα της επισήμανσής σας ότι «το Υπουργείο είναι το μόνο αρμόδιο να κρίνει … οι ρόλοι μας είναι διακριτοί … η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο δεν προτίθενται να εκχωρήσουν στο ελάχιστο …»: ο Συνήγορος του Πολίτη ουδέποτε διεκδίκησε μερίδιο στη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Ασφαλώς, λόγω της αρμοδιότητάς του να μεριμνά για «την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη» (ν. 3094/2003), ο Συνήγορος του Πολίτη δέχεται αναφορές, οι οποίες συχνά τον υποχρεώνουν να παρεμβαίνει σε θέματα που αποτελούν αντικείμενο έντονης πολιτικής ή ακόμη και ιδεολογικής αντιπαράθεσης· γι’ αυτό και φροντίζει οι παρεμβάσεις του να έχουν ως μοναδικό γνώμονα το Σύνταγμα, τους νόμους και τις διεθνείς συμβάσεις που έχουν ενσωματωθεί στην ελληνική έννομη τάξη. Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, ο Συνήγορος του Πολίτη δεν αποφασίζει, αλλ’ απλώς εισηγείται τεκμηριωμένα και αιτιολογημένα, αναμένοντας την ανταπόκριση του εκάστοτε αρμοδίου Υπουργείου, διατηρεί όμως, ήδη απ’ ευθείας από τον νόμο 3094/2003, τη δυνατότητα «να δημοσιοποιήσει την μη αποδοχή των προτάσεών του, εφ’ όσον κρίνει ότι δεν αιτιολογείται επαρκώς».

Το (δυσάρεστο αυτό καθ’ εαυτό) γεγονός ότι το επίμαχο έγγραφο της Αρχής μας δόθηκε στη δημοσιότητα προτού παραληφθεί από το Υπουργείο σας, επ’ ουδενί δεν δικαιολογεί τον ισχυρισμό σας περί υπέρβασης αρμοδιότητας εκ μέρους του Συνηγόρου του Πολίτη ούτε βεβαίως αποδυναμώνει τις θέσεις του ως προς την ουσία του ζητήματος, τις οποίες άλλωστε ο Συνήγορος του Πολίτη έχει επανειλημμένα διατυπώσει εδώ και πολλά χρόνια. Ειδικότερα :


Στο προκείμενο ζήτημα, για το οποίο έχουμε από μακρού και επανειλημμένα απευθυνθεί τόσο στους προκατόχους σας όσο και σε σας τον ίδιον (έγγραφο Βοηθού Συνηγόρου υπ’ αρ. πρωτ. 13216.07.2.3/5.3.2008 προς το Γραφείο Υπουργού), τα επιχειρήματά μας υπήρξαν εξ αρχής αμιγώς νομικά, στηριζόμενα στο Σύνταγμα, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στη σχετική (δεσμευτική για τη διοίκηση) απόφαση υπ’ αρ. 77Α/25.6.2002 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα αλλά και σε ελληνική και ευρωπαϊκή νομολογία επί παρεμφερών θεμάτων.


Στα επιχειρήματα αυτά, το Υπουργείο ουδέποτε απάντησε επί της ουσίας, πλην όμως αιφνιδίως, με τις υπ’ αρ. πρωτ. 91109/Γ2/10.7.2008 & 104071/Γ2/4.8.2008 εγκυκλίους, τα έκαμε δεκτά (παραπέμποντας, μάλιστα, ρητώς σε «αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των ανεξαρτήτων αρχών της χώρας μας») και παρήγγειλε στα σχολεία να μην αξιώνουν θετική ή αρνητική δήλωση θρησκεύματος, παρά μόνο δήλωση απαλλαγής για λόγους συνείδησης. Ο Συνήγορος του Πολίτη έσπευσε να χαιρετίσει την εξέλιξη αυτή με δημόσια ανακοίνωσή του (31.7.2008). Εκείνη, η αμιγώς εγκωμιαστική δημόσια παρέμβασή του δεν χαρακτηρίστηκε τότε ως «υπέρβαση αρμοδιότητος».

Ατυχώς, στη συνέχεια, η υπ’ αρ. πρωτ. Φ12/977/109744/Γ1/26.8.2008 εγκύκλιος του Υπουργείου φαίνεται πως όχι μόνο περιέπλεξε το θέμα, αλλ’ επί πλέον, όπως ήδη συνάγεται από το τελευταίο αυτό έγγραφό σας, δεν μπορεί, εν τέλει, παρά ν’ αποδοθεί σε σιωπηρή κατάργηση της προηγουμένης εγκυκλίου:

· πώς αλλιώς θα μπορούσε να ερμηνευθεί η επιλογή ότι «δικαίωμα εξαιρέσεως έχουν [μόνον] οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι», όταν έτσι παρέχεται στη διεύθυνση του σχολείου η αρμοδιότητα ελέγχου της προϋποθέσεως αυτής;
· τι νόημα, άραγε, έχει η παραδοχή ότι οι απαλλασσόμενοι «δεν χρειάζεται να αναγράφουν το
δόγμα ή θρήσκευμα στο οποίο πιστεύουν», όταν αυτή καθ’ εαυτήν η κατάθεση σχετικής δήλωσης εκλαμβάνεται εξ ορισμού ως τεκμήριο θρησκευτικών πεποιθήσεων;
· ποιος ήταν, εν τέλει, ο λόγος έκδοσης των υπ’ αρ. πρωτ. 91109/Γ2/10.7.2008 & 104071/Γ2/4.8.2008 εγκυκλίων, και ποια η εναρμόνιση προς «αποφάσεις του Ευρωπαϊκού
Δικαστηρίου … και των ανεξαρτήτων αρχών», αν επρόκειτο απλώς για διατήρηση μιας από
δεκαετιών εφαρμοζομένης πρακτικής;
· πώς είναι δυνατό, ταυτόχρονα, αφ’ ενός να διατυπώνεται από τον ίδιο τον Υπουργό ο ισχυρισμός ότι «το μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχει ομολογιακό-κατηχητικό χαρακτήρα αλλά είναι γνωσιολογικό», αφ’ ετέρου να αναγνωρίζεται δικαίωμα απαλλαγής για λόγους
συνείδησης;

Δεν γνωρίζω, αξιότιμε κύριε Υπουργέ, σε ποιους ακριβώς «περιορισμένους κύκλους» αποδίδετε πρόθεση «ιδεολογικοπολιτικής εκμετάλλευσης» του θέματος: με όσα πάντως ανέπτυξα πιο πάνω, πρέπει να καθίσταται σαφές ότι οΣυνήγορος του Πολίτη δεν έχει ζηλώσει δόξα ιδεολογικής στράτευσης ή καθοδήγησης, ούτε ασκεί πολιτική. Στην προκειμένη περίπτωση διαπίστωσε (βάσει σειράς αναφορών) ελλιπή ενημέρωση των γονέων και φαινόμενα αποκλίνουσας πρακτικής μεταξύ των σχολείων, στα δε σχετικά κείμενά του δεν συμπεριέλαβε ούτε ένα στοιχείο ή επιχείρημα, το οποίο να μην είχε ήδη επανειλημμένα τεθεί υπόψη σας, αλλά και των προκατόχων σας και των υπηρεσιών του Υπουργείου.


Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
όπως ήδη ανέφερα, η Ανεξάρτητη Αρχή, της οποίας έχω την τιμή να προΐσταμαι, συχνά είναι υποχρεωμένη να παρεμβαίνει σε θέματα που προκαλούν έντονες αντιπαραθέσεις. Επειδή το μάθημα των θρησκευτικών είναι μία από αυτές, ο Συνήγορος του Πολίτη έχει φροντίσει να διατυπώσει τις σχετικές απόψεις του με ιδιαίτερη νηφαλιότητα και ενδελεχή τεκμηρίωση. Ελπίζω, κατά τα λοιπά, να συνεχιστεί η γόνιμη συνεργασία που έχουμε αναπτύξει με τις υπηρεσίες του υπουργείου σας σε πολλά άλλα θέματα. Σε ό,τι αφορά την Ανεξάρτητη Αρχή της οποίας προΐσταμαι, σας βεβαιώνω ότι θα επιδιώξω την αδιατάρακτη συνέχιση της συνεργασίας αυτής σε όλα τα επίπεδα.


Με τιμή,
Γιώργος Β.Καμίνης

20/11/08

Επιστολή Υπ. Παιδείας προς το Συνήγορο του Πολίτη

ΠΡΟΣ
κ. Γεώργιο Καμίνη
Συνήγορο του Πολίτη

Αθήνα, 20/11/08
ΑΠ: 450

Αξιότιμε κ. Συνήγορε του Πολίτη,

Θα ήθελα να σας εκφράσω τη δυσαρέσκεια μου διότι θεωρώ ότι η Ανεξάρτητη Αρχή της οποίας προΐστασθε, υπερέβη τα όρια της θεσμικής της αρμοδιότητος. Είναι αντιδεοντολογικό το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων να πληροφορείται για παρέμβασή σας σε θέμα της αρμοδιότητάς του από δελτίο τύπου που κυκλοφόρησε στο σύνολο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, με επισυναπτόμενη τη σχετική επιστολή και ενώ η επιστολή δεν είχε ακόμη φτάσει στον αποδέκτη της.
Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων με σχετικές εγκυκλίους του επιδεικνύοντας εμπράκτως τον σεβασμό του στις προτάσεις της Ανεξάρτητης Αρχής της οποίας προΐστασθε, για το μάθημα των Θρησκευτικών, αποδέχθηκε ότι οι εξαιρούμενοι για λόγους συνείδησης αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι μαθητές δεν υποχρεούνται να δηλώνουν το διαφορετικό δόγμα ή θρήσκευμα στο οποίο πιστεύουν.
Το μάθημα των Θρησκευτικών παραμένει υποχρεωτικό για όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς μαθητές. Μπορούν επίσης να το παρακολουθήσουν και όσοι μη ορθόδοξοι το επιθυμούν. Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων εκτιμά, και είναι το μόνο αρμόδιο να το κρίνει αυτό σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους, ότι το μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχει ομολογιακό-κατηχητικό χαρακτήρα αλλά είναι γνωσιολογικό, δηλαδή συμπεριλαμβάνει αναφορές όχι μόνον στην επικρατούσα θρησκεία αλλά και σε άλλα δόγματα και θρησκείες.

Ως εκ τούτου προκύπτει ότι:


Το μάθημα των θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές.
Δικαίωμα εξαιρέσεως έχουν οι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι μαθητές εφ’ όσον το επιθυμούν, οι οποίοι στην αίτησή τους δεν χρειάζεται να αναγράφουν το δόγμα ή θρήσκευμα στο οποίο πιστεύουν.
Οι εξαιρούμενοι αλλόδοξοι και αλλόθρησκοι, όταν είναι αλλοδαποί, την ώρα του μαθήματος των θρησκευτικών συμμετέχουν στο μάθημα της ελληνικής γλώσσας και όταν είναι ημεδαποί συμμετέχουν στο μάθημα που υποδεικνύεται από το σύλλογο διδασκόντων
Επιτρέψτε μου επίσης να σας ενημερώσω ότι κατά το διάστημα που μεσολάβησε από την έκδοση των εγκυκλίων μέχρι σήμερα, υπήρξε προσπάθεια από κάποιους περιορισμένους κύκλους να εκμεταλλευθούν ιδεολογικοπολιτικά το ζήτημα με συστηματική προπαγάνδα της εξαίρεσης από το μάθημα των Θρησκευτικών μέσω διανομής φυλλαδίων και με τη χρήση άλλων μεθόδων που λειτούργησαν παραπλανητικά ως προς το περιεχόμενο των εγκυκλίων.

Αξιότιμε κ. Συνήγορε του Πολίτη,
Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει εμπράκτως επιδείξει το σεβασμό του έναντι της Ανεξάρτητης Αρχής της οποίας προΐστασθε.
Οφείλω όμως να ξεκαθαρίσω ότι οι ρόλοι μας είναι διακριτοί και προσδιορίζονται από το Σύνταγμα και τους νόμους. Υπό την έννοια αυτή η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων δεν προτίθενται να εκχωρήσουν στο ελάχιστο, τμήμα του πεδίου ευθύνης τους.
Γνωρίζοντας την ευαισθησία σας για τα ζητήματα σεβασμού του Συντάγματος και των νόμων, πιστεύω ότι η συνεργασία μας στο μέλλον θα συνεχισθεί εποικοδομητικά.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ

Ευριπίδης Στυλιανίδης

Ο Υπ. Παιδείας για το Συνήγορο του Πολίτη και τα θρησκευτικά

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟN ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 20 Νοεμβρίου 2008

Συνέντευξη του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη στο ραδιόφωνο του Alpha και τον δημοσιογράφο κ. Μπάμπη Παπαπαναγιώτου
(απόσπασμα)
ΜΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Δύο θέματα της αρμοδιότητάς σας τώρα. Κατ’ αρχήν πήρατε κάποια επιστολή από το Συνήγορο του Πολίτη, ότι σε αρκετά σχολεία της χώρας Διευθυντές αξιώνουν παρανόμως από τους γονείς και τους μαθητές να δηλώνουν θρήσκευμα; Και αυτό βέβαια σε παρακολούθημα της αντίδρασης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και του Αρχιεπισκόπου για την εξαίρεση του μαθήματος των θρησκευτικών.
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Θέλω να εκφράσω στην εκπομπή σας την ενόχλησή μου, διότι αυτή την επιστολή την πληροφορούμαι από τις εφημερίδες και διότι δυστυχώς το Δελτίου Τύπου του Συνηγόρου του Πολίτη είδε το φως της δημοσιότητας πριν να έρθει η επιστολή στα χέρια μου.
ΜΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Βγήκε το δελτίο Τύπου πριν την πάρετε εσείς την επιστολή;
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Δεν ξέρω πότε το χρονολογούν, πάντως εγώ στις εφημερίδες το διάβασα και αυτή τη στιγμή που μιλάμε ακόμα επιστολή στα χέρια μου δεν έχω. Αλλά να σας πω κάτι;
ΜΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Περίεργο, περίεργα πράγματα.
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Εδώ θα μου επιτρέψτε να πω, ότι ο Συνήγορος του Πολίτη είναι ανεξάρτητη αρχή και οφείλει να μην κάνει πολιτική και να μην υπερβαίνει τα όρια του.
ΜΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Σε τι τα υπερέβη κ. Υπουργέ, εάν τα υπερέβη;
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Σας είπα ένα παράδειγμα.
ΜΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Αυτό είναι ένα ηθικής τάξεως και διαδικαστικό ζήτημα που έχει τη σημασία του και την αξία του ?
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Είναι πολύ σημαντικό κ. Παπαπαναγιώτου. Η Ανεξάρτητη Αρχή συνομιλεί θεσμικά με την διοίκηση και με την Κυβέρνηση, κάνοντας κάποιες υποδείξεις που θεωρεί, ότι συμβάλουν στην εφαρμογή του Συντάγματος και των Νόμων. Δεν κάνει πολιτική με Δελτία Τύπου. Δεν επιτρέπεται το Δελτίο Τύπου να έχει κυκλοφορήσει σε όλες τις εφημερίδες, να γίνεται το συγκεκριμένο ζήτημα αντικείμενο συζήτησης στα τηλεοπτικά παράθυρα και ο αρμόδιος Υπουργός να μην έχει στα χέρια του την επιστολή. Εδώ υπάρχει ένα σοβαρότατο ζήτημα.
ΜΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Εγώ εκεί θέλω να έρθουμε επί της ουσίας.
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Επί της ουσίας οφείλω να σας πω, ότι την ευθύνη για το πώς ασκείται η πολιτική την έχει η εκλεγμένη δημοκρατικά κυβέρνηση και καμία ανεξάρτητη αρχή. Εμείς έχουμε συμμορφωθεί με τις ?
ΜΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Υπάρχει και η άλλη πλευρά όμως, έτσι;
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Με τις υποδείξεις ?
ΜΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Της Αρχιεπισκοπής.
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Δεν υπάρχει καμία διαφορά με την Αρχιεπισκοπή, είμαστε απόλυτα ταυτισμένοι με την άποψη που έχει η Ιεραρχία αυτή τη στιγμή, η οποία σεβάστηκε την απόφαση της πολιτείας να μην δηλώνεται στη δήλωση εξαίρεσης για τους αλλόθρησκους ή ετερόδοξους το φρόνημά τους, αλλά από την άλλη το μάθημα των θρησκευτικών παραμένει υποχρεωτικό. Και λυπάμαι να πω, ότι υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις οι οποίες προσπαθούν προπαγανδιστικά να εκμεταλλευτούν το συγκεκριμένο ζήτημα για να δημιουργήσουν, αν θέλετε, απόσταση στη σχέση πολιτείας - Εκκλησίας, η οποία είναι μια σχέση πάρα πολύ καλή και μία σχέση η οποία σέβεται τους διακριτούς ρόλους.
ΜΠ. ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Επομένως το θέμα της εξαίρεσης των μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών δεν τίθεται σε άλλη βάση, παραμένει σ’ αυτή που ήταν.
Ε. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ: Επαναλαμβάνω τη βάση για να γίνομαι σαφής και είναι η επίσημη και αυτή που εφαρμόζεται από το Υπουργείο Παιδείας. Το μάθημα είναι υποχρεωτικό. Εξαιρούνται μόνο οι αλλόθρησκοι ή οι ετερόδοξοι. Το μάθημα δεν διδάσκεται ομολογιακά, αλλά ενημερώνει φυσικά για την επίσημη θρησκεία, αλλά και για τις άλλες θρησκείες. Άρα εκεί έχει εσφαλμένη εκτίμηση ο Συνήγορος του Πολίτη ή ο χειριστής τέλος πάντων του συγκεκριμένου ζητήματος και θεωρώ, ότι αυτή τη στιγμή στην εξαίρεση εμπίπτουν μόνο αυτοί οι οποίοι είναι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι. Απλά η προσαρμογή μας είναι ότι δεν υποχρεούνται να δηλώσουν το δόγμα τους για να μην αγγίζονται τα προσωπικά τους δεδομένα.
Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)