Στη χθεσινή συζήτηση του Πολυνομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας στην Ολομέλεια της Βουλής η Μαρία Ρεπούση, Ειδική Αγορήτρια της Δημοκρατικής Αριστεράς αναφέρθηκε στην τροπολογία για τους ιεροδιδασκάλους της μουσουλμανικής θρησκείας στη Θράκη και στο χαρακτήρα που θα πρέπει να έχει το μάθημα των Θρησκευτικών γενικά. Τόνισε: «Ο στόχος μας πρέπει να είναι τα δημόσια σχολεία να μη διδάσκουν το δόγμα, δηλαδή να μην κάνουν κατήχηση, αλλά να ενημερώνουν τα παιδιά, τους μαθητές και τις μαθήτριες που φοιτούν στα δημόσια σχολεία για όλες τις θρησκείες, για τη σημασία τους, το ρόλο που έχουν παίξει στην ανάπτυξη μιας κοινωνίας, τις διαφορές και τις ομοιότητές τους.
Ένα τέτοιο μάθημα θρησκευτικών θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν από κοινού και τα παιδιά που είναι ορθόδοξα και τα παιδιά που είναι καθολικά και τα παιδιά που ασπάζονται τη μουσουλμανική θρησκεία. Σε μία τέτοια προοπτική θα πρέπει να κινηθεί το μάθημα των θρησκευτικών ώστε να μη χρειάζεται ειδικούς δασκάλους ανά θρησκεία που να κάνουν στην ουσία κατήχηση και όχι θρησκευτικά».
Ολόκληρη η σχετική αναφορά έχει ως εξής:
Πιστεύουμε λοιπόν ότι η τροπολογία αυτή η οποία φτιάχνει μία παράλληλη οδό για τους ιεροδιδασκάλους που θα διδάξουν τη μουσουλμανική θρησκεία στα σχολεία είναι μία οδός που δημιουργεί διαφορετικές συνθήκες ανάμεσα στους θεολόγους που διδάσκουν το μάθημα των θρησκευτικών και που ακολουθούν μία κανονική οδό μέσα από συγκεκριμένα προσόντα και ΑΣΕΠ. Αν θέλει λοιπόν η ελληνική πολιτεία να καλύψει το κενό της διδασκαλίας της μουσουλμανικής θρησκείας στα δημόσια σχολεία, οφείλει να το κάνει μέσα από κανονικές διαδικασίες, αυτές που υπάρχουν για όλους τους άλλους εκπαιδευτικούς που διορίζονται στα δημόσια σχολεία και να μη θεσμοθετεί παράλληλες διαδικασίες που αφορούν μία ειδική κατηγορία εκπαιδευτικών.
Εξάλλου πιστεύω ότι ο στόχος μας πρέπει να είναι τα δημόσια σχολεία να μη διδάσκουν το δόγμα, δηλαδή να μην κάνουν κατήχηση, αλλά να ενημερώνουν τα παιδιά, τους μαθητές και τις μαθήτριες που φοιτούν στα δημόσια σχολεία για όλες τις θρησκείες, για τη σημασία τους, το ρόλο που έχουν παίξει στην ανάπτυξη μιας κοινωνίας, τις διαφορές και τις ομοιότητές τους. Ένα τέτοιο μάθημα θρησκευτικών θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν από κοινού και τα παιδιά που είναι ορθόδοξα και τα παιδιά που είναι καθολικά και τα παιδιά που ασπάζονται τη μουσουλμανική θρησκεία. Σε μία τέτοια προοπτική θα πρέπει να κινηθεί το μάθημα των θρησκευτικών ώστε να μη χρειάζεται ειδικούς δασκάλους ανά θρησκεία που να κάνουν στην ουσία κατήχηση και όχι θρησκευτικά.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου