20/12/12

Θέλουμε τὴ μαγεία ἢ τὴ χαρὰ τῶν Χριστουγέννων;

Σ λίγο ρχίζει περίοδος τν Χριστουγέννων πο λοι μ λαχτάρα περιμένουμε. ραγε, πς θέλουμε ν τ ορτάσουμε; Κοσμικὰ ἢ πνευματικά; ξαρτται πό τ τι τελικ ζητμε. Τὴ μαγεία τους, γιτν ποία τόσα πολλ κάνει «διεθνς τν πονηρν» τὴ χαρὰ τους, πως θέλει κκλησία μας; λλ΄ ς πάρουμε τ πράγματα μτ σειρά τους…
Ἀσφαλῶς τὰ Χριστούγεννα ἔχουν νόημα βαθύτατα πνευματικό, ἅγιο καὶ σωτήριο. Γιατί μ’ αὐτὰ δὲν ἑορτάζουμε ἕνα ὁποιοδήποτε γεγονός, ὡς καὶ ἐθνικὸ ἀκόμη, ἀλλὰ τὴν ἴδια τὴν ἐμφάνιση, μὲ σάρκα καὶ ὀστᾶ τοῦ Θεοῦ στὴ γῆ κι ἀνάμεσά μας. Μᾶς τίμησε ἰδιαίτερα μὲ τὴν ἐπίσκεψή Του αὐτή, ὑπέροχα, ἀνυπέρβλητα, μοναδικά, καθὼς ἕνω σε τὴν δική μας ἀνθρώπινη φύση μὲ τὴ δική Του τὴ Θεϊκή. Ἔτσι ἔχουμε τὴν ἐμφάνιση τοῦ Θεανθρώπου στὴν ἱστορία. Τὴν ἕνωση τοῦ κτιστοῦ πλάσματος, μὲ τὸν ἴδιο τὸν Ἄκτιστο Πλάστη καὶ Θεό. Σκοπὸς δὲ αὐτῆς τῆς Θείας παρέμβασης, εἶναι ἡ Θέωση τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁπότε μὲ τὰ Χριστούγεννα δὲν κάνουμε τίποτ’ ἄλλο τελικά, ἀπ’ τὸ νὰ ζοῦμε τὴν ἀνάδημιουργία μας,
τὴν ἀνάπλασὴ μας ἀπ’ τὸ κατάντημα, στὸ ὁποῖο μᾶς ὁδήγησε ἡ ἁμαρτία, ὥστε νὰ ἐπανέλθουμε πάλι στὴν προτέρα μας κατάσταση. Νὰ γιατί τὸ μήνυμα τῶν Χριστουγέννων εἶναι τὸ πλέον χαρμόσυνο καὶ τόσο ἐλπιδοφόρο ἄγγελμα τῆς ἱστορίας. Καὶ δὲν εἶναι ἄλλο, ἀπ αὐτὸ τοῦ ἀγγέλου κατὰ τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς ποιμένες: «Εαγγελίζομαι μν χαρν μεγάλην, τις σται παντ τ λα, τι τεχθη μν σήμερον σωτήρ, ς στι Χριστς Κύριος, ν πόλει Δαυίδ» (Λουκ. β΄,11). Δηλαδή, σς ναγγέλλω χαρ μεγάλη, ποία θ εναι γι λο τν λαό, τι γεννήθηκε σήμερα γι σς στν πόλη το Δαυίδ, σωτήρας, ποος εναι Χριστς Κύριος.
Συνεπῶς, ὅταν ἀποδίδουμε στὰ Χριστούγεννα τὸ πραγματικό τους νόημα, κι ὅταν τὰ ἑορτάζουμε ὅπως πρέπει, δηλαδὴ πνευματικά, τότε ἐπιτυγχάνεται καὶ ὁ μέγας σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ ἡ ἕνωσή μας μὲ Αὐτόν, ἡ Θέωσή μας καὶ καταργεῖται τὸ ἔργο τοῦ διαβόλου, ἀκυρώνονται τὰ σκοτεινὰ σχέδια του, ἀπομονώνεται, χάνεται ἀπʼ τὴ ζωή μας!
* * *
Εἶναι ἑπόμενο, λοιπόν, ὅπως πολέμησε τοῦ Χριστοῦ τὴ γέννηση ὡς γεγονότος (ἀπ’ τὸ νὰ μὴ βρίσκεται πανάρετη γυναίκα, γιὰ νὰ ἀξιωθεῖ νὰ γίνει μητέρα Του, πράγμα ποὺ ἔγινε τελικὰ μὲ τὴν Παναγία, ὡς τοὺς διωγμοὺς μὲ τὴ σφαγὴ τῶν νηπίων ἀπʼ τὸν Ἡρώδη), ἔτσι καὶ τὴν πολεμᾶ ἀδιάκοπα ἔκτοτε ὡς ἑορτῆς. Πάρα πολλὰ ἔγιναν στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων, ποὺ δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ ἐξιστορήσουμε. Μόνο δυὸ λόγια θὰ  ἀναφέρουμε καὶ κάποια ἁπλὰ παραδείγματα.
Ἄλλοι ἔγραψαν μυθολογίες γιὰ τὰ Χριστούγεννα, ἄλλοι τὰ παρερμήνευσαν γιατί δὲν θέλησαν νὰ τὰ βιώσουν κι ἄλλοι προσπάθησαν νὰ τὰ καταργήσουν μὲ κρατικὲς διαταγές, μία τακτικὴ ποὺ ὀνομάστηκε «Ἡρωδισμός»!
Πολλὰ ἔκαναν ἐπ’ αὐτοῦ οἱ αἱρέσεις (ὅπως ἡ φοβερότερη ὅλων ὁ Δοκητισμός, ὁ Μονοφυσιτισμὸς κ.λπ.), διάφοροι φιλόσοφοι (ὅπως ὁ Ἀνσέλμος τὸν 11ο αἰώνα), πολλοὶ ἄθεοι κι ἐχθροί τῆς Πίστης (ὅπως ὁ Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης) κ.λπ. Τὸν περασμένο αἰώνα στὴν κομμουνιστικὴ ΕΣΣΔ (Ρωσία κλπ.) εἶχαν ἀπαγορευτεῖ τὰ Χριστούγεννα ἀπὸ τὸ 1917 μέχρι τὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ ᾽80, ὁπότε καὶ κατέρρευσε τὸ καθεστώς! Ὅταν δὲ κυβερνοῦσε ὁ Στάλιν, τὰ Χριστούγεννα εἶχαν ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ τὰ… Σταλινούγεννα, μὲ τὴν ἑορτὴ δηλαδὴ τῆς δικῆς του γέννησης!
Ἀλλʼ ἡ χειρότερη πολεμικὴ ὅλων, εἶναι αὐτὴ τῆς ἐκκοσμίκευσης τῶν Χριστουγέννων! Πρόκειται γιὰ ἕνα ἑορτασμὸ ὄχι πνευματικό, ὅπως τὸν ἀναφέραμε, ἀλλὰ κοσμικό, ἐντελῶς κοσμικὸ ὅσο γίνεται… Ἕνα τρόπο ποὺ μεταβάλλει τὸ μέγα ὑπερκόσμιο γεγονός, σὲ ἐγκόσμιο καὶ καθαρὰ ὑλιστικό! Οὔτε λόγος νὰ γίνεται γιὰ πνευματικὴ προετοιμασία, δηλαδὴ νηστεία, μετάνοια, ἐξομολόγηση, Θεία Κοινωνία, προσευχή, Θεία Λειτουργία, ἀλλὰ καὶ ἔμπρακτη ἀγάπη, συγχωρητικότητα, καλοσύνη, ἐλεημοσύνη καὶ στοργὴ στὸν συνάνθρωπο, γιὰ σκέψεις καὶ ἀποφάσεις πνευματικές. Λόγος νὰ γίνεται μονάχα γιὰ τὰ ρεβεγιόν, τὰ στολίδια, τὰ φαγητά, τὰ γλέντια, τοὺς χορούς, τὰ ξενύχτια, τὰ ταξίδια καὶ μάλιστα τὰ ἐξωτικά, τὰ δῶρα, τὶς χαρτοπαιξίες, τὰ πάσης μορφῆς θεάματα καὶ διασκεδάσεις, τὶς κάθε εἴδους ἀπολαύσεις καὶ ἡδονές! Ὅλα τους τόσο κοσμικά, ὅλα τους ἀντιπνευματικά, ὅλα τους πτυχὲς τῆς «ὡραίας ζωῆς», καὶ ὄχι τῆς Οὐράνιας Ζωῆς, ποὺ ζητᾶ ἀπὸ μᾶς ὁ Χριστός. Καμμία σχέση μὲ τὸν «Θεοπρεπῆ» ἑορτασμό, ὅπως τὸν προσδιορίζει ἡ Ἐκκλησία. Φθάσαμε νὰ κατανοοῦμε πὼς ἔρχονται Χριστούγεννα, ἀπὸ τὶς στολισμένες βιτρίνες τῶν ἐμπόρων, ἀπὸ τὰ φωτάκια, ποὺ ἀναβοσβήνουν στὸ μπαλκόνι τοῦ διπλανοῦ μας, ἀπ’ τὰ ἔλατα, ποὺ πωλοῦνται στοὺς δρόμους, ἀπὸ κάποιες προσκλήσεις σὲ γεύματα καὶ τὰ λεγόμενα «ἑορταστικὰ» προγράμματα τῆς τηλεόρασης, δηλαδὴ ἀπὸ τῆς ἐκδηλώσεις τοῦ κόσμου…
Ὅποτε μιλᾶμε γιὰ ἀπολυτοποίηση τῆς ὕλης, γιὰ τὴν ἄκρατη κοσμικότητα, γιὰ τὴν ἀπόρριψη κάθε πνευματικῆς πλευρᾶς τῶν πραγμάτων, μιλᾶμε γιὰ Χριστούγεννα χωρὶς Χριστό! Γιὰ ἕνα «πνεῦμα Χριστουγέννων» ὅπως λένε «μαγικό», δηλαδὴ δαιμονικό! Τ λικ γαθά, μ λογικ κα μέτρο κα στ βαθμ πο μς εναι παραίτητα, δν τ πορρίπτουμε βέβαια. μως πονται, δν προηγονται, οτε κα πολυτοποιονται στ ζωή μας. πάντηση το Χριστο στν Σαταν, πο τν πείραζε στν ρημο, τούτη ταν: «Οὐκ ἐπʼ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρω πος…». Χόρτασε, κε στν ρημο πάλι, τος «πεντακισχίλιους» λλ κατος «τετρακισχίλιους», φο γεύτηκαν πλήρως κα π μέρες τ πνευματικ γαθ, λλ κα τν δια Του τν παρουσία, δηλαδ φο Τν γεύτηκαν πλήρως. Κι ατ τὰ ὑλικ γαθ ταν στ βαθμ κα τ εδος πο πρεπε. Τίποτ’ λλο! Μέσα σ’ ατ τ λογικ δν εναι δομημένα κα τ δικά μας λληνορθόδοξα θιμα;
. Μορν στ βιβλίο του «Πνεμα τν καιρν» ναφέρει πολ εστοχα: « ζω δν μπορεν καταναλώσει τ πάντα κα καταναλωτικ κοινωνία δν μπορεοτε κα θ μπορέσει ποτ ν δώσει τ πάντα»! Συνεπς τί παιτεται;
* * *
Τ πράγμα δν εναι καθόλου πλό! Γιατί σήμερα, κατ τρόπο πόλυτα ργανωμένο κα μ πολκομπασμό, πιχειρεται τόσο μ τν «Παγκοσμιοποίηση» σο κα τν κίνηση τς «Νέας ποχς», πο τν προωθε παντο, προβολ εδωλολατρικς τμόσφαιρας στος αυτούς μας, στ σπίτια μας κα τς κοινωνίες μας κα καθιέρωση τς ντίληψης πς Χριστς δν εναι Σωτήρας μας! Ν γιατί ατο πο πέφτοντας θύματα σ’ ατ τ διαδικασία, χάνουν τελείως τ νόημα τς ορτς, δν τ ορτάζουν πνευματικ, λλ’ ντελς κοσμικά, πότε κα στ τέλος δν νοιώθουν τ χαρ τν Χριστουγέννων, λλ τν μελαγχολία κα τ θλίψη. Θ δομε κα φέτος τς φημερίδες νὰ ἔχουν τίτλους σν ατούς: « μελαγχολία τν γιορτινν μερν», «Πς ν ποφύγετε τ μελαγχολία τν ορτν», «Τ Χριστούγεννα τς μελαγχολίας», «ορταστικ κατάθλιψη» κ.λπ.!
Λοιπόν, ς προετοιμαστομε σο καλύτερα γίνεται γι τ πνευματικ Χριστούγεννα. Μς εναι παραίτητη εφροσύνη τους. Τότε θ δομε μέσα μας ν γεννιέται Χριστός…
(Περισσότερα βλέπετε στ βιβλίο μας ≪ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ Ν. ΕΠΟΧΗΣ≫)
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος
Ορθόδοξος Τύπος, 21/12/2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)