30/4/10

Την "Ομολογία Πίστεως κατά του Οικουμενισμού" υπέγραψαν μέχρι στιγμής 20550 πιστοί (και σε ρουμανική μετάφραση)

Σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση (30/4/2010) από την Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου ξεπερνούν τους 20550 οι πιστοί που έχουν υπογράψει την Ομολογία Πίστεως, ενώ καθημερινά καταφθάνουν οι υπογραφές πλήθους ακόμη κληρικών και λαϊκών.

Δείτε τη λίστα με τα ονόματα όσων υπέγραψαν ήδη πατώντας ΕΔΩ

Υπενθυμίζουμέ ότι στην αριστερή στήλη του blog μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο της Ομολογίας Πίστεως και τον τρόπο με τον οποίο μπορείτε να υπογράψετε και εσείς.
Καλούμε όλους τους αναγνώστες μας να υπογράψουν την "Ομολογία Πίστεως" ως ελάχιστη συνεισφορά στον αντι-οικουμενιστικό αγώνα που όλοι πρέπει να συμμετέχουμε, ο καθένας με όποιο τρόπο μπορεί. ...........
APEL LA SEMNAREA MARTURISIRII DE CREDINTA IMPOTRIVA ECUMENISMULUI

CEI CE AU SEMNAT
“MĂRTURISIREA DE CREDINŢĂ ÎMPOTRIVA ECUMENISMULUI”
SUNT PESTE 20550

Conform ultimei actualizări a listei cu semnatarii „Mărturisirii de credinţă împotriva ecumenismului” (30/4/2010) episcopii care au semnat Mărturisirea până în acest moment sunt şapte – trei aparţin Bisericii Greciei, iar egumenii athoniţi sunt deja cinci. Mărturisirea a fost semnată şi de mulţi alţi egumeni, preoţi şi mulţi credincioşi, iar înregistrarea de semnături continuă.

Episcopi care au semnat Mărturisirea de Credinţă:
Mitropolitul Pantelimon de Antinoe
Mitropolitul Serafim al Kythirelor şi Antikythirelor
Mitropolitul Cosma al Etoliei şi Akarnaniei
Mitropolitul Serafim al Pireului
Mitropolitul Artemie de Raşka şi Prizreni, Kossovo şi Metohia
Mitropolitul Natanael de Nevrokopios (Bulgaria)
Episcopul Gheorghe (Schaefer) din Mayfield, Egumenul Mănăstirii Sfânta Cruce din Wayne, West Virginia

Egumeni athoniţi care au semnat Mărturisirea de Credinţă:
Arhim. Hristodoulos, Egumenul Sfintei Mănăstiri Cutlumuş – Sfântul Munte
Arhim. Iosif, Egumenul Sfintei Mănăstiri Xiropotamu - Sfântul Munte
Arhim. Filotheos, Egumenul Sfintei Mănăstiri Karakalu - Sfântul Munte
Arhim. Agathon, Egumenul Sfintei Mănăstiri Konstamonitu - Sfântul Munte
Arhim. Nikodimos, Egumenul Sfintei Mănăstiri Filotheu - Sfântul Munte

Textul „Mărturisirii de Credinţă împotriva ecumenismului” poate fi găsit la adresele: http://www.razbointrucuvant.ro/2009/06/03/marturisire-de-credinta-impotriva-ecumenismului-in-biserica-greciei/
Sau
http://www.impantokratoros.gr/D98A904D.ro.aspx .
Toţi acei clerici, monahi, monahii şi laici care doresc să participe la această mică consemnare a Mărturisirii Ortodoxe pot să declare aceasta scriind: „Sunt de acord cu Mărturisirea de Credinţă împotriva Ecumenismului şi semnez”.
Să trimită însă spre informare şi numele, prenumele, localitatea şi ţara, precum şi identitatea lor clericală, monahală sau profesională la adresa: Περιοδικό «ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ» Τ.Θ. 1602, 541 24 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. fax:2310.276590 sau pe e-mail la: palimpce@otenet.gr
Să fiţi siguri că această semnătură o veţi găsi în veşnicie în „cartea faptelor bune”, iar Sfinţii Ierarhi, Martiri şi Mărturisitori vă vor da sfânta lor sărutare şi îmbrăţişare frăţească mijlocind pentru voi la ceresul Împărat.
NEVOINŢĂ FRUMOASĂ!
Ierom. Fotie







Οικουμενισταί Μητροπολίται και Θεολόγοι ηγούνται της "αλώσεως" της εκκλησιαστικής γλώσσης

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 30/4/2010
Νὰ λάβη θέσιν ἡ Ἱεραρχία καὶ τὸ Φανάριον
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ
ΗΓΟΥΝΤΑΙ ΤΗΣ "ΑΛΩΣΕΩΣ" ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ

Οἱ ἴδιοι εἰσηγοῦνται τὴν κατάργησιν τοῦ ὁμολογιακοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν
Ἐπί μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Χριστοδούλου κατεβλήθη μία προσπάθεια διά τήν ἀπόδοσιν τῶν Εὐαγγελικῶν καί Ἀποστολικῶν Ἀναγνωσμάτων εἰς τήν Δημοτικήν γλῶσσαν. Ἡ προσπάθεια ἦτο «πιλοτική». Ἐάν ἐπετύγχανε το «πείραμα», θά ἐπεκτείνετο καί εἰς τάς Ἱεράς Ἀκολουθίας τῶν μυστηρίων καί εἰς τήν θείαν Λειτουργίαν. Τότε ἀντεδράσαμεν δυναμικῶς. Ὁ «Ο.Τ.» ὕψωσε τήν σημαίαν τοῦ ἀγῶνος, διά νά ματαιωθοῦν τά σχέδια. Ἐλάβομεν τήν δημοσίαν ἀπάντησιν τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου ὅτι εἴμεθα Ταλιμπάν καί δέν θα ὑπεχώρει εἰς τάς ἀντιδράσεις τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί τοῦ «Ο.Τ.». Ἕν ἔτος μετά ὑπεχρεώθη να τερματίση τό «πείραμα». Διεπίστωσε τάς μεγάλας ἀντιδράσεις τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί τοῦ ἐντίμου κλήρου καί ἀπεφάσισε τήν ὑποχώρησιν και τήν ἐγκατάλειψιν τῶν σχεδίων του. Ἦτο ἡ πρώτη μεγάλη ἧττα, ὡς εἴχομεν τονίσει εἰς τόν «Ο.Τ.», τῶν Ταλιμπάν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ........
Σήμερον αἱ δυνάμεις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἰς τούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας μας ἐπανέρχονται εἰς τό θέμα. Μητροπολῖται, οἱ ὁποῖοι εὐθέως συμπορεύονται μέ τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ και ὡρισμένοι ἐξ αὐτῶν σκανδαλίζουν τούς πιστούς ἤ συμμετέχουν εἰς σκανδαλώδεις ἐνεργείας σχετικῶς μέ τήν ἐκκλησιαστικήν περιουσίαν τῆς Μητροπόλεώς των, προπαγανδίζουν ἀνοικτῶς τήν κατάργησιν τῆς γλώσσης τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων. Σηκώνουν τάς χεῖρας καί τό ἀνάστημά των ἐναντίον τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί το πράττουν μέ τό ἀστεῖο ἐπιχείρημα ὅτι οἱ νέοι καί αἱ νέαι μας δέν ἀντιλαμβάνονται τό περιεχόμενον τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας καί δι᾽ αὐτό δέν ἐκκλησιάζονται. Ἀνεκάλυψαν τά αἴτια τοῦ μή ἐκκλησιασμοῦ εἰς τήν γλῶσσαν τῆς Ἐκκλησίας μας καί ὄχι εἰς τόν τρόπον με τόν ὁποῖον συμπεριφέρονται ἤ εἰς τάς καινοτομίας, τάς ὁποίας εἰσαγάγουν εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἤ εἰς τήν ἐκκοσμίκευσιν τῆς Ἐκκλησίας ἤ εἰς τήν παραλυσίαν τῆς Ἐνορίας ἤ εἰς τόν πολυτελέστατον τρόπον διαβιώσεως πολλῶν Μητροπολιτῶν καί ἱερωμένων.
Κατά σύμπτωσιν οἱ Μητροπολῖται καί οἱ θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι μεθοδεύουν την κατάργησιν τῆς γλώσσης τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν ἱερῶν Μυστηρίων εἶναι ὑπέρ τοῦ δέοντος φιλοπαπικοί καί οἰκουμενισταί καί ἀγωνίζονται, διά νά εἶναι διαρκῶς εἰς τό φῶς τῆς ἐπικαιρότητος. Οἱ Μητροπολῖται αὐτοί διακηρύσσουν ὅτι ὁ Παπισμός εἶναι κανονική Ἐκκλησία καί πώς ὅσοι προβάλλομεν ἀντιστάσεις εἴμεθα φανατικοί. Οἱ Μητροπολῖται αὐτοί εἰσηγοῦνται εἰς τήν Πολιτείαν τήν κατάργησιν τοῦ Ὁμολογιακοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀπό τά σχολεῖα και τήν ἐπιβολήν τῆς θρησκειολογίας. Ἀντί νά ὑπερασπίζωνται τό μάθημα εἰσηγοῦνται τήν κατάργησίν του, ὅταν τοῦτο δέν τό ἐπιβάλλη ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσις, ἐνῶ ἡ Κυβέρνησις εἶναι πολύ προσεκτική εἰς το ζήτημα φοβουμένη τάς ἀντιδράσεις καί τό πολιτικό κόστος. Γνωρίζουν ἆραγε οἱ συγκεκριμένοι Μητροπολῖται ὅτι ἠμπορεῖ νά κατηγορηθοῦν διά ἔκπτωσιν ἐκ τῆς Πίστεως, ἀφοῦ μέ τάς ἐνεργείας των πολεμοῦν καί εἰσηγοῦνται τήν κατάργησιν τοῦ Ὁμολογιακοῦ μαθήματος; Γνωρίζουν ὅτι ποδοπατοῦν το Σύνταγμα τῆς Πολιτείας, τό ὁποῖον ὁρίζει ὅτι τό Κράτος πρέπει νά μεριμνᾶ διά τήν Ἐθνικήν καί θρησκευτικήν ἀνάπτυξιν τῆς συνειδήσεως τῶν Ἑλληνοπαίδων; Οἱ Μητροπολῖται αὐτοί, διά τήν ἐξυπηρέτησιν τῶν προσωπικῶν των συμφερόντων καί φιλοδοξιῶν, ἄλλοτε κάμνουν δῶρον εἰς ὑπουργούς τον διαχωρισμόν Κράτους-Ἐκκλησίας, ἄλλοτε τήν κατάργησιν τοῦ Ὁμολογιακοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἄλλοτε ὑποτάσσονται εἰς τάς ἐντολάς τῶν πολιτικῶν των προϊσταμένων καί ἀποδέχονται ἄνευ ἀντιστάσεως τό σύμφωνον ἐλευθέρας συμβιώσεως, τήν καῦσιν τῶν νεκρῶν, τήν πολιτικήν κηδείαν κ.λπ.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος ὁμοῦ μετὰ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ἔλαβε μίαν ἀπόφασιν, διά τῆς ὁποίας ἀπαγορεύεται ἡ ἀπάρνησις τῆς Γλώσσης τῆς θείας Λειτουργίας. Ἡ ἀπόδοσίς της εἰς τήν δημοτικήν θά ἐπιτρέπεται μόνον μετά ἀπό εἰδικήν ἄδειαν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Παρά ταῦτα Οἰκουμενισταί Μητροπολῖται και θεολόγοι μέ συνεντεύξεις διαμορφώνουν κλῖμα διά τήν μετάφρασιν τῆς θείας Λειτουργίας εἰς τήν δημοτικήν. Κατά σύμπτωσιν ὅλοι των εἶναι τοῦ κλίματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί συμπεριφέρονται εἰς τήν Ἑλλάδα ὡς αἱ Οἰκουμενιστικαί δυνάμεις του. Λησμονοῦν ὅμως ὅλοι αὐτοί ὅτι:
1ον) Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης εἰς τάς δημοσίας ἐμφανίσεις του ὁμιλεῖ τήν γλῶσσαν τῆς Ἐκκλησίας καί τήν παρακολουθοῦν καί τήν κατανοοῦν ἄρχοντες, ἀρχόμενοι και πιστοί, ἐκφράζοντες τόν θαυμασμόν των διά τά Ἑλληνικά του;
2ον) Τό Σύνταγμα ὁρίζει ὅτι διά οἱανδήποτε μετάφρασιν εἰς τά ἱερά κείμενα τῆς Ἐκκλησίας ἀποφασίζει ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως; Πῶς εἶναι τόσον βέβαιοι ὅτι τό Φανάρι θά ἐγκρίνη τήν μετάφρασιν καί την ἀπόδοσιν τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν εἰς τήν δημοτικήν, ὅταν ἀπό τήν ἀπόδοσιν μιᾶς λέξεως, μέ διάφορον τρόπον ἀπό αὐτόν τῆς πραγματικῆς ἐννοίας της, δύναται νά ὑπάρξη θύελλα διαμαρτυριῶν ἤ νά ὑπάρξουν πολλαπλαί ἑρμηνεῖαι, αἱ ὁποῖαι ἐνδεχομένως νά γεννήσουν αἵρεσιν; Πῶς ὁμιλοῦν ἐξ ὀνόματος τῶν νέων καί τῶν νεανίδων τῆς Ἑλλάδος, ὅταν αἱ ἀνδρῶαι καί γυναικεῖαι Ἱεραί Ὀρθόδοξαι Μοναί πλημμυρίζουν κατά τάς Κυριακάτικας θείας Λειτουργίας ἀλλά καί κατά τάς ἀγρυπνίας ἀπό νέους καί νεάνιδας. Πῶς ζητοῦν νά μεταφράσουν εἰς τήν Ἑλλάδα τά ἱερά Κείμενα, ὅταν αὐτά τά κείμενα ἐγεγράφησαν εἰς τήν Ἑλληνικήν γλῶσσαν, τήν ὁποίαν κατανοοῦν οἱ πιστοί, ἀλλά ὄχι καί ὡρισμένοι Οἰκουμενισταί Μητροπολῖται, οἱ ὁποῖοι ὡς φοιτηταί τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς ἐκόπησαν εἰς τήν Πατρολογίαν δεκατέσσερις φοράς καί ἐχρειάσθη ἡ παρέμβασις τῶν πνευματικῶν των πατέρων, διά νά «περάσουν» τό μάθημα; Εἶναι τυχαῖον ὅτι οἱ συγκεκριμένοι Μητροπολῖται ἀποφεύγουν συστηματικῶς τήν ἀναφοράν, γραπτήν και προφορικήν, εἰς τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας; Οἱ συγκεκριμένοι Μητροπολῖται ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ νέοι καί αἱ νέαι δέν ἀντιλαμβάνονται τήν γλῶσσαν τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἄποψις αὕτη εἶναι προσβλητική τόσον διά την σύγχρονον νεολαίαν, ἡ ὁποία συμφώνως μέ ὅλας τάς ἐπιστημονικάς ἐρεύνας ἔχει μεγάλην ἐκκλησιολογικήν συνείδησιν καί διακρίνεται διά τήν μεγάλην της Πίστιν προς τόν Τριαδικόν Θεόν. Ἐπιπλέον ἡ σύγχρονος νεολαία γνωρίζει πότε νά σκύψη τήν κεφαλήν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας. Τοῦτο σημαίνει ὅτι δεν λειτουργεῖ ἡ νεολαία ἐντός τῆς Ἐκκλησίας μέ βάσιν τήν καρδίαν, ἀλλά γνωρίζει τά «παραγγέλματα», τά ὁποῖα ἐκφωνεῖ ὁ ἱερεύς, ὁ διάκος ἤ ὁ Ἀρχιερεύς διά μεγαλυτέραν ταπείνωσιν καί προσευχήν. Πῶς λοιπόν λέγουν Μητροπολῖται καί θεολόγοι (Οἰκουμενισταί) ὅτι οἱ νέοι καί αἱ νεανίδες δέν ἀντιλαμβάνονται τήν γλῶσσαν τῆς θείας Λειτουργίας καί τῶν ἱερῶν Μυστηρίων; Μᾶλλον θέλουν νά φέρουν εἰς τά μέτρα των τήν ᾽Εκκλησίαν, ἡ ὁποία πολλάκις «δεινοπαθεῖ» ἀπό τάς θέσεις πολλῶν ἐπιλέκτων μελῶν της, τά ὁποῖα ἔχουν «παραστρατήσει» ἀπό καιρόν ἀπό τήν κατάνυξιν καί τήν πνευματικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας. Οἱ συγκεκριμένοι Μητροπολῖται καί θεολόγοι εἶναι προσβλητικοί καί διά τάς γενεάς τῶν Ἑλληνοπαίδων, αἱ ὁποῖαι ἐγεννήθησαν κατά τούς τέσσαρας αἰῶνας τῆς Τουρκικῆς δουλείας καί αἱ ὁποῖαι ἔμαθον γράμματα ἀπό τά Λειτουργικά Βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Καί αἱ γενεαί αὐταί ἐπολέμησαν κυρίως «διά τοῦ Χριστοῦ τήν Πίστιν τήν Ἁγίαν καί τῆς Πατρίδος τήν Ἐλευθερίαν».
Ἀλλά αἱ πρωτοβουλίαι τῶν Οἰκουμενιστῶν Μητροπολιτῶν και θεολόγων πρέπει νά ἐνταχθοῦν εἰς ἕν εὐρύτερον σχέδιον, τό ὁποῖον ἤρχισε μέ τήν ἐκπαιδευτικήν μεταρρύθμισην τοῦ 1977, ἡ ὁποία, ὡς ἔγινε, κατέστρεψε τήν γλῶσσαν καί τήν Παιδείαν. Ἐάν κατορθώσουν καί «περάσουν» τά σχέδιά των, τότε θά ἔχωμεν τήν ὁριστικήν καταστροφήν τῆς γλώσσης καί την ἀποκοπήν τοῦ λαοῦ ἀπό τάς πραγματικάς ρίζας τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, ἡ ὁποία ἔγινεν ὁδός διά νά ἐξαπλωθῆ ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας εἰς τά πέρατα τοῦ κόσμου. Αἱ πρωτοβουλίαι των πρέπει νά συναντήσουν τήν δυναμικήν ἀπάντησιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἀφοῦ οἱ συγκεκριμένοι Μητροπολῖται καί θεολόγοι ἀνήκουν εἰς τό «κλῖμα» του, ἐνῶ αὐτό, εἰς τό ζήτημα τῆς γλώσσης τῆς Ἐκκλησίας δέν ἔχει δώσει δικαιώματα δι᾽ ἔλεγχον ἤ κριτικήν. Οἱ δέ πιστοί ὀφείλουν νά προσεύχωνται διά τήν ἀποτροπήν τῶν σχεδίων των καί νά εὑρίσκωνται εἰς ἀγωνιστικήν ἐπαγρύπνησιν.

Απαγόρευση της μπούργκας στο Βέλγιο

πηγή: Sigmalive.com
Γράφει η ΠΟΛΑ ΤΣΩΝΗ
Τέλος στην μπούργκα στη χώρα τους έθεσαν οι Βέλγοι βουλευτές, ψηφίζοντας νόμο που απαγορεύει δημοσίως την ενδυμασία που κρύβει ολόκληρο το πρόσωπο, ρύθμιση που θα αφορά ακόμη και την κυκλοφορία στους δρόμους. Ο νόμος προβλέπει εξαιρέσεις μόνο για την περίοδο του... Καρναβαλιού!
Ο νόμος που απαγορεύει την μπούρκα υπερψηφίστηκε την Πέμπτη και αναφέρεται σε ρουχισμό που καλύπτει ολόκληρο το πρόσωπο. Ουσιαστικά απαγορεύει το νικιάμπ και την μπούρκα των μουσουλμάνων, ενώ μπορεί να εφαρμοστεί ακόμη και σε περιπτώσεις διαδηλωτών που καλύπτουν το πρόσωπό τους. Η έγκριση του νόμου πέρασε με ισχυρή πλειοψηφία 136 βουλευτών και δύο απόντες.......
Για να καταστεί νόμος του βελγικού κράτους θα πρέπει να εγκριθεί και από τη Γερουσία το καλοκαίρι, κάτι που δεν αναμένεται να σταθεί εμπόδιο, και που εάν συμβεί θα κάνει το Βέλγιο την πρώτη χώρα που υιοθετεί τέτοια νομοθεσία. Ο νόμος προβλέπει επιβολή σχετικά χαμηλού προστίμου σε περίπτωση παράβασης (μέχρι 25 ευρώ) ακόμη και φυλάκιση μέχρι επτά ημέρες.

Οι εισηγητές του νόμου χαρακτήρισαν την ισλαμική ενδυμασία που καλύπτει ολόκληρο το πρόσωπο «κινητή φυλακή» για τις γυναίκες.

Ο Σεβασμιώτατος Πειραιώς ετάραξε τους οικουμενιστάς

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 30/4/2010
Ο Σεβασμιώτατος Πειραιώς ετάραξε τους οικουμενιστάς
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Πειραιῶς κ. Σεραφείμ βάλλεται ὑπό τῶν Οἰκουμενιστῶν καί φιλοπαπικῶν Μητροπολιτῶν καί θεολόγων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Βάλλεται διότι ἀπετόλμησε νά διοργανώση ἀντιοικουμενιστικόν-ἀντιπαπικόν συνέδριον εἰς στάδιον τοῦ Πειραιῶς. Δικαιολογημέναι αἱ διαμαρτυρίαι των, διότι διά τῆς πρωτοβουλίας του ἐτάραξε τά "ἥσυχα νερά" τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐκεῖ, πού ἐπίστευαν οἱ Οἰκουμενισταί καί οἱ φιλοπαπικοί Ἱεράρχαι καί θεολόγοι ὅτι ἐσίγησαν αἱ φωναί καί ἐκμηδενίσθησαν αἱ ἀντιδράσεις ἐκ τοῦ "κινήματος" τῆς "Ὁμολογίας Πίστεως" ἦλθεν ὁ Πειραιῶς μέ τάς ναυαρχίδας τοῦ ἀντιοικουμενισμοῦ καί τοῦ ἀντιπαπισμοῦ, ρασοφόρους Καθηγητάς Πανεπιστημίου, τούς πρωτοπρεσβυτέρους Γεώργιον Μεταλληνόν καί Θεόδωρον Ζήσην ἀλλά καί ἄλλους ἐκλεκτούς τοῦ ἀντιοικουμενισμοῦ νά ἀφυπνίσουν τόν πιστόν λαόν.......
Ἡ ταραχή των μεγάλη, διότι ἕως σήμερον εἶχον τήν πρωτοβουλίαν τῶν κινήσεων. Ἀπό τῆς 28ης Ἀπριλίου, ὅτε ἔγινε τό ἀντιπαπικόν καί ἀντιοικουμενιστικόν συνέδριον εἰς Πειραιᾶ, τό σκηνικόν ἤλλαξεν. Ἐν ἐνεργεία Μητροπολίτης, μέ γνήσιον Ὀρθόδοξον καί ἔντονον Πατριωτικόν φρόνημα, διά πρώτην φοράν θέτει ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς του ἀντιοικουμενιστικόν συνέδριον. Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς διά τήν ἐνέργειάν του αὐτήν ἐνδεχομένως νά δεχθῆ λασπολογικάς καί ἄλλας ἐπιθέσεις εἰς μίαν προσπάθειαν νά τόν ἐξουδετερώσουν. Ὀφείλομεν ὅλοι νά προσευχώμεθα διά τόν Μητροπολίτην Πειραιῶς καί νά ζητῶμεν ἀπό τόν Τριαδικόν Θεόν νά μιμηθοῦν καί ἄλλοι Μητροπολῖται τό παράδειγμά του καί ὅλοι μαζί νά συγκροτήσουν ἐντός τῆς Ἱεραρχίας μίαν μεγάλην ἀντιοικουμενιστικήν καί ἀντιπαπικήν "ὁμάδα". Λεπτομερείας διά τό ἀντιοικουμενιστικόν–ἀντιπαπικόν συνέδριον εἰς το προσεχές φύλλον τοῦ "Ο.Τ.". Κλείνοντες τό παρόν σημείωμα, θέλομεν νά χαιρετίσωμεν τήν ἱστοσελίδα τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀπό τόν "Πρόναον" προέβαλε τό συνέδριον.

Η συμπεριφορά του Δημητριάδος

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 30/4/2010
Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
MΕΓΑΛΑΙ αἱ διαμαρτυρίαι ἐναντίον τοῦ Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ἰγνατίου. Οἱ θεολόγοι τῆς ΠΕΘ ὑποστηρίζουν ὅτι μεθοδεύει τήν κατάργησιν τοῦ Ὁμολογιακοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Ἐκκλησιαστικοί κύκλοι τῆς Βορείου Ἑλλάδος, προσκείμενοι εἰς τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην, διαφωνοῦν μέ τάς πρωτοβουλίας του διά τήν μετάφρασιν τῶν ἱερῶν Κειμένων τῆς Ἐκκλησίας μας εἰς τήν δημοτικήν καί την ἀπόδοσίν των εἰς αὐτήν. Ὀρθόδοξοι πιστοί καί πνευματικοί ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀγωνίας διά τό μέλλον τοῦ Ἔθνους, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τήν ἐπιχειρουμένην πλαστογράφησιν τῆς Ἱστορίας διαφωνοῦν μαζί του, διότι ἔχει μετατρέψει τήν Ἀκαδημίαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Βόλου εἰς προπύργιον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀλλά καί τοῦ ψευτοπροοδευτισμοῦ.....
Εἰς τήν Ἀκαδημίαν προσεκάλεσε καί τόν γνωστόν Καθηγητήν κ. Μουζέλην, ὁ ὁποῖος εἶναι πολέμιος τῆς σχέσεως Κράτους–Ἐκκλησίας καί ὁ ὁποῖος ἐπανηγύριζεν ὅταν ἡ Κυβέρνησις τοῦ κ. Κων. Σημίτη προέβαινεν εἰς τήν διαγραφήν τοῦ Θρησκεύματος ἀπό τάς Ἀστυνομικάς ταυτότητας. Κατά σύμπτωσιν ὁ ἐκλεκτός προσκεκλημένος τοῦ Δημητριάδος κ. Μουζέλης εἶναι καί σύζυγος τῆς περιβοήτου εἰδικῆς Γραμματέως τοῦ ὑπουργείου Παιδείας κ. Θάλειας Δραγώνα, ἡ ὁποία κατηγγέλθη ἀπό πολλάς πλευράς καί προσωπικότητας (Μίκης Θεοδωράκης κ.λπ) ὡς Ἐθνομηδενίστρια. Τί σημαίνουν ὅλα αὐτά; Ὅτι ὁ Δημητριάδος ἔχει προσωπικάς φιλοδοξίας καί δίνει ἐξετάσεις εἰς τούς πολιτικούς ἐξουσιαστάς, διά να ἀναρριχηθῆ μελλοντικῶς εἰς τόν Ἀρχιεπισκοπικόν θρόνον τῶν Ἀθηνῶν. Λησμονεῖ ὅμως ὅτι Ἀρχηγός τῆς Ζωῆς καί τῆς ὑλοποιήσεως τῶν φιλοδοξιῶν μας εἶναι ὁ Κύριός μας, ὁ ὁποῖος μᾶς κάμνει ἐπισκέψεις, ἀλλά δέν τάς λαμβάνομεν ὑπ᾽ ὄψιν.

29/4/10

Πρεσβ. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, Ιεροκανονική θεώρησις του παπικού πρωτείου

Η Εισήγηση του π. Αναστασίου Γκοτσοπούλου στην Ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς
"Πρωτεῖο", Συνοδικότης & Ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας (28/4/2010)
Πατήστε το Fullscreen για να διαβάσετε καλύτερα το Scribd
π.Αναστασίου Γκοτσοπούλου, Ιεροκανονική θεώρησις του παπικού πρωτείου

ΟΧΙ στην ισλαμική μαντίλα και ΝΑΙ στο Σταυρό στα σχολεία λένε οι ευρωπαίοι πολίτες

πηγή: skai.gr
Αντίθετο στο να φορούν οι μαθήτριες την ισλαμική μαντίλα στα σχολεία δηλώνει το 52,6% των ευρωπαίων, σύμφωνα με έρευνα για τα θρησκευτικά σύμβολα σε 12 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στον αντίποδα, το 54,4% δήλωσε υπέρ της ανάρτησης σταυρού στις αίθουσες διδασκαλίας. Η έρευνα έγινε στο Βέλγιο, τη Βρετανία, τη Βουλγαρία, τη Δανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Ιταλία, την Πολωνία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και τη Σουηδία.

Ημερίδα Θεολόγων Ν.Πιερίας, "Το θρησκευτικό μάθημα στη σχολική και κοινωνική ζωή"

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ο Μητροπολίτης Κίτρους Κατερίνης και Πλαταμώνος
και ο περιφερειακός Διευθυντής Κεντρικής Μακεδονίας
σε συνεργασία με την Σχολική Σύμβουλο Θεολόγων
και την Ένωση Θεολόγων Νομού Πιερίας,
σας προσκαλούμε να παρακολουθήσετε την επιστημονική ημερίδα
Θεολόγων καθηγητών Γυμνασίων και Λυκείων του Νομού Πιερίας με θέμα:
«To θρησκευτικό μάθημα στη σχολική και κοινωνική ζωή»
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στην Κατερίνη
την Τρίτη 4 Μαΐου 2010
Ο Μητροπολίτης

† Ο Κίτρους Αγαθόνικος
Ο Πρόεδρος Ένωσης Θεολόγων Ν. Πιερίας
Στέργιος Μπούγιας
Πατήστε το Διαβάστε περισσότερα για να δείτε αναλυτικά το Πρόγραμμα της Ημερίδας και τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
7:00-9:30 π.μ. ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Ιερός Ναός Αγίου Φωτίου
9:30-10:00 π.μ. ΠΡΩΪΝΟ
10:00-10:30 π.μ. ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΦΑΚΕΛΩΝ
Αίθουσα εκδηλώσεων Πνευματικού Κέντρου Ιεράς
Μητροπόλεως «Άγιος Φώτιος»
Ζαλόγγου 20 – 16ης Οκτωβρίου
10:30-11:00 π.μ. ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ
Πρόεδρος η κ. Γρηγοριάδου Σοφία Σχολική Σύμβουλος Θεολόγων
Κήρυξη της έναρξης των εργασιών της ημερίδας από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ.κ. Αγαθόνικο
11:00- 11:30 π.μ. Α΄ ΕΙΣΗΓΗΣΗ
π. Αθανάσιος Γκίκας, Καθηγητής Α.Π.Θ.
«Το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών έμπνευση για την λειτουργική ζωή των μαθητών»
11:30-12:00 μ.μ. Β΄ ΕΙΣΗΓΗΣΗ
κ. Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Α.Π.Θ.
«Η κοινωνική διάσταση του μαθήματος των Θρησκευτικών»
12:00-12:30 μ.μ. Γ΄ ΕΙΣΗΓΗΣΗ
κ. Τσάγκας Ιωάννης, Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων
«Η συμβολή του μαθήματος των Θρησκευτικών στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των εφήβων μαθητών»
12:30-12:45 μ.μ. Διάλειμμα
12:45-14:00 μ.μ. Συζήτηση επί των εισηγήσεων
Συντονιστής ο κ. Στέργιος Μπούγιας Πρόεδρος Ένωσης Θεολόγων νομού Πιερίας
14:00 μ.μ. Παραλαβή βεβαιώσεων συμμετοχής
14:30 μ.μ. Γεύμα στην αίθουσα Ιεράς Μητροπόλεως στο Σβορώνο
Λήξη της ημερίδας
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Πρόεδρος: Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους
Κατερίνης και Πλαταμώνος κ.κ. Αγαθόνικος.
Αντιπρόεδρος: Ο Περιφερειακός Διευθυντής Π.Ε. και Δ.Ε
Κεντρικής Μακεδονίας κ. Θεόδωρος Καρτσιώτης.
Μέλη: 1. Η Σχολική Σύμβουλος Θεολόγων Ν. Πιερίας,
κ. Σοφία Γρηγοριάδου.
2. Ο Διευθυντής Β/θμιας Εκπαίδευσης Κατερίνης,
κ. Ιωάννης Τσιμερίκας.
3. Ο Προϊστάμενος Γραφείου Β/θμιας Εκπαίδευσης,
Ν. Πιερίας κ. Ελευθέριος Καραπούλιος.
4. Ο Πρόεδρος της Ένωσης Θεολόγων Ν. Πιερίας,
κ. Στέργιος Μπούγιας, Θεολόγος,
Καθηγητής 1ου Γ.Ε.Λ. Κατερίνης.
5. Η κ. Ολυμπία Γκρεμούλα, Θεολόγος,
Καθηγήτρια 1ου Γ.Ε.Λ. Κατερίνης.
6. Ο κ. Αθανάσιος Ζάχος, Θεολόγος,
Καθηγητής 6ου Γυμνασίου Κατερίνης.
7. Ο κ. Ιωάννης Μπεϊνάς, Θεολόγος
Καθηγητής 5ου Γ.Ε.Λ. Κατερίνης.
8. Ο κ. Αβραάμ Σαλασίδης, Πληροφοριακός,
Καθηγητής 7ου Γυμνασίου Κατερίνης.

Πορίσματα Ημερίδας "Πρωτεῖο’’, Συνοδικότης & Ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας (και σε ρουμανική μετάφραση)

πηγή: Μητρόπολη Πειραιώς
Π Ο Ρ Ι Σ Μ Α Τ Α
Ἡμερίδος Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς
Θέμα «‘’Πρωτεῖο’’, Συνοδικότης & Ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας»
Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας, 28 Ἀπριλίου 2010
«Τό παπικό ‘’Πρωτεῖο’’ δέν ἔχει θεολογική βάση οὔτε ἁγιοπνευματική καί ἐκκλησιολογική νομιμοποίηση. Στηρίζεται σαφῶς σέ κοσμικοῦ χαρακτῆρος νοοτροπία ἐξουσίας». Αὐτό μεταξύ ἄλλων προέκυψε ὡς συμπέρασμα ἀπό τήν Θεολογική Ἡμερίδα, πού διοργάνωσε μέ ἐπιτυχία καί μεγάλη συμμετοχή κληρικῶν καί λαϊκῶν ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πειραιῶς στό Στάδιο Εἰρήνης καί Φιλίας(αἴθουσα Μελίνα Μερκούρη) στίς 28 Ἀπριλίου 2010.
Τήν ἡμερίδα ἐτίμησε μέ τήν παρουσία του ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμος καί ἐκήρυξε τήν ἔναρξή της. Παρέστησαν ἐπίσης οἱ Σεβ. Μητροπολίτες Κυθήρων κ.κ. Σεραφείμ καί Γλυφάδας κ.κ. Παῦλος καί ὁ Θεοφιλ. ἐπίσκοπος Μαραθῶνος κ.κ. Μελίτων.......
Τό θέμα της « ‘’Πρωτεῖο’’, Συνοδικότης καί Ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας» ἀναπτύχθηκε σέ δύο συνεδρίες ἀπό ἑπτά εἰσηγητές, τούς ἑξῆς κατά σειράν: Σεβ. Μητροπολίτη Πειραιῶς κ.κ. Σεραφείμ, Ἱερομόναχο Λουκᾶ Γρηγοριάτη, Καθηγητή Ἀριστείδη Παπαδάκη (University of Maryland), Πρωτοπρεσβύτερο Γεώργιο Μεταλληνό, Πρωτοπρεσβύτερο Θεόδωρο Ζήση, Πρεσβύτερο Ἀναστάσιο Γκοτσόπουλο καί καθηγητή Δημήτριο Τσελεγγίδη.

Ἀπό τίς εἰσηγήσεις καί τήν ἐπακολουθήσασα συζήτηση προέκυψεν ὅτι: Ἡ ἑνότητα ἀνήκει στή φύση τῆς Ἐκκλησίας ὡς σώματος Χριστοῦ καί ἐν Χριστῷ κοινωνίας. Ἡ ἀληθής Ἐκκλησία εἶναι μία. Ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας σέ ὅλες τίς ἐκδοχές της θεσμικές ἤ χαρισματικές ἔχει σαφῶς ἁγιοπνευματική βάση. Παρέχεται μυστηριακῶς, συν­τηρεῖται ὅμως, καλλιεργεῖται καί ἐκφαίνεται κατεξοχήν εὐχαριστιακῶς.

Σύμφωνα μέ τήν «Ὁμολογία Πίστεως» τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Συνόδου τοῦ 1727 «Οὐδεμίαν ἄλλην ἥντινα οὖν κεφαλήν ἀποδέχεται ἐν αὐτῇ τῇ Ἀνατολική Ἐκκλησία, εἰμή τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν μόνον παρά τοῦ Πατρός δοθέντα κατά πάντα τῇ Ἐκκλησίᾳ καί θεμέλιον τόν αὐτόν». Κατά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία δέν νοεῖται «Πρῶτος» γενικά καί ἀόριστα χωρίς τήν παρουσία τῆς συγκεκριμένης συνόδου μιᾶς ἐπαρχίας.

Ὁ θεσμός τῶν πρεσβείων τιμῆς (αὐτός εἶναι ὁ ὅρος, πού χρησιμοποιεῖ ἡ ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική παράδοση σέ ἀντίθεση μέ τόν μεταγενέστερο ὅρο «πρωτεῖον» πού χρησιμοποιοῦν οἱ παπικοί) ἐκφράζει καί διασφαλίζει τήν ἑνότητα καί τήν συνοδικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας. Ἡ πενταρχία τῶν πατριαρχικῶν θρόνων εἶναι ἡ μορφή, τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία ἔδωσε στόν θεσμό τῶν πρεσβείων τιμῆς κατά τήν πρώτη χιλιετία.

Ἡ ἐξουσία τοῦ «πρώτου», ἡ ὁποία ἀπορρέει ἀπό τά πρεσβεῖα τιμῆς, εἶναι καρπός τῆς συνοδικότητος, ἐνῶ ἡ ἐξουσία πού άρχισε να οἰ­κειοποιείται ὁ ἐπίσκοπος τῆς Ρώμης ήδη από τήν πρώτη χιλιετία εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς καταλύσεως τοῦ συνοδικοῦ πολιτεύματος τῆς Ἐκκλησίας.

Στήν Ἐκκλησία τῆς α´ χιλιετίας δέν ὑφίστατο «θείῳ δικαίῳ» παπικό πρωτεῖο δικαιοδοσίας καί ἐξουσίας ἐφ᾽ ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά ἡ Ἐκκλησία εἶχε τό δικαίωμα νά ἀποφασίζει τά τῆς διοικήσεώς της καί χωρίς τόν πάπα καί ἀκόμα περισσότερο καί παρά τή δική του ἔντονη ἀντίθεση καί οἱ ἀποφάσεις της αὐτές εἶχαν καθολική ἰσχύ.

Μετά τό σχίσμα τό 1054 ἡ αὐξανόμενη ἀξίωση τῶν παπῶν γιά πρωτεῖο ἐξουσίας ἐφ’ὅλης τῆς ἐκκλησίας ἀνατρέπει πλήρως τήν ἁγιοπνευματική δομή τοῦ μυστηριακοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, σχετικοποιεῖ καί πρακτικῶς καταργεῖ τή Συνοδικότητα ὡς ἁγιοπνευματική λειτουργία τοῦ σώματος αὐτοῦ καί εἰσάγει τό κοσμικό φρόνημα σ᾽ αὐτήν, ἀκυρώνει τήν ἰσοτιμία τῶν ἐπισκόπων, ἰδιοποιεῖται τήν ἀπόλυτη διοικητική ἐξουσία ἐφ᾽ ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, παραμερίζοντας οὐσιαστικά τόν Θεάνθρωπο καί τοποθετώντας ὡς ὁρατή κεφαλή της Εκκλησίας ἕναν ἄνθρωπο. Μέ τόν τρόπο αὐτόν ἐπαναλαμβάνει θεσμικά πλέον τό προπατορικό ἁμάρτημα.

Ἡ ἀληθινή ἑνότητα ἐπιτυγχάνεται μέ τήν ἑνότητα στήν πίστη στήν λατρεία καί τήν διοίκηση. Αὐτό εἶναι τό πρότυπο ἑνότητος στήν ἀρχαία Ἐκκλησία, τήν ὁποία συνεχίζει ἀπαράλλακτα καί καθολικά ἡ Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία. Ἡ μέθοδος τῆς Οὐνίας εἰσάγει ψεύτικη ἑνότητα καί στηρίζεται σέ αἱρετική ἐκκλησιολογία, διότι ἐκτός τοῦ ὅτι ἐπιτρέπει πολυμορφία στήν πίστη καί τήν λατρεία, ἐξαρτᾶ τήν ἑνότητα ἀπό τήν ἀναγνώριση τοῦ πρωτείου τοῦ πάπα, πού εἶναι θεσμός ἀνθρωπίνου δικαίου, καί ἀνατρέπει τό συνοδικό πολίτευμα διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας πού εἶναι θεσμός θείου δικαίου. Ἡ πολυμορφία γίνεται δεκτή μόνο σέ δευτερεύοντα θέματα τοπικῶν παραδόσεων καί ἐθίμων.

Μετά τήν Α´ Βατικανή Σύνοδο (1870) καί κυρίως τήν Β’ (1962-1964) τό παπικό πρωτεῖο δέν ἀποτελεῖ μιά ἁπλή διοικητική διεκδίκηση, ἀλλά οὐσιῶδες δόγμα πίστεως ἀπολύτως ὑποχρεωτικό γιά τή σωτηρία τῶν πιστῶν. Ἡ ἄρνησή του ἐπισύρει τό ἀνάθεμα τῆς Α´ Βατικανῆς Συνόδου, ἡ ἰσχύς τοῦ ὁποίου παραμένει καί μετά τή Β´ Βατικανή.

Ὅπως ἐτόνισε στήν εἰσήγησή του ὁ οἰκοδεσπότης τῆς ἡμερίδος Σεβ.Μητροπολίτης Πειραιῶς κ.Σεραφείμ «Διά τῆς αἱρετικῆς καί βλασφήμου δοξασίας τοῦ Πρωτείου ἐξουσίας τοῦ ἐπισκόπου Ῥώμης καί τῶν ἐξ αὐτῆς προελθόντων πνευματικῶν ἐπακολούθων (ὡς τό «ἀλάθητον» τοῦ Πάπα καί ὁ ἀπολυταρχικός - μοναρχικός δεσποτισμός του ἐφ' ὁλοκλήρου τοῦ σώματος τῆς ὑπ' αὐτόν θρησκευτικῆς κοινωνίας), ὁ Παπισμός ἐξελίχθη, εἰς ἀπολυταρχικόν - μοναρχικόν σύστημα μυστικιστικῆς κοσμοθεωρίας καί διαστροφῆς αὐτῆς ταύτης τῆς ἐννοίας τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπεδείχθη νέος Ρωμαϊκός - Φραγκικός ἐθνισμός (paganismus) ὑπό πνευματικήν μεταμφίεσιν, ἀφῄρεσε τήν μυστικήν ἐλευθερίαν ἐν Χριστῷ ἑκάστου μέλους αὐτῆς καί ἀπέβη τό ἀναπόφευκτον καί μοιραῖον αἴτιον τῆς εἰς ἑκατοντάδας διαφόρων αἱρέσεων ἐκ­πτώσεως ἐκ τῆς μιᾶς, ἁγίας, καθολικῆς καί ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ὡς καί τό ἀνυπέρβλητον ἐμπόδιον τῆς δυνατότητος ἐπιστροφῆς αὐτῶν».

Κατά τήν ἐκτίμηση τῶν συνέδρων ἡ προσπάθεια τοῦ συγχρόνου θεολογικοῦ Διαλόγου Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν γιά τήν ἀποκατά­στασι τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας πρέπει ὁπωσδήποτε, πέραν τῆς ἀποβολῆς τῶν αἱρετικῶν διδασκαλιῶν τῆς Ρώμης (Φιλιόκβε, κτιστῆς Χάριτος, ἀλαθήτου, καθαρτηρίου κ.λπ.), νά στοχεύῃ καί στήν ὁριστική ἀποβολή τοῦ παπικοῦ πρωτείου καί ὄχι σέ κάποια κοινῶς ἀποδεκτή ἐπανερμηνεία του.

Τέλος κρίνεται ἀπαράδεκτο καί δέν γίνεται ἀποδεκτό ὡς «πρότυπο γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς πλήρους κοινωνίας» τό συγκρητιστικό πλαίσιο τῆς «ἑνότητος ἐν τῇ ποικιλίᾳ».
_______________________________________________
Din partea Comisiei Organizatorice
CONCLUZIILE
Conferinţei Sfintei Mitropolii de Pireu
Tema: «„Primat”, Sinodalitatea şi Unitatea Bisericii»
Stadionul Păcii şi Prieteniei, 28 Aprilie 2010
Primatul papal nu are bază,
nici legalitate sacramental-spirituală

«„Primatul” papal nu are temei teologic, nici legalitate sacramental-duhovnicească şi eclesiologică. Se întemeiază în mod clar pe mentalitatea autoritară cu caracter secular».
Printre altele aceasta a reieşit din rezoluţia Conferinţei Teologice, pe care a organizat-o cu succes şi cu o mare participare de clerici şi laici, Sfânta Mitropolie de Pireu în Stadionul Păcii şi Prieteniei (Sala Melina Mercury) pe 28 aprilie 2010.
Conferinţa a fost onorată şi de prezenţa Preafericitului Arhiepiscop Ieronim al Atenelor şi a toată Elada, care a proclamat şi începutul ei. Au fost de faţă şi Înaltpreasfinţiţii Mitropoliţi Serafim al Kithirelor şi Pavel de Glifada, precum şi Preasfinţitul Episcop Meliton de Maraton.
Tema „Primatului, Sinodalităţii şi Unităţii Bisericii” a fost dezvoltată în două şedinţe de către şapte conferenţiari, după cum urmează: ÎPS Serafim, Mitropolit de Pireu, Ieromonahul Luca Grigoriatul, profesorul Aristidis Papadakis (University of Maryland), protopresbiterul Gheorghios Metallinos, protopresbiterul Theodoros Zissis, presbiterul Anastasios Gotzopoulos şi profesorul Dimitrios Tselenghidis.
În urma referatelor şi a dezbaterii ce a urmat a reieşit că: Unitatea aparţine naturii Bisericii ca Trup al lui Hristos şi comuniune în Hristos. Adevărata Biserică este Una. Unitatea Bisericii în toate accepţiunile ei – instituite sau harismatice – are în mod clar o bază sacramental-spirituală (αγιοπνευματική). Se oferă în chip tainic, se conservă însă, se cultivă şi se manifestă (εκφαίνεται) prin excelenţă euharistic.
Conform „Mărturisirii de Credinţă” a Sinodului de la Constantinopol din anul 1727, „niciun alt cap nu primeşte întru ea Biserica Răsăriteană, decât pe Domnul nostru Iisus Hristos dăruit Bisericii de Tatăl peste toate (κατά πάντα) şi temelie”. Potrivit eclesiologiei ortodoxe nu poate fi conceput „protos” cineva la modul general şi abstract fără prezenţa unui sinod anume al unei eparhii.
Instituţia prerogativelor de onoare (πρεσβείων τιμής) (acesta este termenul pe care-l foloseşte Predania bisericească ortodoxă în antiteză cu termenul ulterior de „primat” pe care-l folosesc papistaşii) exprimă şi asigură unitatea şi sinodalitatea Bisericii Ortodoxe Universale. Pentarhia tronurilor patriarhale este forma pe care Biserica a dat-o instituţiei prerogativelor de onoare (πρεσβείων τιμής) în primul mileniu.
Autoritatea „protos”-ului, care decurge din prerogativele de onoare (πρεσβεία τιμής), este rodul sinodalităţii, pe când autoritatea pe care a început să şi-o însuşească Episcopul Romei încă din primul mileniu este consecinţa distrugerii sistemului sinodal al Bisericii.
În Biserica primului mileniu nu a existat „de drept divin” (de jure divino) un primat papal jurisdicţional şi de autoritate peste toată Biserica, ci Biserica a avut dreptul să hotărască cele ale conducerii ei şi fără papa, şi chiar mai mult, şi în ciuda opunerii lui, iar aceste hotărâri ale ei aveau un gir universal.
După schisma din 1054, revendicarea crescândă a papilor referitoare la primatul jurisdicţional peste toată Biserica anulează cu desăvârşire structura sacramental-spirituală (αγιοπνευματική) a trupului tainic al Bisericii, relativizează şi practic distruge sinodalitatea ca funcţie sacramental-spirituală a acestui trup şi introduce mentalitatea seculară în ea, anulează egalitatea în cinste (ισοτιμία) a episcopilor, îşi însuşeşte absoluta jurisdicţie administrativă peste toată Biserica, îndepărtându-L în esenţă pe Dumnezeul-Om şi aşezând drept cap văzut al Bisericii un om. În acest fel se repetă la nivel instituţional mai mult păcatul strămoşesc.
Adevărata unitate se dobândeşte prin unitatea în credinţă, în cult şi în conducere. Acesta este modelul unităţii în Biserica veche, pe care o continuă la acelaşi nivel şi universal Biserica Ortodoxă Universală. Metoda uniaţiei introduce o unitate falsă şi se sprijină pe o eclesiologie eretică, pentru că în afara faptului că permite diversitatea în credinţă şi în cult, face dependentă unitatea de recunoaşterea primatului papal, care este o instituţie de drept uman, şi perimează sistemul sinodal de conducere al Bisericii, care este o instituţie de drept divin. Diversitatea este acceptată doar în rândul temelor secundare ale tradiţiilor şi obiceiurilor locale.
După Conciliul I Vatican (1870) şi mai ales după al II –lea (1962-1964), primatul papal nu constituie o simplă revendicare administrativă, ci o dogmă esenţială de credinţă absolut obligatorie pentru mântuirea credincioşilor. Negarea ei atrage anatema Conciliului I Vatican, a cărei valabilitate se menţine şi după Conciliul II Vatican.
După cum a accentuat în referatul său, gazda conferinţei, ÎPS Serafim, Mitropolit de Pireu: „Prin credinţa eretică şi hulitoare a primatului jurisdicţional al episcopului Romei şi prin consecinţele spirituale ce decurg din ea (ca „infailibilitatea” papei şi despotismul lui absolutist–monarhic peste tot corpul comunităţii religioase pe care o conduce), papismul a sfârşit într-un sistem absolutist- monarhic cu o viziune misticistă asupra lumii şi pervertind până şi conceptul real de Biserică.
Dovedindu-se un nou păgânism romano-franc sub mască spirituală, a desfiinţat libertatea tainică în Hristos a fiecărui membru al lui şi a devenit cauza inevitabilă şi fatală a căderii în sute de diferite erezii din Una, Sfântă, Sobornicească şi Apostolească Biserică, ca şi o piedică de nedepăşit în calea eventualei lor întoarceri”.
În aprecierea conferenţiarilor, în încercarea Dialogului teologic contemporan dintre ortodocşi şi romano-catolici pentru restabilirea comuniunii bisericeşti este obligatoriu necesar ca dincolo de respingerea învăţăturilor eretice ale Romei (filioque, graţia creată, infailibilitate, purgatoriu ş.cl.) să urmărească şi respingerea definitivă a primatului papal, şi nu o oarecare răstălmăcire comun acceptată.
În sfârşit, se consideră ca inadmisibil şi nu trebuie acceptat ca „model pentru restabilirea deplinei comuniuni” cadrul sincretist al „unităţii în diversitate”.

(traducere din elină: M.L., sursa: romfea.gr)

Κυκλοφορεῖ τὸ φύλλον τῆς 30.04.10 τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου»

Μερικὰ ἀπὸ τὰ περιεχόμενά του:
◇ Νέα δυναμική ἐνέργεια διά τήν διάλυσιν τῶν μασονικῶν στοῶν ὑπό τοῦ Πειραιῶς, ὁ ὁποῖος ἐστράφη νομικῶς ἐναντίον τοῦ ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν.
◇ Τά κυκλώματα παιδεραστίας τοῦ Παπισμοῦ, ἡ στάσις τῶν Ἑλληνικῶν Μ.Μ.Ε καί τό Φανάριον.
◇ Ἀπὸ τὸ «Ἄξιος… Ἄξιος» εἰς τὸ «Ἅγιος… Ἅγιος». Τοῦ κ. Κ. Γ. Παπαδημητρακοπούλου.
◇ Οἰκουμενισταί Μητροπολῖται καί θεολόγοι ἡγοῦνται τῆς «Ἁλώσεως» τῆς Ἐκκλησιαστικῆς γλώσσης. Νά λάβη θέσιν ἡ Ἱεραρχία καί τό Φανάριον
◇ Ὁ Σεβασμιώτατος Πειραιῶς ἐτάραξε τούς οἰκουμενιστάς.
Δείτε και άλλα περιεχόμενα πατώντας το Διαβάστε περισσότερα......

◇ Ἡ συμπεριφορά τοῦ Δημητριάδος.
◇ Εἰς ἀφύπνισιν ἐκ τῆς ραστώνης καὶ τῆς ἀδιαφορίας καλεῖ τοὺς Ἕλληνας ὁ Μητροπολίτης Κονίτσης κ. Ἀνδρέας.
◇ Καθιερώνουν «εἰδικὴν κάρταν» μὲ ὅλα τὰ προσωπικὰ δεδομένα τῶν πιστῶν. Νά λάβη θέσιν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος.
◇ Ἀξιόλογος πρωτοβουλία διά τήν ἐνίσχυσιν τῆς Ποιμαντικῆς ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν.
◇ Ἡ Τουρκία τιμᾶ τόν ἐμπνευστήν τῆς Τουρκοποιήσεως τῆς Θράκης Α. Σαδίκ. Εἰς τό Ἑλληνικόν Κοινοβούλιον εἶχεν ἐκρηκτικά ἐπεισόδια μετά τοῦ κ. Παπαθεμελῆ.
Γεγονότα καί Σχόλια. Βιβλιοκρισίαι καί ἄλλη ἐνδιαφέρουσα ὕλη συμπληρώνουν τό φύλλον.

Ανοίγει ο δρόμος για Τζαμί στο Βοτανικό

πηγή: "Πρόναος", Τεύχος 387, 29 Απριλίου 2010
Την ανέγερση τζαμιού στην Αθήνα αποφάσισε η κυβέρνηση, ανακοινώνοντας την άμεση έναρξη των οικοδομικών εργασιών. Το ισλαμικό τέμενος, χωρητικότητας 500 ατόμων, θα κατασκευαστεί στην περιοχή του Ελαιώνα στον Βοτανικό, σε χώρο που παραχωρήθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό και δε θα έχει μιναρέδες.
Η κατασκευή του τζαμιού θα χρηματοδοτηθεί με ελληνικά κρατικά κονδύλια μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Προσφορές από ξένους φορείς, κρατικούς ή μη, δεν θα γίνουν δεκτές όπως ανακοίνωσε η κυβέρνηση, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να αποφύγει ενδεχόμενη εμπλοκή ξένων οργανώσεων.......
Να σημειωθεί ότι η εξαγγελία, που έγινε από την υπουργό Παιδείας κυρία ¶ννα Διαμαντοπούλου, πραγματοποιείται λίγες ημέρες πριν από την επίσκεψη του τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα.

Ως προς τη διοικητική δομή, με απόφαση της υπουργού Παιδείας θα διοριστεί επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο, δύο μέλη του οποίου προτείνονται από αναγνωρισμένα, έγκριτα μουσουλμανικά σωματεία και πέντε είναι έλληνες κρατικοί λειτουργοί. Επιπλέον με εντολή του Γιώργου Παπανδρέου διορίστηκε επιτροπή που θα επιβλέψει την υλοποίηση του έργου, με επικεφαλής τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θόδωρο Πάγκαλο και με τη συμμετοχή των υπουργών Παιδείας, Εσωτερικών, Εξωτερικών, ¶μυνας, Προστασίας του Πολίτη και ΚΕΔ.

28/4/10

Δημήτριος Τσελεγγίδης, Η λειτουργία της ενότητας της Εκκλησίας και οι εσφαλμένες θεολογικές προϋποθέσεις του παπικού πρωτείου

πηγή: ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ
Το πλήρες κείμενο της Εισήγησης του καθηγητή κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη στη σημερινή (28/4/2010) ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς για το "πρωτείο", τη συνοδικότητα και την ενότητα στην Εκκλησία
Πατήστε το fullsreen για να διαβάσετε καλύτερα το Scribd
Δημήτριος Τσελεγγίδης Εισήγηση στην Ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς

Αρχιμ. Αθανάσιος Μετεωρίτης, "τα θέματα της πίστεως δεν επιδέχονται εκπτώσεις και συμβιβασμούς"

πηγή: ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ

" Δέν ὑ­πα­κού­ου­με σέ ἐκ­φο­βι­σμούς καί ἀ­πει­λές. Δέν ἀ­πο­δε­χό­με­θα τε­λε­σί­γρα­φα καί τε­τε­λε­σμέ­να γε­γο­νό­τα. Ἀρ­νού­με­θα νά ἐγ­κα­τα­λεί­ψου­με τήν σω­τή­ριο πί­στη καί τήν ἁ­γι­ο­τό­κο πα­ρά­δο­ση τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας μας ὁ­δη­γού­με­νοι σέ ἐ­ξω­εκ­κλη­σι­α­στι­κές ἀ­τρα­πούς ψευ­δε­νώ­σε­ων καί οὐ­νι­τι­κῶν προ­σχω­ρή­σε­ων"
Αυτά τόνισε μεταξύ άλλων στον αγωνιστικό χαιρετισμό του στην ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου Αρχιμ. Αθανάσιος, ο οποίος καταχειροκροτήθηκε απ όλη την αίθουσα.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
τοῦ Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου,
Καθηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου - Ἁγίων Μετεώρων
στήν Ἡμερίδα: «Πρω­τεῖ­ον-Συ­νο­δι­κό­της καί Ἑ­νό­της τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας»

Πειραιάς, 28 Ἀπριλίου 2010
Σε­βα­σμι­ώ­τα­τε, σε­βα­στοί πα­τέ­ρες, ἐλ­λο­γι­μώ­τατ­οι κ. Κα­θη­γη­τές,
Χριστός Ἀνέστη.
Ἀ­πο­τε­λεῖ ἰ­δι­αί­τε­ρη εὐ­λο­γί­α γιά μᾶς ἡ τι­μη­τι­κή πρό­σκλη­ση τοῦ Σε­βα­σμι­ω­τά­του Μη­τρο­πο­λί­του Πει­ραι­ῶς κ. Σε­ρα­φείμ νά πα­ρα­στοῦ­με καί νά ἀ­πευ­θύ­νου­με τα­πει­νή κα­λο­γε­ρι­κή ἁ­γι­ο­με­τε­ω­ρί­τι­κη προσ­λα­λιά σ’ αὐ­τή τήν ἡ­με­ρί­δα......
πού μέ ἰ­δι­αί­τε­ρη φρον­τί­δα καί ἐ­πι­στη­μο­νι­κή ἀρ­τι­ό­τη­τα δι­ορ­γα­νώ­νει κα­τα­δει­κνύ­ον­τας γιά μί­α ἀ­κό­μη φο­ρά τήν ὁ­μο­λο­για­κή παρ­ρη­σί­α, τό ἀ­γω­νι­στι­κό φρό­νη­μα καί τήν ἐμ­πνευ­σμέ­νη καί μα­χη­τι­κή μαρ­τυ­ρί­α του.
Ἡ ἀ­πο­ψι­νή μας πα­ρου­σί­α ἐ­δῶ εἶ­ναι μί­α ἐν­συ­νεί­δη­τη καί ὑ­πεύ­θυ­νη μαρ­τυ­ρί­α ἔ­ναν­τι τοῦ μεί­ζο­νος προ­βλή­μα­τος τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ, πού ἐ­πι­σεί­ει σο­βα­ρούς κιν­δύ­νους γιά τήν Ἐκ­κλη­σί­α μας καί τήν πνευ­μα­τι­κή πο­ρεί­α τῶν πι­στῶν μέ βα­θει­ές πνευ­μα­τι­κές και σω­τη­ρι­ο­λο­γι­κές προ­ε­κτά­σεις.
Εἶ­ναι μί­α μαρ­τυ­ρί­α συ­νο­δοι­πο­ρί­ας καί συμ­με­το­χῆς στήν κα­λή ἀ­νη­συ­χί­α καί τόν προ­βλη­μα­τι­σμό καί τῶν ὑ­πο­λοί­πων πα­ρι­στα­μέ­νων, ὀρ­γα­νω­τῶν, εἰ­ση­γη­τῶν καί ἀ­κρο­α­τῶν, ἀλ­λά καί τό­σων ἀλ­λων πι­στῶν τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, πού θλί­βον­ται καί ἀ­γα­να­κτοῦν μέ τά σύγ­χρο­να οἰ­κου­με­νι­στι­κά ἀ­νοίγ­μα­τα καί ἐκ­φρά­ζουν τήν ἐν­το­νη δυ­σα­ρέ­σκεια καί τήν ἀ­γω­νί­α τους.
Εἶ­ναι ἡ κοι­νή ἀ­πο­φα­σι­στι­κή καί ἀ­νυ­πο­χώ­ρη­τη μαρ­τυ­ρί­α ὅ­λων μας ὅ­τι ἀρ­νού­με­θα νά ἀ­πο­δε­χθοῦ­με τά τε­τε­λε­σμέ­να, πού δι­α­μορ­φώ­νουν καί ἐ­πι­χει­ροῦν νά ἐ­πι­βά­λουν, στόν το­μέ­α τῶν οἰ­κου­με­νι­κῶν δι­α­λό­γων καί τῆς ἑ­νώ­σε­ως μέ τούς ἑ­τε­ρο­δό­ξους οἱ μη­χα­νι­σμοί τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς καί τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των. Σέ και­ρούς μά­λι­στα δυσχεί­με­ρους γιά τήν πα­τρί­δα καί τόν λα­ό μας, πού βι­ώ­νει μέ τόν πλέ­ον τρα­γι­κό τρό­πο τίς συ­νέ­πει­ες αὐ­τῶν τῶν μη­χα­νι­σμῶν μέ­σα στήν δί­νη τῆς κα­θο­λι­κῆς ἀ­πα­ξι­ώ­σε­ως, τῆς ἀ­να­ξι­ο­πι­στί­ας, τῆς ἀ­πο­συν­θέ­σε­ως, τῆς ὑ­πο­τέ­λειας καί τῆς πο­δη­γε­τή­σε­ως.
Τά ἴ­δια ἀ­κρι­βῶς ἀ­πο­τε­λέ­σματα ἐ­πι­χει­ροῦν­ται καί στόν το­μέ­α τῆς πί­στε­ως μέ­σα στό νο­ση­ρό καί ἀλ­λο­τρι­ω­τι­κό πε­ρι­βάλ­λον τοῦ οἰ­κου­με­νι­σμοῦ, μέ ἀ­νε­πί­τρε­πτες καί ὀ­λέ­θρι­ες πα­ρα­χω­ρή­σεις, σχε­τι­κο­ποι­ή­σεις, νο­θεύ­σεις, ἀλ­λοι­ώ­σεις, με­ταλ­λά­ξεις καί συμ­βι­βα­σμούς, πού πραγ­μα­το­ποι­οῦν­ται κά­τω ἀ­πό τόν μαν­δύ­α τῆς κα­τα­λα­γῆς, τῆς ἀλ­λη­λο­πε­ρι­χω­ρή­σε­ως, τοῦ ἀ­μοι­βαί­ου ἐμ­πλου­τι­σμοῦ, τῆς ἀ­δελ­φο­σύ­νης καί μέ­σα σέ ἕ­να κλί­μα ἀ­κα­τά­σχε­της καί ἀ­νού­σιας ἀ­γα­πο­λο­γί­ας.
Ἡ ἀ­λή­θεια ὅ­μως τῆς πί­στε­ώς μας εἶ­ναι καί θα πα­ρα­μεί­νει ἀ­να­λλοί­ω­τη, ἀ­πα­ρα­χά­ρα­κτη καί ἀ­και­νο­τό­μη­τη. Ἡ ὀρ­θό­δο­ξη πί­στη μας εἶ­ναι καί θα πα­ρα­μεί­νει ἀ­δι­α­πραγ­μά­τευ­τη. Δέν ἔ­χει ἀ­νάγ­κη ἀπό μη­χα­νι­σμούς στή­ρι­ξης, σύμ­φω­να στα­θε­ρό­τη­τας, ἐ­πο­πτι­κά συμ­βού­λια, δι­ε­θνή κη­δε­μο­νί­α. Δέν πε­ρι­στέ­λλε­ται, δέν ὑ­πο­νο­μεύ­ε­ται, δέν ἀ­πα­ξι­ώ­νε­ται, δέν φο­βᾶ­ται κερ­δο­σκό­πους, δέν χρε­ω­κο­πεῖ!
Αὐ­τή ἡ ἀποστολοπαράδοτη πί­στη τῆς ἁ­γί­ας μας ὀρ­θο­δο­ξί­ας, ἡ ζῶ­σα καί σω­τή­ριος πίστη τῶν Ἁγίων Πατέρων μας, πα­ρά τίς λυσ­σώ­δεις ἐ­πι­βου­λές καί ἐ­πι­θέ­σεις πού δέ­χε­ται ἀ­πό τούς ἐν­τός καί ἐ­κτός τῶν τει­χῶν ἐμ­φα­νεῖς καί ἀ­φα­νεῖς πο­λε­μί­ους της, μέ τήν χά­ρη τοῦ Ἀ­να­στάν­τος Κυ­ρί­ου μας, τῆς Πα­να­γί­ας μας καί τῶν Ἁ­γί­ων μας, καί τήν ὧδε προ­σφι­λή μας πα­τρί­δα θά σώ­σει καί στήν ἄ­νω καί μέλ­λου­σα πα­τρί­δα μας θά μᾶς ὁ­δη­γή­σει.
Τό μή­νυ­μά μας εἶ­ναι σα­φές καί κα­τη­γο­ρη­μα­τι­κό: τά θέ­μα­τα τῆς πί­στε­ως δέν ἐ­πι­δέ­χον­ται ἐκ­πτώ­σεις καί συμ­βι­βα­σμούς. Στά θέ­μα­τα τῆς πί­στε­ως δέν ὑ­πάρ­χουν δι­οι­κοῦν­τες καί δι­οι­κού­με­νοι, προ­ϊ­στά­με­νοι καί ὑ­φι­στά­με­νοι, ἐν­το­λο­δό­χοι καί ὑ­πο­τα­κτι­κοί. Δέν ὑ­πα­κού­ου­με σέ ἐκ­φο­βι­σμούς καί ἀ­πει­λές. Δέν ἀ­πο­δε­χό­με­θα τε­λε­σί­γρα­φα καί τε­τε­λε­σμέ­να γε­γο­νό­τα. Ἀρ­νού­με­θα νά ἐγ­κα­τα­λεί­ψου­με τήν σω­τή­ριο πί­στη καί τήν ἁ­γι­ο­τό­κο πα­ρά­δο­ση τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας μας ὁ­δη­γού­με­νοι σέ ἐ­ξω­εκ­κλη­σι­α­στι­κές ἀ­τρα­πούς ψευ­δε­νώ­σε­ων καί οὐ­νι­τι­κῶν προ­σχω­ρή­σε­ων.
Σε­βα­σμι­ώ­τα­τε,
Θά θέ­λα­με καί ἀ­πό τήν θέ­ση αὐ­τή νά Σᾶς εὐ­χα­ρι­στή­σου­με καί νά Σᾶς συγ­χα­ροῦ­με γιά τήν ὁ­μο­λο­για­κή σας μαρ­τυ­ρί­α στό ζή­τη­μα τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ. Ἡ ἡ­γε­τι­κή Σας πα­ρου­σί­α, σέ ἀ­να­λο­γί­α μά­λι­στα μέ τήν ἐ­πι­σκο­πι­κή λει­ψαν­δρί­α στόν συγ­κε­κρι­μέ­νο το­μέ­α, μᾶς πα­ρη­γο­ρεῖ καί μᾶς ἐν­δυ­να­μώ­νει. Σᾶς εὐ­χα­ρι­στοῦ­με καί Σᾶς συγ­χαί­ρου­με, ἐ­πί­σης, γιά τήν ὀρ­γά­νω­ση τῆς ἀ­πο­ψι­νῆς ἡ­με­ρί­δος μέ τό πο­λύ εὔ­στο­χο καί ἐ­πί­και­ρο θέ­μα: «Πρω­τεῖ­ον-Συ­νο­δι­κό­της καί Ἑ­νό­της τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας» τό ὁ­ποῖ­ο θά ἀ­να­πτύ­ξουν ἀ­ξι­ο­λο­γό­τα­τοι εἰ­ση­γη­τές.

Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, "Από την κωμωδία στο δράμα"

Από την επίσκεψη των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» στην Κόνιτσα - Μέρος 3ον
«ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΜΩΔΙΑ ΣΤΟ ΔΡΑΜΑ»

Γράφει ο Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,
Ιεροκήρυξ της Ι. Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Συνεχίζουμε και στο τρίτο μέρος, φίλοι μου, με κωμικοτραγικές σκηνές που εκτυλίχτηκαν κατά την επίσκεψη των «μαρτύρων της Σκοπιάς» στην ηρωική και λεβεντογέννα Κόνιτσα, κατά το Σάββατο του Λαζάρου.
Μ.τ.Ι.: (Με πολύ θράσος, μπροστά στους πιστούς που τους έλεγαν ότι χάνουν το χρόνο τους στην Κόνιτσα). Είμαστε ελεύθεροι να πάμε όπου θέλουμε.
Ορθ. κληρικός: Φυσικά, όπως βέβαια και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύσουμε το ποίμνιόν μας. (Έτσι λοιπόν, σε όποια σπίτια πήγαιναν οι ταλαίπωροι «μάρτυρες», οι ποιμένες της Κονίτσης, ακολουθούσαν)......
Βλέποντας τώρα οι κάτοικοι της πόλεως να τους καλημερίζουν, μπροστά στα σπίτια τους, να τους εύχονται «Καλό Μεγαλοβδόμαδο και Καλή Ανάσταση», και στην συνέχεια να τους εξηγούν ποιοι είναι οι κύριοι και οι κυρίες, που τους επισκέπτονται στα σπίτια τους, καταλαβαίνετε, φίλοι μου, από μόνοι σας, το τι ακολουθούσε...
(Επανελήφθη αυτό που συνέβη με τα στρατεύματα του Ντούτσε στα βουνά της Βορείου Ηπείρου το 1940).
Όταν τελικώς, όπως ήδη έχουμε γράψει στο πρώτο μέρος, «ο νέος Καμπαλέρος» τους, εσήμανε «στην σάλπιγγα οπισθοχώρηση» (μέσω κινητού δηλαδή), έβλεπε κανείς και τούτο το σπαραξικάρδιο θέαμα.
Επειδή οι πλείστοι εξ’ αυτών, πρώτη φορά έβλεπαν την Κόνιτσα και δεν γνώριζαν τους δρόμους και τα καλντερίμια (δυστυχώς γι’ αυτούς σ’ αυτή την περίπτωση τα gps που διέθεταν τα αυτοκίνητά τους, αποδείχτηκαν άχρηστα), τα οχήματά τους έμοιαζαν μάλλον με τα «συγκρουόμενα» των λούνα πάρκ, παρά με αυτοκίνητα που κυβερνούσαν νηφάλιοι οδηγοί ή μάλλον το όλο σκηνικό, θύμιζε κατά τους παλαιότερους, τα άρματα των φασιστών του Μουσολίνι, τα οποία τελμάτωσαν, κατά τον Ελληνοϊτοαλικό πόλεμο, στον Καλαμά και στο Καλπάκι!
Το τι έγινε φίλοι μου, είναι ανώτερο πάσης περιγραφής.
Έμπαιναν σε δρόμους αντίθετους. Έπεφταν σε αδιέξοδα, φεύγοντας τώρα με την όπισθεν, ή κάνοντας ολόκληρες μανούβρες. Άναβαν φλάς για αριστερά, και στον πανικό τους επάνω, έμπαιναν δεξιά, και το αντίθετο... Και παρουσίαζαν γενικώς τέτοιο ξεκαρδιστικό θέαμα, ώστε αν είχε κανείς μεριμνήσει να τραβήξει με κάμερα κάποιες φάσεις από την... «οπισθοχώρηση», θα αποσπούσε την μεγαλύτερη θεαματικότητα στο youtube… ή μάλλον θα έμεναν ως ντοκουμέντα για κάποιες εκπομπές της τηλεοράσεως που παρουσιάζουν το «τι έγινε σαν σήμερα»...
Επειδή όπως είπαμε, ήταν Σάββατο του Λαζάρου, και στην Κόνιτσα, θα πρέπει να γνωρίζουμε υπάρχει το έθιμο, τέτοια ημέρα, τα παιδιά να γυρίζουν στα σπίτια και να λένε τα κάλαντα, όπως ακριβώς τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, οι «φίλοι» μας έπεσαν ακριβώς επάνω στην περίπτωση.
Τι ακριβώς συνέβη; Ακούστε και θαυμάστε.
Οι ομάδες και οι παρέες των παιδιών που ψάλλουν τα κάλαντα, έχουν φτιάξει από την προηγούμενη μέρα, και κρατούν στα χέρια, ένα μεγάλο ξύλινο Σταυρό και με αυτόν επισκέπτονται όλα τα σπίτια.
Έ, λοιπόν φίλοι μου, δεν φοβάται ο λαγός την αστραπή και την βροντή τόσο, όσο οι «άνδρες» του «πύργου της Σκοπιάς (Βαβέλ)», φοβήθηκαν και τρόμαξαν τα μικρά χαριτωμένα παιδάκια, αλλά και τους εφήβους που γύριζαν ως άγγελοι της γειτονιές, προμηνύοντας με τους ψαλμούς τους και τα κάλαντα, το γεγονός της ενδόξου Αναστάσεως του Κυρίου και Θεού, Ιησού Χριστού!
Αρκούσε να ακουστεί η αρμονία των παιδιών στους δρόμους και στα καλντερίμια της Κονίτσης και οι «ατρόμητοι λαγοί του Μπρούκλυν» να μην τολμούν να πλησιάσουν ή αν ήδη ευρίσκονταν σε κάποιο σημείο, να τραπούν σε άτακτη φυγή κάνοντας στροφή 180 μοιρών...
Πραγματικά αδελφοί μου, το θέαμα αυτό ήταν κάτι που δεν το περίμεναν ούτε τα θύματα της Εταιρείας, αλλά ούτε και οι ίδιοι οι Κονιτσιώτες.
Το αθώο χαμόγελο των μικρών Χριστιανών, δεν μπορούσε να το αντέξει το φοβερό δαιμόνιο της αιρέσεως. Γι’ αυτό και όχι απλώς η εικόνα των παιδιών που έψαλαν τα κάλαντα τους χάλασε την διάθεση, αλλά τους έκανε στην κυριολεξία να τα χάσουν, μαζί με τόσα άλλα βέβαια που συνέβαιναν την ημέρα εκείνη στην όμορφη Κόνιτσα.
Κάποιος μάλιστα που το παρατήρησε αυτό το φαινόμενο, τους ρώτησε: «καλά, εμάς τους μεγάλους μας φοβάστε, διότι και θρασύδειλοι είστε, αλλά και αγράμματοι από κάθε άποψη. Από τα μικρά όμως παιδάκια, τι έχετε να φοβηθείτε, και όταν τα βλέπετε το βάζετε στα πόδια;».
Η απάντηση φυσικά είναι ότι έχουν να φοβηθούν και πολύ μάλιστα, το αήττητον όπλον του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Είδε ο κόσμος να πραγματοποιείται αυτό που ψάλλει η Εκκλησία μας «Σταυρός αγγέλων η δόξα και των δαιμόνων το τραύμα».
Όντως, στην Κόνιτσα, εκείνη την ημέρα πάλεψαν Άγγελοι και δαίμονες. (Φυσικά εξευτελίστηκαν οι ξεπεσμένοι άγγελοι...).
Καταλαβαίνετε επιπλέον τώρα, την ψυχολογική τους κατάσταση, αφού τα «απολωλότα πρόβατα», έπεσαν σε «διασταυρούμενα πυρά» ή μάλλον, γεύτηκαν για τα καλά στο πετσί τους, την «σφενδόνη του πνεύματος» του κλήρου και του λαού της Κονίτσης.
(Ήδη έχουμε τονίσει, την δράση των κληρικών, την κωδωνοκρουσίες, Σταυρούς, παιδιά, κάλαντα, και τόσα άλλα...)
Πραγματικά «ούτε ψύλλος στον κόρφο τους» κατά το δη λεγόμενον.
Και όπως τονίζει ο π. Παϊσιος «Μπορεί να οργώνει ο διάβολος, όμως πίσω έρχεται και σπέρνει ο Χριστός και τελικώς γίνεται του Χριστού».
Τούτο ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση αυτή της επισκέψεως των θυμάτων της Σκοπιάς.
Οι μεν Ορθόδοξοι πιστοί εδραιώθηκαν έτι πλέον στην πίστη μας, βλέποντας το φρικτό κατάντημα και τον εξευτελισμό των όσων ξέφυγαν από την «Κιβωτό της Σωτηρίας», οι δε «μάρτυρες» αν όχι όλοι, τουλάχιστον ένα μέρος εξ’ αυτών, οπωσδήποτε προβληματίστηκε, όπως διαπιστώσαμε, τόσο για τα πρόσωπα, όσο και για τις καταστάσεις που τους καθοδηγούν.
Είθε η χάρις του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να τους ελευθερώσει.
Να ξεφύγουν από το «φρέαρ το συντετριμμένο» και να επιστρέψουν στην «Πηγή της Ζωής».
Τούτο δε ας γίνει, φίλοι μου, απ’ όλους μας, θέμα θερμής προσευχής.
Αμήν.

Συνέντευξη του Πρύτανη του ΑΠΘ κ. Αναστάσιου Μάνθου σε ρωσική ιστοσελίδα (με αναφορά στο μάθημα των Θρησκευτικών)

πηγή: Πύλη Bogoslov.ru
Συνέντευξη με τον πρύτανη του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Αναστάσιο Κ.Μάνθο
28 Απριλίου 2010
Συνέντευξη στην πύλη μας παραχώρησε ο πρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Αναστάσιος Κ. Μάνθος,όσον αφορά την εφαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος της Μπολόνιας στο ΑΠΘ.
Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ
Κύριε πρύτανη, καταρχήν θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για την πρόθεσή σας να ανταποκριθείτε στο κάλεσμα να δώσετε μια συνέντευξη, προκειμένου να φωτίσετε κάποιες πτυχές της Μπολόνιας, έτσι όπως τις εκλαμβάνουνε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Πότε έγινε αυτή η αλλαγή εκπαιδευτικού συστήματος και πώς αυτό έχει επηρεάσει την εκπαιδευτική διαδικασία εν γένει.
Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος
Καταρχήν θέλω να ξεκινήσω θεωρώντας ότι σε μένα ανήκει η τιμή του να μπορώ να συμμετέχω σ'αυτήν την συνέντευξη για να μπορέσω να δώσω τις απόψεις που υπάρχουν στο δικό μας Πανεπιστήμιο. Ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία αυτή που μου δώσατε.....
Κατά δεύτερον θα πρέπει να σας πω ότι όλες οι θεολογικές σχολές της Ελλάδος και όσες γνωρίζω στην Ευρώπη, είναι ενταγμένες μέσα στο γενικότερο σύστημα εκπαίδευσης το οποίο υπάρχει στην Ευρωπαϊκη Ένωση.

Στο δικό μας Πανεπιστήμιο έχουμε μια θεολογική σχολή με δυο τμήματα: τμήμα θεολογίας και τμήμα κοινωνικής θεολογίας. Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, σε γενικές γραμμές, αντιμετωπίζει θετικά την Μπολόνια διότι η Μπολόνια υπήρξε μια προσπάθεια η οποία ξεκίνησε από τα ίδια τα Ευρωπαϊκα Πανεπιστήμια, πήρε αρκετά χρόνια μέχρι αυτή η προσπάθεια να βρει μια κανονιστική μορφή, κατόπιν υπήρξε ενθάρρυνση της πολιτικής ηγεσίας της Ευρώπης ώστε να πάρει πλέον και μια μορφή οδηγιών από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η εκτίμησή μας είναι θετική διότι δημιουργεί ένα ενιαίο περιβάλλον εκπαίδευσης έτσι ώστε ο Ευρωπαϊκός χώρος να μπορεί να έχει κάποια βάση κοινής εκπαιδευτικής πολιτικής αφενός και κοινής εκπαιδευτικής αξιολόγησης αφετέρου. Να μπορεί, δηλαδή, να κρίνεται αν ένας φοιτητής που σπουδάζει στην Ελλάδα μπορεί, και σε ποιο επίπεδο, να συνεχίζει τις σπουδές του σ'ένα όποιοδήποτε Πανεπιστήμιο της Ευρώπης και της Ρωσίας συμπεριλαμβανομένης.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Γνωρίζουμε ότι η δημιουργία της Μπολόνιας ξεκίνησε για να αντιμετωπίσουμε το Αμερικάνικο σύστημα εκπαίδευσης ως αντίβαρο. Κατά πόσο αυτόν το στόχο τον έχουμε πετύχει.

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Αυτό είναι το τρωτό σημείο, το άσχημο σημείο της Μπολόνιας για το οποίο υπάρχουν αντιδράσεις απ' όλη την Ευρώπη. Δηλαδή, τα έτη σπουδών όπως έχουν καθοριστεί, θεωρούνται ότι είναι τρία ή τέσσερα του πρώτου πτυχίου, του μικρού πτυχίου.Ένα έως δύο χρόνια του δεύτερου πτυχίου, και τρία χρόνια του τρίτου πτυχίου, δηλαδή το διδακτορικό. Αυτό είναι και το σημείο αιχμής για το οποίο υπάρχουν πάρα πολλές επιφυλάξεις από πάρα πολλά Πανεπιστήμια στην εφαρμογή του.

Παράδειγμα είναι οι ιατρικές σχολές οι οποίες πώς είναι δυνατόν σε τρία ή τέσσερα χρόνια να δώσουν πτυχίο ιατρικής και πολλές άλλες σχολές όπως είναι το πολυτεχνείο και αλλού. Πιστεύω, όμως, θα βρεθεί μια λύση, μια διέξοδος μελλοντικά γι αυτό το θέμα.

Εκείνο το οποίο είναι θετικό στη διαδικασία της Μπολόνια είναι ότι προβλέπει διαδικασίες μέσα σ'ένα ευρύ πλαίσιο που θα βοηθήσουν πάρα πολύ στην ενιαία εκπαιδευτική αξιολόγηση και στην δυνατότητα του να δημιουργηθεί ένας ενιαίος εκπαιδευτικός χώρος στην Ευρώπη.

Χάρη συντομίας θα μιλήσω μόνο για δύο χαρακτηριστικά τέτοια παραδείγματα. Το πρώτο είναι η αξιολόγηση των Πανεπιστημίων που είναι μια διαδικασία εξαιρετικά χρήσιμη και είναι η μόνη περίπτωση που ένα Πανεπιστήμιο μπορεί να δει τον εαυτό του στον καθρεφτη και να δει τί είναι και τί κάνει, και το δεύτερο είναι οι πιστωτικές μονάδες οι οποίες καθορίζουν με ένα αριθμό το επίπεδο του φοιτητή από πλευράς ποιότητας και ποσότητας.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Σήμερα, όταν μιλάμε για εισαγωγή Ρωσικών Πανεπιστημίων στην Μπολόνια,ακούμε πάρα πολλές αντιδράσεις και το πρώτο επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι εχθροί της Μπολόνιας στη Ρωσία είναι ακριβώς αυτές οι πιστωτικές μονάδες που αναφέρατε πριν. Απ'αυτή την πλευρά η δυνατότητα του φοιτητή ο ίδιος να επιλέγει μαθήματα, θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην κομματιaσμένη μόρφωση, ενώ το προηγούμενο εκπαιδευτικό σύστημα ήταν θεμελιώδες και ενιαίο.

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Είναι γεγονός ότι πέραν του αριθμού των ετών για το πρώτο πτυχίο, όπου υπάρχουν πολλές αντιδράσεις και πιστεύω ότι θα δωθεί κάποια λύση επειδή είναι ένα πρόβλημα ακανθώδες που αφορά σχεδόν όλα τα Πανεπιστήμια της Ευρώπης.

Στο θέμα των πιστωτικών μονάδων δεν εισέρχεται κάποια νεοτερική προσέγγιση των φοιτητών αλλά υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί να μετρηθεί η γνώση που έχει προσκτηθεί από τον κάθε φοιτητή. Mέσα σ'αυτές τις μονάδες προσμετράται ο χρόνος και ο κόπος δουλειάς του κάθε φοιτητή όπως επίσης η ποιότητα και ποσότητα του γνωστικού αντικειμένου που έχει διδαχθεί.

Δεν θεωρείται από πουθενά ότι αποτελεί ένα τρόπο με τον οποίον δρα αρνητικά για το Πανεπιστήμιο ή για τον φοιτητή. Το ίδιο το Πανεπιστήμιο αξολογεί με τέτοιο τρόπο τον φοιτητή ώστε να δημιουργήσει τις πιστωτικές μονάδες με τις οποίες προσμετρούνται όχι μόνο οι ώρες που διδάχτηκε ο φοιτητής, αλλά προσμετράται και ο χρόνος που κατέβαλε για να μάθει το μάθημα, τα εργαστήρια τα οποία έκανε για να ολοκληρώσει το μάθημα, όπως επίσης και τις εξετάσεις. Άρα λοιπόν, αυτές οι πιστωτικές μονάδες δεν είναι ένα προϊον μόνο της αξιολόγησης του ίδιου του φοιτητή αλλά είναι ένα προϊον της αξιολόγησης της δουλειάς που υποχρεώθηκε να κάνει ο φοιτητής. Αν, λοιπόν, σ'αυτό βρεθεί ένας κοινός παρανομαστής τότε σημαίνει ότι, με μια πολύ σύντομη περιγραφή, ένας φοιτητής, αυτομάτως, κατατάσσεται σε επίπεδο μόρφωσης και δουλειάς που έχει ο ίδιος κάνει. Άρα είναι θετικό.

Οι επιφυλάξεις που υπάρχουν για τις πιστωτικές μονάδες υπάρχουν και στην Ελλάδα, δεν νομίζω όμως ότι είναι αντικείμενο το οποίο μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Σχετικά μ' αυτά που αναφέρατε μου έρχεται να πω ένα ανέκδοτο, ένα αστείο που, αν δεν κάνω λάθος, είναι γερμανικής προελεύσεως και που λέει το εξής: οι καλεσμένοι που έρχονται στο σπίτι εκτιμάνε και κρίνουν όχι το χρόνο που χρειάστηκε να δαπανήσει η νοικοκυρά για να ετοιμάσει τα εδέσματα, αλλά την ποιότητα των εδεσμάτων. Μήπως και στη δική μας περίπτωση γίνεται το ίδιο; Εμείς καλούμαστε να εξετάσουμε και να αξιολογήσουμε το χρόνο τον οποίο δαπάνησε ο φοιτητής για ένα μάθημα και όχι το αποτέλεσμα, τον καρπό της δράσης. Μπορείτε ως πρύτανης του μεγαλύτερου Ελληνικού Πανεπιστημίου να επιβεβαιώσετε την πραγματική καλυτέρευση του επιπέδου μόρφωσης των φοιτητών μετά από την εισαγωγή της Μπολόνιας ;

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Οι πιστωτικές μονάδες καταρχήν δεν συμπεριλαμβάνουν την απόδοση του φοιτητή, δηλαδή τί βαθμό πήρε στο μάθημα ο φοιτητής. Αυτό που συμπεριλαμβάνουν οι πιστωτικές μονάδες είναι: το πόσες ώρες διδασκαλίας είχε, και το πόσο χρόνο χρειάστηκε για να περάσει το μάθημα. Δεν περιλαμβάνουν όμως αν πήρε άριστα ή αν είναι μέτριος στο μάθημα. Αυτό που τελειώνει κανείς είναι ότι έχει έναν αριθμό,για παράδειγμα, ο αριθμός των 300 πιστωτικών μονάδων δείχνει ότι ο άνθρωπος αυτός έχει ολοκληρώσει τον προπτυχιακό κύκλο σπουδών, μπορεί να πάρει το πρώτο πτυχίο. Αυτό γίνεται περισσότερο με την έννοια ότι υπάρχει μια τάση στην Ευρώπη οι σπουδές να γίνονται λίγο πιο ελεύθερες έτσι ώστε ο φοιτητής, αφού πάρει ένα βασικό κορμό υποχρεωτικών μαθημάτων τα οποία οι ακαδημαϊκοι δάσκαλοι θεωρούν ότι είναι απαραίτητα για να έχει βασικές γνώσεις, πέραν αυτού του βασικού κορμού των υποχρεωτικών μαθημάτων να συναντά ένα ευρύ περιθώριο μαθημάτων επιλογής και ο κάθε φοιτητής να επιλέγει τα μαθήματα στα οποία θέλει να εξειδικευθεί .

Αυτό σημαίνει ότι ο κάθε φοιτητής έχει τις βασικές του γνώσεις, που οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι κρίνουν ότι πρέπει να τις έχει και είναι απαραίτητες, πέρα απ'αυτό δημιουργεί μια εξειδίκευση ήδη στο προπτυχιακό επίπεδο ανάλογα με τον τρόπο που θέλει να κατευθυνθεί ο ίδιος.

Αυτό θεωρείται ότι δημιουργεί ένα πολύ μεγάλο κίνητρο για τον φοιτητή ώστε να βελτιώσει τις σπουδές του και να κάνει και μια επιλογή των εξειδικεύσεων που θέλει, στους τομείς που αυτός επιθυμεί.

Σ'αυτή την περίπτωση οι πιστωτικές μονάδες παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο διότι δεν μπορεί κανείς να προσμετρήσει διαφορετικά μαθήματα με τον ίδιο τρόπο, ενώ οι πιστωτικές μονάδες καθορίζουν τα διαφορετικά μαθήματα αλλά με τον ίδιο τρόπο με βάση το βαθμό δυσκολίας που έχουν. Δηλαδή, πόσες ώρες χρειάζονται και πόσες πιστωτικές μονάδες βγαίνουν από τις ώρες αυτές. Η πιστωτική μονάδα καθορίζεται από το πόσες εβδομάδες διδασκαλίας είναι το μάθημα και, ανάλογα με τον όγκο διδασκαλίας, πόσο χρόνο ένας μέσος φοιτητής πρέπει να διαθέσει, πόσες ώρες, για να μπορέσει να περάσει το μάθημα. Άρα οι πιστωτικές μονάδες είναι στην ουσία μια καταγραφή του επιπέδου δυσκολίας του μαθήματος αφενός και αφετέρου του κόπου που έκανε ο φοιτητής χωρίς να λογαριάζεται το ποιο μάθημα είναι αυτό.

Αυτό δημιουργεί μια δυνατότητα ποιο θελκτική για τον μαθητή να διαμορφώσει ο ίδιος πάνω από το βασικό επίπεδο τις σπουδές του. Πάλι θα επαναλάβω ότι το βασικό κριτήριο είναι ότι υπάρχουν μαθήματα υποχρεωτικά τα οποία ο φοιτητής οφείλει να περάσει. Tα μαθήματα αυτά θεωρούν οι εκπαιδευτικοί του δάσκαλοι ότι καλύπτουν τις βασικές ανάγκες που αυτοί κρίνουν απαραίτητες.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Κύριε πρύτανη, πέστε παρακαλώ, ποιες αλλαγές στην εκπαιδευτική διαδικασία έγιναν στη θεολογική σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου σε σχέση με την αλλαγή συστήματος.Η αλλαγή στο σύστημα της Μπολόνιας τί επιπτώσεις είχε; Πόσο εύκολα αλλάξατε το εκπαιδευτικό σύστημα.

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Νομίζω ότι ήταν από τις σχολές που δεν είχαν πρόβλημα στην προσαρμογή, διότι έτσι ή αλλιώς οι σχολές που έχουν πολλά χρόνια σπουδών ήταν αυτές που είχαν μεγάλες δυσκολίες, η ιατρική και το πολυτεχνείο. H ιατρική έχει 6 χρόνια και το πολυτεχνείο 5, εκεί είναι δύσκολο να δώσεις πτυχίο στα τρία ή στα τέσσερα χρόνια. Στη θεολογική σχολή νομίζω ότι ήταν τέσσερα και παραμένουν τέσσερα. Ένα χρόνο είναι το μεταπτυχιακό, του δεύτερου πτυχίου, και άλλα τρία είναι το διδακτορικό.

Επομένως στην ουσία δεν άλλαξε τον τρόπο σπουδών, είναι ο ίδιος τρόπος που δίδασκε επί πολλά χρόνια πριν την Μπολόνια.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Ανταλλαγές των φοιτητών με άλλα Πανεπιστήμια ήδη πραγματοποιούνται στα πλαίσια της Μπολόνιας; Μιλάμε για τη θεολογική σχολή.

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Βέβαια. Η θεολογική σχολή έχει μεγάλο πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών και μεγάλη κινητικότητα των φοιτητών. Είναι από τις πρώτες σχολές σε αριθμό φοιτητών και έχουν πολλές ανταλλαγές με τα Πανεπιστήμια της Ευρώπης, βέβαια όχι Ορθόδοξα, με προτεστάντες, με καθολικούς, όπου πηγαίνουν και κάνουν ένα μέρος των σπουδών τους στα μαθήματα τα οποία είναι κοινά στις δυο σχολές. Τα μαθήματα που έχουν περισσότερη σχέση με τις θρησκειολογίες παρά με την Ορθοδοξία καθ' εαυτή.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Ποια ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια για σας είναι πιο ελκυστικά από την άποψη της ανταλλαγής φοιτητών;

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Νομίζω ότι τα Ευρωπαϊκα Πανεπιστήμια στο μεγαλύτερο ποσοστό τους ανεξαρτήτως χώρας είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Έχουν πολύ καλά αναπτυγμένη και την εκπαίδευση και την έρευνα.

Υπάρχουν βέβαια Πανεπιστήμια τα οποία σε ποιότητα ίσως έχουν διαφορές σε ότι αφορά την ερευνητική παραγωγή, αλλά και στην εκπαίδευση, κυρίως όμως στην ερευνητική παραγωγή, αλλά σε γενικές γραμμές νομίζω ότι όλα τα Ευρωπαϊκα Πανεπιστήμια είναι σε επίπεδο τέτοιο που εγώ προσωπικά θα ένιωθα ασφαλής όποιοσδήποτε φοιτητής ένα μέρος των σπουδών του να το εκτελέσει σ'ένα Ευρωπαϊκο κράτος. Εμείς συγκεκριμένα στο Αριστοτέλειο έχουμε μεγάλη συνεργασία με την Γερμανία, με την Ιταλία, με την Γαλλία, με την Ισπανία, με την Πορτογαλία και θα έλεγα σε μικρότερο βαθμό με την Αυστρία, τις Καναδικές χώρες και με το Ενωμένο Βασίλειο.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Aπο ό τι γνωρίζουμε εμείς, μια από τις ιδιαιτερότητες της Μπολόνιας είναι να διδάσκουμε τον φοιτητή να μαθαίνει. Αυτό προϋποθέτει όμως κάποιες αλλαγές στους τρόπους διδασκαλίας. Αυτό σημαίνει μείωση των ωρών διδασκαλίας μέσα στο Πανεπιστήμιο, τις διαλέξεις δηλαδή και περισσότερες ώρες αφιερωμένες στην αυτοεκπαίδευση. Υποτίθεται ότι υπάρχει κάποια συγκεκριμένη έκταση ύλης την οποία καθορίζει ο κάθε καθηγητής, και από κει και πέρα ο φοιτητής είναι αυτός που θα διαλέξει και θα επιλέξει ποιά ύλη θα μελετήσει. Εάν έχει επηρεάσει η Μπολόνια, πάντα μιλάμε στο πλαίσιο του Πανεπιστημίου σας,στη δημιουργία καινούργιου υλικού, καινούργιας επιστημονικής ύλης.

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Υπάρχουν καινούργιες τάσεις στην διδακτική επιστήμη που ίσως ήρθαν στην επικαιρότητα μέσω της διαδικασίας της Μπολόνιας. Αυτό που υπάρχει ως αρχή είναι τη γνώση την κατακτά αυτός που την αναζητά. Άρα λοιπόν ο καθηγητής θα πρέπει να καθοδηγεί παρά να διδάσκει στην αναζήτηση του σκοπού της γνώσης και να βοηθάει στην ανεύρεση των μέσων. Είναι γεγονός ότι μεσω της Μπολόνια η οδηγία που δίνεται είναι όχι αυτή του ενός βιβλίου αλλά της μελέτης ενός αντικειμένου, της υπόδειξης κάποιων βιβλίων που θα μπορούσε ο φοιτητής να προσεγγίσει το αντικείμενο αυτό και από εκεί και πέρα η ελευθερία του φοιτητή να δει, να έρθει σε επαφή με το αντικείμενο και μετά να συζητήσει τη θεματολογία αυτή με τον καθηγητή του.

Αυτό βοηθά στο ότι η γνώση είναι πρωτογενής για τον φοιτητή, η αναζήτηση είναι αυτόβουλη,γεννώνται σωροί ερωτημάτων τα οποία επαλλήλως προστίθενται μετά τη γνώση, διότι μια γνώση προσθέτει νέα ερωτήματα, νέα ερωτήματα προσθέτουν νέα γνώση, νέα γνώση προσθέτει νεα κριτική, νεα κριτική σημαίνει βαθύτερη σκέψη, βαθύτερη σκέψη σημαίνει βαθύτερος προβληματισμός, φιλοσοφική προσέγγιση.

Αυτό είναι το πρότυπο με το οποίο προσπαθούμε να δημιουργήσουμε το κίνητρο στους φοιτητές, θεωρούμε ότι η κλασική σχέση όπου ο δάσκαλος έμπαινε στην αίθουσα με διακόσια άτομα και μιλούσε μια ώρα και έφευγε δεν είναι σωστός τρόπος διδασκαλίας. Σωστός τρόπος διδασκαλίας είναι η διάδραση, η αλληλεπίδραση μεταξύ των φοιτητών και του δασκάλου ή συνεχής, μέσω αυτής της σχέσης, της σχέσης δηλαδή του ενθαρρυντή στην αναζήτηση της γνώσης από πλευράς καθηγητή παρά τον ελεγκτή των γνώσεων.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Tα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε με πάρα πολύ ενδιαφέρον και με κομμένη την ανάσα θα λέγαμε, έναν πόλεμο που έχει ξεκινήσει στην Ελληνική Mέση Eκπαίδευση όσον αφορά το μάθημα των θρησκευτικών. Θα θέλαμε να ακούσoυμε από σας μια τεκμηριωμένη γνώμη για τη διαμάχη αυτή και αν αυτή η διαμάχη έχει επηρεάσει την ποσότητα των φοιτητών οι οποίοι επιλέγουν τις θεολογικές σχολές για ανώτατη εκπαίδευση.

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Το σύνταγμά μας προβλέπει την ανεξιθρησκία. Προβλέπει όμως ότι η επίσημη θρησκεία του κράτους είναι η Ορθοδοξία. Επομένως, σύμφωνα με το Σύνταγμα, έχει ο καθένας την ελευθερία να πιστεύει ό τι θέλει, αλλά από την άλλη πλευρά το ίδιο το Σύνταγμα δέχεται ότι η Ορθοδοξία είναι μέρος της κρατικής μας οντότητας. Με βάση αυτήν την εντολή του συντάγματος υπάρχει στο σύστημα της εκπαίδευσης η εκμάθηση της ιστορίας της Ορθοδοξίας αφενος, και αφετέρου η αρχική, η εισαγωγική έννοια του τί είναι η Ορθοδοξία και τί είναι ο Χριστιανισμός, ποια είναι η φιλοσοφική τους προσέγγιση. Υπάρχουν πράγματι κάποιες φωνές που εν ονόματι της ανεξιθρησκείας, που είναι το πρώτο σκέλος της εντολής του Συντάγματος, λένε ότι πρέπει να καταργηθεί το μάθημα των θρησκευτικών. Υπαρχει μια διχογνωμία.

H εκτίμησή μου είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών θέλει να παραμείνει το μάθημα και μάλιστα γίνονται προτάσεις, αυτοί οι οποίοι δηλώνουν η αγνωστικιστές ή αθεϊστές ή δηλώνουν κάποια άλλη θρησκεία να μπορούν να έχουν τη δυνατότητα να διδάσκονται ένα ελεύθερο μάθημα, θρησκειολογία, για παράδειγμα, ή οτιδήποτε άλλο, κάτι που είναι ήδη μέρος του μαθήματος, αν και σ'αυτο το θέμα πάλι υπάρχει ο αντίλογος ότι αφού είναι επίσημη θρησκεία του κράτους τότε όποιος ζει ως πολίτης μέσα σ'αυτό το κράτος πρέπει να γνωρίζει ποια είναι η θρησκεία αυτή. Και απ'εκει και πέρα αν θέλει να πιστεύει κάτι άλλο είναι το δικαίωμά του.

Μέχρι στιγμής η ισορροπία έχει φτάσει σ'αυτό το τελευταίο που είπα. Ότι δηλαδή συνεχίζω τα θρησκευτικά μέσα στο σχολείο, υπάρχει δυνατότητα να διδάσκεται κανείς θρησκειολογία σ'ένα ευρύ επίπεδο και βέβαια υπάρχει η ανεξιθρησκεία όπου ο καθένας μπορεί να πιστεύει και να υπηρετεί τη θρησκεία την οποία αυτός θεωρεί ότι είναι κατάλληλη για τον ίδιο.

Μια εμπλοκή που έχει υπάρξει τελευταία και έχει δώσει αναζωπύρωση στο θέμα είναι το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκο δικαστήριο έβγαλε μια απόφαση και αφορούσε την προσφυγή μιας Ιταλίδας σ'αυτό ότι η εικόνα του Εσταυρωμένου μέσα στις αίθουσες δεν θα πρέπει να υπάρχει. Και υπήρξε μεγάλη διχογνωμία στην Ιταλία για το αν θα έπρεπε αυτό να υπάρχει ή όχι μέσα στα σχολεία. Έχει σχέση με αυτό που λέμε. Το σκεπτικό των Ιταλών ήταν ότι αφού και αυτοί θεωρούν το Χριστιανισμο επίσημη θρησκεία του κράτους, υπάρχει η αυτονόητη παρουσία του Εσταυρωμένου μέσα στις αίθουσες. Εκεί υπήρξε μια συζήτηση, αυτή η συζήτηση μεταφέρθηκε σ'ένα διάστημα στην ελληνική πραγματικότητα δεν πήρε όμως μεγάλη διάσταση.

Στην Ελλάδα έκλεισε και αυτή τη στιγμή, τώρα, η κατάσταση παραμένει ως έχει χωρίς να υπάρχει κινητικότητα στο θέμα. Δηλαδή η κατάσταση ποια είναι; Η κατάσταση είναι ότι υπάρχει το μάθημα των θρησκευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και παράλληλα υπάρχει και η ανεξιθρησκεία ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό τι επιθυμεί.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Γνωρίζουμε ότι είστε επικεφαλής του προγράμματος «Ιάσων» το οποίο έχει δεκαέξι χρόνια λειτουργίας και στα πλαίσια του οποίου τα οχτώ τελευταία χρόνια συμμετέχει και η Θεολογική Ακαδημία. Να μας φωτίσετε πώς εμφανίστηκε αυτό το πρόγραμμα; Τί γίνεται σήμερα με την ανταλλαγή φοιτητών;

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Ευχαριστώ για την ερώτηση γιατί πραγματικά μου δίνετε την δυνατότητα να πω κάποιες σκέψεις που είναι πολύ σημαντικές για μας.

Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης λειτουργούμε το πρόγραμμα «Ιάσων» με σκοπό την κοινή ερευνητική και επιστημονική αναζήτηση αλλά και υλοποίηση της εκπαίδευσης μεταξύ της Ρωσίας και της Ελλάδας. Επι δεκαέξι χρόνια υπάρχει μια αμοιβαιότητα στην αναζήτηση αυτή χρησιμοποιώντας ως μοχλό και ως εργαλείο τη γλώσσα η οποία γλώσσα δημιουργεί καταρχήν την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, η επικοινωνία είναι η οποία αυτή δημιουργεί πολιτισμό και ο πολιτισμός είναι αυτός ο οποίος διευκολύνει και οδηγεί στην επιστήμη. Επομένως οι αναζητήσεις μέσω της συνεργασίας μας, Ρωσίας και Ελλάδας, είναι για μας πολύτιμες. Πράγματι, πολύ μεγάλος αριθμός ατόμων έχει ανταλλαγεί με επισκέψεις στην Ελλάδα, άλλωστε και η παρουσία μου αυτή τη στιγμή εδώ γίνεται μέσα στο πρόγραμμα «Ιάσων». Θεωρούμε ότι η συνεργασία αυτή μεταξύ της ρωσικής εκπαίδευσης και της ελληνικής εκπαίδευσης είναι εξαιρετικά σημαντική, την προωθούμε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με πολύ μεγάλο ενθουσιασμό και αισθανόμαστε πολύ μεγάλη ικανοποίηση αλλά μαζί χαρά και ευχαρίστηση. Πιστεύουμε ότι η διεύρυνση του κόσμου που μιλά τα Ρωσικά στην Ελλάδα και τα Ελληνικά στη Ρωσία θα δημιουργήσει πολύ καλύτερες προϋποθέσεις συνεργασίας των λαών και πολύ καλύτερες προοπτικές ανταλλαγής φοιτητών μεταξύ των Ρωσικών και των Ελληνικών Πανεπιστημίων.

Επομένως, είμαστε ένθερμοι υποστηριχτές του προγράμματος «Ιάσων» που στην πραγματικότητα είναι συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Ελλάδας και η σκέψη μας είναι να την προωθήσουμε την ιδέα αυτή σε εφαρμογές όσο γίνεται περισσότερο διαδομένες σε όσο γίνεται περισσότερα άτομα, σε περισσότερους φοιτητές, σε περισσότερους νέους ώστε η συνεργασία αυτή να διευρυνθεί και να υπάρξει δυνατότητα να επεκταθεί αν είναι δυνατόν σε όλες επιστήμες.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Πιστεύω ότι για κάθε Έλληνα, ο οποίος επισκέπτεται την Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας, γίνεται πολύ ευχάριστη έκπληξη όταν συναντάει στους διαδρόμους και στις αίθουσες της Ακαδημίας σχεδόν κάθε τρίτο φοιτητή που μιλάει την Ελληνική γλώσσα. Και οπωσδήποτε οι ανώτατες θεολογικές σχολές της Ρωσίας, και συγκεκριμένα της Λαύρας, ξεχωρίζουνε από την μεγάλη αγάπη που έχουν προς το Ελληνικό λαό και τον πολιτισμό του. Πώς εκτιμάτε εσείς που είχατε επαφή και συνομιλίες με τους φοιτητές μας, το επίπεδο γνώσεων της Νεας Ελληνικής και ακόμα των Αρχαίων Ελληνικών;

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Καταρχήν να ξεκινήσω ότι αποδέχομαι τη φιλοφρονηση με μεγάλη ταπεινότητα, με μεγάλο αίσθημα χαράς και μεγάλο αίσθημα ικανοποίησης για το γεγονός ότι τιμούμε αμφότεροι αυτή τη συνεργασία.

Η συνεργασία μεταξύ της Πνευματικής Ακαδημίας της Ιεράς Μονής Λαύρας και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, είναι πολυετής, είναι ιδιαίτερα παραγωγική και πιστεύω ότι έχει και πρέπει να έχει πολύ μεγάλη και καλή προοπτική. Εύχομαι, μετά την αξιολόγηση και την δυνατότητα της επίσημης υπογραφής σύμβασης, αυτό που έτσι ή αλλιώς κάνουμε, η συνεργασία αυτή είναι εξαιρετικής σημασίας στην πράξη και στην υλοποίησή της που γίνεται καθημερινά να την επικυρώσουμε ως επίσημο πνευματικό ίδρυμα αναγνωρισμένο από τις κρατικές οντότητες της Ρωσίας και της Ελλάδας. Ειλικρινά, εγώ συγκινούμαι πάρα πολύ να ακούω την Ελληνική γλώσσα και να επικοινωνώ στην Ελληνική γλώσσα με τόσο μεγάλο αυθορμητισμό και με τόση μεγάλη επάρκεια ανάμεσα στους ανθρώπους που ζουν στην Ιερά Μονή της Λαύρας.

Ειλικρινά, μπορω να πω την λέξη συγκλονίζομαι διότι είναι μια δραστηριότητα η οποία πιστεύω ότι βοηθά στην αναζήτηση των ιδεών μεταξύ των δύο λαών μας, βοηθά στην συνεργασία μας των επιστημόνων και των ανθρώπων που λειτουργούν στις Θεολογικές Ακαδημίες, αλλά και σε όλες τις άλλες επιστήμες, και θεωρώ ότι είναι πολύ μεγάλη τιμή για την Ελλάδα ότι οι πνευματικοί άνθρωποι της Ρωσίας και της Ιεράς Μονής της Λαύρας γνωρίζουν Ελληνικά από το πρωτότυπο και μελετούν τα πατερικά συγγράματα και τις Ελληνικές ιερές πηγές αλλά και όλες τις πηγές στην πρωτότυπη μορφή τους. Πιστεύω ότι αυτό δημιουργεί πολύ καλές συνθήκες ερευνητικής αναζήτησης και μεγάλη αξιοπιστία των αποτελεσμάτων της έρευνας.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Και τελευταία τελευταία ερώτηση. Ένα μυστικό θέλουμε να μας πείτε. Τί λέτε στους φοιτητές σας, της θεολογικής σχολής, τους οποίους στέλνετε με ανταλλαγές σε άλλες μη Ορθόδοξες χώρες και σε μη Ορθόδοξα Πανεπιστήμια, τί τους λέτε και σας κάνει να είστε σίγουροι ότι θα επιστρέψουνε εξίσου Ορθόδοξοι, εξίσου πεπεισμένοι για την σωστή τους θρησκευτική επιλογή.

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Εάν υπάρχει φοιτητής ο οποίος στη διάρκεια της ζωής του όχι μόνο της φοιτητικής, όλης της ζωής του, είναι επιρρεπής στο να αλλάξει τους πνευματικούς του στόχους αυτό είναι δικαίωμά του και δεν μπορώ να τον εμποδίσω. Εγώ θα έλεγα ότι με το να πηγαίνουν οι φοιτητές μας σε άλλα πνευματικά ιδρύματα ενισχύουν την δίκη τους πεποίθηση και στόχους και πράγματι μέχρι τώρα δεν έχουμε παρατηρήσει ποτέ περιπτώσεις ανθρώπων που επέστρεψαν και είναι λιγότερο αφοσιωμένοι στον πνευματικό τους στόχο. Αντίθετα, θεωρώ ότι αυτή η συγκριτική ανάλυση η οποία μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής του ανθρώπου, όχι μόνο ενός φοιτητή, όσο πιο νωρίς γίνει τόσο πιο πολύ ο φοιτητής καθορίζει πλέον με σαφήνεια τους στόχους του, έχει αυτογνωσία και πιστεύω ότι οχυρώνεται πολύ καλύτερα πνευματικά σ'αυτό που πιστεύει. Διότι αν προσπαθήσω να τον «προφυλάξω», κρατώντας τον να μην μάθει τί κάνουν οι άλλοι τότε δεν έχει ελευθερία επιλογής και τότε, δυνάμει, μπορεί άνα πάσα στιγμή να αλλάξει αυτό που πιστεύει. Αν από νωρίς εκτεθεί σε όλες τις ιδέες της ελεύθερης σκέψης και γνωρίσει συγκριτικά αυτό που κάνει με τα άλλα που υπάρχουν τότε η επιλογή του είναι πλέον συνειδητή και αυτή η συνειδητή επιλογή δεν αλλάζει ποτέ στη ζωή του.

Πρωθιερεύς Παύλος Βελικάνοφ

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας, για το χρόνο τον οποίο αφιερώσατε και παρακαλώ να ολοκληρώσετε τη συνέντευξή που μας δώσατε με χαιρετισμό, κάποια λόγια με τα οποία θα θέλατε να αποχαιρετήσετε τους φοιτητές μας, τους αναγνώστες της πύλης μας και να τους ευχηθείτε κάτι.

Πρύτανης ΑΠΘ, Αναστάσιος Κ. Μάνθος

Θα ήθελα να πω ότι ήρθα ως προσκυνητής και στο Πανεπιστήμιο αλλά και στην Ιερά Μονή της Λαύρας, χαίρομαι που ώς προσκυνητής έχω και την ιδιότητα του πρύτανη και θεωρώ ότι με τις δύο αυτές ιδιότητες αισθάνομαι ιδιαίτερα συγκινημένος και περήφανος. Εύχομαι η συνεργασία αυτή μεταξύ της Πνευματικής Ακαδημίας και του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης να ενισχυθεί διότι πιστεύω ότι μέσα απ'αυτήν την σύζευξη μπορούμε να πετύχουμε πολλά πράγματα για τους στόχους που θεωρούμε ότι είναι οι επιλογές της ζωής μας, της Ορθοδοξίας μας και εύχομαι όλες τις προσπάθειές σας προς κάθε κατεύθυνση να ευοδωθούν και να ολοκληρωθούν έτσι ώστε και οι δικοί σας στόχοι, τόσοι ιεροί, να έχουν θετικό αποτέλεσμα.

Διαμαρτυρίες υπέρ του Επισκόπου Αρτεμίου

πηγή: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ
Την πρωτη ημερα 26-4-2010
ΤΗΣ ΣΥΓΚΛΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΚΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ
Μετά από το αρχιερατικό συλλείτουργο των Σέρβων αρχιερέων, έξω από το πατριαρχικό μέγαρο συγκεντρώθηκαν Ορθόδοξοι Σέρβοι με σκοπό να υποβάλλουν στην Ιεραρχία αναφoρά με χιλιάδες υπογραφές και να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά για τις παρεκτροπές των 5 Μητροπολιτών εις βάρος του Μητροπολίτου Αρτεμίου και των πνευματικών του παιδιών.
Η συλλογή των υπογραφών, μέσα σε λίγες μόνο ημέρες -άρχισε μετά το Πάσχα με πρωτοβουλία του Σέρβου μοναχού Αντωνίου και την υπέγραψαν μοναχοί, κληρικοί και πιστοί- Ο αριθμός των υπογραφών έφτασε στις 14.500.
Με αυτές ο Ορθόδοξος λαός της Σερβίας ζητά:.......
1. Να κόψουν οι Σέρβοι ιεράρχες κάθε σχέση με τον Πάπα και τους αιρετικούς, για να μην αλλοιωθεί η Ορθόδοξη Πίστη στην Σερβία.

2. Συμπαραστέκονται στον αγώνα του αγιοτέρου επίσκοπου της Σέρβικης Εκκλησίας του Αρτεμίου, που διώκεται με την συνοδεία του, γιατί μάχεται εναντίον του Οικουμενισμού και αντιστέκεται σθεναρά εναντίον της ανεξαρτοποιήσεως του Κοσσυφοπεδίου. Το Κοσσυφοπέδι και τα Μετοχία, που ανήκουν στην επισκοπή του Αρτεμίου και είναι καθαρός Σέρβικο έδαφος, δεν υποχωρούν στις πιέσεις των μεγάλων, που βομβάρδισαν την Σερβία και δεν θέλουν την ανεξαρτοποίησή τους από την μητέρα πατρίδα. Ψυχή του αγώνος είναι ο Μητροπολίτης Αρτέμιος, γι' αυτό και διώκεται, με ψευδείς και αναπόδεικτες κατηγορίες. Δυστυχώς στον διωγμό αυτό πρωτοστατούν φιλοπαπικοί και φιλοδυτικοί Σερβοι αρχιερείς, που ξέχασαν όπως φαίνεται τους βομβαρδισμούς. Το εξωφρενικό είναι ότι οι μεγάλες δυνάμεις και η Αμερική θέλουν η Σερβία να μπεί στο ΝΑΤΟ και να αναγνωρίσει τους βομβαρδισμούς που έγιναν εναντίον της ως αναγκαίο κακό. Δηλαδή η Σέρβια καλείται να πει και ευχαριστώ στους φονιάδες της!!!

-Την πρώτη ημέρα της συνεδριάσες ζήτησαν οι πιστοί να παραδώσουν το κείμενο με τις υπογραφές στην Ιεραρχία, αλλά με εντολή του νέου φιλοπαπικού πατριάρχου Ειρηναίου, (που ο Πάπας τον τίμησε με χρυσό δακτυλίδι!!!) η Σέρβικη αστυνομία δεν επέτρεψε στους πιστούς να παραδώσουν τις υπογραφές, με εντολή του πατριάρχου!!! Και τους διαβεβαίωσε ότι κανένας από τους ιεράρχας δεν θα βγει από το πατριαρχικό μέγαρο για να τις παραλάβει!

ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
-Θα συζητηθεί στην Ιεραρχία η αγοποίηση του Ιουστίνου Πόποβιτς και τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην Μητρόπολη του Κοσσυφοπεδίου μετά από την απομάκρυνση του επίσκοπου Αρτεμίου.
-Σέρβικες εφημερίδες έγραψαν ότι: Σκοπεύουν να χωρίσουν την Μητρόπολη του Βελιγραδίου και να προτείνουν στον Αρτέμιο να αναλάβει την νέα επισκοπή, για να τον απομακρύνουν από το Κόσσοβο, αλλά ο επίσκοπος Αρτέμιος κατα πληροφορίες δεν θα το δεχθεί.
-Τρία μοναστήρια του Κοσσόβου επειδή μνημονεύουν τον κανονικό τους επίσκοπο Αρτέμιο τιμωρήθηκαν με το επιτίμιο της ακοινωνησίας από τον συνταξιούχο δεσπότη Αθανάσιο Γιέφτς· Και η τιμωρία θα ισχύσει μέχρι το τέλος της συγκλήσεως της Ιεραρχίας.

Παρών και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στην αντιπαπική Ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιά

Αυτή την ώρα ξεκινάει τις εργασίες της η Ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιά με θέμα "Πρωτείο" - Συνοδικότης και Ενότης της Εκκλησίας. Σύμφωνα με όσα αναφέρει το ιστολόγιο ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ την Ημερίδα θα τιμήσει με την παρουσία του και ο ίδιος ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος ο οποίος θα απευθύνει και χαιρετισμό.

Μια πενταετία συνεχούς δράσης της Ένωσης Θεολόγων Ν. Λέσβου

Μια πενταετία συνεχούς δράσης
του Παραρτήματος Νομού Λέσβου
της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων
.
Στις 5 /11/ 2005 οι θεολόγοι του Νομού Λέσβου, εξέλεξαν τη Διοικούσα Επιτροπή της τοπικής Ένωσης των θεολόγων (που αποτελεί το τοπικό Παράρτημα της Πανελληνίου Ενώσεως θεολόγων), με σκοπό την ενεργοποίηση όλων των θεολόγων και στόχο την προαγωγή των σκοπών του Συλλόγου.
Η Νέα Διοικούσα Επιτροπή του Παραρτήματος Νομού Λέσβου ήταν η εξής: Πρόεδρος: Τσαγκάρης Παναγιώτης, Γραμματέας: Καλαμάτας Αθανάσιος, Ταμίας: Δουμούζης Ευστράτιος......
Η Διοικούσα Επιτροπή και τα μέλη της Ενώσεώς συναντήθηκαν στις 26/11/2005, στο Χριστιανικό Κέντρο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Μυτιλήνης, με τον οικείο Επίσκοπό και τον Διευθυντή Δ/θμιας Εκπ/σης Νομού Λέσβου με σκοπό την αγαπητική προσέγγιση και τη συνεργασία μεταξύ της Ενώσεώς, της τοπικής Εκκλησίας και της Διεύθυνσης Δ/θμιας Εκπ/σης Νομού Λέσβου.
Στις 11/2/2006 στο Χριστιανικό Πνευματικό Κέντρο της Μητροπόλεως Μυτιλήνης παρουσία των αρχών του τόπου μας πραγματοποιήθηκε η πρώτη δημόσια και κατά γενική ομολογία όμορφη εκδήλωση της κοπής της αγιοβασιλόπιτας της Ενώσεως και της τέλεσης της ακολουθίας του Αγιασμού για το νέο έτος, η οποία είχε αφιερωθεί στη μεγάλη μορφή του Μακεδονικού Αγώνα του Λέσβιου Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη.

Ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Πρόεδρος της Ένωσης κ. Παναγιώτης Τσαγκάρης. Με σαφήνεια και λεπτομέρειες σκιαγράφησε την προσωπικότητα του Γερμανού Καραβαγγέλη, ενώ παράλληλα προβλήθηκαν slights που απεικόνιζαν τη μεγάλη αυτή μορφή από τα νεανικά του χρόνια. Επίσης έγινε προβολή επισκόπων και ανδρών επιφανών του Μακεδονικού Αγώνα.

Κατά την εβδομάδα της Ιεραποστολής διανεμήθηκε δωρεάν στους Συναδέλφους ένα DVD-ROM αφιερωμένο στην ορθόδοξη ιεραποστολική προσπάθεια που γίνεται στην Αφρικανική ήπειρο, από την Ορθόδοξη Ιεραποστολική Αδελφότητα «ΦΩΣ ΧΡΙΣΤΟΥ», για να προβληθεί στους μαθητές των σχολείων τους, με σκοπό την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση τους στο θέμα της ορθόδοξης ιεραποστολής.

Η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου επίσης, διακίνησε επιτραπέζια ημερολόγια της Ορθόδοξης Ιεραποστολικής Αδελφότητας «ΦΩΣ ΧΡΙΣΤΟΥ» και ενίσχυσε οικονομικά το ιεραποστολικό έργο της προειρημένης Αδελφότητας.
Στις 1/4/2006 η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου, οργάνωσε την πρώτη της Επιστημονική, Εκπαιδευτική, Ψυχο-παιδαγωγική Ημερίδα, με θέμα: «Θεο–Λογικη διαχείριση Της Σχολικής Τάξης».

Στην Ημερίδα μίλησαν οι: π. Μελέτιος Ζαχαρόπουλος Εκπαιδευτικός θεολόγος, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής, με θέμα «Ο θεολόγος ως πνευματικός πατέρας του σχολείου», Κυριάκος Βλασσόπουλος, Εκπαιδευτικός θεολόγος, με θέμα «Ο θεολόγος μπροστά στη νέα τάξη…», Λεωνίδας Κωλέττης Εκπαιδευτικός θεολόγος και Τάσος Πανόπουλος, Κλινικός Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής, με θέμα «Ψυχο - Λογικά προβλήματα στην τάξη. Βιωματική προσέγγιση». Χορηγήθηκε βεβαίωση συμμετοχής στην ημερίδα.

***

Η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου στην προσπάθειά της να κομίσει ένα ρωμαλέο θεολογικό και ιστορικό λόγο στη βάση του ελληνορθόδοξο, σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λέσβου, η οποία είχε αναλάβει και τη διοργάνωση, στις 21/5/2006 στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης οργάνωσε μεγάλη Εκδήλωση Μνήμης Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως (29η Μαΐου 1453). Προσκεκλημένοι ομιλητές ήταν ο πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός, Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα ομιλίας «Η 29η Μαΐου και η κρίση της Ηγεσίας» και ο Κώστας Ζουράρις, Συγγραφέας – Πολιτειολόγος εκδότης των εφημερίδων «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ», με θέμα ομιλίας «Το δούναι σοι την πόλιν ουκ εμόν εστιν… Η Ιλιαδορωμέικη αντίληψη περί πολιτικής».

Ακόμη, η Διοικούσα Επιτροπή παρέδωσε στον Οικουμενικό Πατριάρχη κατά την επίσκεψή του στην Μυτιλήνη τον Αύγουστο του 2006 κείμενο συμπαράστασης στις δυσκολίες και στα δίκαια του Οικουμενικού θρόνου.

Επίσης, προχώρησε σε παρεμβάσεις στους αρμόδιους φορείς προσπαθώντας να καθιερωθεί ως αργία η ημέρα της εορτής του Αγίου Θεόδωρου του Βυζάντιου πολιούχου της Μυτιλήνης καθώς και η ημέρα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.

Απευθύνθηκε σε όλους τους κρατικούς φορείς για να πετύχει την οικονομική στήριξη των προσπαθειών της Ένωσης.

Συναντήθηκε και συζήτησε με τους Σχολικούς Σύμβουλους των Θεολόγων(Ιούνιο και Σεπτέμβριο), θέματα που απασχολούν τους θεολόγους.

***

Στις 16/9/2006 η Ένωση θεολόγων Νομού Λέσβου πραγματοποίησε επετειακή εκδήλωση Μνήμης της αλησμόνητης Μικρασίας, στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, σε συνεργασία με το Δήμο Μυτιλήνης ο οποίος είχε αναλάβει και τη διοργάνωση, με σκοπό την τόνωση της ιστορικής και εθνικής μνήμης και της εξαγωγής μηνυμάτων χρήσιμων για την προσωπική και εθνική πορεία του σύγχρονου νεοέλληνα.

Ομιλητές ήταν ο κ. Σαράντος Καργάκος, Καθηγητής – Συγγραφέας με θέμα ομιλίας «Η Γενοκτονία του Μικρασιατικού Ελληνισμού - Η νέα άνθηση στον Μητροπολιτικό Ελληνικό χώρο» και ο κ. Μανώλης Μελινός, Θεολόγος - Συγγραφέας – Διευθυντής Βιβλιοθήκης Ιεράς Συνόδου Εκκλησίας της Ελλάδος, με θέμα ομιλίας «Οι Κρυπτοχριστιανοί της Μικρός Ασίας».

Παράλληλα με την εκδήλωση, στο Φουαγιέ του Δημοτικού Θεάτρου, λειτούργησε Έκθεση Βιβλίου με θέμα: «Προσεγγίζοντας τα πάθη του Μικρασιατικού Ελληνισμού» της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Μυτιλήνης.

***

Στις 10/10/2006 πραγματοποιήσαμε, υπό την αιγίδα της Διεύθυνσης Δ/θμιας Εκπ/σης Ν. Λέσβου, την 2η Επιστημονική, Εκπαιδευτική, Ψυχο-παιδαγωγική Ημερίδα, με θέμα: «Παιδαγωγική και διδακτική κατάρτιση των Θεολόγων καθηγητών». Εισηγητές ήταν ο κ. Γιαβρίμης Παναγιώτης Σχολικός Σύμβουλος Α/βάθμιας Εκπ/σης Ν. Λέσβου και ο κ. Καλδέλλης Ιωάννης Συνταξιούχος Λυκειάρχης, καθηγητής Θεολόγος. Χορηγήθηκε βεβαίωση συμμετοχής στην ημερίδα.

***

Τον Ιανουάριο του 2007 η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου συμμετείχε στον εορτασμό των σχολείων του Νομού Λέσβου, της μνήμης των Τριών Ιεραρχών. Την Τρίτη 30/01/2007, στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, τον πανηγυρικό λόγο της εορτής των Τριών Ιεραρχών εκφώνησε ο Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Βασίλειος Γοντικάκης, ο οποίος έχει προσκληθεί επί τούτο από την Ένωσή μας.

Επίσης, το απόγευμα της προηγούμενης της εορτής ημέρας, δηλαδή στις 29 Ιανουαρίου, ημέρα Δευτέρα και ώρα 6:00 μμ και στο Πνευματικό Ενοριακό Κέντρο του Ιερού Ναού Αγίου Συμεών Μυτιλήνης, τα μέλη της Ένωσή μας έκοψαν τη Βασιλόπιτά τους και είχαν τη χαρά να συζητήσουν θέματα που τους απασχολούν με τον π. Βασίλειο Γοντικάκη.

***

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, 25/02/2007, η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου πραγματοποίησε στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, μεγάλη, ανοιχτή εκδήλωση με θέμα: «ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΟΡΦΑΝΑ» - Ιεραποστολική δραστηριότητα στην Αφρικανική Ήπειρο. Στην εκδήλωση κεντρικός ομιλητής ήταν ο π. Ελπίδιος Βαγιανάκης, ιδρυτής της Ορθόδοξης Ιεραποστολικής Αδελφότητας «ΦΩΣ ΧΡΙΣΤΟΥ». Παράλληλα προβλήθηκε σχετικό ντοκιμαντέρ.

***

Στις 10/11/2007 πραγματοποιήσαμε, υπό την αιγίδα της Διεύθυνσης Δ/θμιας Εκπ/σης Ν. Λέσβου, την 3η Επιστημονική, Εκπαιδευτική, Ψυχο- παιδαγωγική Ημερίδα, με θέμα: «Εκπαιδευτικές & Θεολογικές αναζητήσεις». Εισηγητές ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτη Αχελώου κ. Ευθύμιος Στύλιος με θέμα: Εκκλησία και Σύγχρονη Νεολαία, ο Σύμβουλος Θεολόγων Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου κ. Ανδρέας Αργυρόπουλος με θέμα: Κουβεντιάζοντας με τους νέους για το Θεό και ο Διδάκτωρ θεολογίας και Διευθυντής του 16ου Γυμνασίου Αθηνών κ. Ιωάννης Αγγελόπουλος με θέμα: Το μάθημα των Θρησκευτικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Παράλληλα διενεργήθηκαν οι αρχαιρεσίες της Ένωσης Θεολόγων Νομού Λέσβου από τις οποίες προέκυψε η νέα Διοικούσα Επιτροπή του Παραρτήματος μας η οποία αποτελούνταν από τους: Παναγιώτη Τσαγκάρη Πρόεδρο, Ιωάννη Χαχάλη Γραμματέα και Ευστράτιο Δουμούζη Ταμία.
***
Η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου το Δεκέμβριο του 2007, συμμετείχε στις Μεγάλες Εκδηλώσεις Μνήμης για τα 1600 χρόνια από την κοίµηση του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόµου (407-2007) συνδιοργανώνοντας τες μαζί με την Ιερά Μητρόπολη Μυτιλήνη, τη Νομαρχία Λέσβου, και το Δήμο Μυτιλήνης.

Στα πλαίσια αυτά και μετά από πρόσκληση της Ιεράς Μητρόπολης Μυτιλήνης, την Παρασκευή 14/12/2007 και ώρα 3:00μμ αφίχθη στο αεροδρόμιο «Οδυσσέας Ελύτης» του νησιού μα, ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου Αγίου Όρους Αρχιμ. Εφραίμ και η Συνοδεία του, κομίζοντας την Τιμία και Χαριτόβρυτη Κάρα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, προς ευλογία και αγιασμό του Χριστεπωνύμου πληρώματος της τοπικής μας Εκκλησίας.

Στη συνέχεια έλαβε χώρα η Υποδοχή της Ιεράς και Σεβασμίας Κάρας του Ιερού Χρυσοστόμου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αθανασίου Μυτιλήνης υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μυτιλήνης κ.κ. Ιακώβου, του Ιερού Κλήρου της Ιεράς Μητροπόλεως Μυτιλήνης, των Αρχόντων του τόπου μας και του ευσεβούς Λαού και ακολούθησε Εσπερινός και Παράκλησης.

Η Αγία και θαυματουργούσα Κάρα του Ιερού Χρυσορρήμονος παρέμεινε προς προσκύνηση στο Μητροπολιτικό Ναό από τις 14 έως τις 17 Δεκεμβρίου.

Επίσης, την Κυριακή το απόγευμα 16/12/2007 και ώρα 6:00μμ στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης πραγματοποιήθηκε μεγάλη ανοιχτή εκδήλωση με ομιλητή τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου Αγίου Όρους Αρχιμ. Εφραίμ και θέμα «Αγιορείτικα Μηνύματα».

***

Στις 30/01/2008 η Ένωση μας μοίρασε σε όλους τους μαθητές των Γυμνασίων και Λυκείων του Νομού Λέσβου(Λέσβος-Λήμνος-Άγιος Ευστράτιος) φυλλάδιο με ευχές και σκέψεις επί της εορτής των Τριών Ιεραρχών.

***
Η Ιερά Μητρόπολη Μυτιλήνη και η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου την Κυριακή 29/06/2008, εορτή των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου & ώρα 7:00 μ.μ. στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, πραγματοποίησαν μεγάλη, ανοιχτή εκδήλωση με θέμα: «Η σύγχρονη οικογένεια και το φρόνημα των Αποστόλων». Σ΄ αυτή την πολύ επιτυχημένη εκδήλωση μέσα σ΄ ένα γεμάτο από πλήθος κόσμου Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης, κεντρικός ομιλητής ήταν ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού της Κύπρου κ. Αθανάσιος.
***
Με επιτυχία το Σάββατο 13/12/2008 διεξήχθη η 4η Επιμορφωτική Ημερίδα Θεολόγων, που συνδιοργάνωσε η Ένωση Θεολόγων Λέσβου με τον κ. Ανδρέα Αργυρόπουλο, Σχολικό Σύμβουλο Θεολόγων Περιφέρειας Β. Αιγαίου, με θέμα: «Το μάθημα των Θρησκευτικών. Διαπιστώσεις – Προοπτικές». Οι Εισηγητές κ. Γεώργιος Στάθης, Μόνιμος Πάρεδρος Θεολογίας στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και κ. Ανδρέας Αργυρόπουλος, Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων Περιφέρειας Β. Αιγαίου, με τις εισηγήσεις τους επεσήμαναν τις θετικές αλλαγές που έχουν γίνει στο μάθημα των Θρησκευτικών κατά την τελευταία εικοσαετία.
***
Η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου διοργάνωσε το Σάββατο 17/01/2009 & ώρα 7:00 μ.μ. στο Χριστιανικό Κέντρο Νεότητας της Ιεράς Μητροπόλεως Μυτιλήνης ανοιχτή εκδήλωση με θέμα: «Όλα είναι θέμα Παιδείας - Το μάθημα των Θρησκευτικών» και ομιλητές: τον κ. Ιωάννη Κογκούλη, Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. και καθηγητή Παιδαγωγικών στο Τμήμα Θεολογίας, ο οποίος μίλησε με θέμα: «Το μάθημα των Θρησκευτικών: Σημείον αντιλεγόμενον» και τον κ. Κωνσταντίνο Χολέβα, Πολιτικό Επιστήμονα – Συγγραφέα και αρχισυντάκτη του περιοδικού «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» (επισήμου δελτίου της Εκκλησίας της Ελλάδος), ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: « Μύθοι και Αλήθειες για το μάθημα των Θρησκευτικών».
***
Την Κυριακή 15/02/2009, και ώρα 7:00 μ.μ. στο Χριστιανικό Κέντρο Νεότητας της Ι. Μ. Μυτιλήνης, η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου πραγματοποίησε την κοπή της βασιλόπιτας του Συλλόγου, όπου και τιμήθηκαν οι Συνταξιούχοι καθηγητές Θεολόγοι για την πολύτιμη και πολυετή προσφορά τους στην θεολογική παιδεία του τόπου μας.
***
Την Τρίτη 17/02/2009 & ώρα 6:00 μ.μ. στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης πραγματοποιήθηκε μεγάλη ανοιχτή εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν η Ιερά Μητρόπολη Μυτιλήνης και η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου με ομιλητή το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο και με θέμα: «Η κοινωνία της κατανάλωσης». Στην αρχή της εκδήλωσης που τελούσε υπό την αιγίδα του Δήμου Μυτιλήνης, έψαλλε εκκλησιαστικούς ύμνους ο μουσικολογιώτατος π. Παναγιώτης Ιωακείμ.
***
Τρεις εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στη Λέσβο τον περασμένο Μάιο, όλες σε συνεργασία με την Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου και με ομιλητή τον π. Βασίλειο Θερμό, επίκουρο καθηγητή της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών, ψυχίατρο παιδιών και εφήβων.

Η πρώτη από το Σύλλογο Γονέων – Κηδεμόνων και τη Σχολική Επιτροπή του 5ου Γυμνασίου Μυτιλήνης την Παρασκευή 22/05/2009 και ώρα 7:00 μμ στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του 5ου Γυμνασίου Μυτιλήνης με θέμα: «Η βίαιη συμπεριφορά των παιδιών μας».

Η δεύτερη από το Σχολικό Σύμβουλο Θεολόγων Β. Αιγαίου κ. Ανδρέα Αργυρόπουλο για τους Θεολόγους του νησιού, το Σάββατο 23/05/2009 στο Π.Ε.Κ. Μυτιλήνης και ώρα 9:00 πμ. με θέμα: «Η Θεολογία σε διάλογο».

Και η τρίτη από την Ιερά Μητρόπολη Μηθύμνης, το Δήμο Καλλονής και το ΚΕΣΥΠ Καλλονής, το Σάββατο 23/05/2009 και ώρα 7:00 μμ, στο Δημοτικό Θέατρο Καλλονής, με θέμα: «Η ψυχική επαφή γονέων και παιδιών».

Και οι τρεις εκδηλώσεις σημείωσαν μεγάλη επιτυχία.

***
Το Σάββατο 31/10/2009 και ώρα 09:00 η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου στην αίθουσα Φιλολόγων της Δ/νσης Δ.Ε Λέσβου(κτίριο πρώην Παιδαγωγικής Ακαδημίας), πραγματοποίησε με πολύ μεγάλη επιτυχία, υπό την αιγίδα της Διεύθυνσης Δ/θμιας Εκπ/σης Ν. Λέσβου, την 5η Επιστημονική, Εκπαιδευτική, Ψυχο-παιδαγωγική Ημερίδα, με θέμα: «Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα - προοπτικές». Συμμετέχουν οι: Κωνσταντίνος Κορναράκης, Επίκουρος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα: «Η εφηβική κρίση και ο ρόλος του μαθήματος των Θρησκευτικών» και Ηλίας Φραγκόπουλος, Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, Θεολόγος - Φιλόλογος, με θέμα: «Τα προβλήματα του μαθήματος των Θρησκευτικών».

***
Παράλληλα διενεργήθηκαν οι αρχαιρεσίες της Ένωσης Θεολόγων Νομού Λέσβου από τις οποίες προέκυψε η νέα Διοικούσα Επιτροπή του Παραρτήματος μας η οποία θα αποτελείται από τους: Παναγιώτη Τσαγκάρη Πρόεδρο, Ιωάννη Χαχάλη Γραμματέα και Ευστράτιο Δουμούζη Ταμία
***
Τέλος τη Δευτέρα 30/11/2009 και ώρα 7:00 μμ στο θέατρο ΦΟΜ η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου, με τη στήριξη του Πολιτιστικού Κέντρου Μυτιλήνης ΦΟΜ «Ο Θεόφιλος», παρουσίασαν στο κοινό της Μυτιλήνης και στις 8/12/2009 αντίστοιχα στο κοινό της Καλλονής, την κινηματογραφική ταινία «ΝΗΣΙ», μια ταινία σταθμό για την ορθοδοξία, μία ταινία - μήνυμα πνευματικότητας από τη σημερινή Ρωσία, στην οποία με μοναδικό τρόπο ο Ρώσος σκηνοθέτης Παύλος Λουνγκίν μας δίνει την εικόνα ενός πραγματικά δια Χριστόν Σαλού.
Παράλληλα η Ένωση Θεολόγων Νομού Λέσβου προέβη σε σειρά ενεργειών για το θέμα των Εγκυκλίων του ΥΠΕΠΘ σχετικά με τις απαλλαγές των μαθητών στο μάθημα των Θρησκευτικών και τέλος κυκλοφόρησε ένα τετραμηνιαίο έντυπο πληροφόρησης και θεολογικού διαλόγου με τον τίτλο «ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ».
Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)