17/10/13

Γραφείο επί των αιρέσεων Μητροπόλεως Πειραιώς, Θλιβεραί διαπιστώσεις

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
 ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
 ν Πειραιε τ 7 κτωβρίου 2013
Θλιβερς διαπιστώσεις 
    Δύο στορικς σημασίας πιστολές, κατ τν κτίμηση πολλν, γραψε καὶ ἀπέστειλε Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Σεραφεμ στ πρόσφατο παρελθόν. πιστολς, πο προκάλεσαν πανελλήνια ασθηση κα ερύτατο σχολιασμὸἀπ πολλούς, κληρικος κα λαϊκούς.
πρώτη γράφη τν παρελθόντα Μάϊο πρς τν ρχιεπίσκοπο θηνν κα πάσης λλάδος κ. ερώνυμο Β΄ κα τν εραρχία τς κκλησίας τς λλάδος μ θέμα τν παναίρεση το Οκουμενισμο, στν ποία Σεβασμιώτατος πισημαίνει τν πείγουσα ναγκαιότητα συγκλήσεως τοπικς Συνόδου γι τν μεση καταδίκη της καθς καὶὅσων τν προωθον: «Δι τν λόγον ατόν, κφράζοντες τν γωνία μας, πευθυνόμεθα πρός Σας,…κετευτικς κα ταπεινς παροτρύνοντας κα προτείνοντας, πως μες,…ναλάβωμεν τς εθύνας μας ναντι Ατο κα το πιστο λαο Του κα ρθμεν στ ψος τν περιστάσεων κα συγκαλέσωμε Τοπικ Σύνοδο,    ποία καθηκόντως φείλει ν προχωρήσει στν πίσημο συνοδικ καταδίκη της ερημένης κακοδοξίας κα δεινς αρέσεως».
να θέμα καυτ, πίκαιρο, φλέγον, πρώτης προτεραιότητος, το ποίου πίλυση κα συνοδικ ντιμετώπιση, χρονίζει δυστυχς δ κα κατ χρόνια. να θέμα μεγίστης πισκοπικς εθύνης, τ ποο θ πρεπε ν εχε πασχολήσει πρ πολλο τούς εράρχες μας, φο παναίρεση ατ λοένα κα περισσότερο ξαπλοται ν εδει πιδημικς νόσου, προξενοσα μεγίστη διάβρωση κα φθορ στ σμα τς κκλησίας. να θέμα γι τ ποο Πανορθόδοξα Συνέδρια κα μερίδες χουν διοργανωθ, βιβλία κα φυλλάδια χουν γραφ, πως τ στορικ κείμενο τς Συνάξεως Κληρικν κα Μοναχν «μολογία πίστεως κατ το Οκουμενισμο», ποτειχίσεις μέρους το πιστο λαο το Θεο χουν σημειωθ. να θέμα τ ποο, χάρις στν πιστολ το Σεβασμιωτάτου, τίθεται πλέον πισήμως σ πίπεδο εραρχίας. στόσο εραρχία μας, πως ταν δυστυχς ναμενόμενο, σ πεσμα λων των νωτέρω, ξακολουθε τν κκωφαντικ σιωπή Της. Οτε κα ατ κόμη συγκλονιστικ στ περιεχόμενό της πιστολ το Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας σχυσε δυστυχς ν πιδράση στ νο κα τς καρδις τς πλειονότητος τν εραρχν μας, προκειμένου ν πράξουν τ ατονόητο καθκον των. χουν δη παρέλθει ξι μνες π τς κδόσεως τς πιστολς κα γιος Πειραις οδεμία πίσημη συνοδικ πάντηση λαβε μέχρι σήμερα. Τ δ τραγικότερο εναι, τι λάχιστοι εράρχες μέχρι σήμερα σπευσαν ν πιδοκιμάσουν δημοσίως κα ν κφράσουν πισήμως τν σύμφωνη γνώμη τους γι τν ναγκαιότητα συγκλήσεως συνόδου. Μ θλίψη κα πογοήτευση πληροφορηθήκαμε, τι τ θέμα ατ δν πρόκειται ν πασχολήσει τν εραρχία κατ τν τήσια τακτική της συνεδρία τοῦὈκτωβρίου. Παραμερίζεται λοιπν τ καυτ κα φλέγον, τ κολοσσιαίων διαστάσεων, «τ κρηκτικό, τ διαιρετικ το ποιμνίου, τ διαβρωτικό της ρθοδόξου πίστεως κα ζως» θέμα τς παναιρέσεως το Οκουμενισμο, Διαχριστιανικο κα Διαθρησκειακο, τν ποία αρεση σύγχρονοι Πατέρες κα γιοι Γέροντες, πως ὁἅγιος ουστίνος Πόποβιτς χαρακτήρισαν ς τν χειρότερη κκλησιολογικ αρεση λων των αώνων. φατη θλίψη κα δύνη, λλ κα δικαία ργ κα γανάκτηση συνέχουν τς καρδις το πιστο λαο το Θεο. Τί πολογία θ δώσωμε στν Θε ν μέρα κρίσεως νώπιον το φοβερο βήματός Του γι τν διαφορία, τν γκληματική μας μέλεια; Γι τν βαρύτατο σκανδαλισμ τν πιστν; Γι τν καταπάτηση τν ερν Κανόνων, πως το 37ου ποστολικο, ποος ρίζει: «Δεύτερον το τους Σύνοδος γινέσθω τν πισκόπων κα νακρινέτωσαν λλήλως τ δόγματα τς εσεβείας κα τς μπιπτούσας κκλησιαστικάς ντιλογίας διαλυέτωσαν…» .  Τί πολογία θ δώσωμε γι τν νοχη σιωπή μας, τν ποία μάλιστα γιος Γρηγόριος Παλαμς χαρακτηρίζει ς τρίτο εδος θεΐας; «τρίτον δ στν εδος ο πόρρω τς νωτέρω πονηρς ξυνωρίδος, τ παραιτεσθαι τί λέγειν τν δεδογμένων περ Θεο» .
***
    Κα ρχόμεθα στν δεύτερη πιστολ το Σεβασμιωτάτου πρς τν Παναγιώτατον Οκουμενικ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαο. Μι βαρυσήμαντη κτενέστατη πιστολὴἀντι-οκουμενιστικο χαρακτρος, στν ποία τ θιγόμενα θέματα, βαθείαν σωτερικν σχέσιν χοντα μεταξύ των, παραπέμπουν λα σ να κοιν παρονομαστή, τν παναίρεση το Οκουμενισμο. Στν πιστολ ατ Σεβασμιώτατος, σ καιρος πνευματικς φασίας κα πισκοπικς δρανείας, πρώτον μν πισημαίνει «δήριτη τν νάγκη συγκλήσεως Πανορθοδόξου Συνόδου μ τν συμμετοχὴ ἁπάντων των ρθοδόξων Πατριαρχν, ρχιεπισκόπων, Μητροπολιτν κα πισκόπων κα λαϊκν θεολόγων, ἡ ὁποία θ χει μέγα χρέος κα πρώτιστο καθκον ν καταδικάσει τν παναίρεση το Οκουμενισμο, π τ φς τς γιογραφικς, γιοπατερικς κα εροκανονικς διδαχς κα παραδόσεως…». Στ συνέχεια, σχολιάζων τ πραχθέντα κα λεχθέντα το Παναγιωτάτου στ Μιλάνο κα στν Κωνσταντινούπολη μ φορμ τν ορτασμ τν 1700 τν π τν πογραφ το«Διατάγματος τν Μεδιολάνων», καθς κα τν πακολουθήσασα πίσκεψή του στν Τσεχία κα Σλοβακία, φ’ νς μν θέτει ρισμένα καυτ ρωτήματα πρς Ατόν, κα φ’ τέρου καταλογίζει σ’ Ατν εθύνες γι λόγους κα πράξεις του.
Παραθέτουμε ρισμένα χαρακτηριστικ ποσπάσματα τς πιστολς: «Εναι πασιφανές, πως προκύπτει π τς μιλίες, ποῦἐκφώνησε μετέρα Παναγιότης στ Μιλάνο, τι διδάσκετε καινοφαν, πρωτοφαν κα οκουμενιστικὴἐκκλησιολογία, ἡὁποία, βεβαίως, τυγχάνει λλοτρία κα ξένη πρς τν ρθόδοξη κκλησιολογία.  ποδέχεσθε τς κακόδοξες οκουμενιστικς θεωρίες περδελφν κκλησιν” κα “δύο πνευμόνων”. ναγνωρίζετε τς αρετικς παρασυναγωγς το Παπισμο κα το Προτεσταντισμο (Λουθηρανοί, Μεταρρυθμισμένοι) ς “κκλησίες” σότιμες κα σάξιες της ρθοδόξου κκλησίας. ναγνωρίζετε τν αρεσιάρχη Πάπα, τος Καρδιναλίους, τος Πάστορες σν ν χουν γκυρη ερωσύνη, μυστήρια καὶἀποστολικ διαδοχή. Χρησιμοποιετε μοειδ θεολογία κα γι τος λλοθρήσκους (Μουσουλμάνους, Ραββίνους). Γιά Σάς, Παναγιώτατε, λες ο παραπάνω αρέσεις μαζ μ τν ρθόδοξη κκλησία ποτελον δη τ “Μία κκλησία”, ποία μως, στν παρόντα καιρ εναι διηρημένη κα προχωρ πρς τν νότητά της». «…π τν νωτέρω παραδέκτων ξ πόψεως θεολογικς, δογματικς κα κκλησιολογικς δηλώσεων μν, Παναγιώτατε Δέσποτα, πισημαίνομεν τι σφάλλετε». «…Μετ τατα, ρωτομεν μς, Παναγιώτατε Δέσποτα: Πς χρησιμοποιετε τν ρο “δελφς κκλησίες”, ταν ατς εναι γιοπατερικς μάρτυρος κα μάλιστα πανορθοδόξως χει πορριφθε κα κυρωθε; Διατ κάνετε πιλεκτικ χρήση τν πανορθοδόξων ποφάσεων;». «ναγνωρίζετε, Παναγιώτατε Δέσποτα, τν Παπισμὸὡς “κκλησία;” Εναι, μως, “κκλησία” αρεσις; Πλθος ρθοδόξων Συνόδων χουν καταδικάσει τν Παπισμ ς αρεση…». «ναγνωρίζετε, Παναγιώτατε Δέσποτα κα τν Προτεσταντισμ ς “κκλησία”. «ς φυσικς πότοκος τς ναγνωρίσεως τν αρέσεων ς “κκλησιν” κ μέρους μν, Παναγιώτατε Δέσποτα, κολουθε ναγνώριση  γκυρότητος το βαπτίσματος, τς ερωσύνης κα τν μυστηρίων τους». «Εναι φανερ πλέον, Παναγιώτατε Δέσποτα, τι διαχέετε τ πνεμα το συγχρόνου διαχριστιανικο Οκουμενισμο, γι’ατ κα δέχεσθε, νομάζετε κα ναγνωρίζετε τς αρέσεις ς  “κκλησίες”, ρχόμενος σ πλήρη ντίθεση καὶἀντίφαση μ τν διαχρονικ παράδοση τς ρθοδόξου κκλησίας». «Ταπεινς ρωτμεν, Παναγιώτατε Δέσποτα: Διατί, ν  ποδίδετε τίτλους κκλησιαστικότητος στος πρόδηλα κακοδόξους αρετικούς, δν προβαίνετε στν μαζί τους διαμυστηριακ κοινωνία;» «…προσπαθετε ν στηρίξετε τν παναίρεση το συγκρητιστικο διαχριστιανικο κα διαθρησκειακο Οκουμενισμο,βασιζόμενος στν νεξιθρησκεία το Διατάγματος, τ ποο, μως, δν χει καμμία σχέση μ σα σήμερα τεκταίνονται στ χρο το διαθρησκειακο κα διαχριστιανικο Οκουμενισμο, ποος δν προβάλλει τν μοναδικότητα το Εαγγελίου, δν ενοε τ Χριστιανισμό, πως τν ενόησε τ “Διάταγμα τν Μεδιολάνων” κα μετέπειτα σαπόστολη δράση το Μ. Κωνσταντίνου». «Εναι λίου φαεινότερον, Παναγιώτατε Δέσποτα, τι μες, κφράζετε κα υοθετετε τ θεωρία περ “διηρημένης κκλησίας”, σύμφωνα μ τν ποία, κκλησία εναι διηρημένη σ π μέρους “κκλησίες” (χι τοπικές, λλ’ μολογιακς- δογματικές, βλ. τ κείμενο το Porto Alegre) κα χρήζει νώσεως. τοιαύτη θεώρησις το θεσμο τς κκλησίας εναι πέραν πάσης σοβαρς, στω βασικς, κατανοήσεως τς ρθοδόξου κκλησιολογίας».
  Παρλθον δη 4 μνες π τς δημοσιεύσεως τς πιστολς κα Σεβασμιώτατος, πως ταν ναμενόμενον, οδεμία πάντηση λαβε π τν Παναγιώτατον. Πς μως ξηγεται ν μν δέχεται διάλογο Παναγιώτατος μ τος ντός της κκλησίας μοδόξους, καθ’ ν χρόνον μφανίζεται κατ’ ξοχν θιασώτης κα πέρμαχος τν διαλόγων μ τος τεροδόξους, παρ τ γεγονς μάλιστα τι ο τελευταοι χουν ποτελματωθ κα χρεοκοπήσει; ντ λλης παντήσεως περιορίστηκε ν κάνη μι σύντομη ναφορ στ θέμα το Οκουμενισμο κα τν διαλόγων, στν χαιρετισμό, τν ποον πηύθυνε πρς τν Μακαριώτατον Πατριάρχη Βουλγαρίας κ. Νεόφυτον, κατ τν ερηνικ πίσκεψή του στ Φανάρι στίς 20-9-2013.
Στς δηλώσεις του προσπαθε ν πορρίψει, νεπιτυχς βέβαια, τν κατηγορία, τι κατέχεται π οκουμενιστικς ντιλήψεις. Λέγει π λέξει: «…Δι τς τακτικς ταύτης δν προδίδομεν τν ρθοδοξίαν, ς κατηγορούμεθα, οτε ποστηρίζομεν οκουμενιστικάς ντιλήψεις, λλ κηρύσσομεν πρς τος τεροδόξους κα πρς πάντας τν ρθόδοξον λήθειαν». στόσο διπλωματικο χαρακτρος ατ όριστη δήλωση κανέναν δν πείθει πλέον. κριβς τὸἀντίθετο συμβαίνει. πάρχει να μπαρζ λόγων κα πράξεων στν π 22 χρόνια πατριαρχική Του πρωθιεραρχία, πο πιβεβαιώνει τν λήθεια ατή. Ελικριν θ θέλαμε πολύ, ν πιστεύσωμε στ διακήρυξή Του ατή. ναγνωρίζοντας κκλησιαστικ πόσταση κα ποστολικ διαδοχ στς αρετικς προτεσταντικς κα παπικς κοινότητες, ποκαλώντας ατς «δελφς κκλησίες», κηρύσσει «πρς πάντας τν ρθόδοξον λήθειαν;». ταν συμπροσεύχεται μ αρετικούς, λλοθρήσκους, μάγους κα εδωλολάτρες μπροστά σε μοίωμά της ... «θες» Γαίας στ Γροιλανδία, κηρύσσει «πρς πάντας τν ρθόδοξον λήθειαν;». ταν προσφέρει τ Κοράνιο, τ ποο μάλιστα χαρακτηρίζει ς «γιο», ς δρο στν πρόεδρο τς Κόκα Κόλα κ. Μουχτάρ, ντὶἉγίας Γραφς, κηρύσσει  «πρς πάντας τν ρθόδοξον λήθειαν;». ταν χαρακτηρίζει τος γίους Πατέρες ς «κληροδοτήσαντες ες μς τν διάσπασιν» κα ς «θύματα το ρχεκάκου φεως» κηρύσσει «πρς πάντας τν ρθόδοξον λήθειαν;». ταν ποδέχεται τν αρεσιάρχη τς Ρώμης Πάπα Βενέδικτο τν 16ο στ Φανάρι τ 2006 μ κωδωνοκρουσίες, θυμιατίσματα, σπασμούς, λειτουργικς δεήσεις κα ατήσεις πρ ατο, «ελογημένος ρχόμενος», πολυχρόνια, κοιν ελογία, δρα, παγγελία το «Πιστεύω» κα το «Πάτερ μν», κηρύσσει «πρς πάντας τν ρθόδοξον λήθειαν;». ταν σχυρίζεται, τι « ρθόδοξος κκλησία δν πιδιώκει ν πείση τος λλους περ συγκεκριμένης τινς ντιλήψεως τς ληθείας τς ποκαλύψεως, οτε πιδιώκει ν τος μεταστρέψει ες συγκεκριμένον τιν τρόπον σκέψεως», κηρύσσει «πρς πάντας τν ρθόδοξον λήθειαν;». ταν διακηρύσσει, τι «…Ρωμαιοκαθολικο κα ρθόδοξοι, Προτεστάντες κα βραοι, Μουσουλμάνοι καὶἸ νδοί, Βουδιστς κα Κομφουκιανοί, λθε καιρς χι πλς γι προσέγγιση, λλ γι μι συμμαχία κα συλλογικ προσπάθεια πρς τν σκοπν τς καθοδηγήσεως το κόσμου, μακράν των ψευδοπροφητν το ξτρεμισμο κα τς μισαλλοδοξίας», κηρύσσει «πρς πάντας τν ρθόδοξον λήθειαν;». Δν εναι δυνατν βέβαια ν παριθμηθον λα ατ (λόγοι κα ργα) να πρς να, στ πλαίσια νς ρθρου, τὰὁποα στόσο κατ καιρος χουν πισημανθ κα δημοσιευθ μ ρθρα κα μελέτες στν ντυπο κα λεκτρονικ τύπο. Τέτοιου εδους διπλωματικο λιγμο δν φελον, διότι πιστς λας το Θεο χει πρ πολλο φυπνιστ κα εαισθητοποιηθ πέναντι στν φοβερ ατ αρεση.
Ματαίως πίσης προσπαθε ν πείσει τν πιστ λα το Θεο, τι ο Διαχριστιανικο Διάλογοι δθεν «δν ποσκοπον, ς γράφη κα ν Βουλγαρία κα λλαχο, ες τν δημιουργίαν νς κοινς ποδεκτο “συνονθυλεύματος” δοξασιν. Δηλαδή, δν πιδιώκεται δι τς λεγομένης οκουμενικς κινήσεως ἡἀποδοχ μις “χριστιανικς συγκρητιστικς μολογίας”, λλ μβάθυνσις ες τν Χριστιανικν ρθόδοξον πίστιν κα ες τν κοινωνικν συνεργασίαν τν πικαλουμένων τ νομα το Χριστο». Τ συμφωνηθέντα στ Balamand το Λιβάνου τ 1993 κα στ Πόρτο λέγκρε της Βραζιλίας τ 2006, γι ν περιοριστούμε μόνον σ’ ατά, πιβεβαιώνουν τν σχυρισμ Του ατν μαρτυρον τὸἀντίθετο;
    Στν προσπάθειά Του ν δικαιώσει τος Διαλόγους Παναγιώτατος πιχειρε ν τος θεμελιώσει πατερικς, πικαλούμενος τος γίους ωάννην τς Κλίμακος κα ωάννην τν Χρυσόστομον. Λέγει πρτος ξ’ ατν: «ν τος μν κακοθελς μν μαχομένοις πίστοις, κακοπίστοις, μετ πρώτην κα δευτέραν νουθεσίαν παυσώμεθα. ν δ τος τν λήθειαν μαθεν βουλομένοις, τ καλν ποιοντες, ως αἰῶνος μ κκακμεν. Πλήν, κα πρς στηριγμν μν τς καρδίας ν μφοτέροις χρησώμεθα» (Κλίμαξ, Λόγος ΚΣΤ΄, περ διακρίσεως, 2,11). δ γιος οδόλως δογματίζει τέρμονες διαλόγους μ τος αρετικούς. πεναντίας σαφέστατα διευκρινίζει τος ρους κα τς προϋποθέσεις το διαλόγου, ρχόμενος σ πλήρη συμφωνία μ τν παραγγελία το ποστόλου Παύλου στν πρς Τίτον πιστολ του (Τίτ.3,10). ταν ερισκόμεθα πρ αρετικν κα θέων («πίστοις κακοπίστοις»), οἱὁποοι δν χουν τν καλ διάθεση κα θέληση («κακοθελς»), ν γνωρίσουν τν λήθεια τς ρθοδοξίας, λλ ντίθετα μάλιστα ναντιώνονται μ πεσμα («μαχομένοις μν») καὶἐπιμένουν στν πλάνη τους, τότε φείλομε μετὰἀπ μία πρώτην κα δευτέραν νουθεσίαν, ν σταματήσωμε τν διάλογο («μετ πρώτην κα δευτέραν νουθεσίαν παυσώμεθα»). Μόνον ταν διαπιστώνουμε διάθεση μαθητείας («τος τν λήθειαν μαθεν βουλομένοις»), ς εμαστε κούραστοι στ ν κάνουμε τ καλ κατάπαυστα («το καλν ποιοντες, ως αἰῶνος μὴἐκκακμεν»). Τί συμβαίνει λοιπν μ τος «κακοπίστους» κα αρετικος Παπικος κα Προτεστάντες; δειξαν μέχρι τώρα κάποια διάθεση μαθητείας κα ποδοχς τς λήθειας τς ρθοδόξου πίστεως, στος μέχρι τώρα γενομένους διαλόγους; Καμμία πολύτως.χι μόνο σημάδια πιστροφς κα προσεγγίσεως πρς τν ρθοδοξία δν διαπιστώθηκαν, λλ τ κριβς ντίθετο. Μ κάθε τρόπο κα μέσον, θεμιτ κα θέμιτο, μ τν διπλωματία, μ τν προσηλυτισμ κα τν Ονία, μ τ πρόσχημα τς γάπης (διάλογος τς γάπης), μ τν βία (σταυροφορίες, φραγκοκρατία, γενοκτονία τν Σέρβων τ 1941, βομβαρδισμο στ Σερβία τ 1999 κ.λ.π.), κα μ τος π αἰῶνες μέχρι τώρα γενομένους θεολογικος  διαλόγους, προσπάθησαν  ν προσελκύσουν στς πλάνες τους τος ρθοδόξους μ σκοπ νὰἐξαφανίσουν, δυνατόν, τν ρθοδοξία. Παραθέτει πίσης Παναγιώτατος μία φράση το γίου ωάννου το Χρυσοστόμου: « Θες ε μεθ’ μν διαλέγεται». Δν διευκρινίζει μως, πο γιος επε ατ τν φράση, στε π τ συμφραζόμενα ν προσδιορίσουμε τ πραγματικ νόημά της.
    Περαίνοντες, υϊκς παρακαλομεν τν Παναγιώτατον γι λλαγ πορείας πλεύσεως μ μετάκλητη στροφ πρς τν γιοπατερικ μας παράδοση, ποία θ πισφραγισθ μ τν σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου, ποία θ καταδικάσει τν αρεση το Οκουμενισμο. Πράγμα τ ποον εχόμεθα π καρδίας!

κ το Γραφείου Αρέσεων κα Παραθρησκειν.

Ὁ πεύθυνος

ρχ. Παλος Δημητρακόπουλος.

Γραμματέας


κ. Λάμπρος Σκόντζος, Θεολόγος.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

"Ἕνα θέμα καυτὸ, ἐπίκαιρο, φλέγον, πρώτης προτεραιότητος, τοῦ ὁποίου ἡ ἐπίλυση καὶ ἡ συνοδικὴ ἀντιμετώπιση, χρονίζει δυστυχῶς ἐδῶ καὶ ἑκατὸ χρόνια. Ἕνα θέμα μεγίστης ἐπισκοπικῆς εὐθύνης, τὸ ὁποῖο θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχε ἀπασχολήσει πρὸ πολλοῦ τούς ἱεράρχες μας, ἀφοῦ ἡ παναίρεση αὐτὴ ὁλοένα καὶ περισσότερο ἑξαπλοῦται ἐν εἴδει ἐπιδημικῆς νόσου, προξενοῦσα μεγίστη διάβρωση καὶ φθορὰ στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας".
Θαυμάσια η τοποθέτηση του ομολογητή μητροπολίτη Πειραιώς. Αποτυπώνει με ενάργεια την αγωνία του για την παραφθορά του Ορθοδόξου Ήθους , την οποία συνεπάγεται η εισήλαση του δαινομικίνητου οικουμενισμού στον περίβολο της Ορθοδόξου Εκκλησίας και η συνειδητοποίηση της διαβρωτικής του δράσεως. Το ζήτημα είναι πόσοι εκ των συνεπισκόπων του συνέχονται απ την επαινετέα αυτήν αγωνία και σε ποιες σχετικές ενέργειες έχουν προβεί ή πρόκειται να προβούν,καθόσον μέχρι στιγμής, πλην του Πειραιώς και ει τινων ετέρων, ουδεμία σχετική ουσιαστική πρωτοβουλία έχει εκδηλωθεί.
Λ.Ν.

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)