30/9/09

Σύνδεσμος Θεολόγων Μακεδονίας Θράκης: Συνάντηση με τον τ.Υπουργό κ. Χ.Καστανίδη

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ – ΘΡΑΚΗΣ
Γραφείο 404, Θεολογική Σχολή ΑΠΘ, 54624 Θεσσαλονίκη
τηλ. – fax: 2310 997113, mail: theologoi@gmail.com, URL: http://www.theologoi.wordpress.com/
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του Συνδέσμου Θεολόγων Μακεδονίας – Θράκης, συνοδευόμενα από δύο φοιτητές, εκπροσώπους της ΠΑΣΠ Θεολογικής Σχολής, επισκέφτηκαν την 28η Σεπτεμβρίου 2009 τον τ. Υπουργό κ. Χ. Καστανίδη και συζήτησαν μαζί του τρία από τα θέματα που απασχολούν το Σύνδεσμο και γενικότερα το θεολογικό κόσμο. Τα θέματα αυτά είναι τα παρακάτω:..........

1. Η προαιρετικότητα του μαθήματος των θρησκευτικών
2. Η πρόταση μετατροπής του χαρακτήρα του Μαθήματος των Θρησκευτικών σε Θρησκειολογικό
3. Η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στο Δημοτικό από Θεολόγους Καθηγητές.



Ο κ. Καστανίδης επέδειξε εξαιρετικό ενδιαφέρον για τα θέματα αυτά και υποσχέθηκε ότι θα συμβάλλει έτσι ώστε να ανοίξει και να διεξαχθεί ένας γόνιμος και δημιουργικός διάλογος, στον οποίο ξεχωριστό ρόλο θα διαδραματίσει η παιδαγωγική διάσταση των θεμάτων σε σχέση με την πολιτισμική και θρησκευτική μας παράδοση.
Για τα παραπάνω θέματα η διοικούσα επιτροπή προσκόμισε στον κ. Καστανίδη επιστημονικές μελέτες, που αναλύουν σε βάθος από παιδαγωγικής – ψυχολογικής και θεολογικής πλευράς τα θέματα αυτά, καθώς και το παρακάτω υπόμνημα:

Κύριε Υπουργέ,
Με την ευκαιρία της επικοινωνίας που είχαμε κατά την επίσκεψη στο γραφείο σας, σας υποβάλλουμε και γραπτώς τα αιτήματα του συνδέσμου μας και σας παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες, γνωρίζοντας τις ευαισθησίες και το ενδιαφέρον σας ως προς τα θέματα που σχετίζονται με την Παιδεία και την Ορθόδοξη Παράδοση.

Θέμα 1ο : Η προαιρετικότητα του μαθήματος των θρησκευτικών
Τον Αύγουστο του 2008 ο τότε Υπουργός Παιδείας κ. Στυλιανίδης, με μια ανέλπιστη Εγκύκλιο προς όλα τα σχολεία της χώρας, κατέστησε το Μάθημα των Θρησκευτικών Προαιρετικό. Από την ίδρυση του Νεοελληνικού κράτους μέχρι το 2008 το μάθημα ήταν πάντοτε υποχρεωτικό στην πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και τώρα έγινε προαιρετικό.
Πέρα από τις συνέπειες που μπορεί να έχει στο μέλλον αυτή η προαιρετικότητα, ως προς τη μείωση των ωρών διδασκαλίας, σε συνδυασμό με το οξύτατο πρόβλημα της αδιοριστίας των Θεολόγων, ακόμη μεγαλύτερη σπουδαιότητα έχει το πρόβλημα του θρησκευτικού αναλφαβητισμού των μαθητών, που πολλοί από αυτούς, θα το θεωρήσουν ως ευκαιρία να έχουν ένα μάθημα λιγότερο και πιθανόν να δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν να συμμετέχουν στο μάθημα, με όλες τις ενδεχόμενες συνέπειες ως προς την παιδεία και τη μόρφωσή τους.
Για όλες τις διαστάσεις που έχει η προαιρετικότητα του μαθήματος των θρησκευτικών αναφερόμαστε λεπτομερώς σε σχετική μελέτη που σας υποβάλλουμε.
Ζητούμε από εσάς να συμβάλλετε στην άρση της Εγκυκλίου που επέβαλε την προαιρετικότητα στη θρησκευτική αγωγή από τον Αύγουστο του 2008.

Θέμα 2ο: Η πρόταση μετατροπής του χαρακτήρα του Μαθήματος των Θρησκευτικών σε Θρησκειολογικό
Πολλές φορές έχει γραφεί και έχει ακουστεί από διανοούμενους, δημοσιογράφους και μερικούς πολιτικούς ότι το μάθημα των θρησκευτικών πρέπει να αλλάξει χαρακτήρα και να γίνει θρησκειολογικό. Οι θεολόγοι της χώρας και οι θεολογικές Σχολές, με ελάχιστες εξαιρέσεις μερικών προσώπων, έχοντας μελετήσει επιστημονικά το θέμα, έχουν καταλήξει ότι όχι μόνο για θεολογικούς, αλλά κυρίως για παιδαγωγικούς, κοινωνικούς, πολιτισμικούς και ψυχολογικούς λόγους, ένα μάθημα θρησκειολογίας είναι ακατάλληλο για το σχολείο και κυρίως για τους μαθητές του Δημοτικού και του Γυμνασίου. Θεωρείται αντιπαιδαγωγική η μετατροπή του θρησκευτικού μαθήματος σε θρησκειολογία για τους παρακάτω λόγους:
1. Το μάθημα των Θρησκευτικών ως θρησκειολογία θα γίνει ένα πληροφοριακό, ουδέτερο και εντελώς γνωσιολογικό μάθημα, χωρίς ιδιαίτερη αξία για τη μόρφωση των μαθητών, αφού απομακρύνεται εντελώς από τους ευρύτερους σκοπούς της Παιδείας και της αγωγής.
2. Η θρησκειολογία στερείται των ψυχολογικών προϋποθέσεων που απαιτούνται να διαθέτει ένα γνωστικό αντικείμενο, διότι δεν ανταποκρίνεται στις ψυχοκινητικές ικανότητες των μαθητών, οι οποίοι δεν θα μπορούν να το παρακολουθούν.
3. Το μάθημα της θρησκειολογίας γίνεται ήδη στη Β΄Λυκείου, στοιχεία δε για τις άλλες θρησκείες υπάρχουν ήδη αρκετά και μπορούν φυσικά να αυξηθούν στη διδακτέα ύλη όλων των τάξεων, προκειμένου να καλλιεργούνται μέσα από αυτά ο σεβασμός και η ανεκτικότητα προς τη διαφορετικότητα, αρετές που έτσι ούτως ή άλλως καλλιεργούνται και μέσα από την οικεία ορθόδοξη παράδοση των μαθητών.
4. Μια καθολική μετατροπή του θρησκευτικού μαθήματος στο σχολείο σε θρησκειολογία θα ήταν σε βάρος των μαθητών, όχι μόνο γιατί θα απέβαινε σε βάρος του περιεχομένου της οικείας ορθόδοξης θρησκευτικότητας αλλά και διότι η εξιστόρηση όλων των θρησκειών σε μια ηλικία, που τα παιδιά δεν έχουν την κριτική και συγκριτική ικανότητα να την αφομοιώσουν γόνιμα και δημιουργικά θα τους δημιουργούσε αφενός σύγχυση και αφετέρου διάθεση σχετικοποίησης της θρησκευτικής τους πίστεως και συνειδήσεως.
5. Σε ελάχιστες από τις 27 χώρες της Ευρώπης εφαρμόζεται το θρησκειολογικό μοντέλο διδασκαλίας των θρησκευτικών στην Εκπ/ση.
6. Οι μαθητές πρέπει σε όλες τις γνώσεις τους να προχωρούν από τα γνωστά στα άγνωστα με βασική προϋπόθεση να συνεχιστεί το εμπειρικό συνεχές. Τα παιδιά επομένως πρέπει να γνωρίσουν και να βιώσουν τη γνωστή σ΄ αυτά οικεία λαϊκή θρησκευτικότητα της ορθόδοξης παράδοσης, να μελετήσουν την αξία και το νόημά της και στη συνέχεια θα προχωρήσουν και στη γνώση των θρησκειών των άλλων λαών. Άλλωστε ο λόγος που διδάσκεται στο ελληνικό σχολείο η Ορθοδοξία, δεν είναι μόνο η πίστη και αναφορά στο Θεό, αλλά είναι επίσης το γεγονός ότι αποτελεί ένα θεμελιακό και αναπόσπαστο παράγοντα της ελληνικής ταυτότητας, του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής ιστορίας και παραδόσεως καθώς και ότι συμβάλλει τα μέγιστα τόσο για την κοινωνικοποίηση των μαθητών όσο και για το ήθος και τον εκπολιτισμό τους.
Για όλες τις πτυχές, που αφορούν το θέμα αν μπορεί και πρέπει να μετατραπεί το μάθημα των Θρησκευτικών σε θρησκειολογία σας υποβάλλουμε σχετικές εργασίες ειδικών καθώς και ειδική μελέτη του ενός από τα δύο Παιδαγωγικά Εργαστήρια της θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Θέμα 3ο Η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στο Δημοτικό από Θεολόγους Καθηγητές.
Οι Θεολόγοι ζητούν να διδάσκουν αυτοί το μάθημα των Θρησκευτικών στα Δημοτικά σχολεία για τους παρακάτω λόγους:
1. Το μάθημα των θρησκευτικών δεν διδάσκεται σήμερα στο Δημοτικό από ένα αρκετά μεγάλο αριθμό δασκάλων.
2. Οι δάσκαλοι δεν έχουν διδαχτεί βασικές θεολογικές γνώσεις και ειδική Διδακτική του μαθήματος των Θρησκευτικών στα Παιδαγωγικά Τμήματα που φοίτησαν, τα οποία αρνούνται μέχρι και σήμερα για άγνωστους λόγους να προκηρύξουν θέση ΔΕΠ με γνωστικό αντικείμενο τη Διδακτική των Θρησκευτικών για την κατάρτιση των φοιτητών τους. Στην Ευρώπη δεν μπορεί ένας δάσκαλος να διδάξει το θρησκευτικό μάθημα στο σχολείο χωρίς να έχει αποδεδειγμένα στοιχεία για την προαπαιτούμενη ειδική Παν/κή του κατάρτιση.
3. Τα παιδιά έρχονται στο Γυμνάσιο με αδικαιολόγητα κενά στο μάθημα των Θρησκευτικών με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προσαρμόζονται στις αντίστοιχες βαθμίδες θρησκευτικής μαθήσεως.
4. Είναι ανεπίτρεπτο, για το Εκπ/κό μας σύστημα, να παίρνουν τις ώρες διδασκαλίας των Θρησκευτικών οι δάσκαλοι και φυσικά τις αντίστοιχες θέσεις εργασίας, να πληρώνονται γι’ αυτές από τον ελληνικό λαό και στην ουσία να μην διδάσκουν το μάθημα.
5. Παραβιάζεται ανεπίτρεπτα αφενός το Σύνταγμα που απαιτεί με το άρθρ. 16 «την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης» στο σχολείο αφετέρου ο ισχύων Νόμος για την Εκπ/ση 1566/85, που ορίζει ότι το σχολείο βοηθά τους μαθητές έτσι ώστε «να διακατέχονται από πίστη στα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης» και φυσικά καταστρατηγείται το ισχύον Πρόγραμμα Σπουδών σε βάρος της μόρφωσης των μαθητών
6. Οι απόφοιτοι των Θεολογικών Σχολών έχουν και τη Θεολογική και την Παιδαγωγική και τη Διδακτική κατάρτιση που απαιτείται για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών.
7. Στον κλάδο των δασκάλων δεν υπάρχει πρόβλημα αδιοριστίας και ανεργίας
8. Στο Δημοτικό σχολείο έχουν διοριστεί και άλλες ειδικότητες καθηγητών, όπως Γυμναστές, Ξενόγλωσσοι καθηγητές, Μουσικοί.
Σας παρακαλούμε να στηρίξετε το αίτημά μας

Με τιμή
Η Διοικούσα Επιτροπή
Τα μέλη

Ηρακλής Ρεράκης, Αναπλ. Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Σωτήριος Μιχελουδάκης, Δικηγόρος-Θεολόγος, Μ.Δ.Ε. Νομικής, Υπ. Διδάκτωρ Θεολογικής Α.Π.Θ.

Σταυρούλα Επιμενίδου, Αδιόριστη Θεολόγος, Μ.Δ.Ε. Θεολογίας, Υπ. Διδάκτωρ Θεολογικής Α.Π.Θ.

Κλεοπάτρα Καταφυγιώτου, Θεολόγος, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Θεολογικής Α.Π.Θ.

Αθανάσιος Δεβετζίδης, Αδιόριστος Θεολόγος, μεταπτυχιακός φοιτητής. Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.





Προθεσμία υποβολής αιτήσεων για μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Θεολογίας ΑΠΘ


ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ - ΤΜΗΜΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Οι αιτήσεις για την ένταξη στο πρόγραμμα των μεταπτυχιακών σπουδών (και υποψηφίων διδακτόρων) για το ακαδ. έτος 2009 – 2010 του Τμήματος Θεολογίας θα γίνονται δεκτές μέχρι την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009 και ώρα 12μ.





Έναρξη μαθημάτων Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ - ΤΜΗΜΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Τα μαθήματα του χειμερινού εξαμήνου για το Τμήμα Θεολογίας σύμφωνα με το πρόγραμμα θα ξεκινήσουν από την Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009






Διαμαρτυρία του Μητροπολίτη Πειραιώς για την παπική "οδηγία" για τις εκλογές(και σε ρουμανική μετάφραση)

Ανακοίνωση του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ:
Με αφορμή την από 24/9/2009 ανακοίνωση της «Ιεράς Συνόδου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος» προς τους Έλληνες πολίτες Ρωμαιοκαθολικής πίστεως για την άσκηση του συνταγματικού των δικαιώματος κατά τις προσεχείς εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα Αυτής: www.cen.gr, εκφράζω την έντονη διαμαρτυρία μου και την βαθύτατη θλίψη μου για την συνεχιζόμενη παθογένεια της Ρωμαιοκαθολικής Κοινότητος, η οποία δια των εκπροσώπων Αυτής, παρά τα mea culpa αυτών, αποκρύπτει την αλήθεια και στρεβλώνει την πραγματικότητα........


Με την ανακοίνωση αυτή η Ρωμαιοκαθολική Ιεραρχία της Ελλάδος ουσιαστικά συκοφαντεί την έννομη τάξη της Ελληνικής πολιτείας και κατ’ επέκταση την αγιωτάτη ημών Αδιαίρετον Ορθόδοξον Καθολική Εκκλησίαν, η οποία δήθεν δέχεται αδιαμαρτυρήτως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της έναντι του νόμου θρησκευτικής ισοπολιτείας εν Ελλάδι.
Στην 6η παράγραφο των οδηγιών προς τους εκλογείς Ρ/Καθολικής πίστεως διαλαμβάνεται στην ανακοίνωση ότι οι από αυτούς ψηφιζόμενοι θα πρέπει:
«Να εξασφαλίσουν στην Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος το αυτονόητο: την ισοπολιτεία και την αναγνώριση της νομικής προσωπικότητας των κατά το Κανονικό Δίκαιο θεσμών της, όπως εξασφαλίζεται σε όλα τα Κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να δοθεί δηλαδή και στους Έλληνες Καθολικούς πολίτες αυτό, που πολύ σωστά κατά τη γνώμη μας, ζητά η Πατρίδα μας για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Ορθόδοξη Εκκλησία της Τουρκίας.
Ζητείστε από τους υποψηφίους, αν είναι διατεθειμένοι να προωθήσουν θετικά την επίλυση ειδικά αυτού του σοβαρού προβλήματος, που απασχολεί τόσα χρόνια την Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος.
Αν ναι, τότε επιλέξτε εκείνους που, κατά τη συνείδησή σας, είναι έτοιμοι από τις 5 Οκτωβρίου 2009, βασισμένοι στις ευαγγελικές αρχές και στο δημοκρατικό πνεύμα, να μην κάνουν διαχωρισμό δογμάτων, χρωμάτων και κομμάτων, αλλά να εξασφαλίσουν σε όλους τους Έλληνες ίσα πολιτικά και θρησκευτικά δικαιώματα».
Τυγχάνουν αυταπόδεικτοι οι ημέτεροι ισχυρισμοί διά την απαράδεκτη συκοφαντική δυσφήμιση της Πατρίδος μας που προκύπτει από την παράθεση του ανωτέρου κειμένου της ανακοινώσεως της Ρωμαιοκαθολικής Κοινότητος και τούτο διότι
αποκρύπτεται εντέχνως ότι στην Ελληνική Επικράτεια είναι απολύτως σεβαστές οι δημοκρατικές αρχές του Κράτους δικαίου και ουδείς διαχωρισμός των πολιτών γίνεται εξ επόψεως της θρησκευτικής των παραδοχής ή της φυλετικής των καταγωγής, αντιθέτως μάλιστα οι αρχές της ανεξιθρησκείας και του σεβασμού της θρησκευτικής ετερότητας υπερισχύουν και αυτού του δημοσίου συμφέροντος και πολλάκις εις βάρος της συνταγματικώς θεωρουμένης ως επικρατούσης εν Ελλάδι θρησκείας.
Απαραδέκτως προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις εξισώνοντες και αντιστοιχούντες το δήθεν δίκαιον αίτημα των με το αίτημα της Ελληνικής Πολιτείας για την υπέρβαση της τραγικής καταστάσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως εντός του στρατοκρατικού Κεμαλικού Τουρκικού Κράτους και της εγκληματικής διαγωγής αυτού εις βάρος της καταδιωχθείσης, αποδεκατισθείσης και νόμω διωκομένης Ελληνικής ομογενείας.
Εντέχνως λησμονείται ότι κατά την θεολογία και την κανονική πρόβλεψη της πρώτης κοινής χιλιετίας χριστιανικού βίου τα αυτά πρεσβεία τιμής αποδίδονταν στους Θρόνους τόσο της παλαιάς όσο και της νέας Ρώμης και επομένως δεν μπορεί να ταυτίζεται η θρησκευτικής κοινωνία των εν Ελλάδι Ρ/Καθολικών με τον θρόνον του Οικουμενικού Πατριαρχείου Νέας Ρώμης-Κων/πόλεως.
Τι πραγματικά ζητείται από την Ιεραρχία της Ρωμαιοκαθολικής Κοινότητος εν Ελλάδι;
Να δημιουργηθεί ένα νομικό μόρφωμα που δεν προβλέπεται από την έννομον τάξιν της Ελλάδος και από το σε Αυτήν ισχύον δικαιϊκό σύστημα. Στην Ελληνική νομική πραγματικότητα υφίστανται οι θεσμοί του φυσικού προσώπου και των Νομικών προσώπων Ιδιωτικού και Δημοσίου Δικαίου και όλοι οι πολίτες και φορείς του Κράτους υπόκεινται σε αυτή την έννομη τάξη. Κατά ταύτα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου τυγχάνουν όσον αφορά τις νομικές των σχέσεις η Αδιαίρετος Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος, οι Μουσουλμανικής πίστεως μουφτείες και η Ιουδαϊκής πίστεως Ισραηλιτική κοινότης.
Η Ρ/Καθολική κοινότης δεν επιθυμεί να ενταχθεί στην ισχύουσα εν Ελλάδι έννομη τάξιν για την πρόσκτηση νομικής προσωπικότητος ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου αλλά επιδιώκει να προσλάβη νομική προσωπικότητα ιδίου δικαίου (sui generis) γεγονός που επιμελώς αποκρύπτεται στην ανακοίνωση της διά των φράσεων «Να εξασφαλίσουν στην Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος το αυτονόητο: την ισοπολιτεία και την αναγνώριση της νομικής προσωπικότητας των κατά το Κανονικό Δίκαιο θεσμών της» και, που συνιστά βάναυσον προσβολήν τόσον της Ελληνικής Πολιτείας εμφανίζουσα αυτή ως δήθεν καταστρατηγούσα τα έννομα δικαιώματά της, όσο και της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας εμφανιζομένης καίτοι δεν αναφέρεται άμεσα ως δήθεν συναινούσης σε μια τέτοια καταστρατήγηση.
Όταν στην επικρατούσα εν Ελλάδι Εκκλησία και σε οιονδήποτε έτερον δεν αναγνωρίζεται η προνομία της μη νομικώς προβλεπομένης «Νομικής προσωπικότητος ιδίου δικαίου» για ποιους λόγους να αναγνωρισθεί μόνο κατ’ εξαίρεσιν και επιλογή στην Ρωμαιοκαθολική Κοινότητα της Ελλάδος που αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι ότι δεν επιθυμεί να προσκτήσει Νομική Προσωπικότητα Δημοσίου Δικαίου διότι έτσι θα υποχρεούτο να δημοσιοποιήσει τον Καταστατικό της Χάρτη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, να υποταγή στους ελεγκτικούς μηχανισμούς της Ελληνικής Πολιτείας και να υπόκειται εις το ισχύον περί Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, δίκαιον.

Ο Μητροπολίτης
Ο Πειραιώς Σεραφείμ


Διαβάστε και την σχετική οδηγία των Παπικών πατώντας ΕΔΩ

_______________________________________

Mitropolitul de Pireu
împotriva Bisericii Romano-Catolice din Grecia



Năvalnicul Mitropolit Serafim de Pireu împotriva Sfântului Sinod al Bisericii Romano-Catolice din Grecia cu pretextul comunicatului acestui sinod care menţionează criteriile după care vor vota la alegeri credincioşii romano-catolici din Grecia.

Comunicatul Sfintei Mitropolii de Pireu este următorul:

Cu pretextul comunicatului de presă din 24.09.2009 al „Sfântului Sinod al Bisericii Romano-Catolice din Grecia” către cetăţenii greci de credinţă romano-catolică asupra exercitării dreptului lor constituţional la apropiatele alegeri din 4 octombrie 2009, comunicat care este publicat pe site-ul BRC din Grecia (www.cen.gr) îmi exprim puternicul protest şi profunda întristare pentru patogenia continuă a comunităţii romano-catolice care, prin reprezentanţii ei, cu toate „mea culpa” exprimate de ei de-a lungul vremurilor, ascunde adevărul şi distorsionează realitatea.
Prin acest comunicat ierarhia romano-catolică din Grecia defaimă de fapt ordinea legislativă a statului grec şi prin extensie Preasfânta noastră Biserică Ortodoxă Universală Nedespărţită, care ar accepta – chipurile - fără proteste încălcarea drepturilor omului şi a egalităţii religioase în faţa legii în Grecia.
În paragraful 6 al Povăţuirilor către alegătorii de credinţă romano-catolică din comunicat se stipulează că cei votaţi sunt datori:
„... - Să garanteze Bisericii Catolice din Grecia ceea ce este de la sine înţeles: regim de egalitate şi recunoaştere a personalităţii juridice a instituţiilor ei conform Dreptului ei Canonic, precum este garantat în toate statele din Uniunea Europeană. Adică să se acorde şi cetăţenilor greci catolici ceea ce - foarte corect după părerea noastră - cere patria noastră pentru Patriarhia Ecumenică şi pentru Biserica Ortodoxă din Turcia.
Întrebaţi-i pe candidaţi dacă sunt dispuşi să promoveze pozitiv în principal rezolvarea acestei probleme serioase care preocupă de atâţia ani Biserica Catolică a Greciei.
Dacă da, atunci alegeţi-i pe aceia care, conform conştiinţei voastre, sunt gata din 5 octombrie, ca în baza principiilor evanghelice şi a spiritului democratic, să nu facă diferenţă de credinţă, culoare şi partid, ci să asigure tuturor grecilor aceleaşi drepturi politice şi religioase...”.
Se subînţeleg argumentele noastre despre inadmisibila calomnie şi denigrare a patriei noastre, care reies din expunerea textului de mai sus din comunicatul comunităţii romano-catolice, şi aceasta se face ascunzându-se în mod ingenios faptul că în statul grec sunt respectate totalmente principiile democratice ale statului de drept şi nu se face nicio diferenţă între cetăţeni prin prisma apartenenţei lor religioase sau originii rasiale, dimpotrivă principiile de toleranţă religioasă şi de respectare a alterităţii religioase le depăşesc chiar şi pe cele ale utilităţii publice şi de multe ori în detrimentul religiei considerate constituţional în Grecia ca predominantă.
Inadmisibil încearcă să creeze impresii egalând şi asemănând cererea lor „corectă” cu cererea statului grec pentru depăşirea situaţiei tragice a Patriarhiei Ecumenice a Constantinopolului în cadrul militaristului stat turc kemalic şi al tratamentului său criminal faţă de poporul grec gonit, decimat şi persecutat prin lege.
În mod clar se ignoră faptul că - potrivit teologiei şi viziunii canonice din primul mileniu comun de viaţă creştină - astfel de privilegii onorifice se acordau tronurilor atât din vechea Roma, cât şi din noua Romă şi că prin urmare nu se poate identifica situaţia religioasă a romano-catolicilor în Grecia cu cea a Tronului Patriarhiei Ecumenice a Noii Rome (Constantinopol).
Ce revendică în realitate ierarhia comunităţii romano-catolice în Grecia? Să se creeze un acord juridic care nu este prevăzut de cadrul legislativ din Grecia şi de sistemul legal valabil în această ţară.
În realitatea juridică greacă există instituţiile persoanei fizice şi a persoanelor juridice de drept particular şi public, iar toţi cetăţenii şi organismele statului se supun acestui cadru juridic.
Conform acestora presoane juridice de drept public în ceea ce priveşte relaţiile lor juridice sunt Nedespărţita Biserică Ortodoxă Universală din Grecia, muftiii de credinţă musulmană şi comunitatea israeliană de credinţă iudaică.
Comunitatea romano-catolică nu doreşte să se supună cadrului juridic valabil în Grecia referitor la dobândirea personalităţii juridice de drept personal sau public, ci urmăreşte să obţină personalitate juridică de drept special (sui generis) fapt care este ascuns cu grijă în comunicatul Sinodului prin expresiile:
„ ... Să se garanteze Bisericii Catolice din Grecia ceea ce este de la sine înţeles: regim de egalitate şi recunoaştere a personalităţii juridice a instituţiilor ei conform Dreptului ei Canonic...” şi care constituie un atac brutal atât asupra statului grec, pe care îl prezintă ca şi cum ar eluda drepturile ei legale, cât şi împotriva Preasfintei noastre Biserici prezentată - chiar dacă nu direct - ca „părtaşă” la o astfel de eludare.
Atunci când Bisericii majoritare din Grecia şi oricărei alteia nu se recunoaşte privilegiul unei condiţionări ilegale a „personalităţii juridice de drept personal” din ce motive s-ar recunoaşte doar ca excepţie şi după preferinţă comunităţii romano-catolice din Grecia care arată că de fapt nu doreşte să câştige personalitate juridică de drept comun pentru că astfel ar fi obligată să-şi facă publică Charta Statutară în presa guvernului, să se supună mecanismelor de control ale statului grec şi legii în vigoare referitoare la persoanele juridice de drept comun.

+ MITROPOLITUL SERAFIM de Pireu



Οικουμενιστικά και ευρωθεολογικά στα FM

Το νέο πρόγραμμα του ραδιοφωνικού σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος αποκαλύπτει τη στροφή της Αρχιεπισκοπής προς τους οικουμενιστές θεολόγους, οι οποίοι ανέλαβαν τις πιο πολλές εκπομπές του σταθμού. Ιδού μερικοί από τους νέους παραγωγούς εκπομπών: Οι οικουμενιστές καθηγητές του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, ο εγκωμιαστής του βλάσφημου Ανδρουλάκη καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, οι σχεδιάζοντες......

(και εν μέρει ήδη υλοποιήσαντες) την αλλαγή του ορθόδοξου κατηχητικού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών Σύμβουλοι και συγγραφείς σχολικών βιβλίων, ο αποφανθείς ότι «το 60% των θεολόγων θα έπρεπε να είναι θυρωροί σε πολυκατοικία» και όλη η ομάδα των κουλτουριάρηδων και «συναξιακών» θεολόγων είναι το νέο επιτελείο του ραδιοφωνικού σταθμού. Φαίνεται πως η γνωστή πλέον στους θεολογικούς κύκλους αυτή ομάδα απέκτησε ισχυρές διασυνδέσεις με την Αρχιεπισκοπή και τώρα καταφέρνει να ελέγξει και το ραδιοφωνικό της σταθμό.
Και για μεν το ραδιοσταθμό της Αρχιεπισκοπής ισχύει το λαϊκόν «ήταν στραβό το κλήμα, το ‘φαγε κι ο γάιδαρος». Αλλά για τους κατά τόπους ραδιοφωνικούς σταθμούς των Μητροπόλεων οφείλουμε όλοι να ενημερώσουμε τους κατά τόπους Ιεράρχες ώστε άμεσα να σταματήσει η αναμετάδοση του ραδιοφώνου της Αρχιεπισκοπής για να μη μολυνθεί ο πιστός λαός από τα μικρόβια του οικουμενισμού και της κουλτουριάρικης ευρωθεολογίας. Εναλλακτικά οι ραδιοσταθμοί των Μητροπόλεων μπορούν να αναμεταδίδουν το ραδιοφωνικό σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας.

Ο Τόμος των Πρακτικών του Θ' Πανελλήνιου Θεολογικού Συνεδρίου

πηγή: ΠΕΘ με πληροφορίες από Ζωηφόρος

Ο Τόμος των Πρακτικών
του Θ' Πανελλήνιου Θεολογικού Συνεδρίου


H Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων έχει τη χαρά να παρουσιάσει στους αγαπητούς συναδέλφους μέλη ή όχι της Ενώσεως, ότι εξεδόθη και διατίθεται ο τόμος των Πρακτικών του Θ' Πανελληνίου Θεολογικού Συνεδρίου, πού πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 2007, με κεντρικό θέμα : «H παγκοσμιοποίηση και η οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας».
Ο τόμος σε 455 σελίδες, περιλαμβάνει πλήρεις όλες τις εισηγήσεις, πού παρουσιάστηκαν στο Συνέδριο, συνολικά είκοσι, τις προσφωνήσεις των προσκεκλημένων μας, τα Πορίσματα, το Μήνυμα των συνέδρων προς τον Ελληνικό λαό καθώς και όλες τις διαδικασίες για την οργάνωση και πραγματοποίηση του Συνεδρίου........

Ο τόμος διατίθεται μόνο από τα γραφεία της ΠΕΘ ( Χαλκοκονδύλη 37, - Πλατεία Βάθης) αντί 15,00 Ευρώ, στα οποία θα πρέπει να προστεθούν τα έξοδα αποστολής πού ανέρχονται σε 3,50 Ευρώ, εφόσον ζητηθεί η ταχυδρομική αποστολή του (για την Ελλάδα και την Κύπρο).


29/9/09

Επικίνδυνα κοντά στον Πάπα και επικίνδυνα μακριά από τους Πατέρες (και σε ρουμανική μετάφραση)

Παράδοξη είναι η συμπεριφορά των Οικουμενιστών. Δείχνουν υπερβολική αγάπη προς τους αιρετικούς παπικούς που βλασφημούν το Άγιο Πνέυμα με το filioque και προς τους παντός είδους προτεστάντες που έχασαν κάθε επαφή με την αλήθεια του Χριστού. Την ίδια στιγμή στρέφονται με σφοδρότητα εναντίον όσων πούνε έστω και μια λέξη διαφορετική από εκείνους, οδηγούν στα δικαστήρια τους Εσφιγμενίτες και συλλαμβάνουν τα μέλη της Ένωσης «Κοσμάς Φλαμιάτος» στην Ελασσόνα.........

Επιδιώκουν οι οικουμενιστές την ένωση με τους ετεροδόξους αλλά καμία προσπάθεια προσέγγισης δεν κάνουν προς τους παλαιοημερολογίτες. Απειλούν τους κληρικούς και λαϊκούς που υπογράψαμε την «Ομολογία Πίστεως» αλλά ουδεμία συμβουλή δεν δίνουν προς τον εκκοσμικευμένο κλήρο που τους περιστοιχίζει. Αφορίζουν το Σωτηρόπουλο και αργοπορούν στη λήψη αποφάσεων για το Μπεζενίτη μεταθέτοντας για το Νοέμβριο την πιθανή «αθώωση» του.
Τελικά τα βήματα των οικουμενιστών τους οδηγούν καθημερινά επικίνδυνα κοντά στον Πάπα και την αιρετική του κακοδοξία και εξίσου επικίνδυνα μακριά από την πατερική γραμμή της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
_________________________________________________
În primejdie lângă Papa, în primejdie departe de Părinţi
Este ciudat comportamentul ecumeniştilor. Manifestă o iubire exagerată faţă de ereticii catolici care hulesc pe Sfântul Duh prin Filioque şi faţă de tot felul de protestanţi care au pierdut adevărul lui Hristos. În acelaşi timp, se întorc cu duşmănie şi cu virulenţă împotriva tuturor celor care rostesc chiar şi un singur cuvânt diferit de ei, îi târăsc prin tribunale pe esfigmeniţi (monahii Mănăstirii Esfigmenu) [1]şi arestează membri ai Uniunii „Cosmas Flamiatos” din Elassona.
Ecumeniştii urmăresc unirea cu eterodocşii, dar nu fac nici o încercare de apropiere faţă de vechii calendarişti. Ameninţă pe clericii şi pe laicii care am semnat „Mărturisirea de Credinţă împotriva ecumenismului”, dar nu dau nici un sfat clerului secularizat care îi înconjoară. Îl afurisesc pe Sotiropoulos şi întârzie în luarea unor decizii pentru Mpezeniti [2], amânând pentru luna noiembrie eventuala lui „nevinovăţie”.
În cele din urmă, paşii ecumeniştilor îi duc zi de zi, în mod periculos, aproape de Papa şi de credinţa lui eretică şi la fel de periculos departe de linia patristică a Bisericii Ortodoxe.
____________________
[1] Atât autorul rândurilor de faţă, cât şi traducătorul lor, nu împărtăşesc nici poziţia monahilor zelotişti de laEsfigmenu sau de oriunde din lume, dar nici poziţia Patriarhului Bartolomeu care promovează cu fanatism ecumenismul său sincretist, aruncând în închisoare 13 monahi din mănăstirea atonită mai sus-pomenită şi reţinând cu poliţia membri ai Uniunii Ortodoxe „Cosma Flamiatos” care distribuiau gratuit materiale antiecumeniste. Ambele poziţii sunt radicale şi extreme, iar „extremele – zic Părinţii – întotdeauna sunt ale demonilor”. „A ţine Adevărul în Iubire” - cu smerită înţelepciune - nu presupune nici a te rupe de Biserică (cum fac stiliştii), dar nici a te comporta inchizitorial (cum fac ecumeniştii). De ambele părţi se observă un regretabil fanatism, de care să ne izbăvească Domnul pe toţi (n.tr.).
[2] Fostul Mitropolit de Attika - Panteleimon Mpezeniti; caterisit anul acesta de Biserica Ortodoxă a Greciei a făcut recurs la Patriarhia Ecumenică.


28/9/09

Επιστολή του Μητροπολίτη Κονίτσης κ. Ανδρέου προς τον Αρχιεπίσκοπον (για τον Διάλογο Ορθοδόξων - Ρωμαιοκαθολικών στην Κύπρο)-(και στα ρουμανικά)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

’Aριθ. Πρωτ. 96
Εν Δελβινακίω τη 25η Σεπτεμβρίου 2009

Εξ. ΕΠΕΙΓΟΝ

Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον
Αθηνών και πάσης Ελλάδος
κ. κ. Ιερώνυμον
Πρόεδρον Ιεράς Συνόδου
Εις Αθήνας

Μακαριώτατε Άγιε Πρόεδρε,

Εξ εγκύρου πηγής επληροφορήθην, ότι εις την συνάντησιν των Επιτροπών «Διαλόγου» της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των Ρωμαιοκαθολικών, η οποία θα πραγματοποιηθή εις Κύπρον τον προσεχή μήνα Οκτώβριον, πρόκειται να συζητηθή το θέμα του πρωτείου και του αλαθήτου του πάπα.
Ειδικώτερον ως προς το πρωτείον, επίμονοι φήμαι λέγουν ότι οι Ορθόδοξοι πρόκειται να αποδεχθούν το πρωτείον ως «πρωτείον τιμής» του πάπα, όπως και ήτο πράγματι, προτού οι παπικοί αποσχισθούν από την Εκκλησίαν. Εν τούτοις, όμως, ο πάπας θα συνεχίζη να το θεωρή ως «πρωτείον εξουσίας». Οπότε τι πρόκειται να συμβή ; Θα υπάρξη, μήπως, κάποιος απαράδεκτος συμβιβασμός ; Προσωπικώς αδυνατώ παντελώς να παραδεχθώ τοιούτόν τι.
Και με το περιβόητον «αλάθητον» τι θα γίνη ;
Φρονώ, όθεν, Μακαριώτατε......
όπως : α) Γνωστοποιήσητε εις την σεπτήν Ιεραρχίαν τα πρόσωπα, τα οποία θα συγκροτούν την Ορθόδοξον Επιτροπήν «Διαλόγου», ώστε να μη πάθωμεν τυχόν νέον εξευτελισμόν, ως εκείνον τον οποίον υπέστημεν προ τινων ετών εις το Μπάλαμεντ. β) Γνωστοποιήσητε εάν εδόθη εις τα μέλη της Επιτροπής η ορθή - ορθόδοξος κατευθυντήριος γραμμή, εις ην δέον να παραμείνουν αμετακίνητα.
Η ενημέρωσις πρέπει να γίνη ανυπερθέτως εις την σεπτήν Ιεραρχίαν το συντομώτερον δυνατόν και δη άμα τη ενάρξει των εργασιών του Ιερού Σώματος.

Τα γεγονότα τρέχουν. Η αγωνία Κλήρου και Λαού οσημέραι αυξάνεται. Σας θερμοπαρακαλώ, μη αδρανήσωμεν. «Οι καιροί ου μενετοί». Έχομεν μεγάλην ευθύνην έναντι του Θεού και της Αγίας ημών Εκκλησίας.

Επί δε τούτοις, Διατελώ
Ελάχιστος εν Χριστώ αδελφός
† Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
_____________________________________________

Scrisoarea Mitropolitului Andrei
de Driinoupoli, Pogoniani şi Koniţa
către Arhiepiscopul Atenei
despre dialogul cu catolicii

Mitropolitul Andrei de Driinoupoli, Pogoniani şi Koniţa a trimis o scrisoare către PF Ieronim, Arhiepiscopul Atenei şi a toată Elada, cu pretextul întâlnirii Comisiei Mixte de Dialog între ortodocşi şi romano-catolici din octombrie, în Cipru.
În scrisoarea sa Mitropolitul Andrei de Driinoupoli, Pogoniani şi Koniţa exprimă către Arhiepiscopul Ieronim câteva nelinişti în legătură cu dialogul şi insistă asupra faptului că respectabila Ierarhie trebuie să fie informată cât mai curând asupra acestei întâlniri.

Scrisoarea:

„Preafericite Sfinte Preşedinte,

Dintr-o sursă autorizată am fost informat că la întrunirea Comisiilor „Dialogului” dintre Biserica Ortodoxă şi romano-catolici, care va avea loc în Cipru în apropiata lună octombrie, se va dezbate tema primatului şi a infailibilităţii papei. În mod deosebit, în ceea ce priveşte primatul, voci insistente spun că ortodocşii trebuie să accepte primatul papei ca „primat de onoare”, precum şi era în realitate înainte ca romano-catolicii să se despartă de Biserică.
Însă, cu toate acestea, papa va continua să îl considere ca „primat de autoritate (jurisdicţional)”. Atunci ce se va întâmpla? Va exista oare vreun inadmisibil compromis? Personal îmi este cu totul imposibil să accept aşa ceva.
Şi cu vestita „infailibilitate” ce se va întâmpla? În legătura cu aceasta, Preafericite, eu aşa cuget:
a) Aduceţi la cunoştinţă respectabilei Ierarhii persoanele care vor alcătui Comisia ortodoxă de „Dialog”, ca nu cumva să păţim vreo nouă umilinţă ca cea pe care am suferit-o cu câţiva ani în urmă la Balamand.
b) Aduceţi la cunoştinţă dacă membrilor Comisiei s-a trasat linia directoare corect-ortodoxă, asupra căreia trebuie să rămână neclintiţi.
Informarea respectabilei Ierarhii trebuie să se facă fără întârziere, cel mai rapid posibil şi odată cu începerea lucrărilor Sfântului Sinod.
Evenimentele se derulează cu rapiditate. Neliniştea clerului şi a poporului creşte pe zi ce trece. Vă rog călduros să nu rămânem inactivi. „Vremurile nu stau pe loc”. Avem o mare responsabilitate înaintea lui Dumnezeu şi înaintea Sfintei noastre Biserici.

Închei cu acestea,
Cel mai mic frate în Hristos,
Andrei, Mitropolit de Driinoupoli, Pogoniani şi Koniţa”

Ορθόδοξο βιβλίο Θρησκευτικών για τους Ορθόδοξους μαθητές της Αυστρίας, Γερμανίας και Ελβετίας

πηγή:romfea

Το πρώτο ορθόδοξο σχολικό βιβλίο για το μάθημα των Θρησκευτικών στη Δημοτική Εκπαίδευση στο γερμανόφωνο χώρο και στη γερμανική γλώσσα, παρουσιάστηκε σήμερα στη Βιέννη σε πανηγυρική εκδήλωση του Συμβουλίου Παιδείας της αυστριακής πρωτεύουσας, με κεντρικό ομιλητή τον Ελληνό-ορθόδοξο Μητροπολίτη Αυστρίας - Έξαρχο Ουγγαρίας και Μεσευρώπης, Μιχαήλ.
Στην έκδοση του βιβλίου "Η βίβλος σε σύντομες διηγήσεις" συνέβαλαν το αυστριακό ομοσπονδιακό υπουργείο Παιδείας, η Διεύθυνση Σχολείων Βιέννης, η αυστριακή Βιβλική Εταιρεία, η Ομάδα Εργασίας Ορθοδόξων Θεολόγων, καθώς και η Υπηρεσία Διδασκαλίας Μαθήματος Ορθόδοξων Θρησκευτικών, της οποίας προΐσταται ο Μητροπολίτης Μιχαήλ.........

Το βιβλίο είναι γραμμένο σε απλή γλώσσα για τα παιδιά του δημοτικού σχολείου με ορθόδοξο θρήσκευμα, εμπλουτισμένο με απεικονίσεις από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη εμπνευσμένες μέσα από τον κόσμο της ορθόδοξης εικονογραφίας, που επιμελήθηκε η ορθόδοξη εικονογράφος Μάρθα Καπετανάκου-Ξυνοπούλου, ενώ στην κατάρτισή του, μετάφραση και έκδοσή του, συνετέλεσε η ειδική ομάδα εργασίας.
Το βιβλίο έχει την έγκριση όλων των ορθόδοξων επισκόπων, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την ορθόδοξη διασπορά στην Αυστρία, και το γεγονός αυτό θεωρείται ως μία επιπλέον έκφραση της πανορθόδοξης ενότητας και μαρτυρίας στη χώρα αυτή, στην οποία ο αριθμός των ορθόδοξων πιστών αγγίζει τις 500.000.
Αριθμητικά η μεγαλύτερη ορθόδοξη κοινότητα στην Αυστρία είναι εκείνη των Σέρβων και ακολουθούν βουλγαρική, ρουμανική, ρωσική, ουκρανική, και βέβαια το ποίμνιο της Ελληνοορθόδοξης Ιεράς Μητρόπολης Αυστρίας που αποτελείται από Έλληνες και Αυστριακούς, και το οποίο ιστορικά είναι το αρχαιότερο καθώς οι Έλληνες υπήρξαν οι πρώτοι Ορθόδοξοι που ήλθαν και εγκαταστάθηκαν, πριν από τρεις και πλέον αιώνες, στην τότε Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία.
Καθώς πρόκειται για το πρώτο ορθόδοξο σχολικό βιβλίο για το μάθημα των Θρησκευτικών στη γερμανική γλώσσα, αναμένεται να προωθηθεί από την αυστριακή Βιβλική Εταιρεία και στις δύο άλλες γερμανόφωνες χώρες, στις οποίες διδάσκονται ορθόδοξα Θρησκευτικά, τη Γερμανία (όπου ο αριθμός των ορθοδόξων πιστών ανέρχεται σε σχεδόν δύο εκατομμύρια) και την Ελβετία.
Στην πανηγυρική ομιλία του κατά τη σημερινή παρουσίαση στη Βιέννη, ο Μητροπολίτης Μιχαήλ τόνισε πως το βιβλίο αποτελεί έκφραση της θέλησης και επιμονής της Ορθόδοξης Εκκλησίας για την ενσωμάτωσή της στην αυστριακή κοινωνία, όπως και έκφραση της σπουδαιότητας που δίνει στο μάθημα των Θρησκευτικών όσον αφορά τη διατήρηση της θρησκευτικής και εθνικής ταυτότητας της ορθόδοξης μειονότητας, των Ελλήνων, Σέρβων, Βουλγάρων, Ρώσων, Ουκρανών, Γεωργιανών και Αράβων.
Όπως πρόσθεσε ο ίδιος, είναι επιπλέον μία έκφραση του γεγονότος ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μια Εκκλησία μειονοτική, έχει όμως ίσα δικαιώματα με τις άλλες, τη Ρωμαιοκαθολική και την Προτεσταντική, της οποίας υπερέχει αριθμητικά.

Αύξηση στις θέσεις εισακτέων, μείωση στη ζήτηση για τη Θεολογική Σχολή Αθηνών

Μεταφέρουμε απόσπασμα δημοσιεύματος από το e-paideia.net

Το πιο ακραίο εύρημα των φετινών στοιχείων με τις πρώτες προτιμήσεις των υποψηφίων είναι η συμπεριφορά τους απέναντι στις Θεολογικές Σχολές. Φέτος το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να αυξήσει κατά 100 τις θέσεις των εισακτέων στα τμήματα Θεολογίας και Κοινωνικής Θεολογίας Αθήνας. Ομως, η ζήτηση για σπουδές σ' αυτά τα τμήματα μειώθηκε, χωρίς να μειωθούν οι υποψήφιοι της θεωρητικής. Αυτό αποδεικνύει ότι τόσο οι αρχές των τμημάτων όσο και το υπουργείο Παιδείας όταν αυξάνουν τις θέσεις δεν μελετούν καθόλου τη ζήτηση των σπουδών. Το κάνουν, δηλαδή, ερήμην της κοινωνίας και της αγοράς εργασίας.

H ανάρτησή μας αυτή στηρίχτηκε σε σχόλιο που γράφτηκε στο ιστολόγιο μας από Ανώνυμο σχολιαστή τον οποίο ευχαριστούμε για την έμμεση πληροφόρηση






Επίσκεψη Βαρθολομαίου στην Κρήτη με οικουμενιστικό σκοπό (και σε ρουμανική μετάφραση)

Τα Χανιά θα επισκεφθεί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος από 6-8 Οκτωβρίου. Κύριος στόχος της επίσκεψής του η κήρυξη της έναρξης των εργασιών της Επιτροπής «της πίστεως και τάξεως» του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (του γνωστού ΠΣΕύδους). Παράλληλα οι Μητροπόλεις τις οποίες θα επισκεφθεί προετοιμάζουν λαμπρή υποδοχή και ήδη έχουν αρχίσει να τον λιβανίζουν και να τον εγκωμιάζουν με υπερβολικές εκφράσεις.
Εκφράζουμε τη λύπη μας γιατί ο Πατριάρχης συνεχίζει την οικουμενιστική του πορεία. Πρωτοστατεί για μια ακόμη φορά στις εργασίες του εκτρώματος του ΠΣΕ.........

συνδιαλεγόμενος με διεστραμμένους προτεστάντες πάσης φύσεως (γυναίκες «ιερείς» και ομοφυλόφιλους «κληρικούς») ξεπερνώντας και ποδοπατώντας τα όρια «α οι Πατέρες ημών έθεντο». Την «Πίστην και την Τάξιν» δεν την εκφράζει το ΠΣΕ, όσο κι αν η Επιτροπή που θα συνεδριάσει σφετερίζεται ένα τέτοιο τίτλο. Την «Πίστιν και την τάξιν» εκφράζει η Ομολογία Πίστεως, όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Ορθόδοξος Τύπος στο τελευταίο του φύλλο.
Λυπούμαστε και για τους ιεράρχες της Κρήτης που αγαλλομένω ποδί σπεύδουν να υποδεχθούν τον Πατριάρχη, υποκρινόμενοι ότι τίποτε δεν τρέχει και δίνοντας του αμνηστία για τα οικουμενιστικά του βήματα. Έπρεπε να αρνηθούν την υποδοχή με τιμές στον Πατριάρχη και να τον ελέγξουν για όσα φιλοπαπικά και προδοτικά της Πίστεως πράττει. Και μόνη η συμμετοχή του Πατριάρχη στις εργασίες του ΠΣΕ έπρεπε να είναι λόγος για να μην τον δεχθούν αποδίδοντας του τιμές και υπερβολικά εγκώμια.
_________________________________________

VIZITĂ CU SCOP ECUMENIST
A PATRIARHULUI BARTOLOMEU ÎN CRETA

Patriarhul Bartolomeu va vizita Hania între 6 şi 8 octombrie. Principalul scop al vizitei sale este proclamarea debutului lucrărilor Comisiei ,,Credinţă şi Ordine” a Consiliului Mondial al Bisericilor (cunoscutul ΠΣΕύδους ). Simultan, Mitropoliile pe care le va vizita, îi pregătesc o primire fastuoasă şi deja au început să îl tămâieze şi să îl laude cu expresii exagerate.
Ne exprimăm regretul pentru faptul că patriarhul continuă demersul său ecumenist. Prezidează pentru încă o dată lucrările monstruosului Consiliu Mondial al Bisericilor, întreţinându-se cu perverşii protestanţi de tot felul (,,preoţi’’ femei şi ,,clerici’’ homosexuali), depăşind şi călcând în picioare hotarele ,,pe care Părinţii noştri le-au aşezat”. ,,Credinţa şi Ordinea” nu pot fi exprimate de CMB, oricât va uzurpa un astfel de titlu Comisia care se va întruni. ,,Credinţa şi Ordinea” o reprezintă Mărturisirea de Credinţă, după cum foarte sugestiv a scris Orthodoxos Typos în ultimul său număr.
Regretăm şi pentru ierarhii din Creta care “cu picior vesel” aleargă să-l primească pe patriarh, faţărnicindu-se că nu se întâmplă nimic şi dându-i girul pentru paşii săi ecumenişti. Ar fi trebuit să refuze patriarhului primirea cu onoruri şi să-l mustre pentru toate acţiunile filo-catolice şi de trădare a credinţei. Şi singură participarea patriarhului la lucrările CMB ar fi trebuit să constituie un motiv suficient pentru a nu-l primi cu onoruri şi laude exagerate.
(traducere din neogreacă: ierom. Fotie; sursa: http://thriskeftika.blogspot.com)



Να διαλύση τα νέφη ο Αρχιεπίσκοπος

πηγή: Ζωηφόρος
Να διαλύση τα νέφη ο Αρχιεπίσκοπος
από την εφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ», αρ. φύλλου 1799, 25 Σεπτεμβρίου 2009
Με αφορμήν αποκαλύψεις κ. Σηφουνάκη διά συμφωνίας μετά του Μακαριωτάτου

Ο πρώην υπουργός και υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Σηφουνάκης, γνωστός εις τους κόλπους των Ορθοδόξων Χριστιανών από την πολύ αρνητικήν στάσιν του έναντι της μη αναγραφής του Θρησκεύματος εις τας ταυτότητας, προέβη εις αποκαλύψεις δια τα σχέδια του κόμματος του έναντι της Εκκλησίας, εις περίπτωσιν, κατά την οποίαν αυτό επανέλθη εις την εξουσίαν. Δεν θα ησχολρύμεθα με την υπόθεσιν εις την παρούσαν προεκλογικήν φάσιν, εάν ο κ. Σηφουνάκης δεν άφηνε να εννοηθή ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος έχει συμφωνήσει με τον βασικόν κορμόν των σχεδίων του κόμματος, τον οποίον αι δημοσκοπήσεις φέρουν να επανέρχεται εις την εξουσίαν........

Ο κ. Σηφουνάκης εις τας αποκαλύψεις τας οποίας έκανε εις τον ραδιοφωνικόν σταθμόν City ετόνισεν ότι ο Αρχιεπίσκοπος είναι σύμφωνος με την:
• Μη τέλεσιν Αγιασμού εις την Βουλήν κατά την έναρξιν εκάστης νέας Κοινοβουλευτικής Συνόδου (Άραγε θα καταργηθη και ο Αγιασμός στα σχολεία;).
• Μη παρουσία Μητροπολιτών και κληρικών εις τας εκδηλώσεις του Κράτους.
• Κατάργησιν του θρησκευτικού όρκου, τον οποίον δίδουν οι υπουργοί προκειμένου να αναλάβουν καθήκοντα με την παράλληλον κατάργησιν του εις τα δικαστήρια.
• Παραλλήλως ο κ. Σηφουνάκης ανεκοίνωσεν ότι η νέα Κυβέρνησις ΠΑΣΟΚ θα ενεργοποίηση τον νόμον, ο όποιος ορίζει ότι οι γονείς υποχρεούνται εντός οκτώ ήμερων από την γέννησιν του τέκνου ή των τέκνων των να προσέρχωνται εις το Ληξιαρχείον και να δηλώνουν το όνομα των. Η Βάπτισις δεν θα έχη κανέναν ρόλον δια το Κράτος εις την ονοματοδοσίαν του τέκνου ή των τέκνων των.
Κατεφέρθη εναντίον των κληρικών, οι οποίοι εφαρμόζοντες τους κανόνας της Εκκλησίας, δεν αναγνωρίζουν τον πολιτικόν γάμον και θεωρούν όσους συνάπτουν πρλιτικόν γάμον εκτός Εκκλησίας και ακολούθως δεν βαπτίζουν τα τέκνα των. Εζήτησε πλήρη χωρισμόν Κράτους-Εκκλησίας, ενώ ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ κ. Παπανδρέου τάσσεται υπέρ της ενισχύσεως των διακριτών ρόλων Κράτους-Εκκλησίας. Τέλος ετάχθη υπέρ της φορολογήσεως της Εκκλησίας. Ο κ. Σηφουνάκης ενεφάνισε τον Αρχιεπίσκοπον ως σύμφωνον με αυτόν τον κορμόν των σχεδίων, τα οποία ανέπτυξε. Ο Αρχιεπίσκοπος διαφωνεί με επιμέρους ζητήματα υπεγράμμισε με έμφασιν ο κ. Σηφουνάκης.
Δεν γνωρίζομεν εάν όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί τους όποιους ανεκοίνωσεν ο κ. Σηφουνάκης ευρίσκουν σύμφωνον τον Αρχιεπίσκοπον. Τούτο, διότι ο Αρχιεπίσκοπος δύο φοράς, εν μέσω θέρους ωμίλησε δια επερχομένην σύγκρουσιν της Εκκλησίας μετά της Πολιτείας. Αδυνατούμε να πιστεψωμεν ότι «παίζει θέατρο» εις τον πιστόν λαόν, εμφανιζόμενος ως υπέρμαχος της υπαρχούσης καθεστηκυίας τάσεως εις τας σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας, ενώ εις την πραγματικότητα έχει συμφωνήσει εις την ανατροπήν των. Αδυνατούμε να πιστέψωμεν ότι ασκεί «μυστικήν διπλωματίαν», συνομιλεί κρυφίως μετά των κομμάτων και συμφωνεί με θέσεις ως αυτάς τας όποιας διετύπωσεν ο κ. Σηφουνάκης.
Ο Αρχιεπίσκοπος οφείλει να διάλυση τα νέφη, τα σχηματισθέντα από τας αποκαλύψεις του κ. Σηφουνακη. Ο Αρχιεπίσκοπος οφείλει να ομιλή καθαρώς εις τον έντιμον κλήρον και τον πιστόν λαόν δια όσα σχεδιάζουν εναντίον της Εκκλησίας και την στάσιν την οποίαν τηρεί έναντι αυτών. Οφείλει να το πράξη και δια δύο ακόμη λόγους:
1ον) Ο κ. Σηφουνάκης τον επαρουσίασεν ως καλύτερον από πάσης απόψεως, από τον μακαριστόν Αρχιεπίσκοπον κυρόν Χριστόδουλον.
2ον) Συνέπλεε την εποχήν του αγώνος δια την επαναφοράν του Θρησκεύματος εις τας ταυτότητας με τον κ. Σηφουνάκην και ολόκληρον την κεντροαριστεράν. Δια να μη γεννώνται συνειρμοί περί συγκεκριμένης κομματικής ταυτότητος του Αρχιεπίσκοπου, οφείλει να ομιλήση καθαρώς εις τον έντιμον κλήρον καί τον πιστόν λαόν.

27/9/09

Λίνα Γιάνναρου, Έργα και ημέρες...της Αγίας Οικογένειας

πηγή: "Καθημερινή", 27/9/2009

Έργα και ημέρες της... Αγίας Οικογένειας
Καταπέλτης για το καθεστώς στη Θεολογική η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου
Της Λίνας Γιάνναρου

Αυτό που εδώ και χρόνια κυκλοφορούσε ως φήμη, ότι δηλαδή η Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ταλανίζεται από μια πρωτοφανή υπόθεση νεποτισμού, έγινε βεβαιότητα. Η «Κ» παρουσιάζει τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (Α΄ Τμήμα Διακοπών) -το οποίο εκλήθη να εξετάσει το θέμα μετά σωρεία καταγγελιών-, που αποδεικνύει ότι η γνωστή στους πανεπιστημιακούς κύκλους ως «Αγία Οικογένεια» κατόρθωνε να αποκαθιστά επαγγελματικά και ακαδημαϊκά τα μέλη της, παρακάμπτοντας -συχνά προκλητικά- τις νόμιμες διαδικασίες.
Η υπόθεση αφορά την οικογένεια Ελένης και Παναγιώτη Χριστινάκη, της κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του συζύγου της, καθηγητή και πρώην προέδρου του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας................

Η πρυτανεία του πανεπιστημίου είχε βομβαρδιστεί με καταγγελίες, σύμφωνα με τις οποίες η μεγάλη κόρη του ζεύγους, Ειρήνη Χριστινάκη, είχε λάβει διδακτορικό το 2004 με επιβλέποντα καθηγητή τον πατέρα της, καθώς και ότι είχε αστραπιαία ανελιχθεί στη θέση της τακτικής καθηγήτριας της σχολής.

Καταγγελίες
Οι καταγγελίες ανέφεραν επίσης ότι η δεύτερη κόρη τους, Ολγα Χριστινάκη, είχε λάβει θέμα διδακτορικού με επιβλέπουσα καθηγήτρια την αδερφή της, καθώς και ότι ο γιος τους Επαμεινώνδας Χριστινάκης, χωρίς πτυχίο Θεολογίας ή μάστερ, έγινε υποψήφιος διδάκτωρ στη Σχολή Θεολογίας. Ερωτήματα υπήρχαν και για την εκλογή του συζύγου της Ειρήνης Χριστινάκη, Αθανάσιου Γλάρου, στη θέση του επίκουρου καθηγητή στο ίδιο τμήμα.
Μεταξύ άλλων, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ) αναφέρει:
- Για την Ειρήνη Χριστινάκη: Το 2004, επιβλέπων της διδακτορικής διατριβής της κ. Ειρήνης Χριστινάκη ορίστηκε ο πατέρας της καθ. Π. Χριστινάκης, παρά τη ρητή διάταξη του άρθρου 7 του ν. 2690/99 περί υποχρέωσης των μελών των συλλογικών οργάνων να απέχουν από κάθε ενέργεια ή διαδικασία που συνιστά συμμετοχή σε λήψη απόφασης ή διατύπωση γνώμης ή πρότασης εφόσον αφορά συγγενείς εξ αίματος. «Διαφορετικά, δημιουργείται ακυρότητα της αποφάσεως του εν λόγω οργάνου εξαιτίας κακής συνθέσεως αυτού. Εκ του λόγου αυτού, πάσχει η έγκριση και απονομή του διδακτορικού διπλώματος». Το ΝΣΚ αναφέρει μάλιστα ότι η αρχή της νομιμότητας απαιτεί από τη διοίκηση να ανακαλεί τυχόν εκδοθείσα παράνομη πράξη, αποκαθιστώντας την έννομη τάξη.
Σχετικά με την εκλογή της στη θέση της καθηγήτριας, το ΝΣΚ θεωρεί ότι δεν ακολουθήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες στη σύνθεση του εκλεκτορικού σώματος, με αποτέλεσμα να είναι «μη νόμιμη» και η εκλογή της.
- Για την Ολγα Χριστινάκη: Στις 12/11/08 η διευθύντρια του τομέα Κοινωνικής Θεολογίας ζήτησε από τη γενική συνέλευση ειδικής σύνθεσης του τμήματος Θεολογίας να κάνει δεκτό το αίτημα να οριστούν ως μέλη της συμβουλευτικής επιτροπής για παρακολούθηση της διπλωματικής εργασίας της Ολγας Χριστινάκη, ο καθηγητής Παναγιώτης Χριστινάκης και η καθηγήτρια Ελένη Χριστινάκη. Σύμφωνα με το ΝΣΚ, η εισήγηση για τον ορισμό της συμβουλευτικής επιτροπής δεν ανήκει στην αρμοδιότητα του τομέα, αλλά της συντονιστικής επιτροπής. «Περαιτέρω, σύμφωνα με την αρχή της αμεροληψίας που θα πρέπει να τηρείται κατά τη λειτουργία των μονομελών και συλλογικών οργάνων, δεν μπορούν να μετέχουν στα όργανα αυτά οι γονείς της μεταπτυχιακής φοιτήτριας».
- Για τον Επαμεινώνδα Χριστινάκη, μεταξύ άλλων: Με την από 15/12/2008 απόφαση του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και του Τομέα «Κανονικού Δικαίου» έγινε δεκτή η αίτηση του κ. Επαμεινώνδα Χριστινάκη για την εκπόνηση εκ μέρους του διδακτορικής διατριβής. Μέλος της τριμελούς συμβουλευτικής επιτροπής ορίστηκε και ο πατέρας του Παναγιώτης Χριστινάκης. Πέραν τούτου, σύμφωνα με το νόμο, δεκτοί στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα μπορούν να γίνουν οι κάτοχοι πτυχίου Ορθοδόξων Θεολογικών Σχολών. Ο κ. Επαμεινώνδας Χριστινάκης, ωστόσο, είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής και όχι της Θεολογίας και δεν διαθέτει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης.
- Για τον Αθανάσιο Γλάρο: Το ΝΣΚ δεν δύναται να εκφέρει άποψη για τη νομιμότητα της διοικητικής ενέργειας για την εκλογή του κ. Γλάρου στη θέση του επ. καθηγητή, λόγω έλλειψης στοιχείων από τη γραμματεία του τμήματος όσον αφορά στις απουσίες μελών κατά τις κρίσιμες συνεδριάσεις.
Η γνωμοδότηση υπογράφηκε στις 31 Ιουλίου του 2009 από τους αντιπροέδρους του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κ. Νικηφόρο Κανιούρα και Ιωάννη Σακελλαρίου.

Στο διαδίκτυο
Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα ανακινήθηκε μετά την κυκλοφορία, πέρυσι στο Διαδίκτυο, σχετικής ανώνυμης επιστολής προς τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Κύριε πρύτανη, τι έχετε να πείτε στους φοιτητές που αξίζουν και αγωνίζονται τίμια αλλά δεν έχουν το προνόμιο να είναι παιδιά καθηγητών;» κατέληγε η επιστολή. Στις 18 Φεβρουαρίου 2009, η «Κ» είχε δημοσιεύσει εκτενές ρεπορτάζ για το θέμα. Ο κ. Παναγιώτης Χριστινάκης είχε τότε αρνηθεί τις κατηγορίες. «Επειδή εγώ είμαι καθηγητής, θα απαγορεύσω στο παιδί μου να ακολουθήσει την ίδια επιστήμη;» είχε πει χαρακτηριστικά. Λίγες ημέρες αργότερα, πάντως, στις 9 Μαρτίου 2009, ο αρμόδιος αντιπρύτανης ακαδημαϊκών υποθέσεων του Πανεπιστημίου Αθηνών προσέφυγε στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους με το ερώτημα εάν έχει παραβιαστεί η νομιμότητα στις συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Φαινόμενο «υπερπροστατευτισμού»
«Δυστυχώς, πρόκειται μόνο για την κορυφή του παγόβουνου της αναξιοκρατίας που επικρατεί στα ελληνικά ΑΕΙ», σχολιάζουν στην «Κ» πανεπιστημιακοί, με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις. «Ανοίξτε τους τηλεφωνικούς καταλόγους ή τις επετηρίδες των ιδρυμάτων και θα καταλάβετε», προσθέτουν με νόημα.
Τη θέση του διαχωρίζει μιλώντας στην «Κ» ο καθηγητής Συγκριτικής Φιλοσοφίας της Θρησκείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Μάριος Μπέγζος, ο οποίος κάνει λόγο για φαινόμενο «υπερπροστατευτισμού» από πλευράς των γονιών και όχι για νεποτισμό. «Αυτό που αμφισβητείται στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν και όχι τα ουσιαστικά προσόντα των ατόμων. Η ανέλιξη ή η πρόοδος των συγκεκριμένων προσώπων δεν οφείλονται στον αποκλεισμό κάποιων άλλων. Δεν αδικήθηκε δηλαδή κάποιος τρίτος. Γι' αυτό και δεν πρέπει να εξαντλούμε την αυστηρότητά μας σε αυτή την υπόθεση. Summum jus, summa injuria: η υπερβολική δικαιοσύνη είναι υπερβολική αδικία», καταλήγει ο κ. Μπέγζος.

Στο υπ. Παιδείας ο φάκελος
Ο φάκελος της περίπτωσης Χριστινάκη έχει διαβιβαστεί στο υπουργείο Παιδείας. Αυτό ανέφεραν στην «Κ» στελέχη του Πανεπιστημίου Αθηνών, τονίζοντας ότι η απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους προεκλήθη κατόπιν σχετικού ερωτήματος της πρυτανείας του ιδρύματος. Επίσης, έχει διαταχθεί Ενορκη Διοικητική Εξέταση για το θέμα. Οπως ανέφεραν οι ίδιοι, η ΕΔΕ και ο θόρυβος που έχει δημιουργηθεί από τα δημοσιεύματα στον Τύπο αποτελούν ένα μέσο πίεσης προς τους εμπλεκομένους να δώσουν τη λύση. «Ο καθηγητής που επέβλεπε τη διδακτορική διατριβή της κόρης Χριστινάκη ήταν ο πατέρας της. Μα, δεν μπορούσε να διαγνώσει το ηθικό κώλυμα; Οταν του έθεσα το ζήτημα, μου είπε ότι δεν επέβλεψε τη διδακτορική έρευνα διότι ο ίδιος ήταν καθ' ύλην αρμόδιος καθηγητής στη σχολή. Τα συμπεράσματα δικά σας», κατέληξε υψηλόβαθμο στέλεχος του ιδρύματος.

Ως ορθόδοξο προσπαθεί να προβάλλει το Κείμενο της Ραβέννας ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας – Αμμοχώστου

Καθώς πλησιάζουν οι μέρες για τη συνεδρίαση της Μικτής Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών (Παπικών) στην Κύπρο κάνουν την εμφάνισή τους κείμενα που προσπαθούν να αποδείξουν την επιτυχία του έργου των ορθοδόξων μελών στο διεξαγόμενο διάλογο.
Ένα τέτοιο κείμενο, γεμάτο από παράδοξες θέσεις είναι και το άρθρο του Μητροπολίτου Κωνσταντίας – Αμμοχώστου κ. Βασιλείου στο amen.gr με τίτλο «To Κείμενο της Ραβέννας για τον θεολογικό διάλογο μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών»............

Δεν θα απαντήσουμε σε όλα τα σημεία του κειμένου. Η καλύτερη απάντηση σε όσα ο Μητροπολίτης αναφέρει εμπεριέχεται στο σχολιασμό του Κειμένου της Ραβέννας από τον π. Σαράντη Σαράντο και από τον καθηγητή κ. Δημήτριο Τσελεγγίδη. Εμείς θα κάνουμε μόνο μερικές απλές παρατηρήσεις.
1. Γράφει ο Μητροπολίτης Βασίλειος: Οι τελευταίες παράγραφοι του κειμένου, 43 κ. εξ. προϊδεάζουν προς τούτο και θέτουν τα πλαίσια για την πορεία των συζητήσεων για το λεγόμενο «πρωτείο», αφ’ ενός μεν για το πώς κατενοήθηκε και βιώθηκε υπό της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αφ’ ετέρου δε όπως τούτο προεβλήθηκε από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Δεν σημαίνει οποιαδήποτε παραδοχή θέσεων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Οι Ορθόδοξοι εκπρόσωποι έχουν συνείδηση της αποστολής τους στο Διάλογο.
Όμως τα πράγματα δεν έχουν έτσι. Όπως σημειώνει ο π. Σαράντης Σαράντος μεταφέροντας θέσεις του καθηγητού κ. Κορναράκη: «Στὴν παράγραφο 45 τοῦ κειμένου, προαποφασίζεται, ὁ ρόλος τοῦ ἐπίσκοπου τῆς Ρώμης νὰ μελετηθεῖ (σὲ μελλοντικὴ συζήτηση), ἐπὶ τῇ βάσει τῶν διδαχῶν τῆς πρώτης καὶ δευτέρας Βατικάνειας Συνόδου!Τὸ κείμενο δείχνει ὅτι μὲ τὴν «καλή» προαίρεση καὶ τῶν ὀρθόδοξων ἐκπροσώπων, τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα λειτουργεῖ ἤδη εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας, ἤ μᾶλλον τῶν ὀρθόδοξων μὲ «ἐκκλησιολογικὸν» ὀρθόδοξο «ἔλλειμμα»!»
Δυστυχώς οι Ορθόδοξοι εκπρόσωποι δεν έχουν τη συνείδηση της αποστολής τους ή μάλλον εξυπηρετούν τα οικουμενιστικά σχέδια του Πατριάρχη παραδίδοντας με ευκολία την Ορθόδοξη Θεολογία στα χέρια των παπικών.
2. Γράφει ο Μητροπολίτης Βασίλειος: «Έχω την πεποίθηση ότι στο κείμενο περιέχονται όλες οι Ορθόδοξες θεολογικές, εκκλησιολογικές και κανονικές θέσεις που κατοχυρώνουν την παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας»
Είναι κατανοητή η προσπάθεια ενός ορθόδοξου μέλους της Επιτροπής που υπέγραψε το Κείμενο της Ραβέννας, όπως εν προκειμένω ο Μητροπολίτης Βασίλειος, να υπερασπιστεί την ορθοδοξότητα του κειμένου. Αλλιώς θα φαινόταν ξεκάθαρα το υποχωρητικό πνεύμα των ορθοδόξων μελών μπροστά στις παπικές αξιώσεις. Όμως η αλήθεια είναι διαφορετική από αυτήν που ατυχώς προσπαθεί να μας παρουσιάσει ο Μητροπολίτης. Οι επισημάνσεις πολλών ορθοδόξων κληρικών και λαϊκών αποδεικνύουν ότι το Κείμενο της Ραβέννας ούτε την ορθόδοξη θεολογία εκφράζει, ούτε σύμφωνο με την παράδοσή μας είναι. Δυστυχώς την αλήθεια αυτή φαίνεται πως ηθελημένα παραθεωρούν τα ορθόδοξα μέλη της Επιτροπής Διαλόγου και προσέρχονται στην Κύπρο για να συνεχίσουν τον Διάλογο χωρίς να έχει προηγηθεί η διόρθωση πλήθους λαθών των κειμένων που μέχρι σήμερα έχουν υπογραφεί.
Αυτές όμως οι νοοτροπίες μας κάνουν μαζί με πολλούς άλλους πιστούς να ζητούμε την άμεση ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΔΙΑΛΟΓΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ με τη μορφή που γίνονται σήμερα.

26/9/09

"Ένωσις Κοσμάς Φλαμιάτος", Ο αιρετικός Απελλής και ο κ. Βαρθολομαίος

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ_Απελλής


Διαβάστε το παραπάνω έντυπο και σε μορφή απλού κειμένου πατώντας το Διαβάστε περισσότερα



Ο αιρετικός Απελλής και ο κ. Βαρθολομαίος

Το πατριαρχικό μήνυμα για το Ραμαζάνι των Μουσουλμάνων

Ο αιρετικός Απελλής κατά τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους δίδασκε την αιρετική δοξασία: «έκαστος ως πεπίστευκεν σωθήσεται, μόνον εάν εν έργοις αγαθοίς ευρίσκεται». Δηλαδή, καθένας θα σωθεί, οπουδήποτε κι αν πιστεύει (αφού μια αρχή κι ένας Θεός υπάρχει), αρκεί να κάνει καλά έργα (όπως η θρησκεία του τα διδάσκει).
Αυτή η διδασκαλία, όμως, καταδικάσθηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ως αίρεση. Ο δε ευαγγελιστής Ιωάννης, θεωρεί ορθόδοξον, μόνον εκείνον που δέχεται, διδάσκει και ομολογεί παντού —και όχι επιλεκτικά, κυρίως στους ορθόδοξους— «Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα» (1Ιω. 4, 2).
Ποιόν Θεό, λοιπόν, διδάσκει ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος;
Τον Τριαδικόν Θεό της Αλήθειας ή τον «Θεό» των αιρετικών, του Οικουμενισμού και της Πανθρησκείας;
Ποια είναι η ομολογία του προς τους ετερόδοξους και τους ετερόθρησκους;
Είναι να τους αναπαύει ότι καλά κάνουν, ότι σωστά πράττουν μέσα στα πλαίσια της θρησκείας τους, και ότι έχουν χωρίς Χριστόν την «πνευματικήν ευλογίαν άνωθεν», ακόμη και εκτός της Εκκλησίας του Χριστού; Έτσι, όμως, δεν τους εξαπατά;
Πότε θα τους καλέσει στην «κιβωτό της σωτηρίας», για να βαπτισθούν στο «όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», που αποτελεί Εντολή του Αναστάντος Χριστού προς τους μαθητές Του; Ποτέ, αφού ήδη έχει δεχτεί ως έγκυρα το «βάπτισμα» και τα άλλα «μυστήρια» των παπικών και των προτεσταντών!...

Δυστυχώς ο κ. Βαρθολομαίος συνεχίζει την διδασκαλία των προκατόχων του οικουμενιστών πατριαρχών, Αθηναγόρα και Δημητρίου. Διαβάζουμε σε ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως (1972):
«Επ’ ευκαιρία της Μουσουλμανικής εορτής του Μπαϊραμίου ο Πατριάρχης Δημήτριος, απηύθυνε προς αυτούς μήνυμα εις το οποίον αναφέρονται τα εξής: “Ο είς Μέγας Θεός των Πάντων του οποίου τέκνα υπάρχομεν όλοι, όλοι οι πιστεύοντες και λατρεύοντες αυτόν θέλει να σωθώμεν και είμεθα αδελφοί. Θέλει έστω και αν ανήκωμεν εις διαφόρους θρησκείας, εις τας οποίας όμως εμάθαμεν και να αναγνωρίζωμεν τον άγιον Θεόν ως την αρχήν και το τέλος των πάντων ν’ αγαπώμεν αλλήλους και να σκεπτώμεθα μόνον το καλόν και αυτό να πράττωμεν προς αλλήλους”».
Στο ίδιο πνεύμα κινούμενος και ο κ. Βαρθολομαίος —εξυπηρετών την Πανθρησκεία και τον επερχόμενον Αντίχριστον— έγραφε προσφάτως (17/9/2009):
«Μετ΄ αισθημάτων αγάπης και σεβασμού, απευθυνόμενος εις του απανταχού της γης μουσουλμάνους, τα εγκάρδια συγχαρητήρια και τας καλλιτέρας ημών ευχάς επί τη ευκαιρία της λήξεως της νηστείας του Ραμαζανίου.
»Μετά την μακράν ταύτην περίοδον της νηστείας, ούσης και περιόδου περισυλλογής, προσευχής και φιλανθρωπίας, ήλθεν η στιγμή δι΄ έκαστον μουσουλμάνον να εορτάση και να λάβη την άνωθεν δίκαιαν αντιμισθίαν.
»Εν τω πνεύματι της ειρήνης, της αγάπης και της κατανοήσεως ευχόμεθα υμίν άπαξ έτει ευλογημένον, τον εορτασμόν, προσευχόμενοι όπως ο Παντοδύναμος Θεός χαρίζηται εις υμάς πάσαν πνευματικήν ευλογίαν άνωθεν, εν τη ελπίδι ότι ο κόσμος θα ζη ηνωμένος.
» † Βαρθολομαίος, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και Οικουμενικός Πατριάρχης»[
1].

Αλλά για ποιον «παντοδύναμο Θεό» που θα χαρίσει την «άνωθεν ευλογία» μιλάει ο κ. Βαρθολομαίος;
Τον Τριαδικό Θεό ή τον Αλλάχ;
Ο κ. Βαρθολομαίος ταυτίζει συγκρητιστικά τον Τριαδικό Θεό με τόν Αλλάχ και τον Βούδα και ολόκληρο τον δαιμονικό κόσμο του Αντιχρίστου που η αποκρυφιστική Νέα Εποχή του Υδροχόου συστηματικά προσπαθεί να επιβάλει δια της Πανθρησκείας. Με το μήνυμά του αυτό υιοθετεί —εμμέσως πλην σαφώς— τις μα-σωνικές συγκρητιστικές και αντίχριστες δοξασίες για τον Μέγα Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος (Μ.Α.Τ.Σ.), τον οποίο θεωρούν και λατρεύουν ως τον αληθινό θεό της αγάπης και της ενότητας-ειρήνης του κόσμου.
Το συμπέρασμα είναι, πως ο κ. Βαρθολομαίος με τα μηνύματά του αυτά και τις όλες ενέργειές του δεν ορθοτομεί την Αλήθεια του Χριστού, αλλά καινοτομεί το Ψεύδος του Αντιχρίστου, καθιστώντας στο πρόσωπό του την ιδιότητα και το διακόνημα του Πατριάρχη ανυπόστατο και ανενεργό!...
Ο κ. Βαρθολομαίος δεν επέλεξε την αγιότητα. Επέλεξε την αίρεση. Δεν επέλεξε τον φωτεινό δρόμο των ομολογητών και μαρτύρων Ορθοδόξων Πατριαρχών. Επέλεξε τις ερεβώδεις ατραπούς των αιρετικών, του Απελλή, του Βέκκου κ.ά.
Και ως εκ τούτου ο κ. Βαρθολομαίος, πλέον, μόνον ως σφετεριστής του Πατριαρχικού Θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως μπορεί να αντιμετωπιστεί, τον οποίο αναξίως και παρανόμως κατέχει ελέω των νεοεποχιτών εξουσιαστών του κόσμου τούτου!...
Για την «Φιλορθόδοξο Ένωσι “Κοσμάς Φλαμιάτος”»
Ο Πρόεδρος Ντετζιόρτζιο Λαυρέντιος
Ο Γραμματέας Σημάτης Παναγιώτης

__________________________________
Ο αιρετικός Απελλής
Μικρές αναφορές παραθέτουμε για τον αιρετικό Απελλή και εκείνους οι οποίοι υιοθετούν την αίρεση που αυτός εκήρυξε:
● «…Απελλής μεν, μίαν αρχήν ομολογεί ...όθεν και έφασκεν μη δειν όλως εξετάζειν τον λόγον, αλλ᾿ έκαστον, ως πεπίστευκεν, διαμένειν...»[2].
● «Φάσκει γουν ούτος ο προειρημένος Απελλής και οι απ' αυτού ότι ουκ εισί τρεις αρχαί ούτε δύο, ως τοις περί Λουκιανόν και Μαρκίωνα έδοξεν, αλλά, φησίν, εις εστιν αγαθός θεός και μία αρχή και μία δύναμις ακατονόμαστος…» (Αγίου Επιφανίου, Πανάριον «κατά αιρέσεων πασών»).
● Το άθεον τούτο δόγμα, κατά τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Δοσίθεο, δίδαξεν και ο Αβερρόης, λέγων ότι και Ιουδαίοι, και Χριστιανοί και Εθνικοί, όλοι «κατά το ίδιον σέβας αγαθοποιούντες σώζωνται».
● Ο Πάπας και το Βατικανό, υιοθέτησαν τους λόγους του αιρετικού Θεομιστίου «ότι το θείον άπειρον αφείκεν ίνα πιστεύωσι εις αυτό και δοξάζωσιν αυτό διαφόρως, εισίν όμως όλα δεκτά τα σεβάσματα» και διεκήρυξαν τις αιρετικές αυτές δοξασίες, τις οποίες οι άγιοι Πατέρες από της εποχής του Απελλή είχαν καταδικάσει και οι οποίες μεταμφιέστηκαν στην θεωρία των κλάδων.
Αυτήν την αιρετική θεωρία, «κεκαλυμμένη», διεκήρυξε η γνωστή Εγκύκλιος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως το 1920. Έκτοτε δια των εκάστοτε Πατριαρχών εφαρμόζεται προοδευτικά και σήμερα πλέον φανερά, «γυμνή τη κεφαλή», με λόγους και πράξεις του κ. Βαρθολομαίου και των ομοφρόνων του.
______________________________
Σημειώσεις
1. Πηγή: http://www.romfea.gr/index.php
2Πηγή:http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/history/eysebios_ecclesia_historia.htm

Παγκρήτιο Θεολογικό Συνέδριο 2009

πηγή: Θεολόγοι Κρήτης

Παγκρήτιο θεολογικό συνέδριο με θέμα "Η σύγχρονη διαπολιτισμικότητα και ο ρόλος της θεολογίας" προγραμματίζει ο Παγκρήτιος Σύνδεσμος Θεολόγων. Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων, στον Πλακιά και στο Σπήλι του Ν. Ρεθύμνου, από 15 - 17 Οκτωβρίου 2009.

Δείτε την Πρόσκληση συμμετοχής για τους θεολόγους της Κρήτης πατώντας ΕΔΩ

Δείτε το Πρόγραμμα του Συνεδρίου πατώντας ΕΔΩ




Ολόκληρη η εγκύκλιος του ΥΠΕΠΘ για το χρονικό όριο των απαλλαγών

πηγή: Ζωηφόρος

Ολόκληρη η εγκύκλιος του ΥΠΕΠΘ για το χρονικό όριο της διαδικασίας των απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών

ΘΕΜΑ: «Διευκρινήσεις σχετικά με την απαλλαγή των μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών»
Απαντώντας στο με αριθ. πρωτ. 239/20-1-2005 ερώτημά σας και σχετικά με το αντικείμενο του θέματος σας ενημερώνουμε ότι από την εγκύκλιο 61723/Γ2/13-6-2002 δεν προκύπτει χρονικός περιορισμός σε ό,τι αφορά την κατάθεση υπεύθυνης δήλωσης σχετικά με την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών.
Παρόλα αυτά, επειδή η καθυστερημένη κατάθεση της ανω δήλωσης θα δημιουργούσε προβλήματα, εάν γινόταν μετά την κατάθεση βαθμολογίας από τον διδάσκοντα το μάθημα καθηγητή και επειδή άλλες διατάξεις, που αφορούν απαλλαγές από τη διδασκαλία μαθημάτων (Γυμναστική Π.Δ. 104/79) ορίζουν ότι η κατάθεση των δικαιολογητικών γίνεται εντός πέντε ημερών από της ενάρξεως των μαθημάτων, εκτός από τις περιπτώσεις ξαφνικού συμβάντος, θεωρείται σκόπιμο το αίτημα για την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών να γνωστοποιείται στη Διεύθυνση του Σχολείου με την έναρξη της διδασκαλίας των μαθημάτων.
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ
ΠΑΥΛΟΣ ΓΡ.ΝΤΑΒΑΡΙΝΟΣ
__________________________________
Σημείωση δική μας:
Η εγκύκλιος 61723/Γ2/13-6-2002 στην οποία γίνεται αναφορά είναι η εγκύκλιος "Γκεσούλη" που προέβλεπε χορήγηση απαλλαγής με δήλωση στην οποία θα αναγραφόταν ως λόγος για τον οποίο ζητείται η απαλλαγή "διότι δεν είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος". Η απόσυρση των εγκυκλίων Στυλιανίδη και η επαναφορά μας σε αυτή την εγκύκλιο Γκεσούλη θα δώσει την οριστική λύση στο ζήτημα των απαλλαγών από τα θρησκευτικά.




Το ιστολόγιό μας έγινε ενός έτους

Σήμερα το ιστολόγιό μας έχει γενέθλια! Ολοκληρώνει τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του. Με περισσότερα από 100.000 κλικ - επισκέψεις και αρκετά σχόλια φαίνεται πως η προσπάθεια που δειλά ξεκινήσαμε πριν ένα χρόνο έχει επιτυχία.
Αν και δεν αρμόζει σε ένα θεολογικό blog η καύχηση, οφείλουμε να εκφράσουμε τη χαρά μας γιατί πολλά από τα άρθρα μας αναδημοσιεύτηκαν σε άλλες ιστοσελίδες και ιστολόγια ή σε έντυπα εκκλησιαστικού περιεχομένου.
Στο επίκεντρο του ιστολογίου μας παραμένει το μάθημα των Θρησκευτικών και ο αντι-οικουμενιστικός αγώνας. Θα συνεχίσουμε στην ίδια γραμμή χωρίς να υποχωρούμε σε πιέσεις και κακόβουλες κρίσεις..........
Ευχαριστούμε θερμά όσους έγιναν άτυπα συνεργάτες μας στέλνοντάς μας αξιόλογα κείμενα ή μεταφράσεις των άρθρων μας. Θα αποφύγουμε την αναφορά στα ονόματα των άτυπων αυτών συνεργατών μας, στους οποίους πάντως οφείλουμε πολλά.
Τέλος ζητούμε συγγνώμη για παραλείψεις και λάθη που κανείς δεν μπορεί να αποφύγει όταν εκτίθεται δημόσια και πρέπει να κινηθεί στους γρήγορους ρυθμούς του διαδικτύου.
Πάντοτε περιμένουμε τα άρθρα σας, τις κρίσεις και τα σχόλια ώστε και εμείς να βελτιωνόμαστε καθημερινά και η ενημέρωση που παρέχουμε να είναι αρτιότερη.

Οι Διαχειριστές του blog thriskeftika


25/9/09

Την «Πίστιν και την τάξιν» της Ορθοδόξου Εκκλησίας εκφράζει η Ομολογία Πίστεως (και σε ρουμανική μετάφραση)

Δημοσιεύουμε το πρωτοσέλιδο άρθρο του "Ορθοδόξου Τύπου" της 25ης/9/2009 που αναφέρεται στην Ομολογία Πίστεως και την πατριαρχική αντίδραση σε αυτήν.

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 25/9/2009
Την «Πίστιν και την τάξιν» της Ορθοδόξου Εκκλησίας εκφράζει η Ομολογία Πίστεως


O Οἰκουμενικός Πατριάρχης διετύπωσε ἀπειλή ἐναντίον Μητροπολιτῶν, Ἱερομονάχων, ἡγουμένων, θεολόγων καί ἁπλῶν λαϊκῶν, ἐπειδή ὑπέγραψαν θερμήν Ὁμολογίαν Πίστεως. Ἠνωχλήθη διότι ἐγκαλεῖται διά τούς ἐναγκαλισμούς του μέ τούς Οἰκουμενιστάς καί τούς Παπικούς. Ποῖον ὅμως τό ἁμάρτημα ὅσων ὑπέγραψαν τήν Ὁμολογίαν Πίστεως;
Το πρῶτον ἁμάρτημά των εἶναι ὅτι παραμένουν προσηλωμένοι εἰς τάς παρακαταθήκας τάς ὁποίας παρέλαβον.
Τό δεύτερον ἁμάρτημά των..........

εἶναι ὅτι ἐφαρμόζουν τό ρηθέν ὑπό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὅτι ἄνθρωπον μετά τήν πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ. Μετά τῶν Παπικῶν και ἄλλων πλανηθέντων Χριστιανῶν εὑρισκόμεθα εἰς διάλογον ἀπό τήν δεκαετίαν τοῦ 1960. Οὐδέν θετικόν ἔχει προκύψει. Διεξάγεται διάλογος διά τόν διάλογον. Ἐνῶ τά ἀρνητικά εἶναι πολλά: Ἡ ἐκκοσμίκευσις τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ἀναγνώρισις τῶν "Ἐκκλησιῶν" τῶν Πλανηθέντων Χριστιανῶν ὡς ἰσοτίμων μέ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἡ σύγχυσις εἰς τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι δέν εἶναι μελετηταί τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς διδασκαλίας τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἡ νόθευσις τοῦ Ὀρθοδόξου φρονήματος καί ἡ ἰσοπέδωσις τῶν Πάντων.
Τό τρίτον ἁμάρτημα ὅσων ὑπέγραψαν τήν θερμήν Ὁμολογίαν Πίστεως εἶναι ὅτι ἀρνοῦνται τήν ὑποκρισίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου και τῶν ἐν Ἑλλάδι φιλοπαπικῶν–φιλοοικουμενιστῶν Μητροπολιτῶν. Οὗτοι συμπροσεύχονται μετά τῶν ἑτεροδόξων Χριστιανῶν, ἐνῶ ὁ Ἀνώτατος Πολιτειακός Χάρτης τῆς Ἐκκλησίας μας τό Πηδάλιον ἀπαγορεύει συμπροσευχάς καί συλλείτουργα ὡς αὐτά πού ἔγιναν εἰς τό Φανάριον κατά τήν ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα. Οὗτοι εἶναι διδάσκαλοι εἰς τήν ὑποκρισίαν καί τό ψεῦδος. Διακηρύσσουν ὅτι ἁπλῶς διαλέγονται μετά τῶν Παπικῶν. Ἡ τηλεόρασις κατά τήν ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα εἰς τό Φανάριον ἀνέδειξε τά ψεύδη των καί διά τῆς εἰκόνος κατέδειξε την συμπροσευχήν καί τό συλλείτουργον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μετά τοῦ "Ἁγιωτάτου" ἀδελφοῦ και συλλειτουργοῦ, τοῦ Πάπα. Ἐκτός αὐτῶν ὅμως οἱ διδάσκαλοι τῆς ὑποκρισίας καί τοῦ ψεύδους χρησιμοποιοῦν καί μεθόδους προπαγανδιστικάς. Προσαρμόζουν τάς ὁμιλίας των ἀναλόγως μέ τό "κοινόν" τό ὁποῖον ἔχουν ἀπέναντι των. Ὅταν εὑρίσκωνται ἀπέναντι Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν μέ μεγάλη εὐσέβειαν καί πίστιν ὁμιλοῦν ὡς "Ταλιμπάν" τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὅταν εὑρίσκωνται μέ "χαλαρούς Χριστιανούς" τότε ὁμιλοῦν ὡς κήρυκες τῆς ἰσοπεδωτικῆς Παγκοσμιοποιήσεως, προβάλλοντες τήν ἐπιτακτικήν ἀνάγκην τῆς Ἑνώσεως τῶν "Ἐκκλησιῶν". Φαίνεται ὅτι πρίν γίνουν Πατριάρχαι, Ἀρχιεπίσκοποι καί Μητροπολῖται διῆλθον ἀπό εἰδικάς σχολάς, εἰς τάς ὁποίας ἐκπαιδεύθησαν εἰς τήν ὑποκρισίαν, τό ψεῦδος καί την προπαγάνδαν.
Τό τέταρτον ἁμάρτημα τῶν ὑπογραψάντων τήν θερμήν Ὁμολογίαν Πίστεως εἶναι ὅτι παραμένουν προσηλωμένοι εἰς τάς παρακαταθήκας καί τήν συμπεριφοράν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἐπορεύθησαν κατ᾽ ἐντολήν τοῦ Κυρίου μας να διδάξουν Πάντα τά Ἔθνη τήν Καινήν Διαθήκην. Ἀδιαφόρησαν διά τάς θρησκείας καί τάς ἀπόψεις τῶν εἰδωλολατρῶν. Καί ἔπεισαν τούς λαούς καί τούς βάπτισαν εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτό ἔπραξαν μετά ἀπό ἑκατοντάδες ἔτη καί οἱ ἰσαπόστολοι τοῦ Βυζαντίου, οἱ ὁποῖοι μετέφεραν την διδασκαλίαν τοῦ Κυρίου μας εἰς διαφόρους χώρας. Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καί οἱ Ἰσαπόστολοι δέν ὠργάνωναν διαθρησκειακάς διασκέψεις καί συμπόσια μετά τῶν εἰδωλολατρῶν. Εἰσῆλθον εἰς διαφόρους χώρους ἀψηφόντας τούς κινδύνους καί ἐδίδαξαν τήν Καινήν Διαθήκην. Εἶναι βέβαιον ὅτι ἐάν ὠργάνωναν διαθρησκειακάς διασκέψεις καί συμπόσια ἤ ἐάν εἶχον τήν συμπεριφοράν τοῦ Οἰκουμενιστοῦ καί Φιλοπαπικοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας θά εἶχε περιορισθῆ εἰς ὡρισμένους φιλοσοφικούς κύκλους τῆς ἐποχῆς. Οἱ Παπικοί πρίν καταστοῦν αἱρετικοί ἐγνώρισαν τήν ἀλήθειαν τῆς Πίστεως. Τήν ἀπαρνήθηκαν. Καί συνεχίζουν νά τήν ἀπαρνοῦνται παρά τούς διαλόγους, τήν καταφρόνησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν καί Μητροπολιτῶν, τάς ὑποχωρήσεις τῶν Ὀρθοδόξων ἔναντι τῆς δαιμονικῆς Οὐνίας, τήν ἐπιχειρούμενη νόθευσιν τοῦ Ὀρθοδόξου Βαπτίσματος ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων, τήν ἀναγνώρισιν τοῦ Κράτους τοῦ Βατικανοῦ ὡς ἰσοτίμου Ἐκκλησίας μετά τῆς Ὀρθοδόξου καί τάς ἀπόψεις πολλῶν συγχρόνων ἐπαγγελματιῶν Ὀρθοδόξων Κληρικῶν, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία πρέπει νά γίνη ὡς τό Βατικανόν καί οἱ κληρικοί της νά κυκλοφοροῦν ὅπως οἱ Παπικοί. Οἱ Παπικοί διεστρέλωσαν τήν Πίστιν μας καί παραχάραξαν καί αὐτά τά λόγια τοῦ Κυρίου μας εἰς τόν Ἰορδάνην Ποταμόν διά τήν Τριαδικότητα τοῦ Ἁγίου Θεοῦ. Οἱ Παπικοί γνωρίζουν ὅτι ἀποτελοῦν τήν πηγή ἐκ τῆς ὁποίας πηγάζουν ὅλαι οἱ αἱρέσεις. Αὐτά τά γνωρίζει ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ φίλοι του εἰς τήν Ἑλλάδα καί εἰς ὁλόκληρον τον κόσμον. Συνεχίζει ὅμως τούς διαλόγους καί τάς συμπροσευχάς ὅταν ὁ Παπισμός παραμένει ὄχι μόνον πιστός εἰς τήν αἵρεσίν του, ἀλλά καί ἀποκτᾶ συμπαραστάτας εἰς τούς κόλπους τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ὁ Παπισμός κατορθώνει τό ἀκατόρθωτον: Προβαίνει εἰς ἅλωσιν τῆς Διοικήσεως τῆς Ἑλληνοφώνου ἡγεσίας τῆς Ὀρθοδοξίας, εἴτε αὐτή εἶναι Οἰκουμενικός Πατριάρχης, εἴτε εἶναι Ἀρχιεπίσκοποι, εἴτε Μητροπολῖται, εἴτε θεολόγοι, εἴτε κληρικοί.
Βλέπει ὁ πιστός λαός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην μετά τῶν φιλοπαπικῶν Μητροπολιτῶν νά συμπροσεύχωνται μετά τῶν Παπικῶν καί διερωτᾶται: Διατί αὐτό πού κάνουν αὐτοί ἀπαγορεύεται δι᾽ ἐμένα;
Διερωτᾶται ὁ πιστός λαός: Τί νόημα ἔχει ἡ Ὀρθόδοξος Ἱεραποστολή, ὅταν Πατριάρχαι καί Μητροπολῖται διακηρύσσουν ὅτι δέν ἔχομεν καμμίαν διαφοράν μετά τῶν Παπικῶν; Διερωτᾶται ὁ πιστός λαός:
Ἀφοῦ Πατριάρχαι, Ἀρχιεπίσκοποι, Μητροπολῖται καί Κληρικοί συμπροσεύχωνται καί συλλειτουργοῦν μετά τῶν Παπικῶν καί ἀναγνωρίζουν τό Βατικανό ὡς ἰσότιμον Ἐκκλησίαν, διατί εἶναι ἁμαρτία να προσέλθη ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανός εἰς τόν Ναόν τῶν Παπικῶν και νά συμπροσευχηθῆ;
Διερωτᾶται ὁ πιστός λαός: Διατί νά κάμνω το μυστήριον τοῦ Εὐχελαίου ὅταν ἡ ἐπίσημος Ἐκκλησία μέ τήν παρουσίαν καί τήν συμμετοχήν Ἐπισκόπων ἐπιχείρησε τήν νοθείαν τοῦ μυστηρίου διά τάς ἀνάγκας τοῦ Συνεδρίου τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν (αἱρέσεων), τό ὁποῖον ἐπραγματοποιήθη ἐπί μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου και εἶχε τάς εὐλογίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου.
Διερωτᾶται ὁ πιστός λαός ἐάν εὑρίσκεται μέ ὅλα αὐτά τά ὁποῖα παρακολουθῆ εἰς ἐπικίνδυνον σύγχυσιν ἤ ἐάν εἰς αὐτήν εὑρίσκωνται Πατριάρχαι, Μητροπολῖται καί θεολόγοι ἤ ἐάν ὄπισθεν ὅλων αὐτῶν εὑρίσκεται
ἕνα μεθοδικόν παιχνίδι ξένων κέντρων ἀποφάσεων, τά ὁποῖα ἔχουν ὡς στόχον τήν κάμψιν τοῦ Ὀρθοδόξου φρονήματος καί τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως μέ σκοπόν τήν ἅλωσιν τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ ὁποῖος, παρά τήν σῆψιν καί τήν παρακμήν, ἀντιστέκεται εἰς τά ὑπόγεια ρεύματα τῆς Ἀμερικῆς.
Δι᾽ αὐτό ἡ θερμή Ὁμολογία Πίστεως, ἡ ὁποία ἠνώχλησε τον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην καί τους Φιλοπαπικούς Μητρoπολίτας ἀποτελεῖ τήν "Πίστιν καί τήν Τάξιν" τῆς Ὀρθοδοξίας μας, μη ἔχουσα οὐδεμίαν σχέσιν μέ τήν "Πίστιν καί τήν Τάξιν" τοῦ αἱρετικοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, τήν ὁποίαν σπεύδει να ὑποδεχθῆ καί νά χαράξη γραμμή ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης.
__________________________________________________________________

„Mărturisirea de Credinţă împotriva ecumenismului” exprimă „Credinţa şi Ordinea” Bisericii Ortodoxe
Publicăm articolul de pe prima pagină din „Orthodoxos Typos” referitor la „Mărturisirea de Credinţă” şi reacţia patriarhală la aceasta:

„Patriarhul ecumenic a formulat o ameninţare împotriva mitropoliţilor, ieromonahilor, egumenilor, teologilor şi simplilor laici, pentru că au semnat călduroasa „Mărturisire de Credinţă...”. S-a simţit deranjat pentru că se face trimitere la îmbrăţişările sale cu ecumeniştii şi cu catolicii. Care este însă păcatul celor care au semnat „Mărturisirea de Credinţă”?
Primul lor păcat este că rămân ataşaţi Predaniilor pe care le-au primit.
Al doilea lor păcat este că pun în practică cuvântul Sfântului Apostol Pavel ca de omul eretic după întâia şi a doua mustrare să te îndepărtezi. Cu catolicii şi cu alţi creştini rătăciţi ne aflăm în dialog încă din anii 1960. Nu a rezultat nimic pozitiv. Se face dialog de dragul dialogului. În schimb, rezultatele negative sunt multe: secularizarea Bisericii noastre, recunoaşterea creştinilor rătăciţi drept „Biserici” egale cu Biserica Ortodoxă, confuzia în interiorul creştinilor ortodocşi care nu studiază Sfânta Scriptură şi învăţătura Părinţilor Bisericii, falsificarea gândirii ortodoxe şi nivelarea a toate.
Al treilea păcat al celor ce au semnat călduroasa „Mărturisire de Credinţă...” este că resping ipocrizia patriarhului ecumenic şi a mitropoliţilor filocatolici şi filoecumenişti din Grecia. Aceştia fac rugăciuni în comun cu creştinii eterodocşi, în timp ce Suprema Cartă de Conducere a Bisericii noastre – Pidalionul - interzice rugăciunile în comun şi co-liturghisirile ca cele care s-au întâmplat în Fanar (Constantinopol – n.tr.) în timpul vizitei papei. Unii ca aceştia sunt dascăli în ipocrizie şi în minciună proclamând că doar dialoghează cu catolicii. Televiziunea, în timpul vizitei papei în Fanar (Constantinopol), a vădit minciunile lor şi a difuzat rugăciunea în comun şi co-liturghisirea patriarhului ecumenic cu fratele „Sanctitate” şi co-liturghisitor - papa. Însă în afara acestora dascălii ipocriziei şi ai minciunii folosesc şi metode de propagandă. Îşi adaptează predicile în funcţie de „auditoriul” pe care îl au în faţă. Atunci când se află în faţa creştinilor ortodocşi vorbesc cu mare evlavie şi credinţă ca nişte „talibani” ai Ortodoxiei. Când se află cu „creştinii liberali” vorbesc ca propovăduitori ai mondializării nivelatoare, promovând nevoia urgentă a Unirii „Bisericilor”. Se pare că înainte de a deveni patriarhi, arhiepiscopi şi mitropoliţi au trecut prin şcoli speciale în care au fost educaţi în ipocrizie, minciună şi propagandă.
Al patrulea păcat al celor ce au semnat călduroasa „Mărturisire de Credinţă...” este că rămân ataşaţi Predaniilor şi comportamentului Sfinţilor Apostoli. Sfinţii Apostoli au mers după porunca Domnului nostru să înveţe toate neamurile Noul Testament. Erau indiferenţi faţă de religiile şi punctele de vedere ale închinătorilor la idoli. Şi au convins neamurile şi le-au botezat în numele Tatălui şi al Fiului şi al Sfântului Duh. Aceasta au făcut-o după sute de ani şi sfinţii cei-întocmai-cu-Apostolii din Bizanţ, care au dus învăţătura Domnului nostru în diferite ţări. Sfinţii Apostoli şi cei-întocmai-cu-Apostolii nu au organizat conferinţe şi simpozioane inter-religioase cu închinătorii la idoli. Intrau în diferite ţări ignorând pericolele şi învăţau Noul Testament. Este sigur că dacă ar fi organizat conferinţe şi simpozioane inter-religioase sau dacă ar fi avut comportamentul ecumenistului şi filocatolicului patriarh ecumenic, învăţătura Domnului nostru s-ar fi limitat la anumite cercuri filozofice din epocă. Catolicii înainte de a deveni eretici au cunoscut adevărul credinţei. S-au lepădat de el. Şi continuă să se lepede de adevăr în ciuda dialogurilor, a dispreţuirii Sfintelor Canoane de către patriarhii şi mitropoliţii ortodocşi, a cedărilor ortodocşilor în faţa demonicei uniaţii (greco-catolicism), a încercării de falsificare a Botezului ortodox de către ortodocşi, a recunoaşterii statului Vatican drept Biserică egală cu cea Ortodoxă şi a părerilor multor funcţionari de astăzi - clerici ortodocşi, că Biserica Ortodoxă trebuie să devină ca şi Vaticanul şi că clericii ei trebuie să circule (vestimentar) ca şi catolicii. Catolicii au distorsionat Credinţa noastră şi au falsificat chiar şi cuvintele Domnului nostru de la râul Iordan despre Treimea Dumnezeului celui sfânt. Catolicii ştiu că ei constituie cauza din care izvorăsc toate ereziile. Acestea le ştie şi patriarhul ecumenic şi prietenii săi din Grecia şi din toată lumea. Continuă însă dialogurile şi rugăciunile în comun, în timp ce papismul (catolicismul) nu rămâne doar fidel în erezia sa, ci câştigă şi susţinători în sânul Ortodoxiei.
Papismul izbuteşte ceea ce pare a fi de neizbutit: trece la distrugerea Conducerii Administrative elinofone a Ortodoxiei, chiar dacă aceasta înseamnă fie patriarhul ecumenic, fie arhiepiscopii, fie mitropoliţii, fie teologii, fie clericii.
Poporul credincios îl vede pe patriarhul ecumenic împreună cu mitropoliţii filocatolici că se roagă împreună cu catolicii şi se întreabă: De ce ceea ce fac ei pentru mine este interzis?
Poporul credincios se întrebă: Ce sens are misiunea ortodoxă atunci când patriarhi şi mitropoliţi proclamă că nu există nicio diferenţă între noi şi catolici?
Poporul credincios se întreabă: De vreme ce patriarhi, arhiepiscopi, mitropoliţi se roagă în comun şi co-liturghisesc cu catolicii şi recunosc Vaticanul drept Biserică egală, de ce este păcat ca un creştin ortodox să se apropie de o biserică a catolicilor şi să se roage în comun cu ei?
Poporul credincios se întreabă: De ce să fac Taina Sfântului Maslu, atunci când biserica oficială prin prezenţa şi participarea episcopilor a încercat alterarea tainei pentru nevoile congresului Consiliului Mondial al Bisericilor (adică eresurilor), care s-a realizat sub fericitul arhiepiscop al Atenei, kir Hristodulos, şi a avut binecuvântările patriarhului ecumenic.
Poporul credincios se întreabă dacă se află cu toate acestea pe care le urmează într-o periculoasă confuzie sau dacă în ea se află patriarhi, mitropoliţi şi teologi sau dacă în spatele tuturor acestora se află un joc metodic în urma hotărârilor unor centre străine care au ca scop răsturnarea gândirii ortodoxe şi a Credinţei Ortodoxe cu scopul distrugerii elenismului, care, în ciuda putrefacţiei şi decadenţei, se opune curentelor subversive ale Americii.
Din acest motiv călduroasa „Mărturisire de Credinţă...”, care a deranjat pe patriarhul ecumenic şi pe mitropoliţii filocatolici, constituie „Credinţa şi Ordinea” Ortodoxiei noastre, neavând nicio legătură cu „Credinţa şi Ordinea” ereticului Consiliu Mondial al Bisericilor, pe care patriarhul ecumenic se grăbeşte să-l accepte şi să-l traseze drept linie de urmat”.

(tradus din neogreacă de ierom. Fotie; sursa: Ορθόδοξος Τύπος, 25/9/2009)


Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)