30/6/11

Οριστικά εκτός μηχανογραφικού το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας

Στις 24.00 σήμερα Πέμπτη 30 Ιουνίου λήγει και τυπικά ο χρόνος υποβολής μηχανογραφικών μετά τη διήμερη παράταση που δόθηκε από το Υπουργείο Παιδείας. Παρά την ομολογουμένως καθυστερημένη προσφυγή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο ΣτΕ για ακύρωση της απόφασης Πανάρετου για το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας, καμία απάντηση δεν υπήρξε μέχρι στιγμής (ή τουλάχιστον δεν δόθηκε στη δημοσιότητα) από το ΣτΕ. Με το πέρας της προθεσμίας υποβολής μηχανογραφικών δελτίων των υποψηφίων οριστικά εκπνέει κάθε ελπίδα αναθεώρησης της απόφασης Πανάρετου και το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας μένει χωρίς φοιτητές στο α΄ έτος κατά την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά...Και ο μεν Γιάννης Πανάρετος δεν είναι πλέον υφυπουργός Παιδείας, το Τμήμα όμως Κοινωνικής Θεολογίας έχει δεχτεί ένα καίριο πλήγμα από τις αποφάσεις του που υπήρξαν αντίθετες με το δίκαιο που διέπει την διοίκηση και αυτοτέλεια των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Η πρώτη φάση του σχεδίου υποβάθμισης των Θεολογικών Σπουδών ολοκληρώθηκε.

Επιμορφωτικό Υλικό από το πρόγραμμα «Ερευνητικές Εργασίες (Project)» του ΟΕΠΕΚ

Μεταφέρουμε εδώ από το ιστολόγιο του Νίκου Μιχαηλίδη «Εκπαιδευτική Τεχνολογία και Πληροφορική»  επιμορφωτικό Υλικό από το πρόγραμμα «Ερευνητικές Εργασίες (Project)» του ΟΕΠΕΚ.
Βασικός στόχος του προγράμματος ήταν η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων που θα διδάξουν στην Α΄ τάξη του Λυκείου το μάθημα «Ερευνητικές Εργασίες (Project)».
Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να βρείτε σχετικό επιμορφωτικό υλικό από διάφορες πηγές:

Με Αγιασμό η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς το Σεπτέμβριο

Το Υπουργείο Παιδείας απέστειλε προς όλα τα σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης εγκύκλιο με ημερομηνία 27/6/2011 και θέμα «Προγραμματισμός εκπαιδευτικού έργου για τα Γυμνάσια, ΓΕ.Λ. και ΕΠΑ.Λ./ΕΠΑ.Σ. σχολικού έτους 2011-2012». Στην εγκύκλιο αυτή ορίζεται σχετικά με την έναρξη του νέου σχολικού έτους 2011-2012 ότι «Τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011 θα γίνει ο αγιασμός σε όλα τα σχολεία. Μετά τον αγιασμό να διανεμηθούν τα βιβλία στους μαθητές».

Ηλίας Φραγκόπουλος, Αιτήματα του Θεολογικού κόσμου δια το μάθημα των Θρησκευτικών

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 1/7/2011
ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
Τοῦ κ. Ἠλία Χρ. Φραγκοπούλου, Ἀντιπροέδρου Δ.Σ. τῆς ΠΕΘ
Ὅπως εἶναι γνωστό, πραγματοποιήθηκε μιά σημαντική συνάντηση ἐκπροσώπων τῶν θεολόγων ὅλης τῆς χώρας, τήν 30ή Ἀπριλίου τρ. ἔτους, στήν Ἱερά Μονή Πεντέλης μέ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Στή συνάντηση αὐτή καί ὑπό την προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου ἔλαβαν μέρος οἱ Μητροπολίτες Δημητριάδος, Καισαριανῆς, Μεσσηνίας, ἡ Ἀντιπρύτανις τοῦ Πανεπ. Θεσσαλονίκης κ. Δέσπω Λιάλιου, οἱ Κοσμήτορες τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν Ἀθηνῶν καί Θεσσαλονίκης, ἀντιπροσωπεῖες Καθηγητῶν τῶν Σχολῶν αὐτῶν, καθώς καί ἐκπρόσωποι τῆς Παν. Ἑνώσεως Θεολόγων, Παν. Συνδέσμου Θεολόγων Μακεδονίας-Θράκης, τοῦ Πανελ. Θεολογικοῦ Συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ, τοῦ Συνδέσμου Κρητῶν Θεολόγων, και τῶν περισσοτέρων ἐπαρχιακῶν Ἑνώσεων Θεολόγων - Παραρτημάτων τῆς ΠΕΘ...

Τό μόνο θέμα τῶν συζητήσεων ἦταν, ὅπως ἤδη γνωρίζουμε, το Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στην Ἑλληνική Ἐκπαίδεση, καί εἰδικά στό Νέο Λύκειο, ἡ διδασκαλία, το ὡράριο καί τό περιεχόμενό του, ὅπως διαμορφώνεται στίς ἀνακοινώσεις τοῦ σχεδιασμοῦ τοῦ Νέου Λυκείου, πού παρουσίασε ἡ κ. Ὑπουργός Παιδείας τήν 30ή Μαρτίου.

Συζητήθηκαν οἱ ἀπόψεις καί θέσεις τῶν θεολόγων καί διαμορφώθηκαν τά αἰτήματα, τά ὁποῖα ἀποφασίστηκε νά παρουσιαστοῦν στην κ. Ὑπουργό ἀπό τήν ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά ζητηθεῖ ἡ ἱκανοποίησή τους. Πέρασε ἤδη λίγο περισσότερο ἀπό ἕνας μήναςκαί ἴσως τό θέμα δέν ἔχει τήν ἐπικαιρότητα τῶν πρώτων ἡμερῶν. Ὅμως ἡ ἐκκρεμότητα τῆς ρύθμισης δέν πρέπει νά ὁδηγεῖ σέ ἐφησυχασμό. Ἴσως ἀκόμη καί ἡ ἐκκρεμότητα τῶν ἐπισήμων ἀντιδράσεων. Πληροφορηθήκαμε τήν παρουσίαση τοῦ ὅλου αἰτήματος ἀπό τον Μακαριώτατο στόν κ. Πρωθυπουργό κατά τή συνάντησή τους τῆς 6ης Μαΐου.

Περιμένουμε ὅμως ἀκόμη την παρέμβαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου πρός τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, διά βίου μάθησης καί Θρησκευμάτων, ἰδίως τώρα, μετά τόν τραυματισμό τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου. Καί βεβαίως θέλουμε νά εἶναι εὐρύτερα γνωστά τά θέματα πού προβλήθηκαν ἀπό τήν Συνάντηση τῆς Πεντέλης. Γιά τό λόγο αὐτό και δημοσιεύουμε σήμερα παρακάτω πλήρη τήν εἰσήγηση, πού ἀπό μέρους τῆς ΠΕΘ ἔγινε.

Σημειώνουμε μόνο ὅτι θεωροῦμε ἰδιαιτέρως σημαντικό τό θέμα τῆς ὀνομασίας τοῦ μαθήματος στίς μεγάλες τάξεις τοῦ Λυκείου. Καί ἀκόμη ὅτι χρειάζεται ἰδιαίτερη προσοχή καί περαιτέρω μελέτη το θέμα τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ ΜτΘ ὡς ἐξεταστέου γιά τήν εἰσαγωγή τῶν ὑποψηφίων φοιτητῶν στίς Θεολογικές μας Σχολές.Την εισήγηση του κ. Φραγκόπουλου στην συνάντηση της Πεντέλης που σημοσιεύεται στο τελευταίο φύλλο του Ορθοδόξου Τύπου είχαμε δημοσιεύσει λίγο μετά το πέρας της συνάντησης. Δείτε σχετικά: Ηλίας Φραγκόπουλος, Εισήγηση στην πανελλήνια συνάντηση Θεολόγων
.

Κυκλοφορεῖ τό φύλλον τῆς 1.7.11 τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου»

Μερικά ἀπό τά περιεχόμενά του:
◇ Σύγκλησιν τῆς Ἱεραρχίας διά κρίσιμα δογματικά καί ἐκκλησιολογικά θέματα ζητεῖ μὲ ἐπιστολήν του εἰς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων καὶ Ἀντικυθήρων.
◇ Ἄδεια τὰ ταμεῖα τῆς Ἐκκλησίας – δὲν θὰ ἔχη νὰ καταβάλη τοὺς μισθοὺς τῶν ὑπαλλήλων της, ὑπεστήριξεν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος εἰς τόν ἐπικεφαλῆς τοῦ κινήματος «Πόρτα-Πόρτα».
◇ Τό ἀντιοικουμενιστικόν-ἀντιπαπικόν μέτωπον καί ὁ «Ο.Τ.».
◇ Τὴν χάρταν τοῦ κοινωνικοῦ Οἰκουμενισμοῦ τοῦ Βατικανοῦ προωθεῖ ὁ Σεβ. Κερκύρας κ. Νεκτάριος.
Διαβάστε και άλλα περιεχόμενα πατώντας το Διαβάστε περισσότερα
◇ Διατί ἐψεύσθη ὁ πρώην Ὑπουργός Οἰκονομικῶν διά τήν Λέσχην Μπίλντεμπεργκ;
◇ Οἰκουμενικός Πατριάρχης: «Ὡς Ἔθνος ζήσαμε καί χειρότερα».
◇ Ἀναστολὴν τῶν πλειστηριασμῶν ζητεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος.
 «Τό τελευταῖο σκαλοπάτι τῆς κατρακύλας τοῦ Παπισμοῦ στήν “σκάλα τοῦ κακοῦ”».
◇ Ὁ Διάλογος μεταξύ Παπικῶν–Ὀρθοδόξων διά τό Πρωτεῖον τοῦ Πάπα καί ἡ Ζ´ Οἰκουμενική Σύνοδος.
◇ Ἡ τελετή τῆς Ἁγιοκατατάξεως τῶν 1241 νεομαρτύρων τῆς Βεροίας.
Γεγονότα καί Σχόλια. Βιβλιοκρισίαι καί ἄλλη ἐνδιαφέρουσα ὕλη συμπληρώνουν τό φύλλον.

Επιστημονική έρευνα για την Κάρτα του Πολίτη – Μπορείς να συμμετέχεις και εσύ

Λάβαμε από δύο φοιτήτριες (η μία στο μεταπτυχιακό και η άλλη στο διδακτορικό) του Τμήματος Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών ένα email στο οποίο μας ενημερώνουν ότι διενεργούν μία έρευνα στα πλαίσια του μεταπτυχιακού μαθήματος «Ασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων» (η έρευνα αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη) για την Κάρτα του Πολίτη την οποία εξετάζουν από την τεχνολογική σκοπιά και από την σκοπιά της αξιοπιστίας και ασφάλειας πληροφοριακών συστημάτων. Η έρευνα αυτή γίνεται σε συνεργασία με τους καθηγητές του Τμήματος Πληροφορικής και διεξάγεται κατά το μέγιστο εμπεριστατωμένο τρόπο.
Μπορείτε και εσείς να συμμετέχετε στην έρευνα διατυπώνοντας τη γνώμη σας σε κάποια ερωτήματα σχετικά με την Κάρτα του Πολίτη πατώντας ΕΔΩ.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης,Οι πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος

πηγή: Ι.Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου και fotistsakiris

29/6/11

Οι Άγιοι Δώδεκα Απόστολοι

Από: Πρωτοπρεσβυτέρου Κουγιουμτζόγλου, Γ., Λατρευτικό Εγχειρίδιο (Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2006).
Οι Άγιοι Απόστολοι είναι οι Μαθητές του Ιησού Χριστού, οι οποίοι φωτίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα και έλαβαν όλα τα χαρίσματά Του, για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο και να θεμελιώσουν την Εκκλησία Του.
Ο Κύριός μας εκάλεσε μόνο δώδεκα Μαθητές, γιατί, όπως οι δώδεκα υιοί του Ιακώβ, οί δώδεκα Πατριάρχες, ηγούνταν των δώδεκα φυλών του Ισραήλ, κατ΄ αναλογία οι δώδεκα Μαθητές του Κυρίου απέβησαν οι ηγούμενοι της Εκκλησίας, του νέου Ισραήλ. Έτσι γίνεται κατανοητή η προφητεία του Προφήτη Ωσηέ ότι «δώδεκα δρύες θα ακολουθήσουν τον Θεό, που θα φανεί στη γη». Τα δώδεκα κουδουνάκια στο κάτω μέρος του χιτώνα του Αρχιερέα, δηλώνουν, ακριβώς, τους δώδεκα Αγίους Αποστόλους.
Τρεις από τους Αποστόλους, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, λόγω της πνευματικής τους ετοιμότητας, παρευρέθησαν στο θείο γεγονός της Μεταμόρφωσης, αλλά και στην προσευχή στον Κήπο της Γεσθημανής... Ο πρώτος τον αγάπησε πάρα πολύ, ο δεύτερος μπορούσε να πιει το ποτήρι του θανάτου, το οποίο και ο Κύριός μας ήπιε, και ο τρίτος αγαπήθηκε από Αυτόν σε μέγιστο βαθμό.
Οι δώδεκα Απόστολοι συνέχισαν το έργο του Διδασκάλου τους, μετά την σταυρική Του θυσία, παρά το γεγονός ότι ήσαν σχετικά αμόρφωτοι και απλοϊκοί άνθρωποι, αλιείς ή τελώνες στο επάγγελμα. Όλοι τους κατάγονταν από την ασήμαντη και φτωχική Γαλιλαία, εκτός από τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, που προερχόταν από την Ιουδαία.
Κορυφαίος των Αγίων Αποστόλων είναι ο Πέτρος, ο οποίος ονομαζόταν Σίμων. Ήταν έγγαμος, ψαράς στο επάγγελμα, αδελφός του Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαΐας, υιός του Ιωνά. Ο Χριστός μας, επειδή είδε την μεγάλη του πίστη, τον αποκάλεσε πέτρα, επάνω στην οποία ήθελε να οικοδομήσει την Εκκλησία Του. Ο Πέτρος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στην Αντιόχεια, στην Μικρά Ασία και στη Ρώμη. Εκεί, όπου νίκησε με τη δύναμη της Χάρης το μάγο Σίμωνα, σταυρώθηκε από τον αυτοκράτορα Νέρωνα (πάνω τα πόδια - κάτω το κεφάλι), μεταξύ των ετών 66 και 69. Άφησε δύο καθολικές επιστολές στην Εκκλησία του Χριστού.
Δεύτερος των Αποστόλων είναι ο Ανδρέας ο Πρωτόκλητος, αδελφός του Πέτρου, ο οποίος, αρχικά, διετέλεσε μαθητής του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Ο Ανδρέας θεωρείται ο ιδρυτής τής Εκκλησίας τής Κωνσταντινουπόλεως. Κήρυξε το Ευαγγέλιο σε όλα τα παραθαλάσσια μέρη της Μαύρης θάλασσας, της Βιθυνίας, του Βυζαντίου και στην Αχαΐα. Θαυματούργησε στην Πάτρα, γι’ αυτό και προκάλεσε την αντίδραση του Ανθύπατου της πόλης Αιγεάτη, ο οποίος και τον σταύρωσε ανάποδα.
Τρίτος Απόστολος είναι ο Ιάκωβος, ο του Ζεβεδαίου, αδελφός του Ιωάννη του Θεολόγου και Ευαγγελιστή. Κήρυξε το Ευαγγέλιο σε ολόκληρη την Ιουδαία. Ο Ηρώδης Αγρίππας θανάτωσε τον Ιάκωβο το 44 μ.Χ.
Τέταρτος είναι ο Ιωάννης ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής, αδελφός του Ιακώβου. Είναι ο Απόστολος, που αγαπήθηκε σφόδρα από τον Χριστό και «ο επιπεσών επί το στήθος Αυτού», και έχει λάβει τα περισσότερα επίθετα• του Αποστόλου, του Ευαγγελιστή, του Θεολόγου, του Μαθητή της αγάπης, του Ηγαπημένου μαθητή, του Επιστήθιου, του Παρθένου. Ακόμη εκαλείτο Βοανεργές, δηλαδή υιός της Βροντής. Ο Ιωάννης κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μικρά Ασία, εξορίστηκε στην Πάτμο και αναπαύθηκε εν ειρήνη στην Έφεσο. Στους Χριστιανούς, άφησε το Ευαγγέλιό του, τρεις Καθολικές επιστολές και την Αποκάλυψη.
Πέμπτος Απόστολος του Ιησού Χριστού είναι ο Φίλιππος, από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Αυτός είπε στο Ναθαναήλ «όν έγραψε Μωϋσής και Προφήται ευρήκαμεν, Ιησούν τον υιόν του Ιωσήφ τον από Ναζαρέτ». Κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μικρά Ασία, και στην Ιεράπολη μαζί με τον Βαρθολομαίο (Ναθαναήλ) και την αδελφή του Μαριάμνη. Μαρτύρησε στην Ιεράπολη.
Έκτος είναι ο Βαρθολομαίος ή Ναθαναήλ. Ο Χριστός τον προϋπάντησε λέγοντας: «Ίδε αληθώς Ισραηλίτης, εν ω δόλος ουκ εστί». Κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Ινδούς, οι οποίοι ονομάζονταν Ευδαίμονες και τους παρέδωσε το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Σταυρώθηκε στην Ουρβανούπολη, κατά διαταγή του βασιλιά Αστυάγη.
Έβδομος Απόστολος είναι ο Θωμάς, που λεγόταν και Δίδυμος. Είναι αυτός, που ο Κύριός μας, για την απιστία του είπε, «Μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός». Κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πάρθους, στους Μήδους, στους Πέρσες και στους Ινδούς, όπου και θανατώθηκε.
Όγδοος είναι ο Ματθαίος, ο Τελώνης, αδελφός του Ιακώβου του Αλφαίου. Το Ευαγγέλιό του το έγραψε, οκτώ χρόνια μετά την Πεντηκοστή, στην Αραμαϊκή γλώσσα. Μετέπειτα μεταφράστηκε στα ελληνικά. Κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Πάρθους και στους Μήδους.
Ένατος είναι ο Ιάκωβος, ο υιός του Αλφαίου, αδελφός του Λευΐ, δηλαδή του Ματθαίου. Λέγεται και Ιάκωβος ο μικρός, προς διάκριση από τον Ιάκωβο το μεγάλο, τον αδελφό του Ιωάννη, αλλά και για να διακρίνεται από τον Ιάκωβο τον Αδελφόθεο. Κηρύττοντας στα έθνη κρεμάστηκε σε σταυρό.
Δέκατος Απόστολος είναι ο Σίμων ο Κανανίτης, δηλαδή Ζηλωτής, από την Κανά της Γαλιλαίας. Κήρυξε το Ευαγγέλιο του Χριστού στη Μαυριτανία και γενικά στην Αφρική. Μαρτύρησε με σταυρικό θάνατο.
Ενδέκατος είναι ο Ιούδας του Ιακώβου, τον οποίο ό Ματθαίος ονομάζει Λεββαΐο ή Θαδδαΐο. Λεββαΐος σημαίνει θαρραλέος καί Θαδδαΐος σημαίνει μεγαλόψυχος. Είναι συγγραφέας της Καθολικής επιστολής Ιούδα. Κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Μεσοποταμία και φώτισε τα έθνη, που βρίσκονταν στη χώρα αυτή. Πήγε και στην Έδεσσα και θεράπευσε τον Τοπάρχη.
Δωδέκατος των Αγίων Αποστόλων του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού είναι ο Ματθίας, ο οποίος έλαβε τη θέση του προδότη Ιούδα, μετά την Ανάληψη του Σωτήρος Χριστού. Σύμφωνα με το βιβλίο των "Πράξεων", ο Ματθίας «συγκατεψηφίσθη μετά των ένδεκα Αποστόλων», από τους ίδιους τους Αποστόλους. Κήρυξε το Ευαγγέλιο του Χριστού στην Αιθιοπία.
Οι δώδεκα Απόστολοι βαπτίστηκαν τη μέρα της Πεντηκοστής «εν Πνεύματι Αγίω». Το γεγονός αυτό πιστοποιείται και από τον Γρηγόριο Παλαμά, που αναφέρει ότι το υπερώον, στο οποίο κατήλθε το Άγιο Πνεύμα, έγινε κολυμβήθρα στην οποία βαπτίστηκαν όλοι οι Απόστολοι και οι λοιποί, εκεί, ευρισκόμενοι. Το ίδιο, δε, αναφέρει και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας τιμά τον κάθε Απόστολο σε ξεχωριστή ημερομηνία του έτους, αλλά τους τιμά και στις 30 Ιουνίου, όλους μαζί, στη «Σύναξη». Ακόμη, εξάγει και ιδιαίτερη μερίδα στην Ιερά Πρόθεση, κατά την προσκομιδή των Τιμίων Δώρων.

Επιμέλεια: Δρ Ελένη Ρωσσίδου Κουτσού, Φιλόλογος-Βυζαντινολόγος

Ο καθηγητής Χρίστος Τσολάκης για τη μετάφραση των λειτουργικών κειμένων

Στα Άκρα: Χρίστος Τσολάκης from Αντίφωνο (antifono.gr) on Vimeo.

O Χρίστος Τσολάκης, Ομότιμος καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή της ΝΕΤ «Στα άκρα» μιλά για πολλά θέματα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών. Στο τέλος της συνέντευξης απαντά σε ερώτημα σχετικό με την μετάφραση των λειτουργικών κειμένων (δείτε από 1.46.10 και εξής). Αποκαλύπτει ότι αρνήθηκε τη συμμετοχή του σε Επιτροπή που θα εξέταζε το ζήτημα της μετάφρασης επειδή θεωρεί ότι «αυτά τα πράγματα δε μεταφράζονται». Τονίζει επίσης ότι «Η ποίηση δεν μεταφράζεται και μάλιστα όταν είναι συγκινησιακή.... Πείτε μου πως θα μεταφραστεί “Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός”…Αν θέλουμε να βοηθήσουμε να ανεβάσουμε το επίπεδο του λαού. Άλλωστε εγώ πιστεύω ότι και οι γιαγιούλες στα χωριά και οι άνθρωποι που έχουν πίστη και έχουν καλές σχέσεις με την Εκκλησία όταν πάνε εκεί τα αισθάνονται με τον τρόπο τους».

Κύπρος: Ισλαμική Θεολογική Σχολή και Λύκειο Ιμάμηδων σχεδιάζουν στα κατεχόμενα

Κύπρος: Θεολογική Σχολή και Λύκειο Ιμάμηδων σχεδιάζουν στα κατεχόμενα
Η έδρα της Θεολογίας θα ιδρυθεί στο Πανεπιστήμιο Λεύκας με χρηματοδότηση Αράβων
Λευκωσία
Τη λειτουργία Θεολογικής Σχολής και Λυκείου Ιμάμηδων στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου σχεδιάζει ο Σελαχατίν Γιαζιτζί του Συνδέσμου Αποφοίτων Θεολογικών Σχολών και Ισλαμικών Ινστιτούτων της Τουρκίας.
Σύμφωνα με την τουρκοκυπριακή εφημερίδα «YeniDuzen» ο Γιαζιτζί δήλωσε ότι οι Τουρκοκύπριοι θα πρέπει να αποκτήσουν θεολογικές γνώσεις διότι, όπως ισχυρίστηκε, «η νεολαία τους καταρρέει».
Πρόσθεσε ότι, ενώ σε όλα τα πανεπιστήμια της Τουρκίας υπάρχουν έδρες θεολογίας, αυτές απουσιάζουν από τα πανεπιστήμια των κατεχομένων...
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Star», η έδρα της Θεολογίας θα ιδρυθεί στο «πανεπιστήμιο» Λεύκας με χρηματοδότηση Αράβων.
Αντίθετος στη λειτουργία Θεολογικής Σχολής είναι ο γενικός γραμματέας της Συντεχνίας των Τουρκοκυπρίων δασκάλων, Σενέρ Ελτσίλ.

Εγκύκλιος Μητροπολίτου Αιτωλίας Κοσμά για την εκδήλωση για την Κάρτα του Πολίτη

Εγκύκλιο σημείωμα απέστειλε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. ΚΟΣΜΑΣ, προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως, με το οποίο καλεί τα μέλη της τοπικής μας Εκκλησίας στην εκδήλωση για την «Κάρτα του Πολίτη», που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3 Ιουλίου 2011 και ώρα 07:30’ μ.μ. στην αίθουσα Εκδηλώσεων του Παπαστρατείου Μεγάρου της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου.
Ακολουθεί το εγκύκλιο σημείωμα του Σεβασμιωτάτου.
«Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά
Στην εποχή μας πολλά έχουν λεχθεί και δημοσιευθεί για την λεγομένη «Κάρτα του Πολίτη».
Γρίφος έχει γίνει η περί την «κάρτα» φιλολογία και κανείς δεν γνωρίζει τι τέλος πάντων θα ανακοινωθεί, τι θα ζητηθεί από τους Έλληνες πολίτες, αν θα μας ζητήσουν να προδώσουμε ακόμη την Ορθοδοξία μας, την πίστη μας, τον Αναστάντα Σωτήρα και Λυτρωτή μας. Ναι η όχι; Που ξέρουμε;
Πολλοί μας ρωτάνε για την «κάρτα» και πρέπει να απαντήσουμε. Δυστυχώς έγκυρη απάντηση δεν έχουμε...
Ένεκα όλων αυτών, η Ιερά Μητρόπολί μας θα πραγματοποιήσει μεγάλη εκδήλωσι για να ενημερώσει τους όντως Χριστιανούς σχετικά με την «Κάρτα του Πολίτη». Ομιλητές, ειδήμονες, με μελέτες και γνώσεις άριστες σχετικά με το μεγάλο αυτό θέμα, ομιλητές που πονούν για την ορθόδοξο Αλήθεια, την ελευθερία των Ελλήνων, ομιλητές που αγαπούν Χριστό και Ελλάδα θα μας καταθέσουν την πλουσία πείρα τους, θα μας αναλύσουν το θέμα, θα μας διδάξουν το διακριτικό και ωφέλιμο τρόπο αντιδράσεως, αν χρειασθεί, προκειμένου να μην προδοθεί η αλήθεια και απομακρύνουμε τη σωτηρία.
Η εκδήλωση αυτή, θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3 Ιουλίου και ώρα 7.30 μ.μ. στην αίθουσα της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου (Παπαστράτειος) στο Συντριβάνι.
Αγαπητοί πατέρες, αγαπητοί αδελφοί, ας σημάνουμε συναγερμό, ας κάνουμε σταυροφορία για να ενημερωθούν αληθινά, γνήσια και θεάρεστα όλοι οι αδελφοί.
Μπορούμε να εκφράσουμε ελεύθερα, αβίαστα, προσωπικά την γνώμη μας, να ομολογήσουμε την αλήθεια.
Δεν αντιδρούμε κοσμικά, ομολογούμε Χριστό, ζητούμε το δικαίωμά μας, να μείνουμε ελεύθεροι από ηλεκτρονικές δεσμεύσεις, να λατρεύουμε τον Χριστό μας ανεμπόδιστα, να εργαζώμαστε τον αγιασμό μας και τη σωτηρία μας.
Σας περιμένω όλους και όλες την Κυριακή 3 Ιουλίου το απόγευμα στην Παπαστράτειο αίθουσα.
Μετά πατρικών ευχών
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

28/6/11

Υποκλίνεται και ασπάζεται την δεξιά του Πάπα (!) ο Μητροπολίτης Γαλλίας


Υποκλίνεται στον Πάπα και ασπάζεται τη δεξιά του…ο Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ, ως επικεφαλής της αντιπροσωπείας που απέστειλε στο Βατικανό ο Πατριάρχης Βαρθλολομαίος σύμφωνα με την καθιερωμένη πλέον οικουμενιστική παράδοση της ανταλλαγής αντιπροσωπειών στις «θρονικές» εορτές. Αύριο η αντιπροσωπεία θα παραστεί στην παπική «Λειτουργία» για την εορτή των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Θα έχει επίσης συναντήσεις με το «Ποντιφικό Συμβούλιο για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας». Συνεχίζουν οι οικουμενιστές απτόητοι την αμαύρωση της εορτής των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων με τις κατ’ έτος συμπροσευχές τους και τις μετάνοιές τους προς τον «αδελφό επίσκοπο Ρώμης».

Κωνσταντίνος Χολέβας, Ο Ερντογάν και οι αυταπάτες μας

πηγή: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 28/6/2011
Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΜΑΣ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Απορροφημένοι –και με το δίκιο μας- με τα νέα φορολογικά μέτρα και με τις πολιτικές εξελίξεις ίσως δεν δώσαμε την πρέπουσα σημασία σε όσα λέχθηκαν με επίκεντρο την πρόσφατη εκλογική νίκη του Ερντογάν στις βουλευτικές εκλογές της Τουρκίας. Ο μετριοπαθής Ισλαμιστής, όπως παρουσιάζεται, αρχηγός του ΑΚΠ βρίσκεται και πάλι στην Πρωθυπουργία έχοντας κερδίσει κυρίως την εμπιστοσύνη των πιο φτωχών περιοχών και των λιγότερο μορφωμένων κοινωνικών στρωμάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ανατολική Θράκη και η περιοχή της Σμύρνης, όπου κατοικούν οι πιο εξευρωπαϊσμένοι Τούρκοι προτίμησαν το αντιπολιτευόμενο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, το λεγόμενο Κεμαλικό. Σημειώνουμε με ενδιαφέρον την επάνοδο στη Βουλή του Εθνικιστικού Κόμματος του κ. Ντεβλέτ Μπαχτσελί...Πρόκειται για τον πολιτικό μανδύα των Γκρίζων Λύκων. Ήταν μάλιστα ένας από τους τρεις κυβερνητικούς εταίρους μαζί με άλλα δύο κόμματα στην κυβέρνηση, η οποία είχε Υπουργό Εξωτερικών τον αείμνηστο Ισμαήλ Τζεμ. Δηλαδή όταν ο σημερινός Πρωθυπουργός μας και τότε ΥΠΕΞ της Ελλάδος κ. Γ. Παπανδρέου χόρευε ζεϊμπέκικο με τον Τζεμ (1999) στην κυβέρνηση μετείχε και η πολιτική έκφραση των Γκρίζων Λύκων.

Αμέσως μετά την εκλογική του νίκη ο Ερντογάν είπε πολλά και ενδιαφέροντα. Μένω περισσότερο στον έντονα απορριπτικό τρόπο, με τον οποίο διέψευσε ότι έχει ελληνική καταγωγή. «Με κατηγόρησαν ότι είμαι Εβραίος, Αρμένιος, ακόμη και Ρωμιό -με το συμπάθιο- με είπαν». Χρησιμοποίησε τον όρο Ρουμ, δηλαδή Ρωμιός-Ορθόδοξος Έλληνας, μαζί με μία έκφραση αντίστοιχη με τη δική μας «με το συμπάθιο». Δηλαδή για τον Ερντογάν ο όρος Ρωμιός ταυτίζεται με ό,τι πιο αποκρουστικό και απορριπτέο μπορεί να υπάρξει, γι’ αυτό προσέθεσε αμέσως μία έκφραση συγγνώμης προς το ακροατήριό του για την ... κακιά λέξη που εξεστόμισε. Καλό είναι να τα βλέπουν αυτά όσοι συνέλληνες τρέφουν αυταπάτες ότι ο Ισλαμιστής Ερντογάν είναι πιο κοντά σ’ εμάς απ΄ ό,τι ήσαν οι Κεμαλιστές στρατηγοί καθώς και εκείνοι που θεωρούν ακίνδυνα τα νεο-οθωμανικά σχέδια των Ερντογάν και Νταβούτογλου. Προσωπικά πιστεύω ότι οι Ισλαμοδημοκράτες είναι εξίσου επικίνδυνοι για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα όσο και οι φαινομενικά αντίπαλοί τους στρατηγοί.. Παραφράζοντας τον Καβάφη που έγραψε «βλάπτουν και οι δύο εξίσου την Συρία» επισημαίνω ότι και οι δύο αντιμαχόμενες τάσεις στη σημερινή Τουρκία βλάπτουν εξίσου τον Ελληνισμό.

Γι όσους αρέσκονται στις αυταπάτες υπογραμμίζω το αυτοκρατορικό οθωμανικό ιδεώδες του Ερντογάν, όπως αυτό διεφάνη από τις μετεκλογικές δηλώσεις του. Είπε μεταξύ άλλων: «Σήμερα νίκησε τόσο η Κωνσταντινούπολη, όσο και το Σαράγεβο, τόσο η Σμύρνη όσο και η Βηρυττός, τόσο η Άγκυρα όσο και η Δαμασκός... η Ραμάλλα, το Ναμπλούς, η Τζενίν, η Δυτική Όχθη (του Ιορδάνη, δηλαδή οι Παλαιστίνιοι), κέρδισαν όσο και το Ντιγιαρμπακίρ...». Ο Ερντογάν θεωρεί την Τουρκία ως τον φυσικό προστάτη των Μουσουλμάνων της Βαλκανικής και της Μέσης Ανατολής με το ιστορικό δικαίωμα , το οποίο πιστεύει ότι του ανήκει από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Για να έλθουμε σε πιο κοντινά μας θέματα θυμίζω και τις δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ και θεωρητικού του Νέου Οθωμανισμού, του Αχμέτ Νταβούτογλου. Όταν στις αρχές Μαρτίου βρέθηκε στη Δυτική Θράκη δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής που καταδεικνύουν ότι δεν σέβεται τα υπάρχοντα σύνορα, αλλά ονειρεύεται να επεκτείνει την τουρκική επιρροή: «Οι περιοχές της Ροδόπης και της Θράκης θα αποτελέσουν πάλι μία ενότητα. Χθες το υπογράμμισα και στην Αθήνα. Παλιότερα η Ανδριανούπολη, η Θεσσαλονίκη, η Κομοτηνή, η Φιλιππούπολη ζούσαν όλες μαζί. Πάλι έτσι θα γίνουν...». Και συνέχισε ανακαλύπτοντας με τη φαντασία του ανύπαρκτες μουσουλμανικές μειονότητες στην Ελλάδα «Εδώ στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη, ούτως ή άλλως ζείτε ο ένας δίπλα στον άλλο. Να ξέρετε όμως και αυτό. Στην Κω, στα Γιάννενα, στην Πελοπόννησο και στην Κέρκυρα, σε όλα αυτά τα μέρη, πρέπει να είστε ενεργοί...» ( Οι δηλώσεις δημοσιεύθηκαν στη μουσουλμανική εφημερίδα της Θράκης RODOP RUZGARI στις 9.3.2011).

Με ανησυχία βλέπουμε να καλλιεργείται από ορισμένες πολιτικές ηγεσίες μία αίσθηση εφησυχασμού απέναντι στην επεκτατική Τουρκία με το επιχείρημα ότι θα βρούμε τον «καλό Τούρκο για να συμφωνήσουμε». Πριν από μερικά χρόνια είχε ανακαλυφθεί η καλή και εκσυγχρονίστρια κ. Τσιλέρ. Οι εκφραστές του ενδοτισμού μάς έλεγαν να τα βρούμε μαζί της και να την στηρίξουμε για να μην έλθουν στην εξουσία οι κακοί Ισλαμιστές. Αλλά η κυρία έφυγε απότομα από την εξουσία λόγω του σκανδάλου Σουσουρλούκ. Μετά ανακαλύφθηκε ο «αδελφός» Ισμαήλ Τζεμ. Μόλις δίδαξε τα χορευτικά βήματα στον κ. Γ. Παπανδρέου έχασε τις εκλογές, στις οποίες μάλιστα έλαβε 1%. Τόσο σοβαρές επιλογές είχε κάνει η τότε ηγεσία του ελληνικού ΥΠΕΞ. Ποντάρησε στον άνθρωπο του 1%! Τώρα ήλθε στην εξουσία ο κάποτε «κακός» Ισλαμιστής Ερντογάν και ανακαλύπτουν οι εν Ελλάδι ηττοπαθείς ότι πρέπει με αυτόν να τα βρούμε για να μην ξαναέλθουν στην εξουσία οι στρατηγοί . Δηλαδή οι συμπατριώτες μας οπαδοί των εθνικών υποχωρήσεων προσπαθούν κατά καιρούς να μάς πείσουν ότι ο α ή ο β είναι ο κατάλληλος Τούρκος ηγέτης για να του υποβάλουμε την παραίτησή μας από την εθνική μας αξιοπρέπεια, αλλά κάτι γίνεται τελικά και τα πράγματα ανατρέπονται. Καιρός να αφυπνισθούμε από τις αυταπάτες!

Η Εκκλησία να σπάσει τη σιωπή της έναντι των αιρέσεων και των σεκτών

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ
ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΕΚΤΩΝ
ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ:
Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος,
Αρχιεπίσκοπο κ.Ιερώνυμο,
Συνοδική Επιτροπή επί των αιρέσεων,
Ιερές Μητροπόλεις, Ιερό Κλήρο και Λαό.
Ο σύγχρονος Απολογητής της Εκκλησίας, μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος οριοθετώντας τα πλαίσια του Απολογητικού αγώνα έλεγε ότι « η Νέα Εποχή θέλει ΟΧΙ ν' αδειάσουν οι Εκκλησίες, αλλά να γεμίσουν με ανθρώπους που θα έχουν ΑΛΛΟΙΩΜΕΝΟ φρόνημα, την ορθόδοξο πίστη». Σήμερα 15 μόλις χρόνια από την κοίμησή του φτάσαμε στο σημείο αιρετικοί και νεοεποχίτες να πουλάνε «Ορθοδοξία» και η Εκκλησία να μην αντιδρά!.. Αιρετικοί πουλάνε «Ορθοδοξία» με γλωσσολαλιές και «προφητείες» και νεοεποχίτες, ταντρικό σεξ και αυτοθεραπείες, με Ορθόδοξο προσωπείο. Τα ερωτήματά μας είναι πολλά και οι διαπιστώσεις μας τραγικές. Προς το παρών δεν τις δημοσιοποιούμε κατά το «ειπέ τη εκκλησία» (Ματθ. 18,17). Θα τολμήσουμε όμως να ρωτήσουμε:
* Είναι προσηλυτισμός η παρουσία δεκάδων-εκατοντάδων (διαπιστωμένων) αιρετικών ομάδων στο διαδίκτυο, οι οποίες έντεχνα αποκρύπτουν το πραγματικό τους θρησκευτικό πρόσωπο και παρουσιάζονται με Ορθόδοξο προσωπείο;

* Οι ομάδες ή τα πρόσωπα αυτά, αν και απορρίπτουν τις Ιερές Εικόνες και κάθε ορθόδοξη παράδοση παρουσιάζουν τις ιστοσελίδες τους διακοσμημένες με Εικόνες, πατερικά κείμενα αλλά και αποδεχόμενοι (αποσπασματικά) τις Παραδόσεις που τόσο κατηγορούν ! Είναι αυτό προσηλυτισμός;

* Όταν κάποιος μιλά για «θετική σκέψη», «αυτοΐαση» γιόγκικες μεθόδους διαλογισμού, αστρικά ταξίδια και απελευθέρωση κουνταλίνης με αχαλίνωτο σεξ, ρωτάμε αυτός ο άνθρωπος μπορεί να θεωρηθεί Ορθόδοξος χριστιανός;

* Μπορεί η Εκκλησία να σταματήσει το Απολογητικό της καθήκον μόνο και μόνο για να …μην προσβάλει και ενοχλεί;!!!

* Γνωρίζει η Εκκλησία το κυριολεκτικό «αλώνισμα» των αιρέσεων και των σεκτών που λαμβάνει χώρα στο διαδίκτυο; Πως αντιδρά;

Ποιος θα μας απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα; Ποιος θα προστατεύσει τους βαπτισμένους Ορθόδοξους Χριστιανούς (όχι μόνο Έλληνες, αλλά και Ορθοδόξους από τη Ρωσία, Ουκρανία, Γεωργία και Βαλκάνια) από αιρέσεις, παραθρησκείες και νεοεποχίτικες-συγκριτιστικές πρακτικές ; Δεν είναι ο Επί-σκοπος και η Ιερά Σύνοδος ; Δεν είναι τα Πατριαρχεία και οι Αυτοκέφαλες ή αυτόνομες Ορθόδοξες Εκκλησίες ;

Οι αιρέσεις και οι παραθρησκείες δεν καταπολεμούνται με «ανακοινωθέντα» τα οποία ακούν όσοι εκκλησιάζονται. Οι ανυποψίαστοι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, λόγω έλλειψης συστηματικής Ορθόδοξης κατήχησης από την Εκκλησία, πολύ εύκολα μπορεί να παρασυρθούν από τους ανθρώπους των αιρέσεων, των σεκτών, των παραθρησκειών και των Νεοεποχιτών, γιατί δεν έχουν οριοθετήσει μέσα τους την Ορθόδοξη πίστη και ζωή (Μυστηριακή ζωή με αποδοχή ΚΑΙ των 7 Μυστηρίων, καλλιέργεια της ησυχαστικής προσευχής).

Και ξαναρωτάμε ; Ποια Ορθόδοξη Εκκλησία κάνει σήμερα συστηματικήΟρθόδοξη κατήχηση ΟΛΩΝ των μελών της, είτε με έντυπα, είτε μέσω διαδικτύου ; Πόσες Ορθόδοξες Μητροπόλεις διαθέτουν όχι απλά την Αγία Γραφή (στο αρχαίο κείμενο και δίπλα τη μετάφραση), αλλά και την ορθόδοξη πατερική ερμηνεία της; Αν κάνει κανείς αναζητήσει στο διαδίκτυο, οι περισσότερες σελίδες που αναφέρουν την Αγία Γραφή και την ερμηνεία της είναι ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ. Δεν έχει η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα τα άτομα εκείνα (Επισκόπους, Αρχιμανδρίτες, ιερείς, μοναχούς, καθηγητές Πανεπιστημίου, θεολόγους) που να κάνουν εκλαϊκευμένη διδασκαλία της Αγίας Γραφής και να αντικρούουν τις παρερμηνείες των αιρέσεων, δίνοντας την Ορθόδοξη και Πατερική ερμηνεία ;

Εκτός από τη συμμετοχή των Ορθοδόξων Εκκλησιών στους επίσημου «διαλόγους», που είναι η συμμετοχή των ανθρώπων που εγκατέστησαν οι Απόστολοι (Επίσκοποι, πρεσβύτεροι) με τους ανθρώπους εκείνους που ανήκουν σε ετερόδοξες ομάδες («αιρέσεις απωλείας»); Αν ο Χριστός μιλάει ότι ο καλός ποιμένας αφήνει τα 99 πρόβατα και ψάχνει το ένα, το απολωλός, τότε τι περιμένουν οι σύγχρονοι Επίσκοποι και Μητροπολίτες της Εκκλησίας μας, όταν 10 και 15 άνθρωποι στους εκατό, ίσως και λιγότεροι, ίσως και περισσότεροι, εγκαταλείπουν τη ποίμνη και εντάσσονται σε σέκτες ή νεοεποχίτικες οργανώσεις, και βάζουν σε κίνδυνο τη σωτηρία τους; Πόσο κοστίζει η οργάνωση Ορθόδοξων κατηχητικών ιστοσελίδων, με μελέτες της Αγίας Γραφής, Ορθόδοξη ερμηνεία χωρίων της, αντιαιρετική ενημέρωση και αναίρεση της πλάνης των εκατοντάδων αιρέσεων και παραθρησκειών; Μήπως πάρα πολλοί Άγιοι της Εκκλησίας μας δεν είναι αυτοί που ήταν πρωταγωνιστές στην ενημέρωση ενάντια στις αιρετικές απόψεις και αναδείχθηκαν Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας ;

Αν η Εκκλησία δεν έχει χρήματα για να εκδίδει έντυπα και φυλλάδια και βιβλία, τότε μπορεί κάλλιστα να δημιουργήσει ένα επιτελείο από 100-200 άτομα σε όλη την Ελλάδα, οι οποίοι να ενημερώνουν τους πιστούς για τη δράση και τις πλάνες των αιρέσεων (αναλυτικά και εκλαϊκευμένα), να παρουσιάζουν τις ορθόδοξες ερμηνείες της Γραφής, όπως τις παρέλαβε η ΜΙΑ Εκκλησία, να απαντούν σε ερωτήσεις Ορθοδόξων πιστών, να μεταφράζουν τις ερμηνείες και σε άλλες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά κλπ), να αποκαλύπτει αυτόκλητους νεοεποχίτες ψευτομεσσίες και αιρετικούς ψευτοπροφήτες και γενικά να αναλάβει την προστασία των ανθρώπων «υπέρ ων Χριστός απέθανε» ! Δεν είναι τραγικό να ψάχνει κανείς στο διαδίκτυο για την Αγία Γραφή, το βιβλίο της ΜΙΑΣ Εκκλησίας, και αντί να βλέπει την Ορθόδοξη ερμηνεία να πέφτει σε δεκάδες αιρετικές ιστοσελίδες που αποκρύπτουν την ταυτότητά τους ; Δεν είναι ολέθριο να χάνονται ανθρώπινες ψυχές, γιατί εμείς ως ΕΚΚΛΗΣΙΑ αδρανούμε να κάνουμε Ορθόδοξη κατήχηση και αντιαιρετική ενημέρωση, με αποτέλεσμα να έχουμε μεγάλη ευθύνη για τις ψυχές που χάνονται μέσα στο λαβύρινθο των σεκτών;

Είναι τραγικό να νομίσουμε ότι μπορούμε να συνεχίσουμε με ένα 10λεπτο κήρυγμα στους ναούς, μια φορά την εβδομάδα, απευθυνόμενοι σε ανθρώπους που είναι «πεπεισμένοι» ή σε ανθρώπους που έρχονται «παραδοσιακά» στην Εκκλησία. Γιατί η Εκκλησία της Ελλάδας και οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες δεν κάνουν άνοιγμα στη κοινωνία, αρχίζοντας από τα βασικά ; Γιατί να τελούνται Μυστήρια της Εκκλησίας, ως «κοσμικές εκδηλώσεις», και να μην υπάρχει συστηματική κατήχηση των νεόνυμφων ή των νονών για μερικούς μήνες για την ουσία και την αξία του Μυστηρίου στο οποίο θέλουν να μετέχουν ; Γιατί δεχόμαστε να παρουσιάζονται ως «ορθόδοξοι χριστιανοί» στο διαδίκτυο όσοι συγχέουν την Ορθοδοξία με ψευτοχαρισματικές πρακτικές ή με ανατολίτικες θρησκείες ;

Γιατί σιωπά η επίσημη Εκκλησία; Γιατί αφήνει το ποίμνιο έρμαιο αυτόκλητων «σωτήρων», ψευτοχαρισματικών, ψευτομεσσιών; Μπορεί η αντιαιρετική ενημέρωση να γίνεται μόνο με ένα τριμηνιαίο, αντιαιρετικό περιοδικό, τον ΔΙΑΛΟΓΟ; Μπορεί οι αντιαιρετικές ενημερώσεις να γίνονται σε μια ενορία, τη στιγμή που υπάρχει η δυνατότητα του διαδικτύου και του ραδιοφώνου; Είναι δυνατόν στα εκκλησιαστικά ραδιόφωνα να μην υπάρχουν ώρες συμ-μελέτης και ερμηνείας της Αγίας Γραφής, σύμφωνα με την ορθόδοξη πατερική , Αγιοπνευματική ερμηνεία και αντιαιρετικές εκπομπές; Είναι δυνατόν να μην έχουν οι περισσότερες ιστοσελίδες ή μπλογκς Ορθοδόξων Πατριαρχείων, μητροπόλεων, ενοριών, στη κεντρική σελίδα, θέματα ορθόδοξης κατήχησης και αντιαιρετικής ενημέρωσης; Γιατί σιωπά η Ιερά Σύνοδος των τοπικών Εκκλησιών πάνω σε βασικά θέματα Ορθοδόξου πίστεως και αφήνει το λαό έρμαιο στα δόντια «λύκων» που δεν «φείδονται του ποιμνίου». Πολλοί Μητροπολίτες εκφράζουν τον σκεπτικισμό τους για τη μείωση των εσόδων των ναών, που θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη με την φορολογική επιδρομή στα εισοδήματα των οικογενειών. Κανονικά αυτό θα έπρεπε να είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να μας απασχολεί. Ίσως θα έπρεπε, σε συνεχείς συσκέψεις με τους ιερείς, να ενδιαφερθούν με πιο τρόπο, μέσα στην εβδομάδα, πριν την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, θα βρουν τρόπους να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους που δεν εκκλησιάζονται και απλά να τους ακούσουν ή να απαντήσουν στις απορίες τους, στα ερωτήματά τους ή να γίνουν κοινωνοί των προβλημάτων τους. Ίσως, θα έπρεπε, με συνεχείς συσκέψεις με τους ιερείς, να βρουν τρόπους να πλησιάσουν τους νέους, πριν τους επισκεφθούν οι αιρέσεις ή οι νεοεποχίτικες οργανώσεις και παραθρησκείες. Αυτά και άλλα πολλά, και με αυτοπρόσωπη παρουσία των Επισκόπων και πρεσβυτέρων της Ορθ. Εκκλησίας μας στη κατηχητική, μυστηριακή και προσευχητική δράση των ενοριών μας, και με την επίσημη παρουσία στο διαδίκτυο, στο ίντερνετ, δίνοντας απαντήσεις σε σέκτες και παραθρησκείες, θα μπορούσαν να κάνουν, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, τις ενορίες μας ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ πρωτοχριστιανικής αγάπης, αλληλεγγύης.

Μέχρι να γίνουν αυτά, ας σκεφθούμε ότι οι αιρέσεις και τα πειθήνια μέλη τους, εργάζονται και το καλοκαίρι και δεν κάνουν διακοπές, προσπαθώντας να αρπάζουν μέλη της Εκκλησίας. Ας σπάσει, λοιπόν, η σιωπή έναντι των αιρέσεων και των παραθρησκειών, με συνολική ενεργοποίηση όλων των μελών της Εκκλησίας μας και ειδικά της Συνόδου, όλων των Μητροπόλεων και των συνεργατών τους, των Θεολογικών Σχολών κλπ.

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον
http://www.egolpion.com/

Εκδήλωση στο Αγρίνιο για την Κάρτα του Πολίτη

Αγρίνιο Κυριακή 3 Ιουλίου 2011 (ώρα 19.30)
Υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητρόπολης Αιτωλίας και Ακαρνανίας
θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση-συζήτηση για την Κάρτα του Πολίτη
Ομιλητές θα είναι:
Ο πανοσιολογιώτατος Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου π. Αθανάσιος
και
Ο εκπρόσωπος της ΠΡ.Α.Ο.Σ.(Πρωτοβουλία Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης), οικονομολόγος Ευστάθιος Αδαμόπουλος

27/6/11

Η Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Γατζέας Βόλου για την "Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών" της Ι.Μητροπόλεως Δημητριάδος

Η «ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ» ΤΗΣ Ι.Μ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ
ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ»
«Βλέπετε μη τις υμάς έσται ο συλαγωγών δια της φιλοσοφίας και κενής απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου και ού κατά Χριστόν... » (Κολ. β΄ 8)
ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ «ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ»
Εφέτος συμπληρώθηκαν δέκα έτη από την ίδρυση της «Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών», που διατηρεί υπό την σκέπη της η Ι.Μ. Δημητριάδος. Πολλοί εκ των πιστών της αγιοτόκου ημών τοπικής Εκκλησίας, απλά γνωρίζουν την ύπαρξή της, άλλοι ίσως την αγνοούν, όμως είναι βέβαιο πως λίγοι γνωρίζουν επακριβώς τις δραστηριότητές της και τι σκοπούς εξυπηρετεί, ιδιαίτερα στον χώρο της θεολογίας και ευρύτερα στον εκκλησιαστικό... Για παράδειγμα, λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν πως στο συγκεκριμένο «θεολογικό εργαστήρι» προσέρχονται τακτικά εκπρόσωποι αιρετικών «εκκλησιών» , κατά κανόνα της Δύσεως, όπου καταθέτουν ισότιμα τις δικές τους θεολογικές θέσεις, εξυφαίνοντας έτσι παρέα με τους Ορθοδόξους οικοδεσπότες, ένα συγκρητιστικό κατασκεύασμα, που εσκεμμένα και σε βάθος χρόνου αποδομεί τις έννοιες «αίρεση» και «πλάνη», και οδηγεί στη θρησκευτική πολυ-πολιτισμικότητα, στοιχείο δομικό της Νέας Εποχής του Αντιχρίστου. Έχει τονιστεί κατ’ επανάληψιν και διαχρονικά τόσο από τους Αγίους Πατέρες, όσο και από τους χαρισματούχους γεροντάδες του καιρού μας, πως δεν είμεθα αρνητικοί στους διαλόγους μετά των ετεροδόξων, αρκεί να τηρούνται κάποιες βασικές προϋποθέσεις. Και ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις; Εν πρώτοις, πως οι Ορθόδοξοι δεν κάνουμε ποτέ διάλογο «επί ίσοις όροις» με τους ετερόδοξους συνανθρώπους μας, σα να επρόκειται για πολιτική ή φιλοσοφική συζήτηση, αλλά πρόσκληση σε μαθητεία, κατά την ρητή προσταγή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ΄ «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος...» (Ματθ. κη΄ 19). Οφείλουμε λοιπόν οι κατέχοντες την σωτηριώδη Αλήθεια του Χριστού να την μοιραζόμαστε με τους πεπλανημένους μας αδελφούς, εις τρόπον ώστε να τους «τραβήξουμε» στο Φώς, και όχι αυτή την Αλήθεια να την αναμιγνύουμε με το Ψεύδος του Διαβόλου –κατά τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό- που εκπροσωπούν οι αιρετικοί, οι εμμένοντες στην πλάνη και στο πνευματικό Σκότος. Επιπλέον, έχουμε χρέος να αποκαλύπτουμε στον εκάστοτε ετερόδοξο ή ετερόθρησκο συνομιλητή, την «αρρωστημένη» κατάσταση στην οποία βρίσκεται, όπως ακριβώς ο ιατρός ανακοινώνει στον ασθενή από τι πάσχει, και κατόπιν του υποδεικνύει τη θεραπεία που πρέπει να ακολουθήσει.

Όμως δυστυχώς η πρακτική της «Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών» είναι πολύ διαφορετική. Μέσα από την τέλεση πανάκριβων και πολυτελών συμποσίων και συνεδρίων, όχι μόνο δεν γίνεται μετάδοση της «ορθόδοξης μαρτυρίας» στους ετερόδοξους και ετερόθρησκους επισκέπτες της, όπως ψευδώς διαδίδουν τα στελέχη της «Α.Θ.Σ.», εις τρόπον ώστε να καθησυχάσουν το απληροφόρητο στην πλειοψηφία του ποίμνιο της αγιοτόκου ημών τοπικής Εκκλησίας, αλλά αντιθέτως η ορθόδοξη πλευρά όλο και υποχωρεί σε σημαντικά θεολογικά και δογματικά ζητήματα, με τραγική συνέπεια την εκ των ένδον φθορά και άμβλυνση του ορθόδοξου κριτηρίου και κυρίως της ορθόδοξης αυτοσυνειδησίας. Όλα τούτα δεν γίνονται ευδιάκριτα υπό των πιστών, απλούστατα διότι τις τελευταίες κυρίως δεκαετίες το ορθόδοξο πλήρωμα σταμάτησε με ευθύνη των ποιμένων να ακούει λόγο κατηχήσεως, κήρυγμα δογματικό και θεολογικό, κάτι που διευκολύνει αφάνταστα παράτολμα εγχειρήματα και θεολογικούς ακροβατισμούς, σαν κι αυτούς που επιχειρεί ανενόχλητη η «Ακαδημία». Ποιες είναι όμως οι συνέπειες όλων αυτών των ενεργειών; Κατά βάσιν η αποστασία από την ορθή Πίστη και τον ορθόδοξο τρόπο ζωής που μας παρέδωσαν οι Θεοφόροι Άγιοι Πατέρες, αυτοί που αντέγραψαν τη ζωή του Χριστού πάνω στη γη. Όπως αναφέρεται άλλωστε και στον «Μικρό Ευεργετινό», «έλλειψη κατήχησης, αρχή αποστασίας». Γνωρίζουμε όμως οι ευσεβείς Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πως η αποστασία των εσχάτων χρόνων θα είναι και το «σήμα κινδύνου», πως ο Αντίχριστος πλησιάζει ΄ ο Απόστολος Παύλος μας πρετοιμάζει λέγοντάς μας πως ο Αντίχριστος δεν θα έλθει, «εάν μή έλθει η αποστασία πρώτον» (Β΄ Θεσ. β΄ 3). Η «Α.Θ.Σ.» λοιπόν, από τη συνείδηση όλων των αγρυπνούντων, σύγχρονων αγίων ποιμένων έχει κριθεί, και όχι άδικα, ως ένα θρησκευτικό «think tank» (=δεξαμενή σκέψης), που παίζει το δικό της ιδαίτερο ρόλο σ’ αυτή την παγκόσμια και εξεσελισσόμενη αποστασία, εις τρόπον ώστε να εξαλειφθούν σιγά-σιγά στα μάτια της ανίδεης κοινής γνώμης οι διαφορές μεταξύ των θρησκειών, και να οδηγηθούμε στην πολυπόθητη για τους παγκοσμιοποιητές, «Πανθρησκεία», η οποία σύμφωνα και με τον άγιο του καιρού μας γέροντα Παϊσιο, είναι το χαλί που στρώνεται για να πατήσει θριαμβευτικά ο Αντίχριστος!

Η «ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ» ΕΡΙΞΕ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ ΤΗΣ «ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ»
Το παραπάνω συμπέρασμα δεν είναι αυθαίρετο και αποδείχθηκε περίτρανα, τον περασμένο Ιούνιο του 2010, όταν διοργανώθηκε στις εγκαταστάσεις του «Συνεδριακού Κέντρου Θεσσαλίας», της Ι.Μ. Δημητριάδος, τετραήμερο συνέδριο με θέμα «Νεοπατερική σύνθεση ή μεταπατερική θεολογία-το αίτημα της θεολογίας της συνάφειας στην Ορθοδοξία». Το συνέδριο αυτό προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων πανορθοδόξως, κι αυτό διότι για πρώτη φορά τέθηκε επισήμως θέμα «υπέρβασης των Αγίων Πατέρων», ως ξεπερασμένων και αναχρονιστικών για την εποχή μας, ενώ παράλληλα προτάθηκε να τεθούν στο περιθώριο αυτοί και το σύνολο της θεολογίας τους. Ειπώθηκε, μεταξύ πολλών άλλων, επί λέξει πως «τίθεται σαφώς και επειγόντως (sic) ζήτημα επανερμηνείας και συσχέτισης –των δογματικών κειμένων της πίστης- με την εκάστοτε συνάφεια (πραγματικότητα)…». Κοινώς, καλοί ήταν οι Πατέρες και τα κείμενά τους, αλλά για την εποχή τους! Είναι όμως ποτέ δυνατόν ένας πραγματικός Ορθόδοξος Χριστιανός να καταλήξει σε ένα τέτοιο βλάσφημο συμπέρασμα; Είναι δυνατόν οι Άγιοι να είναι ξεπερασμένοι στην εποχή μας, και ο τρόπος ζωής τους αλλά και η διδασκαλία τους να θεωρείται αναχρονιστική; Επιτρέπεται στη σημερινή δαιμονοκρατούμενη εποχή, που ο διάβολος «ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπιή...» (Β΄ Πέτρου ε΄ 8), να εκφράζονται μέσα από θεολογικά προγράμματα μιας Ορθόδοξης Μητρόπολης, τέτοια απαράδεκτα συμπεράσματα και θέσεις; Ή μήπως έχει εξαλειφθεί η Αγιότητα ακόμη και στους δύσκολους καιρούς μας; Μη γένοιτο να ειπωθεί κάτι τέτοιο, διότι σε κάθε εποχή ο Θεός μας δίνει τους Αγίους Του, πρόσωπα που οδηγούν την Εκκλησία Του απλανώς και αλαθήτως, και που θα την οδηγούν εώς τη Συντέλεια του παρόντος Κόσμου. Η Εκκλησία, σε πείσμα όσων υποστηρίζουν το αντίθετο, είναι πάντοτε νέα και καινή, διότι η Άκτιστη Θεία Χάρις δεν παλιώνει ούτε γηράσκει, είναι η συνέχιση του πάντοτε νέου και επίκαιρου και ζωντανού έργου του Χριστού εν Αγίω Πνεύματι, με τις ενέργειες του οποίου ανανεούται και ανακαινίζεται ο άνθρωπος κάθε εποχής. Επομένως, το αίτημα της ανανεώσεως ισχύει όχι για τη σώζουσα Εκκλησία, αλλά για τη σωζόμενη εποχή, η οποία αντί να ελκύσει την Εκκλησία και να την ανανεώσει, πρέπει να ελκυσθεί από την Εκκλησία και να ανανεωθεί με την πάντοτε δραστική και ανακαινίζουσα Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Διαφορετικά ελλοχεύει ο κίνδυνος της εκκοσμικεύσεως, όπως συνέβη στη Δύση και άρχισε να συμβαίνει τις τελευταίες δεκαετίες και στην Ανατολή, από φόβο μήπως η εμμονή στην παράδοση κατηγορηθεί ως συντηρητισμός και δουλικότητα. Η συμμόρφωση όμως προς την παράδοση δεν είναι υπακοή σε εξωτερικό καταναγκασμό, αλλά ελεύθερη είσοδος και ενσωμάτωση στη ζωή του σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας.

Συνεπώς, οι θεολόγοι της «Ακαδημίας», ως γνήσιοι «θεολόγοι του γραφείου», πόρρω απέχουν από την πρωτογενή και πραγματική Ορθόδοξη θεολογία «της νήψης, της άσκησης και εγκράτειας». Όπως μας έχει διδάξει ο Χριστός «ούκ έρχεται η βασιλεία του Θεού μετά παρατηρήσεως», μέσα από θεολογικά «εργαστήρια», «μικροσκόπια» και «φίλτρα», αλλά αντιθέτως «η βασιλεία του Θεού εντός υμών έστιν» (Λουκ .ιζ΄ 20-21). Δεν υπάρχουν στην ορθόδοξη παράδοση και βιωτή καλύτεροι και πληρέστεροι θεολόγοι από τους Αγίους Πατέρες, αυτούς που εφάρμοσαν το Ευαγγέλιο στην πράξη. Σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο Θεολόγο μόνον οι «διαβεβηκότες εν θεωρία και ψυχήν και σώμα κεκαθαρμένοι» έχουν το προνόμιο της θείας εμπειρίας και κοινωνίας, βλέπουν δηλαδή το Θεό. Οι υπόλοιποι οφείλουν να θεολογούν σε κατώτερα στάδια, κυρίως με το να ακολουθούν τους αληθείς θεολόγους και την αποφυγή προσωπικών στοχασμών ή φιλοσοφιών. Όμως οι της «Ακαδημίας» δεν συμμερίζονται αυτή τη θέση και με πνεύμα οίησης και «επιστημονικής περηφάνειας», ζητούν να μην ελέγχονται και να μην τους ασκείται ουδεμία κριτική σε ό,τι κι αν λέγουν. Κατά τη δική τους γνώμη, οι Άγιοι μπορούν να ελέγχονται, όχι όμως και η «Ακαδημία». Ένα από τα πορίσματα μάλιστα που διατύπωσαν κατά τη διάρκεια του επίμαχου συνεδρίου της «μεταπατερικής θεολογίας», είναι πως ως θεολόγοι-επιστήμονες έχουν να αντιπαρέλθουν το λεγόμενο «πατερικό φονταμενταλισμό». Δηλαδή την εμμονή ορισμένων πιστών στην παράδοση της Ορθοδοξίας την χαρακτηρίζουν ως ...φονταμενταλισμό και φανατισμό. Κατ’ αυτό τον τρόπο όμως παρατάσσουν απέναντι στους ευσεβείς Ορθοδόξους, έναν άλλο δικό τους τύπο φονταμενταλισμού, τον ακαδημαϊκό! Έτσι λοιπόν εξηγείται πασιφανέστατα γιατί επιδιώκουν «να βγάλουν από τη μέση» τους Αγίους Πατέρες: διότι εκείνοι μένοντας αταλάντευτοι και αμετακίνητοι στις αρχές του Ευαγγελίου, διδάσκουν την αντίσταση στις αιρέσεις και την αποφυγή των σχέσεων με τους αιρετικούς. Σε αντίθεση δηλαδή με την αφεντιά τους, οι Άγιοι δεν συνεργάστηκαν με τους αιρετικούς ή με την κοσμική εξουσία και το αιρετικό πνεύμα αυτής, άρα είναι παραδείγματα προς αποφυγήν. Πολύ μεστά το διατυπώνει ένας αξιόλογος νεαρός καθηγητής θεολογίας, ο Ιωάννης Τάτσης, όταν ρητορικά και απευθυνόμενος στους δοκισήσοφους καθηγητάδες της «Α.Θ.Σ.», ερωτά: «Μήπως λησμονούν ότι ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος εγκατέλειψε την καθηγητική έδρα της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών για να γίνει μοναχός στον Πόντο; Μήπως ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος δεν άφησαν τα υψηλά αξιώματα για τη ζωή της ερήμου; Μήπως ο Χρυσόστομος δεν μετέτρεψε το πατριαρχείο σε ησυχαστικό κελλί και επέλεξε όχι μόνο την ρήξη αλλά και τον έλεγχο των ανομιών της βασίλισσας; Τόσα και τόσα παραδείγματα αποδεικνύουν ότι η Ορθοδοξία όχι μόνο δεν προσδέθηκε στο άρμα της κοσμικής εξουσίας αλλά υπήρξε πάντοτε και στην ουσία της ησυχαστική και εντός του κόσμου ασκητική».

ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ ΤΑ «ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ» ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ «Α.Θ.Σ.»
Στο σημείο αυτό, και πλησιάζοντας προς το τέλος αυτού του ενημερωτικού κειμένου, θα παραθέσουμε τις γνώμες φωτισμένων Ιεραρχών και Κληρικών της εποχής μας, εις τρόπον ώστε να καταστεί σαφές πως τις όποιες αντιδράσεις για την «Ακαδημία» δεν τις εκφράζει μόνο «μια ομάδα φανατικών και ζηλωτών», όπως αρέσκεται να κάνει λόγο η Μητρόπολη Δημητριάδος, αλλά αξιόλογοι και αμέμπτου ήθους εκκλησιαστικοί άνδρες, όπως μητροπολίτες, μοναχοί και ιερείς, αλλά και πολλοί καλοπροαίρετοι και αληθινά αγωνιώντες λαϊκοί. Και πρώτος εκ των Ιεραρχών που αντέδρασε δυναμικά στο συνέδριο της «μεταπατερικής θεολογίας», υπήρξε ο πάντα μαχητικός Μητροπολίτης Πειραιώς, π. Σεραφείμ, ο οποίος λίγες μόνο ημέρες μετά την τέλεση του συνεδρίου, απήντησε στους νεωτεριστές θεολόγους με σκληρή γλώσσα, αποκαλύπτοντας παράλληλα και τους δόλιους σκοπούς τους ΄ ότι δηλ. «προωθείται εντός των τειχών της Εκκλησίας με την ανάπτυξη και προβολή ιδεών δήθεν θεολογικής εμβριθείας και ‘‘επικαιροποιήσεως’’ της αληθείας, που στοχεύουν στην ανατροπή, στην αρνητική μετάπλαση, στον αποσκορακισμό του αληθούς θεολογικού λόγου και στην εμπέδωση της πλάνης και στην μετατροπή του σωτηριώδους έργου της Εκκλησίας σε εγκοσμιοκρατικό σύστημα κοινωνικών αρχών που θα εγκολπώνεται όλες τις υποβολιμιαίες αντινομίες της μεταπτωτικής πραγματικότητος, μια νέα άκρως επικίνδυνη διαδικασία άρθρωσης δήθεν νέου θεολογικού λόγου». Στην ίδια γραμμή και ο Μητροπολίτης Κυθήρων, π. Σεραφείμ, ο οποίος σε κήρυγμα πανηγύρεως από την Κόνιτσα κλείνοντας την ομιλία του αναφέρθηκε στην σύγχρονη «μεταπατερική θεολογία» λέγοντας: «στις μέρες μας υπάρχει πολλή σύγχυση. Θέλουν να θέσουν την πατερική θεολογία στο χρονοντούλαπο. Καλοί ήταν οι Πατέρες, λένε, αλλά είναι περασμένες αυτές οι εποχές». «Τέτοιες απόψεις αποτελούν νάρκη στα θεμέλια της ορθοδόξου θεολογίας, γιατί χαρακτηρίζονται από την αιρετική άποψη περί προοδευτικής αποκαλύψεως της Αληθείας, δια μέσου των αιώνων, και ότι η Εκκλησία εμβαθύνει με την πάροδο του χρόνου στην Αποκάλυψη, ενώ η ορθόδοξη διδασκαλία τονίζει εμφανώς ότι η ‘‘πάσα’’ αλήθεια» αποκαλύφθηκε εφ' άπαξ την ημέρα της Πεντηκοστής», σπεύδει να συμπληρώσει σε εξαιρετική θεολογική του εργασία ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου, π. Ιερόθεος. Επίσης ο ίδιος σε άλλο άρθρο του τονίζει ξεκάθαρα πως «η θεολογία τής Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι η προφητική, αποστολική καί πατερική θεολογία καί γι’ αυτό δέν μπορεί νά αποδοθή μέ άλλους όρους, όπως μεταπροφητική, μετααποστολική καί μεταπατερική, ούτε βέβαια καί μέ τόν όρο μεταορθόδοξη. Συνήθως, άλλα ουμανιστικά ρεύματα λαμβάνουν τέτοια ορολογία, όπως νεωτερική καί μετανεωτερική εποχή».

Επιπλέον, επιβάλλεται να αναφέρουμε το καταπληκτικό για τη θεολογική του εμβρίθεια και τεκμηρίωση «Υπόμνημα προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος», που συνέταξε ο Μητροπολίτης Γλυφάδας, π. Παύλος, με το οποίο ξεσκέπασε και ανέλυσε όλες τις πλάνες που διατυπώθηκαν στο συνέδριο. Με το υπόμνημα ζητούσε να τεθεί θέμα για την ίδια την «Ακαδημία» στη Σύνοδο και για τη ζημιά που αυτή προξενεί στο χώρο της Εκκλησίας. Ξεκάθαρος ο Σεβασμιώτατος Γλυφάδας δήλωνε πως «δέν ἀρνούμεθα τόν ἐλεύθερο λόγο στό χῶρο τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας , ἀλλά δέν μποροῦμε νά δεχθοῦμε ὁ ἐλεύθερος λόγος νά καταλήξει σέ προτεσταντικό λόγο». Αλλά και ο Μητροπολίτης Γόρτυνος, π. Ιερεμίας αντέδρασε και μάλιστα πρόσφατα, αρκετά δυναμικά, αφού διετράνωσε σε πύρινο κήρυγμά του πως «λέγοντας λοιπόν ὅτι σήμερα δέν ὑπάρχουν ἅγιοι Πατέρες εἶναι σάν νά λέγουμε ὅτι δεν ὑπάρχει σήμερα Ἅγιο Πνεῦμα στήν Ἐκκλησία. Και ὅποιος βέβαια πεῖ αὐτό, εἶπε πέρα γιά πέρα μία μεγάλη βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Πάντοτε, χριστιανοί μου, σέ κάθε ἐποχή, θά ὑπάρχουν ἅγιοι Πατέρες, γιατί πάντοτε ὑπάρχει Ἐκκλησία μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα σ᾽ αὐτή». Το πιο σημαντικό όμως συμπέρασμα, προκύπτει από την ανάλυση που κάνει ο διακεκριμένος ομότιμος καθηγητής του «Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας» του ΑΠΘ, πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, ο οποίος και καταδεικνύει ότι με τα συνεχή αντιπατερικά προγράμματα που εκτελούν οι της «Ακαδημίας», καθιερώνονται στη συνείδηση της Εκκλησίας ως «πατρομάχοι». Μάχονται δηλαδή ευθέως και μετωπικά τους Αγίους Πατέρες και μας θυμίζουν τους «εικονομάχους» του Βυζαντίου. Όπως αναφέρει ο π. Θεόδωρος, «αυτή η πατρομαχία είναι χειρότερη και από την εικονομαχία διότι τα ίδια τα ζώντα όργανα της Χάριτος του Θεού, τους Αγίους Πατέρες, τους βγάζεις από τη μέση. Χειρότεροι από τους εικονομάχους είναι αυτοί οι πατρομάχοι.... Και πλήττουν την Ορθόδοξη Θεολογία, διότι η Ορθόδοξη Θεολογία δεν είναι μόνο αποστολική, είναι και πατερική. ‘‘Των Αποστόλων το κήρυγμα και των Πατέρων τα δόγματα’’ η Εκκλησία φυλάττει. Η αποστολική περίοδος συνεχίζεται με τους Πατέρας. Επομένως είναι ξεθεμελίωμα της Ορθοδοξίας, αν θέσουμε στην άκρη τους Πατέρες».

Συμπερασματικά επομένως, οφείλουμε να τονίσουμε πως τα δέκα χρόνια λειτουργίας της «Α.Θ.Σ.» υπήρξαν δέκα προβληματικά χρόνια, με την εισαγωγή αρκετών καινοτόμων «θεολογικών» προγραμμάτων, που όμως δεν ανταποκρίνονται στην ορθόδοξη παράδοση και κουλτούρα. Αντιθέτως παρατηρήθηκε αρθρόα πρόσληψη του «δυτικώς θεολογείν», θριάμβευσε κυριολεκτικά το πνεύμα του «νεο-βαρλααμισμού», δηλαδή της φιλοσοφικής αοριστίας και της κενής απάτης, αφού εκτός του συνεδρίου της «μεταπατερικής θεολογίας», στο οποίο κυρίως εστιάσαμε την προσοχή μας, γιατί ήταν «η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι», γίναμε μάρτυρες προγραμμάτων π.χ. «φεμινιστικής θεολογίας» (με απώτερο στόχο την ένταξη των γυναικών ακόμη και στον κλήρο!!) , «λειτουργικής ανανέωσης» (μεταφράσεις παράτυπες των λειτουργικών κειμένων, αλλά και ισοπεδωτική απλοποίηση γενικότερα της λειτουργικής ζωής), συνέδρια «πολυ-πολιτισμικότητας» και «μετανεωτερικότητας» (εναρμονισμένα πλήρως με τις νεοταξίτικες επιταγές), μέχρι και ημερίδες που είχαν ως σκοπό να πληγεί το «ομολογιακό» μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία, εις τρόπον ώστε να μετατραπεί σε θρησκειολογικό (δηλαδή να μην κατηχούνται τα ελληνόπουλα με ορθόδοξα νάματα, αλλά να διδάσκονται τις αιρέσεις του παπισμού και του προτεσταντισμού, με μπόλικο ισλάμ, βουδισμό, ινδουισμό κτλ.). Είναι χαρακτηριστικό τέλος, πως το συνέδριο της «μεταπατερικής θεολογίας» χρηματοδοτήθηκε από το «ιησουίτικο» Fordham University από τη Νέα Υόρκη, καθώς και το γερμανικό πανεπιστήμιο του Munster. Δηλαδή σε ένα συνέδριο υποτίθεται «ορθοδόξου ενδιαφέροντος», βασικοί χρηματοδότες του υπήρξαν δύο πανεπιστημιακά ιδρύματα, ένα παπικό και ένα προτεσταντικό! Κάθε εχέφρων πιστός λοιπόν, ας βγάλει τα συμπεράσματά του!

Εκ της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδας Γατζέας-Βόλου

Επανάληψη Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών της Α΄ τάξης Γεν. Λυκείων στις Ερευνητικές Εργασίες (Project)

Σας ενημερώνουμε ότι οι προσκλήσεις, μαζί με τις αντίστοιχες φόρμες υποβολής ηλεκτρονικής αίτησης επιμορφωτών και επιμορφούμενων, που αφορούν στην επανάληψη του προγράμματος «Επιμόρφωση Εκπαιδευτικών της Α΄ τάξης Γενικών Λυκείων στο αντικείμενο Ερευνητικές Εργασίες (Project)» θα βρίσκονται αναρτημένες στον ιστότοπο του ΟΕΠΕΚ από την Παρασκευή, 19 Αυγούστου 2011 έως και το Σάββατο, 3 Σεπτεμβρίου 2011.

Επιστολή Μητροπολίτου Κονίτσης προς την Υπουργό Παιδείας για το κλείσιμο της Μαθητικής Εστίας

Ἐν Κονίτσῃ τῆ 20ῇ Ἰουνίου 2011
Ἐρίτιμον
κ. Ἄνναν Διαμαντοπούλου
Ὑπουργὸν Παιδείας, Διὰ Βίου Μάθησης καὶ Θρησκευμάτων
Ἀνδρέου Παπανδρέου 37
151 80 ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΝ

Ἐρίτιμος κυρία Ὑπουργός,
Τελευταίως, οἱ μαθηταὶ ποὺ διαμένουν καὶ σιτίζονται εἰς τὴν «Μαθητικὴν Ἑστίαν» Κονίτσης, μοῦ ἐκοινοποίησαν ἐπιστολήν των, ἀπευθυνθεῖσαν πρὸς ὑμᾶς. Ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ εἶναι ἕνα S.O.S. τῆς ἀκριτικῆς μας Ἐπαρχίας, καί, μάλιστα, ἐξόχως δραματικόν. Διότι ἐάν, τελικῶς, ἡ «Μαθητικὴ Ἑστία» Κονίτσης καταργηθῆ, ἐλέῳ «Καλλικράτη», ἐρωτᾶται : Ποῦ θὰ διαμένουν αὐτὰ τὰ παιδιὰ καὶ ποῦ θὰ σιτίζονται, προκειμένου νὰ ὁλοκληρώσουν τὰς σπουδάς των εἰς τὸ Γυμνάσιον καὶ τὰ Λύκεια (Γενικὸν καὶ ΕΠΑ.Λ.);
Ἐφιστῶ τὴν προσοχήν σας εἰς τὸ σπουδαῖον - διὰ τὴν περιοχήν μας - αὐτὸ ζήτημα...Ἐπὶ τέλους, ἄς μὴ τὰ ζυγίζωμεν ὅλα μὲ τὴν περιβόητον οἰκονομίαν, ὅταν εἶναι γνωστὸν πόσον ἀλόγιστος σπατάλη τοῦ δημοσίου χρήματος γίνεται. Ὅθεν, δὲν ζητῶ, ἀλλὰ ἀπαιτῶ νὰ ἀφήσετε τὰ ἀνόσια σχέδια περὶ καταργήσεως τῆς «Μαθητικῆς Ἑστίας» Κονίτσης. Ἡ ἀκριτκή μας Ἐπαρχία, ποὺ κάποτε ἔσωσε τὴν τιμὴν τῆς Ἑλλάδος, πρέπει νὰ ζήσῃ. Καὶ ὀφείλει τὸ Κέντρον νὰ ἐπιδείξῃ στοργὴν καὶ ἀγάπην πρὸς αὐτὰ τὰ παιδιά, ποὺ ἐπιμένουν νὰ παραμένουν καὶ νὰ σπουδάζουν ἐδῶ, εἰς τὸν τόπον των, τὸν ὁποῖον ὑπεραγαποῦν. Θέλω νὰ πιστεύω, ὅτι δὲν φιλοδοξεῖτε νὰ γίνετε «νεκροθάπτης» τῆς Ἐπαρχίας μας.
Εὐχέτης ἐν Χριστῷ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ



Κοινοποίησις: κ. Παναγιώτην Μανούρην, Διευθύνοντα Σύμβουλον τοῦ Ἐθνικοῦ Ἱδρύματος Νεότητος, Τσόχα 36, 115 21 Ἀθῆναι.

Επιστροφή στο σπίτι! Η μεταστροφή της Μαρίας.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ!
Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ
Από τους πεντηκοστιανούς στην αιώνια Πεντηκοστή της Ορθοδοξίας!
Κατάγομαι από μία εξαμελή μέση ορθόδοξη οικογένεια. Η σχέση μου με την εκκλησία ήταν τυπική. Εκκλησιαζόμουν κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα χωρίς να γνωρίζω ουσιαστικά την χριστιανική πίστη, κάτι το οποίο συνέβαλε στο να προσχωρήσω στην αίρεση των Πεντηκοστιανών, όπως θα σας διηγηθώ παρακάτω.
Όλα ξεκίνησαν στις 5 Μάιου του 2010 όταν βρέθηκα στον Άγιο Γεώργιο Ευβοίας για να πραγματοποιήσω ένα τάμα μου. Η εκκλησία ήταν κλειστή όταν την επισκέφτηκα καθώς ήταν μεσημέρι. Έτσι, αναγκάστηκα να περιμένω στον προαύλιο χώρο της. Επειδή περίμενα αρκετή ώρα χωρίς να βλέπω κάποιον, αποφάσισα να επικοινωνήσω με το ταξί που με είχε φέρει για να με μεταφέρει πίσω. Αντί για τον ιδιοκτήτη, ήρθε ο υπάλληλός του ο οποίος ανήκε στην ‘’Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής’’... Από εδώ ξεκινάει και ο προσηλυτισμός μου. Μόλις με είδε, κτύπησε την πόρτα του πάτερ, αλλά εκείνος έλειπε. Ήμουν εμφανώς στεναχωρημένη λόγο του ότι τελικά δεν πραγματοποίησα το τάμα.

Εκείνος, με είδε σε αυτήν την κατάσταση και μου είπε ότι ο Θεός έχει φυλάξει κάτι καλύτερο για μένα. Μόλις το άκουσα, μου άρεσε διότι αναφέρονταν στον Θεό. Μάλιστα δάκρυσα κιόλας. Τώρα η συζήτηση μεταφέρεται μέσα στο ταξί, και σε όλη την διαδρομή μέχρι το λιμάνι. Μου πρότεινε να καθίσω εκείνη την ημέρα και να με φιλοξενήσει στο σπίτι του με την οικογένειά του, με σκοπό να μου μιλήσει για τον Χριστό και το Ευαγγέλιο. Αρχικά είχα ενδοιασμούς να μείνω με άγνωστους για μένα ανθρώπους, αλλά επειδή ήμουν απογοητευμένη σκέφτηκα ότι θα είχα τίποτα να χάσω. Και έτσι δέχτηκα.

Μέχρι να τελειώσει την βάρδιά του, καθίσαμε σε ένα μικρό καφενείο, όπου μου μιλούσε για την αγάπη του Χριστού και παράλληλα μου έκανε μικρή κατήχηση περί των πεντηκοστιανικών του πεποιθήσεων περί της αρπαγής, χωρίς ποτέ να μου αποκαλύψει ότι δεν ήταν ορθόδοξος αλλά της ΕΑΕΠ. Ουσιαστικά, πρόκειται περί προσηλυτισμού, καθώς πέρα από τον Χριστό που μου έδινε υποτίθεται, μου έδινε και τις αιρετικές του διδασκαλίες. Είναι αυτό που αναφέρει ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων στις κατηχήσεις του• «…οι οπαδοί των αιρετικών, με ευγενική γλώσσα και ευγλωττία απατούν τις καρδιές των απλοϊκών ανθρώπων, και καλύπτουν με το χριστιανικό τους όνομα, σαν με μέλι, τα δηλητήρια των αιρετικών δογμάτων’’ (Κατήχηση Δ).

Εγώ, δεν είχα καταλάβει ότι δεν ήταν ορθόδοξος, καθώς είχα άγνοια περί των αιρέσεων και των αιρετικών ύπουλων μεθόδων τους. Μου διηγούνταν διάφορες δικές του εμπειρίες καθώς και διάφορα ενύπνια τα οποία μου προκαλούσαν θαυμασμό. Το ότι επρόκειτο περί ετεροδόξων, αυτό το κατάλαβα όταν πήγαμε στο σπίτι του. Εκεί η σύζυγός του παίρνοντας την σκυτάλη, άρχισε να μου λέει και δικές τις εμπειρίες. Κάποια στιγμή, όταν έφτασε η ώρα του φαγητού, έφερε μία προσευχή, και όταν τέλειωσε η προσευχή έκανα τον σταυρό μου ενώ εκείνοι όχι. Αυτό μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση. Πως είναι δυνατόν σε μία χριστιανική οικογένεια, όπως τους θεώρησα, να μην κάνουν το σημείο του σταυρού; Πάνω στην κουβέντα, εν συνεχεία, μου φανέρωσαν ότι εκκλησιάζονταν στην ΕΑΕΠ κάπου στην Εύβοια. Επειδή δεν ήξερα πολλά, δεν μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση αυτό. Απλά είχα καταλάβει ότι δεν πάνε στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Μέσα στην αγαπολογία και τα σχετικά με την αγάπη του Ιησού Χριστού, μου κατηγόρησαν παράλληλα καθαρά ορθόδοξες πρακτικές ότι ήταν δήθεν αντιγραφικές. Την επόμενη μέρα, αφού μιλήσαμε πάλι, με έφερε στο λιμάνι και άρχισα τον δρόμο της επιστροφής μου στην Αθήνα.

Στο διάστημα από 6 Μαΐου μέχρι 30 Μαΐου, μιλούσαμε καθημερινά στο τηλέφωνο και με πρότρεπε να επισκεφτώ την ΕΑΕΠ στο Αιγάλεω όπου μένω. Στο μεταξύ, πηγαινοερχόμουν στην Θήβα όπου είχα νοικιάσει και σπίτι. Στις 30 Μαΐου και κατόπιν συνεννοήσεως μαζί του, περίοδο κατά την οποία βρισκόμουν στην Θήβα, με βρήκε με την οικογένεια του και για πρώτη φορά επισκεφτήκαμε την τοπική συνάθροιση. Ο χώρος αν και ήταν διαφορετικός από αυτόν της Ορθοδόξου, δεν μου έκανε καμία εντύπωση. Πήγαμε κατά την ώρα της προσευχής, και είδα ανθρώπους γονατιστούς. Μου έδωσαν ένα μαντήλι και το φόρεσα. Άκουσα για πρώτη φορά κήρυγμα από τον άμβωνα το οποίο ήταν συγκινητικό. Στο τέλος της συνάθροισης, χαιρετηθήκαμε, και έφυγα με καλές εντυπώσεις. Ανταλλάξαμε επίσης τηλέφωνα με την αδελφή του υπευθύνου. Συστηματικά, άρχισα να παρακολουθώ τις συνάξεις της ΕΑΕΠ από τις 24 Ιουνίου, στο Αιγάλεω και στην Θήβα (τα σαββατοκύριακα).

Μέλος της ΕΑΕΠ έγινα από τις 10 Ιουλίου όπου και ‘’βαπτίστηκα’’. Την ημέρα εκείνη έγινε και προφητεία (όπως γίνετε συνήθως για όσους πρόκειται να ενταχθούν δια του ‘’βαπτίσματος’’ στην Πεντηκοστή), που έλεγε ‘’να την προσέχετε γιατί εγώ την έφερα εδώ, και θα την ευλογήσω’’. Τα συνηθισμένα που λένε.

Από την στιγμή εκείνη, δεν έχανα καμία συνάθροιση και καμία κοινωνία σε σπίτια, με συμπροσευχές και ‘’συμμελέτες’’. Τον πρώτο εκείνο καιρό αισθανόμουν πάρα πολύ όμορφα και πάνω από όλα σίγουρη για την σωτηρία. Μέχρι τότε, τους έβλεπα αγίους και τους ανθρώπους εκτός της ΕΑΕΠ αμαρτωλούς που θα χαθούν στην αιώνια απώλεια. Αυτό προκαλούσε γενικότερα έπαρση και φανατισμό. Οι επιπτώσεις μιας τέτοιας συμπεριφοράς είχαν τραγικές συνέπειες όχι μόνο στο φιλικό και στο επαγγελματικό μου περιβάλλον, αλλά κυρίως στο οικογενειακό. Ήμουν σαν ξένη. Τον περισσότερο χρόνο μου τον περνούσα στην ΕΑΕΠ και στα σπίτια όπου μαζευόμασταν μετά τις συναθροίσεις. Οι σχέσεις με τους γονείς μου και τους συγγενείς μου είχαν ατονήσει, και σε αυτό οφείλονταν και το ότι μέσα από την διδασκαλία τους, τους έβλεπα ως ‘’κοσμικούς’’, ως ανθρώπους ‘’απίστους’’, ως ανθρώπους που είναι καταδικασμένοι στην απώλεια επειδή δεν ήταν πεντηκοστιανοί. Προσευχόμουν ιδιαίτερα για αυτούς, και είχα τεράστια αγωνία και άγχος μη τυχών και πέθαιναν και οδηγούνταν στην κόλαση.

Οι δικοί μου ποτέ δεν μου έφεραν φανερά αντίρρηση, αν και με έβλεπαν καθημερινά να απομακρύνομαι, να απομονώνομαι, και να περιορίζεται η επαφή μου μόνο με ανθρώπους της ΕΑΕΠ. Σε αυτό το σημείο, μπορώ να αναφέρω την επίσκεψη πρεσβυτέρου από το Αιγάλεω στο σπίτι μου με σκοπό να ‘’ευαγγελίσει’’ τους δικούς μου. Θυμάμαι ότι άνοιξε την Αγία Γραφή χωρίς να ρωτήσει, και από μόνος του άρχισε να κάνει διδασκαλία κατά της Παναγίας μας, κατά του αειπάρθενου, και γενικότερα προσπάθησε να περάσει Προτεσταντικές ψευτοδιδασκαλίες. Ο ίδιος, προσπάθησε να με προξενέψει με έναν νέο που τότε μου άρεσε. Όμως ο συγκεκριμένος πρεσβύτερος, άρχισε να γίνεται αδιάκριτος και να επεμβαίνει σε μεγάλο βαθμό στην προσωπική μου ζωή. Ακόμα και στο ‘’βάπτισμα του αγίου Πνεύματος’’, πάλι με πίεζε. Αυτό είναι το πρώτο σημείο που με έκανε να κλειστώ στον εαυτό μου και να νιώσω πολύ μεγάλη πίεση. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής που έμμεσα σε υποβάλλουν μέσα από την διδασκαλία του άμβωνα αλλά και από την εν γένη συμπεριφορά των μελών, με οδήγησαν στην απομόνωση.

Από τότε άρχισα να βλέπω ότι αυτά που είχα ακούσει αρχικά περί ελευθερίας, στην πραγματικότητα δεν ίσχυαν και ότι ήταν μύθος τα περί τέλειας εκκλησίας. Αιτία της φυγής μου από εκεί ήταν η μεγάλη ψυχολογική βία που ένιωσα, δηλαδή με το να ακούω καθημερινά ύμνους από το πρωί μέχρι το βράδυ, να νιώθω έρμαιο της αίρεσης, και γενικά ενοχές για το κάθε τι που θα έκανα ή θα έλεγα που θα ήταν ‘’αντίθετο’’ από αυτά που διδασκόμουν. Αυτό που βίωνα όμως, δεν το έβλεπα και στα παιδιά των πρεσβυτέρων τα οποία έκαναν την ζωή τους.

Για παράδειγμα, θα αναφέρω ένα περιστατικό. Σε μία συνάθροιση, μετά το κήρυγμα, έγινε πάλι προσευχή. Όλη σχεδόν η νεολαία ήταν από πίσω μου. Όταν σηκωθήκαμε, τα παιδιά έλειπαν. Είχαν φύγει κατά την διάρκεια της προσευχής. Αυτό μου είχε κάνει ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση. Επίσης, σε κοινωνίες όπου περίμενα να ακούσω ως νεοκατήχητη περί πνευματικών πραγμάτων, άκουγα περί κοσμικών. Αυτά δηλαδή για τα οποία οι ίδιοι κατέκριναν τον υπόλοιπο κόσμο, τα ίδια έπρατταν και αυτοί. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να πω ότι δεν είναι κατακριτέο το να σηκωθείς από την προσευχή και να φύγεις ή το να συζητάς περί μη πνευματικών θεμάτων. Είναι όμως κατακριτέο η υποκρισία. Άλλο να προβάλεις προς τα έξω και άλλο να είσαι. Όλη αυτή η κατάσταση με έκανε να πηγαίνω μεν αλλά με μισή καρδιά. Παρόλα αυτά, εξακολουθούσα να πιστεύω ότι εκεί ήταν η πραγματική διδαχή του Χριστού.

Η απομάκρυνση από τους δικούς μου ανθρώπους, τους έκανε να αρχίσουν να ψάχνουν πληροφορίες για την ‘’εκκλησία’’ της Πεντηκοστής στο διαδίκτυο. Συγκεκριμένα η αδελφή μου, μου είπε (αφού έψαξε) ότι πρόκειται περί αιρέσεως. Εγώ έφερα αντίρρηση μη δεχόμενη τίποτα από αυτά. Μου είπε ότι είχε διαβάσει μαρτυρίες μεταστροφής από την αίρεση και αυτό με είχε προβληματίσει. Ενημέρωσα τον πρεσβύτερο να μου λύσει την απορία περί της φυγής ορισμένων από εκεί και μου απάντησε ότι αυτοί έφυγαν λόγο υπερηφάνειας και κενοδοξίας. Η απάντηση δεν μπορώ να πω ότι με κάλυψε κατά πάντα, αλλά μπήκα σε ακόμα μεγαλύτερο προβληματισμό και σκέψεις. Λίγο καιρό αργότερα ‘’κρύωσα’’ περισσότερο, χωρίς όμως να παύσω να θεωρώ την συγκεκριμένη αίρεση ως την αλήθεια. Ήθελα χρόνο να σκεφτώ και να χαλαρώσω, αλλά σχεδόν όλος ο ελεύθερος χρόνος μου ήταν δοσμένος στην αίρεση. Μου είχαν προτείνει να πάω στο συνέδριο νεολαίας στην Θεσσαλονίκη, αλλά εγώ δεν ήθελα. Εκεί με πίεσαν ακόμα περισσότερο και όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα την άσκηση περισσότερης ψυχολογικής βίας. Αυτό με οδήγησε στο να μην θέλω να ξαναπάω, αλλά έχοντας υπόψη μου ότι μόνο εκεί ήταν η αλήθεια, φοβήθηκα ότι έτσι θα πρόδιδα τον Χριστό και ότι τα τελευταία θα γίνονταν χειρότερα από τα πρώτα. Ο φόβος ότι θα προσχωρούσα στον κόσμο και ότι θα έχανα την αρπαγή της εκκλησίας και την αιώνια ζωή, με οδήγησαν σε σκέψεις περί αυτοκτονίας. Οτιδήποτε εκτός της ΕΑΕΠ ήταν μάταιο για μένα την εποχή εκείνη και αμαρτία.

Ενώ αρχικά ήμουν πανευτυχής, εκείνες τις ημέρες ένιωσα την ψυχή μου μαύρη και χωρίς ελπίδα. Η 25η Αυγούστου ήταν η τελευταία ημέρα κατά την οποία πήγα στην συνάθροισή τους. Ως τότε, αυτό που ήθελα ήταν να μην έχω καμία επαφή με σκοπό να βρω χρόνο να ψάξω αυτά που με βασάνιζαν. Στο μεταξύ, η αδελφή μου είχε ήδη βρει λίγο καιρό πριν στο διαδίκτυο την μεταστροφή ενός παιδιού από την αίρεση της ΕΑΕΠ, και απογοητευμένη εγώ μου ήρθε στο νου αυτό το περιστατικό και προσπάθησα να επικοινωνήσω με το συγκεκριμένο παιδί. Όταν διάβασα την ιστορία του, και παράλληλα διάφορες αναφορές για τους Πεντηκοστιανούς από το ιστολόγιο του Αντιαιρετικού Εγκολπίου, ένιωσα ανακούφιση και αισθάνθηκα να φεύγει από πάνω μου ένα τεράστιο βάρος που με πλάκωνε.

Επικοινώνησα μετά και είχα προσωπική επαφή και με άλλα παιδιά που είχαν φύγει, από τα οποία και γνώρισα τον σημερινό πνευματικό μου. Εντάχθηκα στην εκκλησία του Χριστού την Ορθόδοξη με το άγιο χρίσμα το οποίο και έλαβα στις 2 Οκτωβρίου του 2010. Εκ τότε, άρχισα να εκκλησιάζομαι τακτικά, να μετέχω στις λειτουργίες, να επισκέπτομαι τον πνευματικό μου για κατήχηση, και να παρακολουθώ το σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας, μέσα από τον οποίο κατηχήθηκα και κατηχούμε την αγιότατη πίστη μας που άπαξ παραδόθηκε. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία βρήκα την αλήθεια, το φως το αληθινό που είναι ο Ιησούς Χριστός, βρήκα την ψυχική μου γαλήνη, και γενικότερα εκ τότε έχει αλλάξει όλη μου η ζωή. Με την βοήθεια του Θεού και με την χάρη Του θέλω να είμαι πάντοτε στον δρόμο που μου άνοιξε Εκείνος. Τον ευχαριστώ που δεν με άφησε στην πλάνη και εύχομαι όλοι οι άνθρωποι να έρθουν και να γνωρίσουν την Εκκλησία του Χριστού την οποία αγνοούν ή έστω την κρίνουν επιφανειακά. Τότε θα δουν το μεγαλείο και τον πνευματικό θησαυρό της Ορθοδοξίας.

Μαρία Λυμπέρη

26/6/11

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Οσίου Δαβίδ του εν Θεσσαλονίκη (26/6/2011)

πηγή: Ι.Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου και fotistsakiris

Μοναχός Μωυσής, Η αγανάκτηση

Η αγανάκτηση
Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
Η αγανάκτηση μπορεί να έχει σχέση με την οργή, τον θυμό, την κακία, τη νευρικότητα και τη δυσανασχέτηση. Υπάρχει δίκαια και δικαιολογημένη οργή, που φέρνει αγανάκτηση, κάποτε ιερή αγανάκτηση, από αναβρασμό ψυχής που εθίγη. Έξαψη φοβερή, που εκδηλώνεται δημόσια, από αγανακτισμένους, που διαμαρτύρονται με διάφορους τρόπους, μερικές φορές και ακραίους, γιατί τους ενέπαιξαν, τους είπαν ψέματα, τους ξεγέλασαν και τους απάτησαν.
Πρόκειται για αιφνίδια, αυθόρμητη, γενική εκδήλωση κατακραυγής, ξέσπασμα δυνατού θυμού, θύελλα αποδοκιμασίας, σφοδρή, παρατεινόμενη, δυνατή φούρκα. Σκάνδαλα ταγών και ισχυρών προκάλεσαν έναυσμα, οξυθυμία, παροξυσμό πείσματος αντιδραστικού, αποκορύφωση διαμαρτυριών, υπερένταση, εξαγρίωση, μένος και επιθετικότητα... Έτσι ήλθε διέγερση παθών, έξαψη απαιτήσεων. Χιλιάδες άνθρωποι ξέσπασαν σε οργή, χολώθηκαν από την ανεντιμότητα, την ιταμότητα, την κενή φλυαρία, τις ψεύτικες υποσχέσεις, τα μισόλογα, τα ανειλικρινή χαμόγελα. Η όλη αδιόρθωτη κατάσταση έφερε βίαιη αντίδραση, ανέβασε το αίμα στο κεφάλι. Ο τόσος βρασμός ψυχής, ο παροξυσμός του πνεύματος, το πνίξιμο από το δίκιο, το σκάσιμο από το κακό, ξεχείλισε το ποτήρι. Δυστυχώς για αρκετούς πολιτικούς ακόμη πέρα βρέχει.

Η αγανάκτηση καθημερινά φουντώνει, δεν παύει, δεν μαζεύεται πια. Ο θυμός δεν παύει. Η υπομονή εξαντλήθηκε. Δεν υπάρχει πλέον ανοχή. Δεν μπορεί άλλο να τα καταπίνει όλα. Απηύδησε και απόκαμε ο κόσμος από τα παχιά λόγια, τις πολλές υποσχέσεις, τα καμώματα των πολιτικών. Κουράστηκε, βαρέθηκε, πόνεσε, απογοητεύτηκε και απόκαμε. Μπούχτισε, σιχάθηκε, δυσφόρησε, δυσανασχέτησε και κατέβηκε στους δρόμους. Άφησε την πολυθρόνα και την τηλεόραση. Κάτι είναι κι αυτό. Αδημονεί, λαχταρά, καίγεται η καρδιά του να δει μιαν άσπρη μέρα. Δεν τον χωρά ο τόπος του. Δεν βλέπει την ώρα για μια ουσιαστική αλλαγή. Κάθεται στα κάρβουνα, τον κυνηγούν δαίμονες, σκέφτεται το μέλλον των παιδιών του, το κατάντημα της αγαπημένης του πατρίδας. Κάθεται ο νεοέλληνας σε αναμμένα κάρβουνα, σε καρφιά, τρώει τα νύχια του, παίρνει ψυχοφάρμακα. Εξαντλήθηκε το κουράγιο. Τα περιθώρια στένεψαν πολύ. Βαρέθηκαν απεριόριστα. Δεν αντέχουν άλλο. Δεν πάει άλλο πια. Κάτι σημαντικό πρέπει γρήγορα να γίνει.

Η βία δεν είναι ό,τι το καλύτερο. Ειρηνικά, προσεκτικά, με γνώση, φιλότιμο, μεράκι, ενδιαφέρον έμπνευση, μελέτη και μόχθο, θα πρέπει η Ελλάδα να οδηγηθεί σε αναγέννηση. Να μάθουμε να ζούμε και με πιο λίγα. Να διαβάσουμε το ευαγγέλιο της εγκράτειας. Να γίνουμε τις δύσκολες αυτές ώρες πιο φιλάνθρωποι. Να ακούμε και τον άλλο. Να μην καπελωθεί η διαμαρτυρία από κανέναν. Να μη πέσει η αγανάκτηση στο κενό. Να γίνει εφευρετική, δημιουργική και αποτελεσματική.

Περάσαμε και άλλες μεγάλες μπόρες και δεν χαθήκαμε. Έχουμε δώσει εξετάσεις υπομονής και ανδρείας και κερδίσαμε. Ας μην αποκάμουμε και το βάλουμε εύκολα κάτω. Η ελληνική μεγαλοψυχία και η ελληνική φερεπονία θα φέρει πλούσια και πολύτιμα δώρα για τη δόλια πατρίδα μας, που την εξαπάτησαν μερικοί και θα πρέπει να λογοδοτήσουν. Ό,τι έγινε έγινε. Ο Θεός είναι μεγάλος. Δυστυχώς, μια ώρα κατάλληλη η Εκκλησία σιωπά. Δίχως να φλυαρεί, θα μπορούσε να καταθέσει λόγο υπεύθυνο, καίριο, σημαντικό και παρήγορο. Η αγανάκτηση πάντως, πιστεύουμε και ελπίζουμε, κάτι καλό θα φέρει στον ταλαίπωρο τόπο μας. Μακάρι, άμποτε, είθε...

Βαθύτερη ένωση με την Ε.Ε.; Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Ελλάδα

Βαθύτερη ένωση με την Ε.Ε.; Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Ελλάδα
Γράφει ο Nigel Farage, ηγέτης του βρετανικού Independence Party και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπου συμπροεδρεύει της ευρωσκεπτικιστής ομάδας “Ευρώπη Ελευθερίας και Δημοκρατίας”
Σε κάθε κρίση στην Ε.Ε., η πρώτη απάντηση των ευρωπαίων μεγαλόσχημων, όπως ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν Κλοντ Τρισέ, είναι να ζητήσουν “περισσότερη ενοποίηση, περισσότερη Ευρώπη”.
Βέβαια, το ίδιο τροπάρι επαναλαμβάνουν μονότονα και υπό οιεσδήποτε συνθήκες, ωσάν η ενοποίηση να είναι πανάκεια για κάθε πρόβλημα και όχι απλώς ο στόχος των μεγαλεπήβολων και αδίστακτων φιλοδοξιών τους...

Η ίδια κραυγή ακούγεται αυτή τη φορά και από τα ολύμπια ύψη του ΔΝΤ, από τον εκτελώντα χρέη γενικού διευθυντή Τζον Λίπσκι, ο οποίος είναι σαφές ότι συμμερίζεται την επικίνδυνη εμμονή τους για την κατάλυση των εθνών - κρατών και κατ’ επέκταση της δημοκρατίας, όποιο κι αν είναι το κόστος για τους απλούς πολίτες.

Τη δεκαετία του 1960, ο διαπρεπής οικονομολόγος Peter Bauer είχε πει ότι “η εξωτερική βοήθεια είναι μία εξαιρετικά αποτελεσματική μέθοδος μεταφοράς πόρων από φτωχούς ανθρώπους που ζουν σε πλούσιες χώρες σε πλούσιους ανθρώπους που ζουν σε πλούσιες χώρες”. Στην περίπτωση των πακέτων διάσωσης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, η παραπάνω φράση μπορεί να παραφραστεί ως “μεταφορά χρημάτων από τους φορολογούμενους σε πλούσιες χώρες της Ε.Ε. σε τραπεζίτες σε φτωχές χώρες της Ε.Ε.”.

Οι μηχανισμοί στήριξης δεν είναι “χρήματα για την Ελλάδα” (την Ιρλανδία ή την Πορτογαλία). Είναι χρήματα που καταλήγουν σε πλούσιους πιστωτικούς οργανισμούς, που υποστηρίζουν τους ίδιους υπερεθνικούς στόχους που υπηρετούν οι κ.κ. Τρισέ και Λίπσκι, και οι οποίοι θα ήθελαν, όπως και οι προαναφερθέντες, να δουν την πλήρη εξάρθρωση κάθε ίχνους εθνικής δημοκρατίας.

Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια για τα πακέτα διάσωσης, τα οποία έγιναν αναγκαία ακριβώς εξαιτίας ενός ευρωπαϊκού νομίσματος που δεν γνωρίζει σύνορα και επιτρέπει να απομυζούν οι πλουσιότερες χώρες τον πλούτο των φτωχότερων χωρών μέσω της οικονομικής ώσμωσης, με αντάλλαγμα εισαγόμενα προϊόντα, με τα οποία δεν μπορούν να ανταγωνιστούν οι πιο αδύναμες χώρες.

Ως εκ τούτου, η κολοσσιαία απομύζηση του ελληνικού πλούτου από τον βιομηχανικό και εξαγωγικά προσανατολισμένο πυρήνα της ευρωζώνης, ήταν προδιαγεγραμμένο ότι θα οδηγούσε σε μια τέτοια καταστροφή, η οποία θα συνεχιστεί μέχρις ότου η περιφέρεια της Ευρώπης στερηθεί όλους τους καταρτισμένους πολίτες της, χάσει όλα τα αναγκαία κέντρα ανάπτυξης τεχνογνωσίας και εξαφανιστεί κάθε ίχνος εθνικής παραγωγικής βάσης -μέχρις ότου μετατραπεί δηλαδή εντελώς σε επαρχία- μια απλή παιδική χαρά (ή στρατιωτική βάση) της αυτοκρατορίας της Ε.Ε., που θα εξαρτάται απόλυτα για την επιβίωσή της από τις επιδοτήσεις που θα δίνουν οι Βρυξέλλες. Αυτή είναι η “ενοποίηση” που απαιτούν οι ευρωκράτες. Σαν να λέει κάποιος ότι η θεραπεία μιας ασθένειας είναι ο θάνατος.

Η εναλλακτική είναι σαφής και βέβαιη, για οποιονδήποτε επιθυμεί την επιβίωση της Ελλάδας. Η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει στο δικό της νόμισμα και να εκμεταλλευτεί τον πλούτο της υπό μία δημοκρατική, κυρίαρχη εθνική κυβέρνηση -αυτό δηλαδή που θα πρέπει να κάνουμε όλοι μας.

25/6/11

Μνήμη πάντων τῶν ἐν τῶ Ἁγίῳ Ὄρει διαλαμψάντων Ὁσίων Πατέρων

Τῇ Β΄ Κυριακῇ τοῦ Ματθαίου ἐορτάζομεν τὴν μνήμην πάντων τῶν ἐν τῶ Ἁγίῳ Ὄρει τοῦ Ἄθῳ διαλαμψάντων Ὁσίων Πατέρων

Πατριάρχης Βαρθλομαίος και Μουχτάρ Κέντ

Όπως μας πληροφορεί το amen.gr «Με θερμά λόγια για την προσωπικότητα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ως παγκόσμιου θρησκευτικού ηγέτη αναφέρθηκε, κατά τη διάρκεια δείπνου που παρέθεσε χθες βράδυ προς τιμήν του προκαθημένου της Ορθοδοξίας, ο κ.Μουχτάρ Κέντ, Πρόεδρος της Πολυεθνικού Ομίλου Coca Cola. «Με το έργο σας δίνετε ελπίδα και όραμα στους ανθρώπους» είπε κ.Κέντ, ένας από τους ισχυρότερους επιχειρηματίες του κόσμου, με καταγωγή από την γειτονική μας Τουρκία. Στην σύντομη ομιλία του έπλεξε το εγκώμιο του Οικουμενικού Πατριάρχη, τον οποίο άλλωστε τίμησε τον Οκτώβριο του 2009, κατά τη διάρκεια επισκέψεως του στην Ατλάντα των ΗΠΑ».
Για να μην ξεχνιόμαστε κατά την τελετή εκείνη του Οκτωβρίου του 2009 ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχε δωρίσει στον Μουχτάρ Κέντ ένα Κοράνιο!
Δείτε σχετικές αναρτήσεις μας τότε:
Ο Πατριάρχης δωρίζει Κοράνιο στους υπεύθυνους της Coca Cola
H Coca Cola, οι Ρώσοι Χριστιανοί και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Ο Άϊ Βασίλης, η Coca Cola, o Πατριάρχης κι ο Μέγας Βασίλειος
Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)